1,047
רעדאגירונגען
ק
←מנהגים: פארברייטערט
(פארברייטערט) |
ק (←מנהגים: פארברייטערט) |
||
| שורה 28: | שורה 28: | ||
דער מנהג אין איטאליע איז אינאנהייב געווען צו זאגן [[קרובות]] אויף תשעה באב, אבער אנדערש ווי די אנדערע קרובות וואס איז אויף אלע ברכות פון שמונה עשרה, האבן זיך די קרובות פון תשעה באב געענדיגט ביי די ברכה פון בונה ירושלים. די פיוטים פון אלע ברכות זענען געווען גאנץ קורץ, אבער ביי די ברכה פון בונה ירושלים האט מען געזאגט לענגערע און פארצווייגטע פיוטים. שפעטער האט מען מתקן געווען אז די לענגערע קינות זאל מען זאגן נאך שמונה עשרה, זיצנדיג אויף דער ערד, כדי עס זאל נישט זיין אזא לאנגע הפסק אינמיטן שמונה עשרה{{הערה|{{אוצר החכמה|יצחק יוסף כהן|מקורות וקורות|154473|page=177|קעפל=מנהגי תשעה באב בעדות ישראל|מקום הוצאה=ירושלים|שנת הוצאה=תשמ"ב}}}}. | דער מנהג אין איטאליע איז אינאנהייב געווען צו זאגן [[קרובות]] אויף תשעה באב, אבער אנדערש ווי די אנדערע קרובות וואס איז אויף אלע ברכות פון שמונה עשרה, האבן זיך די קרובות פון תשעה באב געענדיגט ביי די ברכה פון בונה ירושלים. די פיוטים פון אלע ברכות זענען געווען גאנץ קורץ, אבער ביי די ברכה פון בונה ירושלים האט מען געזאגט לענגערע און פארצווייגטע פיוטים. שפעטער האט מען מתקן געווען אז די לענגערע קינות זאל מען זאגן נאך שמונה עשרה, זיצנדיג אויף דער ערד, כדי עס זאל נישט זיין אזא לאנגע הפסק אינמיטן שמונה עשרה{{הערה|{{אוצר החכמה|יצחק יוסף כהן|מקורות וקורות|154473|page=177|קעפל=מנהגי תשעה באב בעדות ישראל|מקום הוצאה=ירושלים|שנת הוצאה=תשמ"ב}}}}. | ||
אין [[דייטשלאנד]] איז געבליבן דער מנהג צו זאגן די קרובה פון [[אאביך ביום מבך]]{{הערה|{{לינק|אדרעס=https://www.nli.org.il/he/piyut/Piyut1song_010074400000005171/NLI|קעפל=אאביך ביום מבך|זייטל=[[ספרייה הלאומית]]}}}} אום תשעה באב. און אין איטאליע האט מען געזאגט די קרובה [[זכור איכה אנו שפתנו]]{{הערה|{{אוצר החכמה|2=מחזור מנהג בני רומא|3=618524|page=148|מקום הוצאה=פאנו|שנת הוצאה=רסד - רסה}}}}, אויך אין מחזור פון קהלות רומניא ווערט געברענגט אז טייל פירן זיך צו זאגן קרובות{{הערה|{{אוצר החכמה|2=סדור תפלות השנה למנהג קהלות רומניא|3=164873|page=200|מקום הוצאה=[[ווענעציע]]|שנת הוצאה=רפ"ג}}}}. אין [[פוילן]] האט מען אבער נישט געזאגט קיין קרובות תשעה באב. | אין [[דייטשלאנד]] איז געבליבן דער מנהג צו זאגן די קרובה פון [[אאביך ביום מבך]]{{הערה|{{לינק|אדרעס=https://www.nli.org.il/he/piyut/Piyut1song_010074400000005171/NLI|קעפל=אאביך ביום מבך|זייטל=[[ספרייה הלאומית]]}}}} אום תשעה באב. און אין איטאליע האט מען געזאגט די קרובה [[זכור איכה אנו שפתנו]]{{הערה|{{אוצר החכמה|2=מחזור מנהג בני רומא|3=618524|page=148|מקום הוצאה=פאנו|שנת הוצאה=רסד - רסה}}}}, אויך אין מחזור פון קהלות רומניא ווערט געברענגט אז טייל פירן זיך צו זאגן קרובות{{הערה|{{אוצר החכמה|2=סדור תפלות השנה למנהג קהלות רומניא|3=164873|page=200|מקום הוצאה=[[ווענעציע]]|שנת הוצאה=רפ"ג}}}}. אין [[פוילן]] האט מען אבער נישט געזאגט קיין קרובות תשעה באב{{הערה|{{אוצר החכמה|יצחק יוסף כהן|מקורות וקורות|154473|page=177|קעפל=מנהגי תשעה באב בעדות ישראל|מקום הוצאה=ירושלים|שנת הוצאה=תשמ"ב}}}}. | ||
דער מנהג אשכנז איז צו זאגן די קינות נאך קריאת התורה{{הערה|{{היברובוקס|[[מהרם מרוטנבורג]]|מנהגים דבי מהר"ם ב"ר ברוך מרוטנברג|38941|page=89|עמ=34}}}}. לויט די אנדערע מנהגים זאגט מען עס נאך שמונה עשרה. | דער מנהג אשכנז איז צו זאגן די קינות נאך קריאת התורה{{הערה|{{היברובוקס|[[מהרם מרוטנבורג]]|מנהגים דבי מהר"ם ב"ר ברוך מרוטנברג|38941|page=89|עמ=34}}}}. לויט די אנדערע מנהגים זאגט מען עס נאך שמונה עשרה. | ||
| שורה 36: | שורה 36: | ||
די קינות זאגט מען זיצנדיג אויף דער ערד, אדער אויף א קליין בענקל, מיט א ניגון פון געוויין און קלאג. | די קינות זאגט מען זיצנדיג אויף דער ערד, אדער אויף א קליין בענקל, מיט א ניגון פון געוויין און קלאג. | ||
דער לעצטער קינה איז [[אלי ציון]] דאס זאגט מען שטייענדיג מיט א ספעציעלן ניגון. | דער לעצטער קינה איז [[אלי ציון]] דאס זאגט מען שטייענדיג מיט א ספעציעלן ניגון. | ||
== קינות אויף אנדערע צרות == | == קינות אויף אנדערע צרות == | ||