שאנדע איז די געוויסן וואס פלאגט דעם מענטש, איבער זיין באוויסטזיין אדער אנערקענונג פון נישט האבן קיין כבוד - אז אנדערע מענשטן קוקען אויף אים אראפ און נעגעטיוו צוליב עפעס א אקט אדער זאך.

שאנדע ווערט באטראכט אלס דער צוזאמהאלטונג פון געזעלשאפט, ווייל אז מען וויל נישט זיך וויי טאן פון די ווייטאג ווא לאזט נישט זיך שטעכן, וואס האלט צוריק יענעם'ס ווייטאג פון אן אנדערן וואס שפירט דאך דאס נישט. נאר די בושה איז די ווייטאג נישט צו רורען יענעם.

טאבוס אדער עבירות בין אדם למקום טוט מען אויך נישט צוליב דעם, ווייל אפילו עס גלוסט זייער שטארק האלט מען זיך איין וויבאלד מען שעמט זיך פון אנדערע.

טערעפאיסטן וואס באהאנדלן פאציענטן מיטן גייסטישן פראבלעם, אז זיי שעמען זיך מער פון אלגעמיינע מענטשן, זאגן אלס טערעפי דאס אנצוקוקן פאזיטיוו און אזוי ארום דאס באהאנדעלן און פארעכטן עס זאל זיין רעגלמעסיג, אז: שאנדע איז א געפיל וואס לאזט אונז וויסן אז מיר זענען נישט אלמעכטיג און מיר זענען נישט פאר אייביג

אידישקייט

מיר אידן ווערן באטראכט אלס מער שעמעדיג ווי די גוי. רחמנים ביישנים גמלנים.

אבער אפילו דאס איז א מעלה איז דאס אין עבודת ה' נישט קיין ארטיקל נאר דארטן דארף מען יא גיין מיט גאווה דקדושה.

זעט אויך


געפילן       

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!