אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דרעפט:אקראסטיך"

*'''[[אנא בקראנו]]''' - די ערשטע אותיות אין יעדער פאל ביי די פיוט שאפן אן אקראסטיק פון "דוד חזק", וואס זענען מרמז די נאמען פון מחבר.

עס איז פארהאן עטליכע סיבות פארוואס א פייטן זאל לייגן אן אקראסטיך אויף זיין פיוט.  

* [[דרוק רעכטן]] – דאס נוצן זיך מיטן אונטערשרייבן די נאמען פון מחבר אין אקראסטיך איז ספעציעל צו מייחס זיין דעם פיוט צו זיין מחבר און צו אפהאלטן [[פלאגיאט]] פונעם פיוט. אין דעם פארבינדונג איז באוואוסט די מעשה פונעם פיוט "[[יום שבת קודש הוא]]" (אקראסטיך 'יהונתן חזק') וואס זיין אלגעמיינער אינהאלט איז די חשיבות פון שבת און די באלוין פון דער וואס היט איר, אבער די לעצטע פאל אנטהאלט א אנדער טעקסט אינגאנצן: "קולי קולות יחדלון, בעת שירי יגדלון, כי כטל הם יזלון. ואל ישיגו גבולי, באורח שיר נפל חבלי, התקוששו ואל תשמשו בנזר שיר, שפרה לי" (טייטש: די קולי קולות זאלן זיך ענדיגן, אין די צייט פון מיין געזאנג, ווייל ווי טוי וועלן זיי רינען. און זיי זאלן נישט דערגרייכן מיינע גרעניצן, אין די וועג פון זינגען איז געפאלן מיינע ליידן, מאכט אייך שיין און נוצט זיך נישט מיטן קרוין פון לידער, וואס איז שיין פאר מיר). לויט די לעגענדע איז אין יענע צייט געווען די פרנסה פונעם משורר פון וואנדערן אין שטעט צו גיבן צו הערן זיינע לידער, אין רעזולטאט איז געווען פארשפרייט די ערשיינונג אז צוויי מענטשן האבן געזינגען די זעלבע ליד, און עס האט זיך געמאכט א דעבאטע וועגן די רעכטן אויף די געלט פון די צוהערער. כדי צו זיך פארזיכערן האט דער פאַרפאַסער איבערגעלאזט דעם אקראסטיק דעפעקטיוו, און ער האט דערלאנגט די ליד אן די לעצטע פאל, און ווען עס האט זיך ארויסגעשטעלט זיין חשש און א צווייטער מענטש האט געזינגען זיין ליד, האט ער פארגעשלאגן אז דאס פארענדיגן די לעצטע פאל זאל זיין א הוכחה אז דער פארענדיגער איז דער מחבר פון פיוט{{הערה|זעט {{דעת|2=daat/shabat/zmirot/lel-12.htm|3=יום שַׁבָּת קודֶשׁ הוּא}}}}.

* אטענטישקייט– די אקראסטיכן אין די פיוטים האבן אויך אכטונג געגעבן אויף די אטענטישקייט פון די שאַפונג, אזוי אז דאס איבערהיפן פעלער אדער טוישונגען זענען געווארן באמערקט, אזוי ווי אין פיוט "[[אסדר לסעודתא]]" פון דער [[אר"י]] דארט זענען ארויסגעפאלן אמווייניגסטנס צוויי פעלער ביים ענד.