רוי:תקיעת שופר
תקיעת שופר איז א מצות עשה פון דער תורה, צו בלאזן שופר ראש השנה. די תורה רופט אן די טאג פון ראש השנה ”יום תרועה”[1] ו”זכרון תרועה”[2], און חז"ל האבן ארויס געלערנט פון דעם אז מען דארף בלאזן מיט א שופר ביי דעם טאג.
די סארטן בלאזן
חז"ל האבן ארויס געלערנט אז די מצווה פון בלאזן מיטן שופר ראש השנה איז אזוי ווי די מצווה פון בלאזן ביים יובל. און ווי באלד עס שייט דריי מאל די ווארט תרועה ביי די פסוקים פון ראש השנה און יובל[3], לערנט מען אויס אז מען דארף בלאזן דריי מאל. ויי נאך, פון די פסוק ”והעברת שופר תרועה ... תעבירו שופר בכל ארצכם”[4] האבן חז"ל ארויס געלערנט אז מען דארף בלאזן א גלאטע תקיעה פאר און נאך יעדן תקיעה[5]. קומט אויס אז די מצווה פון תורה איז בלאזן ניין מאל - דריי תרועות און זעקס תקיעות.
אבער חז"ל האבן זיך מסתפק געווען וואס מיינט האס א 'תרועה': צו מיינט האס א "שברים", אדער א "תרועה", אדער מיינט האס ביידע צוזאמען איינע נאך די אנדערע (שברים - תרועה):
- שברים - דריי קורצע קולות. עס ווערט אן גערופן אין גמרא הויכט גניחות.
- תרועה - גאר קורצע קולות. רוב מפרשים זענען מסביר אז עס מיינט צו מאכן דריי א זעלכע קולות{{הערה|רש"י, ראש השנה לג, ד"ה שלש יבבות, עס דא וואס זאגן עס עס מיינט אין קול וואס טרייסלט[6], אבער עס איז איינגעפירט צו מאכן לכל הפחות ניין קורצע קולות[7] עס ווערט אן גערופן אין גמרא הויכט יבבות.
- שברים - תרועה - גניחות און שפעטער יבבות.
לויט רב האי גאון[8] איז דאס נישט קיין הכטער ספק נאר אין יעדן פלאץ האט מען זאך געפירט אנדערשט, אוין לויטן רמב"ם[9] איז דאס א העכטער ספק וואס מיינט די תורה.
מאה קולות
תקיעות דמעומד ומיושב
זעט אויך
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!
- ↑ במדבר כט
- ↑ ויקרא כג
- ↑ במדבר כט, ויקרא כג וכה
- ↑ ויקרא כה, ט
- ↑ ראש השנה לג, ב-לד.
- ↑ רב סעדיה גאון בסידורו, הרמב"ם ומגדל עוז.
- ↑ כדעת ריב"א בתוספות, ראש השנה לג, ב, ד"ה שיעור תרועה
- ↑ זיין תשובה ווערט געבריינגט אין ספר תמים דעים לראב"ד סימן קי"ט, און אין קורצן ביירבינו חננאל לוא־פעלער: (ביים רופן מוסטער:בבלי) נמצא פרמטר לא בשימוש "ללא=".ראש השנה לד, א
- ↑ משנה תורה לרמב"ם, ספר זמנים, הלכות שופר וסוכה ולולב, פרק ג', הלכה ב'