אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "מסכת בבא מציעא"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
וויזועלוויקיטעקסט
ק (החלפת טקסט – "דרויסנדע" ב־"דרויסנדיגע")
ק (צולייגן לינק צו קנס)
 
שורה 27: שורה 27:
<li>'''שנים אוחזין''' – די הלכות פון צעטיילן א מציאה ווען צוויי מענטשן טענה'ן זיך צו וועמען עס געהערט, נאכפאלגנדיג מיט פעלער ווען א מענטש איז נישט ריכטיג זוכה אין א מציאה און עס גייט דעריבער פאר א צווייטן, אדער ווען דער זכות פון זיינע מציאות באלאנגט פאר אן אנדערן (ווי א קנעכט פאר זיין האר). דער פרק פירט אויס מיט פארשידענע טענות וועלכע קענען אויפקומען צוליב דעם אינהאלט פון א געפונענער שטר (ווי א שטר חוב וואס איז מעגליך שוין אפגעצאלט), אריינגערעכנט ווען א מענטש טרעפט אן אומבאקאנטער שטר צווישן זיינע אייגענע דאקומענטן. דער פרק פארמאגט אכט משניות{{הערה|דער צאל פון משניות אין אלע פרקים לויט ווי געדרוקט אין [[דפוס ראם]], ווילנא תרפ"ט. אין אנדערע דרוקן קען עס זיין אנדערש איינגעטיילט.}}.</li>
<li>'''שנים אוחזין''' – די הלכות פון צעטיילן א מציאה ווען צוויי מענטשן טענה'ן זיך צו וועמען עס געהערט, נאכפאלגנדיג מיט פעלער ווען א מענטש איז נישט ריכטיג זוכה אין א מציאה און עס גייט דעריבער פאר א צווייטן, אדער ווען דער זכות פון זיינע מציאות באלאנגט פאר אן אנדערן (ווי א קנעכט פאר זיין האר). דער פרק פירט אויס מיט פארשידענע טענות וועלכע קענען אויפקומען צוליב דעם אינהאלט פון א געפונענער שטר (ווי א שטר חוב וואס איז מעגליך שוין אפגעצאלט), אריינגערעכנט ווען א מענטש טרעפט אן אומבאקאנטער שטר צווישן זיינע אייגענע דאקומענטן. דער פרק פארמאגט אכט משניות{{הערה|דער צאל פון משניות אין אלע פרקים לויט ווי געדרוקט אין [[דפוס ראם]], ווילנא תרפ"ט. אין אנדערע דרוקן קען עס זיין אנדערש איינגעטיילט.}}.</li>
<li>'''אלו מציאות''' – דער פרק געבט זיך אפ מיט די דינים פון [[השבת אבידה]]: וועלכע מציאות א מענטש קען נעמען פאר זיך און וועלכע ער דארף אויסרופן, וויאזוי מען רופט אויס, וויאזוי זיך אפצוגעבן מיט די מציאה זייענדיג א שומר אבידה, און וויאזוי מען געבט עס צוריק. דרך אגב ווערן אויך אויסגעשמועסט די הלכות פון [[פריקה וטעינה]]. דער פרק שליסט זיך מיט פארשידענע דילעמעס ווען א מענטש דארף העלפן סיי זיין טאטן און סיי זיין רבי'ן און באשטימט ווער עס קומט פריער. דער פרק פארמאגט עלף משניות.</li>
<li>'''אלו מציאות''' – דער פרק געבט זיך אפ מיט די דינים פון [[השבת אבידה]]: וועלכע מציאות א מענטש קען נעמען פאר זיך און וועלכע ער דארף אויסרופן, וויאזוי מען רופט אויס, וויאזוי זיך אפצוגעבן מיט די מציאה זייענדיג א שומר אבידה, און וויאזוי מען געבט עס צוריק. דרך אגב ווערן אויך אויסגעשמועסט די הלכות פון [[פריקה וטעינה]]. דער פרק שליסט זיך מיט פארשידענע דילעמעס ווען א מענטש דארף העלפן סיי זיין טאטן און סיי זיין רבי'ן און באשטימט ווער עס קומט פריער. דער פרק פארמאגט עלף משניות.</li>
<li>'''המפקיד''' – די הלכות פון א פקדון און דער שומר דערפון: פאר וועמען דער גנב באצאלט די קנס; דער דין ווען עס איז אומקלאר פאר וועמען דער פקדון געהערט אדער וויפיל דער פקדון איז געווען; וואס צו טון ווען דער פקדון ווערט קאליע, און וויפיל פארלוסט דער שומר קען אראפרעכענען ביים צוריקגעבן דעם פקדון; וואס ער קען טון מיט דעם פקדון און וויאזוי ער דארף עס היטן. דער פרק פירט אויס מיט די הלכות פון [[שליחות יד]]. דער פרק פארמאגט צוועלף משניות.</li>
<li>'''המפקיד''' – די הלכות פון א פקדון און דער שומר דערפון: פאר וועמען דער גנב באצאלט די [[קנס]]; דער דין ווען עס איז אומקלאר פאר וועמען דער פקדון געהערט אדער וויפיל דער פקדון איז געווען; וואס צו טון ווען דער פקדון ווערט קאליע, און וויפיל פארלוסט דער שומר קען אראפרעכענען ביים צוריקגעבן דעם פקדון; וואס ער קען טון מיט דעם פקדון און וויאזוי ער דארף עס היטן. דער פרק פירט אויס מיט די הלכות פון [[שליחות יד]]. דער פרק פארמאגט צוועלף משניות.</li>
<li>'''הזהב''' – דער פרק הייבט אן מיט די פראגע וואס הייסט [[געלט]] קעגן עפעס אנדערש, און די הלכות פון [[קנין משיכה]]. דערנאך ווערן אויסגעשמועסט די הלכות פון [[אונאה]], בארירנדיג אויך [[אונאת דברים]]. דרך אגב ווערן דערמאנט די שיעורים ביי פארשידענע געלט אנגעלעגנהייטן, ווי דער שיעור פון [[שוה פרוטה]] און דער שיעור פון [[חומש (הלכה)|חומש]] וואס דארף צוגעלייגט ווערן ביי געוויסע צאלונגען. דער פרק פארמאגט צוועלף משניות.</li>
<li>'''הזהב''' – דער פרק הייבט אן מיט די פראגע וואס הייסט [[געלט]] קעגן עפעס אנדערש, און די הלכות פון [[קנין משיכה]]. דערנאך ווערן אויסגעשמועסט די הלכות פון [[אונאה]], בארירנדיג אויך [[אונאת דברים]]. דרך אגב ווערן דערמאנט די שיעורים ביי פארשידענע געלט אנגעלעגנהייטן, ווי דער שיעור פון [[שוה פרוטה]] און דער שיעור פון [[חומש (הלכה)|חומש]] וואס דארף צוגעלייגט ווערן ביי געוויסע צאלונגען. דער פרק פארמאגט צוועלף משניות.</li>
<li>'''איזהו נשך''' – דער פרק געבט זיך אינגאנצן אפ מיט די דינים פון [[ריבית]], אריינגערעכנט פעלער וואו דער איסור גייט אן אויך ווען עס איז נישט קיין פאראויס-באשטימטע צינזן. דער פרק פארמאגט עלף משניות.</li>
<li>'''איזהו נשך''' – דער פרק געבט זיך אינגאנצן אפ מיט די דינים פון [[ריבית]], אריינגערעכנט פעלער וואו דער איסור גייט אן אויך ווען עס איז נישט קיין פאראויס-באשטימטע צינזן. דער פרק פארמאגט עלף משניות.</li>

יעצטיגע רעוויזיע זינט 15:50, 10 יולי 2024

מסכתא פון משניות און גמרא
VilniusShasVol19Cover.jpg
מסכת בבא מציעא, דפוס ראם
סדר: נזיקין
צאל פון משניות: 101
פרקים: 10
תלמוד בבלי בלעטער: 118
תלמוד ירושלמי בלעטער: 37
תוספתא פרקים: 11

בָּבָא מְצִיעָא[1] ("מיטלסטער טויער") איז דער צווייטער חלק פון מסכת נזיקין וואס הייבט אן סדר נזיקין, דער פערטער סדר אין משניות. דער חלק באהאנדלט בעיקר געלט טענות וועלכע נעמען זיך נישט פון שאדנס וואס דער צווייטער האט געטון, ווי די הלכות פון אבידה ומציאה, שומרים און זייער אחריות, הלוואות, אונאה, ריבית און שכירות.

די דרייסיג פרקים פון מסכת נזיקין ווערן איינגעטיילט אין דריי, צען פרקים פער חלק, ווען בבא קמא (ערשטער טויער) ווערט נאכגעפאלגט מיט בבא מציעא (מיטלסטער טויער) און בבא בתרא (לעצטער טויער); יעדער פון די חלקים ווערט אבער אויך באטראכט ווי א מסכתא פאר זיך.

בבא מציעא איז איינגעטיילט אין צען פרקים, וואס אין זיי 101 משניות. עס האט א גמרא אין תלמוד בבלי, וואס אנטהאלט 118 דפים אין די אנגענומענע צורת הדף, און אין תלמוד ירושלמי.

ארט אין סדר נזיקין

דער רמב"ם ערקלערט[2] אז דער חלק קומט נאך די דיני נזיקין פון בבא קמא, אויפן זעלבן סדר ווי די תורה דערמאנט אין פרשת משפטים די הלכות פון די שומרים נאך די פארשידענע היזקות.

פרקים און אינהאלט

  1. שנים אוחזין – די הלכות פון צעטיילן א מציאה ווען צוויי מענטשן טענה'ן זיך צו וועמען עס געהערט, נאכפאלגנדיג מיט פעלער ווען א מענטש איז נישט ריכטיג זוכה אין א מציאה און עס גייט דעריבער פאר א צווייטן, אדער ווען דער זכות פון זיינע מציאות באלאנגט פאר אן אנדערן (ווי א קנעכט פאר זיין האר). דער פרק פירט אויס מיט פארשידענע טענות וועלכע קענען אויפקומען צוליב דעם אינהאלט פון א געפונענער שטר (ווי א שטר חוב וואס איז מעגליך שוין אפגעצאלט), אריינגערעכנט ווען א מענטש טרעפט אן אומבאקאנטער שטר צווישן זיינע אייגענע דאקומענטן. דער פרק פארמאגט אכט משניות[3].
  2. אלו מציאות – דער פרק געבט זיך אפ מיט די דינים פון השבת אבידה: וועלכע מציאות א מענטש קען נעמען פאר זיך און וועלכע ער דארף אויסרופן, וויאזוי מען רופט אויס, וויאזוי זיך אפצוגעבן מיט די מציאה זייענדיג א שומר אבידה, און וויאזוי מען געבט עס צוריק. דרך אגב ווערן אויך אויסגעשמועסט די הלכות פון פריקה וטעינה. דער פרק שליסט זיך מיט פארשידענע דילעמעס ווען א מענטש דארף העלפן סיי זיין טאטן און סיי זיין רבי'ן און באשטימט ווער עס קומט פריער. דער פרק פארמאגט עלף משניות.
  3. המפקיד – די הלכות פון א פקדון און דער שומר דערפון: פאר וועמען דער גנב באצאלט די קנס; דער דין ווען עס איז אומקלאר פאר וועמען דער פקדון געהערט אדער וויפיל דער פקדון איז געווען; וואס צו טון ווען דער פקדון ווערט קאליע, און וויפיל פארלוסט דער שומר קען אראפרעכענען ביים צוריקגעבן דעם פקדון; וואס ער קען טון מיט דעם פקדון און וויאזוי ער דארף עס היטן. דער פרק פירט אויס מיט די הלכות פון שליחות יד. דער פרק פארמאגט צוועלף משניות.
  4. הזהב – דער פרק הייבט אן מיט די פראגע וואס הייסט געלט קעגן עפעס אנדערש, און די הלכות פון קנין משיכה. דערנאך ווערן אויסגעשמועסט די הלכות פון אונאה, בארירנדיג אויך אונאת דברים. דרך אגב ווערן דערמאנט די שיעורים ביי פארשידענע געלט אנגעלעגנהייטן, ווי דער שיעור פון שוה פרוטה און דער שיעור פון חומש וואס דארף צוגעלייגט ווערן ביי געוויסע צאלונגען. דער פרק פארמאגט צוועלף משניות.
  5. איזהו נשך – דער פרק געבט זיך אינגאנצן אפ מיט די דינים פון ריבית, אריינגערעכנט פעלער וואו דער איסור גייט אן אויך ווען עס איז נישט קיין פאראויס-באשטימטע צינזן. דער פרק פארמאגט עלף משניות.
  6. השוכר את האומנין – דער פרק הייבט אן מיט געדונגענע פאכלייט וועלכע האבן פארטוישט דעם פרייז אדער צוריקגעצויגן. עס זעצט דערנאך פאר מיט די הלכות ווען איינער האט זיך באניצט מיט א געדונגענע בהמה נישט לויט די באדינגען. צום שלוס ווערט ערווענט אז א פאכמאן הייסט א שומר שכר אויף די חפץ אויף וועלכע ער ארבעט, און דרך אגב אויך די שמירה וואס קומט פאר א משכון. דער פרק פארמאגט אכט משניות.
  7. השוכר את הפועלים – אנגעהויבן מיט געדונגענע ארבעטער, זייער צייט פון ארבעט און דאס עסן וואס ווערט זיי צוגעשטעלט. עס ווערט דאן אויסגעשמועסט דער חיוב פון לאזן אן ארבעטער עסן פון זיין ארבעט. דערנאך ווערט אויסגערעכנט די פיר שומרים און די חילוקים צווישן זייערע חיובים, ובפרט וואס טייטשט אן אונס. דער פרק שליסט זיך מיט די הלכה ווען א שומר האט זיך אויסגענומען צו האבן די דינים פון א צווייטער סארט שומר, און דרך אגב עטליכע יסודות פון תנאים בכלל. דער פרק פארמאגט עלף משניות.
  8. השואל את הפרה – דער ערשטער האלב פרק ענדיגט צו די הלכות פון שומרים, הויפטזעכליך פון א שואל, און טענות וועלכע קענען זיך מאכן צווישן דער שומר און אייגנטימער ווען עס איז נישט קלאר וואס האט פאסירט. דרך אגב ווערן דערמאנט ענליכע ספיקות צווישן א פארקויפער און און קונד, ווען עס איז נישט קלאר ווען אדער וועלכעס איז פארקויפט געווארן. דער צווייטער האלב פרק איז געשטעלט איבער שכירות פון הייזער - וואס דער משכיר דארף צושטעלן, ווען ער קען ארויסשטעלן דעם שוכר, און וויאזוי מען רעכנט דאס געצאלט פאר'ן חודש העיבור. דער פרק פארמאגט ניין משניות.
  9. המקבל שדה מחבירו – די דינים צווישן אן אריס אדער קבלן און דער אייגנטימער פון דער פעלד. דער פרק גייט דערנאך אריבער צום חיוב צו צאלן אן ארבעטער אויף צייט און די איסורים פארבינדן מיט נעמען א משכון. דער פרק פארמאגט דרייצן משניות.
  10. הבית והעלייה – דער פרק באהאנדלט די הלכות בנוגע א באדן וואס געהערט צו צוויי מענטשן בשותפות, א טעמע וואס ווערט פארברייטערט אין די קומענדיגע מסכתא. דרך אגב ווערן בארירט פעלער אין וועלכע זאכן פון א מענטש קומען אן צום רשות פון א צווייטן אדער צום רשות הרבים. דער פרק פארמאגט זעקס משניות.

תלמוד בבלי

קינדער וועלכע הייבן אן לערנען גמרא, איז פארהאן א מסורת אנצוהייבן מיט פרק "אלו מציאות" פון די מסכתא צוליב עטליכע טעמים[4]. ווי די אנדערע בבות איז בבא מציעא א פאפולערע "ישיבה מסכתא", און אויך דארט ווערט אנגעמערקט אז פאר יונגע תלמידים איז בבא מציעא בעסער ווי בבא קמא, צוליב וואס אירע סוגיות זענען מער קורץ און פארשידן[5].

ביי חסידים איז אנגענומען אז לערנען די מסכתא איז מסוגל פאר פרנסה און עשירות[6], און בפרט דער פרק "הזהב"[7].

פראמינענטע סוגיות

מפרשים

מסכת בבא מציעא איז געבענטשט געווארן מיט פיל מפרשים, ראשונים און אחרונים. וויכטיגע מפרשים וועלכע זענען פארהאן אויף די מסכתא נעמען אריין, צווישן אנדערע:

אויף מסכת בבא מציעא (ביז פרק ששי) איז ארויסגעגעבן געווארן דער "אוצר מפרשי התלמוד", א פראיעקט פון מכון ירושלים צו זאמלען די פארשידענע פירושים און חידושים און זיי אפשרייבן אין קורצן אויפן סדר.

אין יאר ה'תשס"ט האט הוצאת שבתי פרנקל ארויסגעגעבן א "ספר המפתח" (צו ארום 1,400 ספרים) אויף די מסכתא, מיט מקורות וועלכע באציען זיך אויף די גמרא אדער מפרשים אויפן דף. דער ספר איז גערופן געווארן "רזא דשבתי" נאך שבתי פרענקל.

דרויסנדיגע לינקס

רעפערענצן

  1. ↑ אין כתב יד ליידן פון תלמוד ירושלמי הייסט די מסכתא "בבא מיצעא.
  2. ↑ פירוש המשניות, הקדמה
  3. ↑ דער צאל פון משניות אין אלע פרקים לויט ווי געדרוקט אין דפוס ראם, ווילנא תרפ"ט. אין אנדערע דרוקן קען עס זיין אנדערש איינגעטיילט.
  4. ↑ "על דרכי החינוך של תשב"ר", קובץ קול התורה סא, ניסן תשס"ו
  5. ↑ רבי מרדכי שלמה פרידמאן, געברענגט אין: שנות חיים, חלק א' עמוד 128.
  6. ↑ נפלאות הסבא קדישא ב
  7. ↑ הליכות קודש, טבת תשס"ט עמוד 14, בשם רבי חיים האלבערשטאם.
  8. ↑ ב, א
  9. ↑ ג, א
  10. ↑ ו, א-ז, א
  11. ↑ ח, ב
  12. ↑ 12.0 12.1 י, א
  13. ↑ יא, א
  14. ↑ יב, ב
  15. ↑ כא, ב
  16. ↑ ל, א
  17. ↑ לו, א
  18. ↑ לו, ב
  19. ↑ מה, ב
  20. ↑ מז, ב
  21. ↑ נ, א
  22. ↑ נב, ב
  23. ↑ נג, א
  24. ↑ סג, א
  25. ↑ עה, א
  26. ↑ פב, א
  27. ↑ פז, ב
  28. ↑ צ, א
  29. ↑ צז, ב
  30. ↑ ק, א
  31. ↑ קא, א
  32. ↑ קד, ב
  33. ↑ קח, א
  34. ↑ קטו, א


מסכתות ששה סדרי משנה
זרעים ברכות (ב י) • פאה (י) • דמאי (י) • כלאיים (י) • שביעית (י) • תרומות (י) • מעשרות (י) • מעשר שני (י) • חלה (י) • ערלה (י) • ביכורים (י)
מועד שבת (ב י) • עירובין (ב י) • פסחים (ב י) • שקלים (י) • יומא (ב י) • סוכה (ב י) • ביצה (ב י) • ראש השנה (ב י) • תענית (ב י) • מגילה (ב י) • מועד קטן (ב י) • חגיגה (ב י)
נשים יבמות (ב י) • כתובות (ב י) • נדרים (ב י) • נזיר (ב י) • סוטה (ב י) • גיטין (ב י) • קידושין (ב י)
נזיקין מסכת נזיקין: בבא קמא (ב י) • בבא מציעא (ב י) • בבא בתרא (ב י) • סנהדרין (ב י) • מכות (ב י) • שבועות (ב י) • עדיות • עבודה זרה (ב י) • אבות • הוריות (ב י)
קדשים זבחים (ב) • מנחות (ב) • חולין (ב) • בכורות (ב) • ערכין (ב) • תמורה (ב) • כריתות (ב) • מעילה (ב) • תמיד (ב) • מדות • קינים
טהרות כלים • אהלות • נגעים • פרה • טהרות • מקואות • נדה (ב י) • מכשירין • זבים • טבול יום • ידים • עוקצין
ב – א מסכתא וואס האט תלמוד בבלי     י – א מסכתא וואס האט תלמוד ירושלמי
גענומען פון "https://yi.hamichlol.org.il/w/index.php?title=מסכת_בבא_מציעא&oldid=327902"