אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:הירש בעריאזקין"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (החלפת טקסט – "דערשיינ" ב־"ערשיינ")
ק (בוט העברות האט באוועגט בלאט הירש בעריאזקין צו רוי:הירש בעריאזקין אן לאזן א ווייטערפירונג: סינון)
צייכן: באַדייטן-לינקס

רעוויזיע פון 17:28, 8 יאנואר 2023

 

הירש בעריאָזקין (בעלארוסיש: Рыгор Бярозкін, רוסיש: Григорий Берёзкин; מאָהילעוו, 1918 – מינסק, 1982) איז געווען אַ ייִדישער און אַ ווייסרוסישער ליטעראַטור-קריטיקער און ליטעראַטור-קענער.

לעבנסגעשיכטע

הירש בעריאָזקין האָט זיך געלערנט אויף ליטעראַטור-פאַקולטעט פונעם מינסקער פּעדאַגאָגישן אינסטיטוט. ער האָט אָנגעהויבן פאַרעפנטליכן קריטישע אַרטיקלען אויף ייִדיש און אויף ווייסרוסיש אין 1935. צווישן אַנדערס האָט ער פאַרעפנטליכט קריטישע אַרטיקלען וועגן דער שאַפונג פון די ייִדישע דיכטער עזראָ פינינבערג און הענעך שוועדיק, ווי אויך אַנדערע ייִדישע שריפטשטעלער אויף די שפּאַלטן פון די זשורנאַלן "שטערן" און "אָקטיאַבער". אין 1938 – 1941 האָט הירש בעריאָזקין געאַרבעט אַלס פאַרוואַלטער פונעם קריטיק-אָפּטייל אין דער רעדאַקציע פונעם ווייסרוסישן זשורנאַל "פּאָלימיא רעוואָליוציִאיִ («Полымя рэвалюцыі») און אין 1939 – 1941 – אויך אין דער ווייסרוסישער צייטונג "ליטעראַטוראַ אי מאַסטאַצטוואַ" («Літэратура і мастацтва»). אין 1941 אַפּריל 1941 איז ער אַרעסטירט געוואָרן. דעם 26טן יוני, נאָכן אָנהייב פון דער סאָוועטיש-דייטשישער מלחמה, בעת דער קאָנוואָי האָט פאַרלאָזט ניט ווייט פון מינסק די אסירים-קאָלאָנע אין באַשטאַנד פון וועלכער איז געווען הירש בעריאָזקין, איז ער אַנטלאָפן. אינעם תוהו-ובוהו פון דער מלחמה האָט ער זיך מאָביליזירט אין דער רויטער אַרמיי און גלייך אַוועק אויפן פראָנט. הירש בעריאָזקין האָט אָנטיילגענומען אין שלאַכטן ביי סטאַלינגראַד, ביי קיִעוו און אין די קאַרפּאַטן-בערג. נאָך דער מלחמה האָט הירש בעריאָזקין אַ געוויסע צייט געדינט אין דער סאָוועטישער מיליטערישער אַדמיניסטראַציע אין דייטשלאַנד און דערנאָך - זיך אומגעקערט קיין מינסק. דעם 9טן אויגוסט 1949, בעת די אַנטי-סעמיטישע רדיפות אינעם ראַטנפאַרבאַנד האָט מען אים אַרעסטירט צום צווייטן מאָל. הירש בעריאָזקין איז פארורטיילט געוואָרן אויף 10 יאָר לאַגערן. אין 1955, נאָך סטאַלינס טויט האָט מען אים באַפרייט. נאָך דער באַפרייונג פונעם לאַגער האָט ער זיך פאַרנומען איבערהויפּט מיט דער ווייסרוסישער ליטעראַטור, אָבער זינט אין מאָסקווע האָט אָנגעהויבן ערשיינען דער זשורנאַל "סאָוועטיש היימלאַנד", פלעג הירש בעריאָזקין פאַרפנטליכן אין אים אַרטיקלען וועגן דער ייִדישער ליטעראַטור, צווישן אַנדערס - וועגן דער שאַפונג פון משה קולבאַק, עזראָ פינינבערג און מאָטל גרוביאַן.


זיינע ביכער

  • Паэзія праўды, Мінск, 1958
  • Аркадий Кулешов, Москва, 1960
  • Спадарожніца часу, Мінск, 1961
  • Свет Купалы, Москва, 1965
  • Пімен Панчанка, Мінск, 1968
  • Чалавек на світанку, Мінск, 1970
  • Мир Купалы: Мысли и наблюдения, Москва, 1973
  • Кніга пра паэзію, Мінск, 1974
  • Звёны, Мінск, 1976
  • Аркадзь Куляшоў, Мінск, 1978
  • דריי דיכטער, מאָסקווע, 1981



וועבלינקען

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!