אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:יוסף"

1,069 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
שורה 50: שורה 50:


יוסף האט אויסגעפירט מיט סוקסעס די אויפגאבע און באהאלטן אסאך אוצרות פון עסן ביי די זאטע יארן.{{ש|}}
יוסף האט אויסגעפירט מיט סוקסעס די אויפגאבע און באהאלטן אסאך אוצרות פון עסן ביי די זאטע יארן.{{ש|}}
ווען עס זענען אנגעקומען די הונגער יארן, האט ער פארקויפט עסן פאר די איינוואוינער פון מצרים און די ארומיגע לענדער - דארט האט אויך געוועלטיגט א הונגער.
ווען עס זענען אנגעקומען די הונגער יארן, האט ער פארקויפט עסן פאר די איינוואוינער פון מצרים און די ארומיגע לענדער - דארט האט אויך געהערשט א הונגער.


{{הפניה לערך מורחב|ערכים=[[ירידת אחי יוסף למצרים]], [[ירידת יעקב למצרים]]}}  
{{הפניה לערך מורחב|ערכים=[[ירידת אחי יוסף למצרים]], [[ירידת יעקב למצרים]]}}  
בהמשך, בני יעקב - למעט [[בנימין]] - הגיעו למצרים כדי לקנות מזון. יוסף העליל עליהם שהם מרגלים ודרש מהם להביא את אחיהם הקטן - בנימין, כביכול כדי להוכיח שכוונותיהם חיוביות. כערבון, השאיר יוסף את [[שמעון]] במצרים{{הערה|יוסף בחר בשמעון משתי סיבות: א. כיון שהוא היה זה שהציע להורגו. ב. להפרידו מלוי, כדי שלא יחליטו להורגו כמו ב[[מעשה שכם ודינה]].}}.
אין [[כנען]] האט אויך געהערשט אן הונגער, און די קינדער פון יעקב - אויסער [[בנימין]] - זענען אנגעקומען קיין מצרים צו קויפן עסן. יוסף האט אנגעלייגט אויף זיי אז זיי זענען שפיאנען, און ער האט געפאדערט זיי זאלן אראפברענגען זייער קליינעם ברודער - בנימין, אויפצואווייזן זייער אומשולד. אלס משכון האט יוסף איינגעשפארט [[שמעון]] אין מצרים{{הערה|יוסף האט אויסגעקליבן שמעון אלס צוויי סיבות: א. וויבאלד ער איז געווען דער וואס האט פארגעשלאגן ביי די מכירה אים צו טויטן. ב. אים אפצושיידן פון לוי, אז זיי זאלן נישט באשליסן אים צו מארדן אזויווי ביי [[מעשה שכם ודינה]].}}.
יעקב מסרב לשלוח את בנימין למצרים, אך לאחר שתם האוכל בבית יעקב ויהודה לוקח על עצמו את האחריות לשלום בנימין, יורדים כל אחי יוסף למצרים, שם הם משתחווים לו ואוכל איתם ארוחת צהרים.
יעקב האט נישט געוואלט שיקן בנימין קיין מצרים טאמער וועט אים באטרעפן אן אומגליק, אבער נאך וואס די עסן האבן זיך גענדיגט און [[יהודה]] האט גענומען פאראנטווארטליכקייט אויף בנימין, זענען אלע ברודער אראפ קיין מצרים, דארט האבן זיי זיך געבוקט צו אים און געגעסן א מאלצייט צוזאמען.
למחרת, יוסף שולח אותם חזרה אל אביהם, אך מיד מחזיר אותם בעלילה על בנימין, כביכול גנב את [[גביע]]ו.
צומארגנס האט זיי יוסף צוריקגעשיקט מיט פולע זעק, אבער גלייך דערנאך האט ער זיי צוריק גערופן טענהענדיג אז בנימין האט געגנבעט זיין בעכער.


לבסוף [[התוודעות יוסף לאחיו|התגלה יוסף אל אחיו]]: {{ציטוטון|אני יוסף - העוד אבי חי?{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מה|ג}}}}}}, ומיהר לשלוח שלוחים אל אביו שיבוא אליו. יעקב הסכים ולאחר שקיבל את רשות ה', ירד למצרים, שם קיבל אותו יוסף בכבוד גדול והקצה להם מקום מיוחד – ארץ [[גושן]], שם הם התגוררו בשלום ובשלווה.
ענדע האט יוסף זיך [[התוודעות יוסף לאחיו|אנטפלעקט צו די ברודער]] ביי א רירנדן מעמד: {{ציטוטון|אני יוסף - העוד אבי חי?{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מה|ג}}}}}}, זיי האבן זיך איבערגעבעטן, און יוסף האט זיך צוגעאיילט צו שיקן שליחים זאלן דערציילן זיין טאטן די גוטע בשורה, און אז ער זאל אראפקומען וואוינען אין מצרים. יעקב האט געהערט די גוטע בשורה, געפרעגט רשות פון גאט און איז אראפ קיין מצרים זיך טרעפן מיט יוסף נאך 22 יאר, דארט האט אים יוסף אויפגענומען מיט גרויס כבוד, און האט זיי באשטימט אן עקסטערע וואוינארט – ארץ [[גושן]], דארט האבן זיי געלעבט בשלום ובשלווה.


לאחר פטירת אביו יעקב, נפטר גם יוסף, לאחר 80 שנות מלכות במצרים. לפני מותו השביע יוסף את אחיו להעלות את עצמותיו לארץ ישראל, כאשר יגאל אותם ה' ממצרים{{הערה|שם=שבועה}}.
לאחר פטירת אביו יעקב, נפטר גם יוסף, לאחר 80 שנות מלכות במצרים. לפני מותו השביע יוסף את אחיו להעלות את עצמותיו לארץ ישראל, כאשר יגאל אותם ה' ממצרים{{הערה|שם=שבועה}}.
486

רעדאגירונגען