מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
(←פארפאסער: פארברייטערט) |
(פארברייטערט) |
||
| שורה 34: | שורה 34: | ||
צוויי הויפּט חידושים זענען פארהאן אין דעם ספר, וואס ספּעציאליזירן עס פון ענליכע פריערדיגע חיבורים: דער ערשטער איז, אז אנדערש ווי די אנדערע ראשונים – וועלכע האבן אויסגעשטעלט די מצוות לויט זייער ענין – האט עס דער חינוך מסדר געווען לויט די פרשיות, ווי דער סדר אין וואס זיי שטייען אין די תורה. ער ערקלערט אין די הקדמה דעם טעם דערצו, כדי מען זאל לערנען די מצוות צוזאמען מיט די פרשת השבוע. | צוויי הויפּט חידושים זענען פארהאן אין דעם ספר, וואס ספּעציאליזירן עס פון ענליכע פריערדיגע חיבורים: דער ערשטער איז, אז אנדערש ווי די אנדערע ראשונים – וועלכע האבן אויסגעשטעלט די מצוות לויט זייער ענין – האט עס דער חינוך מסדר געווען לויט די פרשיות, ווי דער סדר אין וואס זיי שטייען אין די תורה. ער ערקלערט אין די הקדמה דעם טעם דערצו, כדי מען זאל לערנען די מצוות צוזאמען מיט די פרשת השבוע. | ||
דער צווייטער חידוש פונעם מחבר איז זיינע אריגינעלע ערקלערונגען צו די "שרשי המצוות" (טעמים). דער מחבר נעמט אָן אז אלע מצוות זענען פאר א פיזישער אדער גייסטישער תועלת פאר די מענטשן, און צו דערווייטערן יעדן נזק פאר'ן גוף אדער נפש{{הערה|זעט {{ספר החינוך|קנט|ללא=שם}}}}. אין איינקלאנג דערמיט שלאגט דער חינוך פאָר ביי יעדן מצוה דעם תועלת (בעיקר דעם עטישן) וואס איז דא דערין, לויט אים, פאר'ן מענטש. אין זיין הקדמה באטאנט דער חינוך אז דער טעם וואס ער האט געשריבן ביי יעדע מצוה איז בלויז איין טעם פון אסאך, און אויך דאס ביסל איז בגדר א "רמז" – עפעס א געדאנק – און נישט מער, וויבאלד א בשר ודם קען נישט ארומנעמען און פארשטיין די טיפע פנימיות פון קיין שום מצוה פון ה'{{הערה|זעט {{ספר החינוך|תקמה|ללא=שם}}}}. לויט אים איז דער ספר בעיקר געצילט פאר קינדער, כדי זיי זאלן דערין עוסק זיין אין די שבתים אנשטאט פאַרברענגען די צייט, און פאר זיי האט ער געשריבן אביסל פון די שרשי המצוות, כדי צו באליבן אויף זיי דעם המצוות{{הערה|זעט הקדמה און איגרת המחבר, און {{ספר החינוך|קיז|ללא=שם}}}}. | דער צווייטער חידוש פונעם מחבר איז זיינע אריגינעלע ערקלערונגען צו די "שרשי המצוות" (טעמים). דער מחבר נעמט אָן אז אלע מצוות זענען פאר א פיזישער אדער גייסטישער תועלת פאר די מענטשן, און צו דערווייטערן יעדן נזק פאר'ן גוף אדער נפש{{הערה|זעט {{ספר החינוך|קנט|ללא=שם}}}}. אין איינקלאנג דערמיט שלאגט דער חינוך פאָר ביי יעדן מצוה דעם תועלת (בעיקר דעם עטישן) וואס איז דא דערין, לויט אים, פאר'ן מענטש. אין זיין הקדמה באטאנט דער חינוך אז דער טעם וואס ער האט געשריבן ביי יעדע מצוה איז בלויז איין טעם פון אסאך, און אויך דאס ביסל איז בגדר א "רמז" – עפעס א געדאנק – און נישט מער, וויבאלד א בשר ודם קען נישט ארומנעמען און פארשטיין די טיפע פנימיות פון קיין שום מצוה פון ה'{{הערה|זעט {{ספר החינוך|תקמה|ללא=שם}}}}. לויט אים איז דער ספר בעיקר געצילט פאר קינדער, כדי זיי זאלן דערין עוסק זיין אין די שבתים אנשטאט פאַרברענגען די צייט, און פאר זיי האט ער געשריבן אביסל פון די שרשי המצוות, כדי צו באליבן אויף זיי דעם קיום המצוות{{הערה|זעט הקדמה און איגרת המחבר, און {{ספר החינוך|קיז|ללא=שם}}}}. | ||
== געבוי == | == געבוי == | ||
| שורה 45: | שורה 45: | ||
אינעם אריגינעלן כתב יד האט דער חינוך צעטיילט די 'עשין' און 'לאוין' אין יעדן פרשה אין באזונדערע גרופעס. אבער אנגעהויבן פונעם פערטן דרוק, א חומש געדריקט דורך די [[פרופס]] ברידער אין אמסטערדאם תקכ"ז, האבן די ארויסגעבער געענדערט דעם סדר און האבן געדרוקט די עשין און לאוין אויסגעמישט, לויט ווי זיי ערשיינען אין די תורה. דער שפעטערער סדר איז למעשה אנגענומען געווארן אין כמעט אלע נייערע דרוקן{{הערה|{{צ-זשורנאל|אלי' גענויער|An Obscure Chumash Changes the Sefer HaChinuch Forever|Seforim Blog|קישור=https://seforimblog.com/2024/04/an-obscure-chumash-changes-the-sefer-hachinuch-forever/}}}}. | אינעם אריגינעלן כתב יד האט דער חינוך צעטיילט די 'עשין' און 'לאוין' אין יעדן פרשה אין באזונדערע גרופעס. אבער אנגעהויבן פונעם פערטן דרוק, א חומש געדריקט דורך די [[פרופס]] ברידער אין אמסטערדאם תקכ"ז, האבן די ארויסגעבער געענדערט דעם סדר און האבן געדרוקט די עשין און לאוין אויסגעמישט, לויט ווי זיי ערשיינען אין די תורה. דער שפעטערער סדר איז למעשה אנגענומען געווארן אין כמעט אלע נייערע דרוקן{{הערה|{{צ-זשורנאל|אלי' גענויער|An Obscure Chumash Changes the Sefer HaChinuch Forever|Seforim Blog|קישור=https://seforimblog.com/2024/04/an-obscure-chumash-changes-the-sefer-hachinuch-forever/}}}}. | ||
===די צוגעקומענע מצוה=== | |||
טראץ וואס דער מחבר ציילט די מצוות אינגאנצן לויט די שיטה פון דער רמב"ם, איז אבער פארהאן איין מצוה וואס ער לייגט צו צום חשבון און ער נעמט אראפ אן אנדערע אנשטאט. עס האנדלט זיך פון {{ספר החינוך|תפז|ללא=שם}}, נישט צו מקריב זיין דעם [[קרבן פסח]] אין א במת יחיד. די מצוה ווערט נישט גערעכנט דורכן רמב"ם, וויבאלד עס גייט מער נישט אן נאכ'ן אויפבוי פון [[בית המקדש]] ווען במות זענען שוין סייווי אסור. | |||
דער טויש נעמט זיך ווארשיינליך פון א גרייזיגער נוסח אין ספר המצוות פון רמב"ם וואס איז געווען פאר'ן בעל החינוך. אזא נוסח ווערט שוין דערמאנט דורך [[רבי אברהם בן הרמב"ם]], וועלכער שרייבט אז עס איז א טעות{{הערה|מעשה נסים, סימן ב'}}. | |||
{{ספר המצוות|לאו|קמט|נאמען=ניין}} פון ספר המצוות, אז א זר זאל נישט עסן קדשי קדשים, איז אויסגעלאזט געווארן פונעם חשבון פון דער חינוך, וועלכער האט עס מעגליך אריינגערעכנט אין {{ספר החינוך|תמה|ללא=שם}} לויט וועלכע א זר טאר נישט עסן אויך פון די קדשים קלים וואס דארף גיין צום כהן{{הערה|מעין החכמה, כה,א}}. | |||
== פארפאסער == | == פארפאסער == | ||
רעדאגירונגען