אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת האזינו"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
(פארברייטערט)
(פארברייטערט)
שורה 22: שורה 22:
[[טעקע:Haazinu.png|שמאל|ממוזער|330px|א שטיקל פון שירת האזינו אין א [[ספר תורה]]]]
[[טעקע:Haazinu.png|שמאל|ממוזער|330px|א שטיקל פון שירת האזינו אין א [[ספר תורה]]]]
פרשת האזינו גייט ווייטער אן דעם סדר פון פרשיות צום סוף פון דער [[תורה]], וואס מען דערציילט די הכנות צום פטירה פון [[משה רבנו]]. רוב פרשה איז פארנומען פאר שירת האזינןו, וואָס עס גייט זיין, ווי משה האט דערציילט אין די פריערדיגע פרשה, אן עדות פאר [[עם ישראל]] אויף וואס עס גייט פארקומען מיט זיי אין די קומענדיגע דורות.
פרשת האזינו גייט ווייטער אן דעם סדר פון פרשיות צום סוף פון דער [[תורה]], וואס מען דערציילט די הכנות צום פטירה פון [[משה רבנו]]. רוב פרשה איז פארנומען פאר שירת האזינןו, וואָס עס גייט זיין, ווי משה האט דערציילט אין די פריערדיגע פרשה, אן עדות פאר [[עם ישראל]] אויף וואס עס גייט פארקומען מיט זיי אין די קומענדיגע דורות.
די שירה איז געשריבן אין ספר תורה אין שורות וואס ווערט אנגערופן 'אריח על גבי אריח', דאס הייסט אז יעדע בלאט איז צוטיילט אויף צווי, און אין יעדע זייט איז דא א שורה, און אין יעדע שורה איז דא ארום דריי ווערטער.
===די בשורה פון משה'ס טויט===
נאך די שירה איז דא צוויי קורצע פרשיות: אין די ערשטע איז פארגעשטעלט ווי משה ליינטפאר פאר די אידן די שירה, און ער זאגט זיי אן נאך אמאל צו היטן די תורה: {{ציטוטון|כִּי לֹא דָבָר רֵק הוּא מִכֶּם כִּי הוּא חַיֵּיכֶם וּבַדָּבָר הַזֶּה תַּאֲרִיכוּ יָמִים עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר אַתֶּם עֹבְרִים אֶת הַיַּרְדֵּן שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ.}} און ביי די צווייטע הייסט דער אויבערשטער פאר משה ארוף צוגיין אויף הר העברים - וואס דאס איז הר נבו צו ארום קוקן אויף ארץ ישראל, און שפעטער זאל ער דארט שטארבן: {{ציטוטון|עַל אֲשֶׁר מְעַלְתֶּם בִּי בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּמֵי מְרִיבַת קָדֵשׁ מִדְבַּר צִן עַל אֲשֶׁר לֹא קִדַּשְׁתֶּם אוֹתִי בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל.}}
==דער סדר פון די קריאת התורה==
די שירה איז צוטיילט אין זעקס טיילן, לויט די ראשי תיבות "הזי"ו ל"ך". עס איז דא אסאך מיינונגען וועגן ווי צו טייַטשן די סדר פון טיילן.
אין בית המקדש פלעגן די לוויים זאגן איין טייל יעדן שבת אלס שיר פון קרבן מוסף, און אזוי ווי די פרקי השיר ווערן צוטיילט אין בית המקדש, און אין קריאת התורה ווערט עס איינגעטיילט אין זעקס עליות ביז דער סוף פון די שירהה{{הערה|{{ויקיטקסט|ראש השנה לא א}}, {{ויקיטקסט|רמב"ם תמידין ומוספין ו ט}}, מסכת סופרים יב ז, ירושלמי מגילה ג ז, רמב"ם תפילה יג ה, טוש"ע או"ח תכח ה}}, און דער זיבעטער זאָגט פון סוף שירה ביז דער סוף פון די פרשה.

רעוויזיע פון 10:16, 21 סעפטעמבער 2023


פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:פרשת שבוע

פאראמעטער [ אינהלט ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע

Arrow r.svg האזינו Arrow l.svg
פסוקים דברים לב, א - לב, נב
צאל פסוקים 52
צאל ווערטער 614
עשה (0)  לא תעשה (0)
הפטורה
אשכנזים און ספרדים שמואל ב' כב, א–נא
תימנים און איטלקים יחזקאל יז, כב - יח, לב

פרשת האזינו איז די צענטע פרשת השבוע אין ספר דברים. לויט די סדר פון די פרקים אין תנ"ך, הייבט זיך עס אן מיט דברים לב, א און ענדיגט זיך אין זעלבן קאפיטל מיט פסוק נב.

פּרשת האזינו ווערט געזאָגט ביים שבת צווישן ראש השנה און יום כיפור, וואס עס ווערט אנגערופן שבת שובה, אָדער שבת צווישן יום כיפור און סוכות.

פרשה אינהלט

שירת האזינו

א שטיקל פון שירת האזינו אין א ספר תורה

פרשת האזינו גייט ווייטער אן דעם סדר פון פרשיות צום סוף פון דער תורה, וואס מען דערציילט די הכנות צום פטירה פון משה רבנו. רוב פרשה איז פארנומען פאר שירת האזינןו, וואָס עס גייט זיין, ווי משה האט דערציילט אין די פריערדיגע פרשה, אן עדות פאר עם ישראל אויף וואס עס גייט פארקומען מיט זיי אין די קומענדיגע דורות.

די שירה איז געשריבן אין ספר תורה אין שורות וואס ווערט אנגערופן 'אריח על גבי אריח', דאס הייסט אז יעדע בלאט איז צוטיילט אויף צווי, און אין יעדע זייט איז דא א שורה, און אין יעדע שורה איז דא ארום דריי ווערטער.

די בשורה פון משה'ס טויט

נאך די שירה איז דא צוויי קורצע פרשיות: אין די ערשטע איז פארגעשטעלט ווי משה ליינטפאר פאר די אידן די שירה, און ער זאגט זיי אן נאך אמאל צו היטן די תורה: ”כִּי לֹא דָבָר רֵק הוּא מִכֶּם כִּי הוּא חַיֵּיכֶם וּבַדָּבָר הַזֶּה תַּאֲרִיכוּ יָמִים עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר אַתֶּם עֹבְרִים אֶת הַיַּרְדֵּן שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ.” און ביי די צווייטע הייסט דער אויבערשטער פאר משה ארוף צוגיין אויף הר העברים - וואס דאס איז הר נבו צו ארום קוקן אויף ארץ ישראל, און שפעטער זאל ער דארט שטארבן: ”עַל אֲשֶׁר מְעַלְתֶּם בִּי בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּמֵי מְרִיבַת קָדֵשׁ מִדְבַּר צִן עַל אֲשֶׁר לֹא קִדַּשְׁתֶּם אוֹתִי בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל.”

דער סדר פון די קריאת התורה

די שירה איז צוטיילט אין זעקס טיילן, לויט די ראשי תיבות "הזי"ו ל"ך". עס איז דא אסאך מיינונגען וועגן ווי צו טייַטשן די סדר פון טיילן.

אין בית המקדש פלעגן די לוויים זאגן איין טייל יעדן שבת אלס שיר פון קרבן מוסף, און אזוי ווי די פרקי השיר ווערן צוטיילט אין בית המקדש, און אין קריאת התורה ווערט עס איינגעטיילט אין זעקס עליות ביז דער סוף פון די שירהה[1], און דער זיבעטער זאָגט פון סוף שירה ביז דער סוף פון די פרשה.

  1. ראש השנה לא א, רמב"ם תמידין ומוספין ו ט, מסכת סופרים יב ז, ירושלמי מגילה ג ז, רמב"ם תפילה יג ה, טוש"ע או"ח תכח ה