מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
ק (←די תקופה און די עיבור יארן: הגהה) |
ק (←די פונקטליכקייט פון דער חשבון: הגהה) |
||
| שורה 19: | שורה 19: | ||
אנדערע ראשונים לערנען אבער אנדערש פשט אין די גמרא{{הערה|[[רש"י]], [[תוספות]] און {{בבלי|סנהדרין|יג|א|מפרש=יד רמ"ה}}, און נאך. זעט מער ביי משה הסגל, '''מגיד הרקיע''', קרית ספר, תשס"ב, זייט 96–110 און ביי יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 24}}. אויך זענען פארהאן פילע ראשונים וואס האלטן אז דער סדר פון די עיבורים איז נישט געבינדן דווקא מיט תקופת רב אדא אדער מיטן יום התקופה בכלל{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|כא|א|מפרש=רבינו חננאל}}; {{בבלי|סנהדרין|י|א|מפרש=מאירי|ד"ה=עיבור שנה}}; {{בבלי|סנהדרין|יג|ב|מפרש=תוספות הרא"ש}}}}. עס ווערט אנגעוויזן דורך מאטעמאטיקער אז דער 19-יעריגער מחזור וואלט געווען די בעסטע אפציע אויך לויט תקופת שמואל; און תקופת שמואל וואלט אויך געקענט דיקטירן דעם סדר פון די עיבור יארן, אננעמענדיג אז די תקופה און דער מולד געפאלן אויס צוזאמען אנהייב מחזור{{הערה| יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 135}}. אנדערע ווילן זאגן אז רב אדא האט נישט אנטוויקלט אן אייגענע שיטה, נאר ער האט בסך הכל צעטיילט 235 חודשים אויף 76 גלייכע טיילן, צו באקומען דער לענג פון די 4 תקופות אין די 19 יאר פונעם מחזור{{הערה|רבי משה חיים רימיני, '''מחר חדש''', פירינצי, תקנ"ד, דף ד; יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 28}}. | אנדערע ראשונים לערנען אבער אנדערש פשט אין די גמרא{{הערה|[[רש"י]], [[תוספות]] און {{בבלי|סנהדרין|יג|א|מפרש=יד רמ"ה}}, און נאך. זעט מער ביי משה הסגל, '''מגיד הרקיע''', קרית ספר, תשס"ב, זייט 96–110 און ביי יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 24}}. אויך זענען פארהאן פילע ראשונים וואס האלטן אז דער סדר פון די עיבורים איז נישט געבינדן דווקא מיט תקופת רב אדא אדער מיטן יום התקופה בכלל{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|כא|א|מפרש=רבינו חננאל}}; {{בבלי|סנהדרין|י|א|מפרש=מאירי|ד"ה=עיבור שנה}}; {{בבלי|סנהדרין|יג|ב|מפרש=תוספות הרא"ש}}}}. עס ווערט אנגעוויזן דורך מאטעמאטיקער אז דער 19-יעריגער מחזור וואלט געווען די בעסטע אפציע אויך לויט תקופת שמואל; און תקופת שמואל וואלט אויך געקענט דיקטירן דעם סדר פון די עיבור יארן, אננעמענדיג אז די תקופה און דער מולד געפאלן אויס צוזאמען אנהייב מחזור{{הערה| יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 135}}. אנדערע ווילן זאגן אז רב אדא האט נישט אנטוויקלט אן אייגענע שיטה, נאר ער האט בסך הכל צעטיילט 235 חודשים אויף 76 גלייכע טיילן, צו באקומען דער לענג פון די 4 תקופות אין די 19 יאר פונעם מחזור{{הערה|רבי משה חיים רימיני, '''מחר חדש''', פירינצי, תקנ"ד, דף ד; יעקב לעווינגער, '''על השמינית''', תל אביב, תשמ"ו, זייט 28}}. | ||
==די | ==די פינקטליכקייט פון דער חשבון== | ||
דער רמב"ם שרייבט אז די סנהדרין האט געניצט תקופת רב אדא | דער רמב"ם שרייבט אז די סנהדרין האט געניצט תקופת רב אדא צו באשליסן צי מען זאל מעבר זיין דעם יאר{{הערה|{{רמב"ם|קידוש החודש|י|ו}}}}. רבי אברהם בן חייא הנשיא שרייבט אז תקופת רב אדא האט מען מקבל געווען הלכה למשה מסיני, אנווייזנדיג אז די גויים האבן זיך געמוטשעט יארן לאנג צו דערגיין די לענג פון א יאר, און אויפגעקומען אז עס איז 365 טעג מיט 6 שעה, ווייניגער א 1/300 פון א טאג - דאס איז מיט בלויז 4 חלקים און 2.4 רגעים קורצער ווי תקופת רב אדא{{הערה|שם=ראבחה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער חמישי}}. דער דערמאנטער חשבון איז פון דער גריכישער היפארכוס ("אברכש" אין די ראשונים), וועמענס ווערטער ווערן געברענגט דורך [[תלמי (אסטראנאמער)|בטלמיוס]] אין זיין "אלמגסט"{{הערה|ספר העיבור לרבי אברהם בן חייא הנשיא, מאמר שלישי שער ראשון}}. לויט וואס איז היינט באקאנט פאר וויסנשאפטלער, איז דער יאר מיט ארום 6 מינוט און 4 סעקונדעס לענגער. | ||
טייל ראשונים האבן געהאלטן אז תקופת רב אדא איז די אמת'ע תקופה אין מציאות{{הערה|רבי אברהם בן חייא הנשיא, און רבי יצחק בן ברוך אלבאליה וועמען ער ברענגט אראפ, אין ספר העיבור מאמר שלישי שער חמישי; רבי יצחק הישראלי אין יסוד עולם}}. פון די אנדערע זייט, געבט דער רמב"ם אן אנדערע חשבון אין די חשבונות ראיה, א חשבון וואס איז אביסל קורצער ווי תקופת רב אדא, און אזוי טוען אויך דער אבן עזרא, רלב"ג און א צאל אחרונים, וואס באדייט אז זיי האבן געהאלטן אז תקופת רב אדא איז אויך נישט פינקטליך{{הערה|יעקב חיימאוויטש, "אורך שנת החמה", מרדכי גנוט (רעדאקטאר), '''ברכת החמה בתקופתה''', בני ברק, תשס"ט, זייט 671}}{{ביאור|די שיטה פון רמב"ם איז לכאורה שווער, ווייל ער שרייבט אז די סנהדרין פלעגן ניצן דעם תקופה. דער חזון איש ערקלערט אז אדער האט דער חשבון אלעמאל געשטימט לגבי דאס וואס איז א נפקא מינה, אויסצופארשן די עדות פאר [[קידוש החודש]], און דערפאר האט די סנהדרין עס געניצט אויך אויב איז עס נישט אינגאנצן פינקטליך, אדער מיינט דער רמב"ם בלויז אויסצושליסן תקופת שמואל, אבער תקופת רב אדא איז לאו דווקא געווען דאס וואס די סנהדרין האט געניצט{{הערה|שם=חזוא|רבי אברהם ישעיה קרליץ, '''חזון איש''', חלק אורח חיים, מועד, בני ברק, תשל"ד, סימן קלח אות ד}}.}}. | |||
אין ספר עתים לבינה{{הערה|יוסף משה גינזבורג, '''עתים לבינה''', ווארשא, תרנ"א, זייט 270}} ווערט געברענגט א סברא בשם רבי עזריה מן האדומים{{הערה|רבי עזריה מן האדומים, '''מאור עינים''', ימי עולם פרק מ}} אז רב אדא האט גענומען זיין חשבון פון | אין ספר עתים לבינה{{הערה|יוסף משה גינזבורג, '''עתים לבינה''', ווארשא, תרנ"א, זייט 270}} ווערט געברענגט א סברא בשם [[רבי עזריה מן האדומים]]{{הערה|רבי עזריה מן האדומים, '''מאור עינים''', ימי עולם פרק מ}}, אז רב אדא האט גענומען זיין חשבון פון היפארכוס. דער חזון איש קריטיקירט שטארק דעם שטעלונג, און ער רופט עס אן "מינות"{{הערה|שם=חזוא}}. | ||
==די חשבון פון די תקופה== | ==די חשבון פון די תקופה== | ||
רעדאגירונגען