אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי מנחם מענדל פון רימנוב"

ק
החלפת טקסט – "[[ישראל האפשטיין" ב־"[[רבי ישראל האפשטיין"
ק (החלפת טקסט – "[[אלימלך פון ליזשענסק" ב־"[[רבי אלימלך פון ליזשענסק")
ק (החלפת טקסט – "[[ישראל האפשטיין" ב־"[[רבי ישראל האפשטיין")
שורה 9: שורה 9:
עס איז באקאנט, אז די דריי צדיקים האבן געוואלט בריינגען [[משיח]] מיט זייערע הייליגע כוונות, אבער זייער תלמיד [[רבי נפתלי צבי הורוויץ|רבי נפתלי מראפשיץ]], האט געהאלטן אז אויב מ'וועט גיין אויף דעם וועג, קען זיין גרויסע הריגות, וועגן דעם האט ער נישט מסכים געווען, און דערפאר איז ער געפארן אויף [[ימים נוראים]] קיין [[רימאנאוו]], דארט האט מען אים מכבד געווען צו [[דאווענען]] פארן [[עמוד]], ווען ער האט געדאוונט פארן עמוד האט ער אויסגעדרייט, אז איבעראל וואו דער [[מנהג]] איז צו [[וויינען]], האט ער געזינגען פרייליכע [[ניגונים]], און איבעראל וואו מ'זיגנט פריילכע ניגונים, האט ער געוויינט מיט טרויעריגע ניגונים, ביז ער האט ממש צומישט זיין רבי'ן ר' מענדעלי, ער זאל נישט קענען מכוון זיין.
עס איז באקאנט, אז די דריי צדיקים האבן געוואלט בריינגען [[משיח]] מיט זייערע הייליגע כוונות, אבער זייער תלמיד [[רבי נפתלי צבי הורוויץ|רבי נפתלי מראפשיץ]], האט געהאלטן אז אויב מ'וועט גיין אויף דעם וועג, קען זיין גרויסע הריגות, וועגן דעם האט ער נישט מסכים געווען, און דערפאר איז ער געפארן אויף [[ימים נוראים]] קיין [[רימאנאוו]], דארט האט מען אים מכבד געווען צו [[דאווענען]] פארן [[עמוד]], ווען ער האט געדאוונט פארן עמוד האט ער אויסגעדרייט, אז איבעראל וואו דער [[מנהג]] איז צו [[וויינען]], האט ער געזינגען פרייליכע [[ניגונים]], און איבעראל וואו מ'זיגנט פריילכע ניגונים, האט ער געוויינט מיט טרויעריגע ניגונים, ביז ער האט ממש צומישט זיין רבי'ן ר' מענדעלי, ער זאל נישט קענען מכוון זיין.


מוצאי [[יו"ט]], האט ר' נפתלי מורא געהאט פון דער הקפדה פון זיין רבי'ן, איז ער אנטלאפן קיין [[קאזשניץ]] צום [[ישראל האפשטיין|מגיד]]. אינדעפרי ווען דער מגיד איז צוריק געקומען פון [[מקוה]], זייער אפגעשוואכט, און זיך געוואלט אריין לייגן אין [[בעט]] פון גרויס שוואכקייט, האט ער געטראפן אין בעט ליגט רבי ר' נפתלי. ר' נפתלי האט געזאגט: איך גיי נישט ארויס פון בעט, נאר אויב דער רבי (קאזשניצער מגיד) וועט מסכים זיין מיט מיר, און אראפ נעמען די הקפדה פון רבי ר' מענדעלי, און דער קאזשניצער מגיד האט מסכים געווען מיט אים.
מוצאי [[יו"ט]], האט ר' נפתלי מורא געהאט פון דער הקפדה פון זיין רבי'ן, איז ער אנטלאפן קיין [[קאזשניץ]] צום [[רבי ישראל האפשטיין|מגיד]]. אינדעפרי ווען דער מגיד איז צוריק געקומען פון [[מקוה]], זייער אפגעשוואכט, און זיך געוואלט אריין לייגן אין [[בעט]] פון גרויס שוואכקייט, האט ער געטראפן אין בעט ליגט רבי ר' נפתלי. ר' נפתלי האט געזאגט: איך גיי נישט ארויס פון בעט, נאר אויב דער רבי (קאזשניצער מגיד) וועט מסכים זיין מיט מיר, און אראפ נעמען די הקפדה פון רבי ר' מענדעלי, און דער קאזשניצער מגיד האט מסכים געווען מיט אים.


דעמאלט ווען רבי ר' מענדעלי האט געזען אז דער קאזשניצער מגיד איז אויך מסכים מיט ר' נפתלי, האט ער געזאגט: איך האב געוואלט אז די [[גאולה]] זאל שוין זיין זייער נאנט, אבער וויבאלד מ'האט זי אפגשטופט, '''וועלן נאך אונטערוואקסן גרינע ווערעם, מיט קופערנע פיסקעס.''' <ref>דברי תורה - מונקאטש בשם צדיקים</ref>
דעמאלט ווען רבי ר' מענדעלי האט געזען אז דער קאזשניצער מגיד איז אויך מסכים מיט ר' נפתלי, האט ער געזאגט: איך האב געוואלט אז די [[גאולה]] זאל שוין זיין זייער נאנט, אבער וויבאלד מ'האט זי אפגשטופט, '''וועלן נאך אונטערוואקסן גרינע ווערעם, מיט קופערנע פיסקעס.''' <ref>דברי תורה - מונקאטש בשם צדיקים</ref>