אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "ליקוטי אמרים תניא"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק
←‏אריינפיר: הגהה אנהייב
(החלפות (, , ), צונויפגיסן רעפערענצן)
ק (←‏אריינפיר: הגהה אנהייב)
שורה 3: שורה 3:
|תמונה=[[קובץ:Faid1.jpg|200px]]
|תמונה=[[קובץ:Faid1.jpg|200px]]
|כיתוב=ספר התניא געדרוקט אין פאיד, מצרים סוף [[מלחמת יום הכיפורים]], דורך חסידי חב"ד (הוצאה 78).
|כיתוב=ספר התניא געדרוקט אין פאיד, מצרים סוף [[מלחמת יום הכיפורים]], דורך חסידי חב"ד (הוצאה 78).
|דורך=[[שניאור זלמן מליאדי|אדמו"ר הזקן]]
|דורך=[[רבי שניאור זלמן פון ליאדי|אדמו"ר הזקן]]
|סוגה=ספרי [[חסידות]], [[חב"ד]]
|סוגה=ספרי [[חסידות]], [[חב"ד]]
|שפת המקור=[[לשון הקודש]]
|שפת המקור=[[לשון הקודש]]
|הוצאה=[[סלאוויטא]]
|הוצאה=[[סלאוויטא]]
|דאטום פון ערשטער אויסגאבע =[[ה'תקנ"ז]]
|דאטום פון ערשטער אויסגאבע =[[ה'תקנ"ז]]
|תורגם לשפות=[[ענגליש]], [[צרפתיש]], [[רוסיש]], [[אידיש]], [[ספרדיש]], [[איטאליעניש]], [[פראנצויזיש]], [[גאורגיש]], [[דייטשיש]] און [[העברעיש]].
|תורגם לשפות=[[ענגליש]], [[פראנצויזיש]], [[רוסיש]], [[אידיש]], [[שפאניש]], [[איטאליעניש]], [[גרוזיניש]], [[דייטש]] און [[העברעיש]].
|מספר עמודים=503
|מספר עמודים=503
|היברובוקס=49432
|היברובוקס=49432
}}
}}
'''ספר התניא''' וואס ווערט אויך גערופן '''לקוטי אמרים''' אדער '''ספר של בינונים''' אויפן נאמען פונעם ערשטן חלק, איז א ספר יסוד אין [[חב"ד]] בפרט, און אין [[חסידות]] בכלל. עס איז געדרוקט געווארן צום ערשטן מאל אין [[ה'תקנ"ז]] אין [[סלאוויטא]], דורכן מחבר, דער מייסד פון חסידות חב"ד [[רבי שניאור זלמן מלאדי]], וועגן דער ספר ווערט ער גערופן "בעל התניא".
'''ספר התניא''', וואס ווערט אויך גערופן '''לקוטי אמרים''' אדער '''ספר של בינונים''' אויפן נאמען פונעם ערשטן חלק, איז א ספר יסוד אין [[חב"ד]] בפרט, און אין [[חסידות]] בכלל. עס איז געדרוקט געווארן צום ערשטן מאל אין [[ה'תקנ"ז]] אין [[סלאוויטא]], דורכן מחבר, דער מייסד פון חסידות חב"ד [[רבי שניאור זלמן פון לאדי]], און אויפן נאמען פון דעם ספר ווערט ער אויך גערופן דער "בעל התניא".


'''תניא''' איז דער ספר היסוד פון חסידות חב"ד, און פארמאגט אין זיך א וועג וויזער אויפן לעבן און עבודת הבורא, וואס איז מבוסס צו רעדן צום הארץ און מח. דאס איז דער ערשטער ספר וואס האט ארפגעשריבן חסידות מיט א סדר און קלארקייט, אזוי אז עס האט משפיע געווען אויך אויף די נישט חסידישע וועלט.
דער ספר דינט אלס דער ספר יסוד פון חסידות חב"ד, און אנטהאלט אנווייזונגען צום לעבן און פאר עבודת הבורא, באזירט אויף געמיינזאמע ארבעט פון הארץ און מח. דאס איז דער ערשטער ספר וואו עס זענען סיסטעמאטיש אראפגעשריבן געווארן די פרינציפן פון [[חסידות]], און עס האט משפיע געווען אויך אויף די נישט-חסידישע וועלט.


נאך וואס דער ספר איז ארויס האט ער זיך געשאפן התנגדות אינעוויניג אין דרך החסידות. וואס האבן זיך מתנגד געווען צום מהלך פון חב"ד פון רעדן טיפע חסידות אפנערייט, אין שפיץ פון די מתנגדים זענען געשטאנען [[רבי אברהם פון קליסק]] און [[רבי ברוך פון מז'יבוז']], דער אייניקל פונעם [[בעש"ט]]. היינט איז עס באוויסט ביי אסאך חסידיות אלץ א ספר יסוד.
נאך וואס דער ספר איז ארויס האט עס אויסגערופן התנגדות אויך אינערהאלב טייל חסיד'ישע קרייזן, וואס האבן זיך קעגנגעשטעלט צום מהלך פון חב"ד, און בכלל צום פארשפרייטן טיפע חסידות אפענערהייט. אין שפיץ פון די קעגנער זענען געשטאנען [[רבי אברהם פון קאליסק]] און [[רבי ברוך מעזשביזשער]], אן אייניקל פונעם [[בעש"ט]].


דער ספר האט באקומען זיין נאמען אויפן ווארט וואס דער ספר הייבט זיך אן. אין ספר איז ער מסביר אז עס איז דא דריי סארט יודן - "צדיק", "רשע" און "בינוני", און יעדער איד איז א "בינוני" (אבער א "צדיק", קען נישט יעדער זיין {{ביאור|חוץ עכסטערע אויסנאם}}).
דער ספר ווערט גערופן לויטן ווארט מיט וואס עס הייבט זיך אן. אין ספר ווערן אנאליזירט דריי סארט אידן - "צדיק", "רשע" און "בינוני", און עס ווערט אויסגעשמועסט דער וועג אין עבודת ה' פאר'ן "בינוני", וואס יעדער איד קען זיין (אנדערש ווי די מדריגה פון "צדיק", וואס איז נישט פאר יעדן).


== אנאייב ספר==
== אנאייב ספר==

נאוויגאציע מעניו