3,258
רעדאגירונגען
ק (הגהה) |
ק (פארראכטן לינקס) |
||
| שורה 7: | שורה 7: | ||
| צאל אותיות = 3992 (47'סטע) | | צאל אותיות = 3992 (47'סטע) | ||
| אינהאלט = ברכות און [[פרשת התוכחה|קללות]]; דינים פון [[הקדש]], [[קדשים]] און [[מתנות כהונה]] | | אינהאלט = ברכות און [[פרשת התוכחה|קללות]]; דינים פון [[הקדש]], [[קדשים]] און [[מתנות כהונה]] | ||
| עשה חינוך = [[ערכין|ערכי]] אדם, קדשים-בהמה און די [[תמורה]] זאלן זיין קדשים, ערכי בהמה, ערכי בתים, ערכי שדות, הייליגן [[חרם]] [[מתנות כהונה|צום כהן]] אדער [[הקדש]], [[מעשר בהמה]] | | עשה חינוך = [[ערכין|ערכי]] אדם, קדשים-בהמה און די [[תמורה]] זאלן זיין קדשים, ערכי בהמה, ערכי בתים, ערכי שדות, הייליגן [[חרם (מתנות כהונה)|חרם]] [[מתנות כהונה|צום כהן]] אדער [[הקדש]], [[מעשר בהמה]] | ||
| לא תעשה חינוך = נישט מאכן [[תמורה]], טוישן א בהמה צו א צווייטע קרבן, פארקויפן א פעלד פון חרם, אויסלייזן א פעלד פון חרם, פארקויפן מעשר בהמה | | לא תעשה חינוך = נישט מאכן [[תמורה]], טוישן א בהמה צו א צווייטע קרבן, פארקויפן א פעלד פון חרם, אויסלייזן א פעלד פון חרם, פארקויפן מעשר בהמה | ||
| מספר עשה חינוך = 7 | | מספר עשה חינוך = 7 | ||
| שורה 20: | שורה 20: | ||
'''{{מנוקד|פרשת בְּחֻקֹּתַי}}''' איז די צענטע און לעצטע [[סדרה]] פון [[ספר ויקרא]], און די 33'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|ויקרא|כו|ג|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז סוף ספר - {{תנ"ך|ויקרא|כז|לד|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 57 פסוקים און פינף פרשיות - דריי [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און צוויי [[פרשה סתומה|סתומות]]. | '''{{מנוקד|פרשת בְּחֻקֹּתַי}}''' איז די צענטע און לעצטע [[סדרה]] פון [[ספר ויקרא]], און די 33'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|ויקרא|כו|ג|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז סוף ספר - {{תנ"ך|ויקרא|כז|לד|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 57 פסוקים און פינף פרשיות - דריי [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און צוויי [[פרשה סתומה|סתומות]]. | ||
רוב פון דער פרשה פארנעמט ברכות און קללות געוואָנדן אין היטן די תורה; דאן ווערן אויסגערעכנט עטליכע דינים פון [[ערכין]] - אריינגערעכנט ערכי אדם, בהמה, בתים און שדות, [[הקדש]], [[קדשים]]; דינים פון [[תמורה]], [[חרם]]'דיגע פארמעגן [[מתנות כהונה|וואס מען געבט פאר די כהנים]], און [[מעשר בהמה]]. | רוב פון דער פרשה פארנעמט ברכות און קללות געוואָנדן אין היטן די תורה; דאן ווערן אויסגערעכנט עטליכע דינים פון [[ערכין]] - אריינגערעכנט ערכי אדם, בהמה, בתים און שדות, [[הקדש]], [[קדשים]]; דינים פון [[תמורה]], [[חרם (מתנות כהונה)|חרם]]'דיגע פארמעגן [[מתנות כהונה|וואס מען געבט פאר די כהנים]], און [[מעשר בהמה]]. | ||
פרשת בחוקותי ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[י"ט אייר|י"ט]] און [[כ"ז אייר]]. אין יארן וואס זענען נישט [[עיבור יאר|מעובר]] (אויסער [[הכז יאר]]ן אין [[ארץ ישראל]]) ווערט בהר געליינט אינאיינעם מיט [[פרשת בהר]]{{ביאור|כדי צו צופאסן די 54 פרשיות צו די מערסטנס 48 שבתים אין א שנה פשוטה אין וועלכע מען ליינט א פרשה, [[ימים טובים]] אויסגעשלאסן.}}. ווען אינאיינעם באטרעפט די קריאה פון בהר און בחוקותי 135 פסוקים. | פרשת בחוקותי ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[י"ט אייר|י"ט]] און [[כ"ז אייר]]. אין יארן וואס זענען נישט [[עיבור יאר|מעובר]] (אויסער [[הכז יאר]]ן אין [[ארץ ישראל]]) ווערט בהר געליינט אינאיינעם מיט [[פרשת בהר]]{{ביאור|כדי צו צופאסן די 54 פרשיות צו די מערסטנס 48 שבתים אין א שנה פשוטה אין וועלכע מען ליינט א פרשה, [[ימים טובים]] אויסגעשלאסן.}}. ווען אינאיינעם באטרעפט די קריאה פון בהר און בחוקותי 135 פסוקים. | ||
| שורה 47: | שורה 47: | ||
אויב איינער איז מקדיש צו גאָט א פעלד פון זיינע עלטערן, זאָל דער כֹּהן עס אָפּשאַצן לויט זיין פאטענציעלע וואוקס. דער כהן זאל רעכענען די פּרייז לויט די יאָרן וואָס זענען געבליבן ביז דעם קומענדיגן יובל יאָר, און רעדוצירן די שאַצונג לויט דעם. אויב דער נודר וויל אויסלייזן די פעלד, דארף דער נודר צוגעבן א פינפטל צו דער שאצונג, אבער אויב דער נודר וועט נישט אויסלייזן די פעלד און די פעלד ווערט פארקויפט, וועט עס מער נישט קענען אויסגעלייזט ווערן, און ביי יובל זאָל דאָס פעלד ווערן דעם כהנ'ס אייגנטום. | אויב איינער איז מקדיש צו גאָט א פעלד פון זיינע עלטערן, זאָל דער כֹּהן עס אָפּשאַצן לויט זיין פאטענציעלע וואוקס. דער כהן זאל רעכענען די פּרייז לויט די יאָרן וואָס זענען געבליבן ביז דעם קומענדיגן יובל יאָר, און רעדוצירן די שאַצונג לויט דעם. אויב דער נודר וויל אויסלייזן די פעלד, דארף דער נודר צוגעבן א פינפטל צו דער שאצונג, אבער אויב דער נודר וועט נישט אויסלייזן די פעלד און די פעלד ווערט פארקויפט, וועט עס מער נישט קענען אויסגעלייזט ווערן, און ביי יובל זאָל דאָס פעלד ווערן דעם כהנ'ס אייגנטום. | ||
אויב איינער איז מקדיש א פעלד וואס ער האט געקויפט (נישט א ירושה פעלד) דארף דער כהן אויסרעכענען די שאצונג ביז'ן יובל יאר, דער נודר דאַרף באצאלן די שאצונג פון יענעם טאג, און אין יובל זאל די ערד זיך אומקערן צום מענטש וועמענ'ס אַרבטייל דאס פעלד איז געווען. קיין בכור פון אַ ריינע בהמה קען נישט ווערן הקדש, ווייל עס געהערט שוין צו גאָט. אָבער א בכור פון אַן אומריינער בהמה זאָל אויסגעלייזט ווערן לויט איר שאַצונג און צוגאב צו אַ פינפטל, און אויב וועט עס נישט אויסגעלייזט ווערן, זאָל עס פאַרקויפט ווערן לויט איר שאַצונג. קיין זאך וואָס עמיצער וועט מאַכן [[חרם]] צו גאָט קען נישט פאַרקויפט אָדער אויסגעלייזט ווערן. | אויב איינער איז מקדיש א פעלד וואס ער האט געקויפט (נישט א ירושה פעלד) דארף דער כהן אויסרעכענען די שאצונג ביז'ן יובל יאר, דער נודר דאַרף באצאלן די שאצונג פון יענעם טאג, און אין יובל זאל די ערד זיך אומקערן צום מענטש וועמענ'ס אַרבטייל דאס פעלד איז געווען. קיין בכור פון אַ ריינע בהמה קען נישט ווערן הקדש, ווייל עס געהערט שוין צו גאָט. אָבער א בכור פון אַן אומריינער בהמה זאָל אויסגעלייזט ווערן לויט איר שאַצונג און צוגאב צו אַ פינפטל, און אויב וועט עס נישט אויסגעלייזט ווערן, זאָל עס פאַרקויפט ווערן לויט איר שאַצונג. קיין זאך וואָס עמיצער וועט מאַכן [[חרם (מתנות כהונה)|חרם]] צו גאָט קען נישט פאַרקויפט אָדער אויסגעלייזט ווערן. | ||
א מענטש וואס ערווארט טויט־שטראף, קען נישט ווערן געשאצט צו געבן זיין ווערד פאר הקדש. [[מעשר שני|מעשר]] געהערט צו גאט, און ער זאָל צוגעבן דערצו א פינפטל ביים אויסלייזן. יעדער [[מעשר בהמה|צענטער קאָפּ פון בהמות]] זאָל זיין הייליג צו גאָט, און דער בעל הבית זאָל נישט קלויבן צווישן גוט אָדער שלעכט ביים ציילן די מעשר{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|כז|לאנג=יא|אן=ספר}}}}. | א מענטש וואס ערווארט טויט־שטראף, קען נישט ווערן געשאצט צו געבן זיין ווערד פאר הקדש. [[מעשר שני|מעשר]] געהערט צו גאט, און ער זאָל צוגעבן דערצו א פינפטל ביים אויסלייזן. יעדער [[מעשר בהמה|צענטער קאָפּ פון בהמות]] זאָל זיין הייליג צו גאָט, און דער בעל הבית זאָל נישט קלויבן צווישן גוט אָדער שלעכט ביים ציילן די מעשר{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|כז|לאנג=יא|אן=ספר}}}}. | ||
| שורה 116: | שורה 116: | ||
!8 | !8 | ||
|עשה | |עשה | ||
|געבן [[חרם|מוחרמ'דיגע]] פארמעגן פאר די כהנים | |געבן [[חרם (מתנות כהונה)|מוחרמ'דיגע]] פארמעגן פאר די כהנים | ||
|אַךְ כָּל חֵרֶם אֲשֶׁר יַחֲרִם אִישׁ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|כז|כח|אן=ספר}}) | |אַךְ כָּל חֵרֶם אֲשֶׁר יַחֲרִם אִישׁ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|כז|כח|אן=ספר}}) | ||
|ניין | |ניין | ||