אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אלה בן בעשא"

'''אֵלָה בן בַּעְשָׁא''' פון [[שבט יששכר]] איז געווען דער פערטער קעניג איבער [[מלכות ישראל]] אין די צייטן פון [[אסא|אסא מלך יהודה]], פון יאר [[ג'י']] ביז יאר [[ג'י"א]]{{הערה|{{אוצר החכמה|אברהם אריה ליב עקביא|סדרי זמנים לפי המסרת|12685|תל אביב, תש"ג, זייט 138|page=152}}}}. זיין קורצע קעניגרייך ווערט געשילדערט אין {{תנ"ך|מלכים א|טז|ח|יד}}.

די נבואה איז מקוים געווארן אין די צייטן פון אלה, ווען אין זיין צווייטע יאר אויפ'ן טראן איז ער אומגעברענגט געווארן דורך [[זמרי (מלך ישראל)|זמרי]], זיין רייט־וועגענער גענעראל. דאס האט פאסירט ווען די אידן זענען געווען אויפ'ן שלאכטפעלד קעגן די [[פלשתים]] אין גבתון, און זמרי איז געווען אינעם הויפטשטאט [[תרצה]] אין די הויז פון ארצא – זיין פארוואלטער, וואו ער האט גע'[[שיכור]]'ט. זמרי איז אהין געקומען, און האט אים גע'הרג'עט און זיך זעלבסט געקרוינט אלס קעניג{{הערה|{{תנ"ך|מלכים א|טז|ט}}.}}. זמרי האט אויסגע'הרג'עט גאנץ בית בעשא; אלה'ס זין, ברידער, און אנדערע יורשים – כדי עס זאל נישט זיין קיין יורש, און אלע קינדער און פרויען – כדי זיי זאלן זיך נישט קעגנשטעלן דאס קרוינונג פון זמרי{{הערה|{{תנ"ך|מלכים א|טז|יא|מפרש=מלבי"ם}}}}.