בית החיים אדער בית הקברות אדער בית עולם אדער בית עלמין, איז אן ארט וואו מען באגראבט טויטע יידן. מען רופט דאס בית החיים ווײַל די טויטע וועלן לעבן נאכאמאל ביי תחיית המתים.

אין יידישקייט איז דער חיוב קובר זײַן מענטשן געבונדן מיט דער גלויבונג אין תחיית המתים און דעם צלם אלוקים פון א מענטשן. דער קערפער פון א מענטשן איז דער רו-ארט פאר דער נשמה דעריבער איז מען אים "גונז" אין ווײַסע תכריכים , אזוי ווי תשמישי קדושה. דער שטח פון א בית החיים ווערט גערעכנט אלס אן ארט וואו מ'דארף זיך פירן בכבוד'דיג, און ס'איז פאראן געוויסע הלכות אין דעם ענין.


זעט אויך

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!