אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:אבילות"

2,476 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 1 יאָר
להשלים, מכלוליזאציע, מוסטער, קאטעגאריעס, בילד, פארברייטערט
(פון דער ייִדישער פאָלקס־ענציקלאָפּעדיע. החלפות (יי, וואו, וו, אידן, דרייסיג), צוגעלייגט אינטערשפראך לינק, צוגעלייגט דעסקריפציע, אינערליכע לינקס, פארברייטערט, הגהה, אויסשטעל)
צייכן: רויע רעדאגירונג
 
(להשלים, מכלוליזאציע, מוסטער, קאטעגאריעס, בילד, פארברייטערט)
צייכן: רויע רעדאגירונג
שורה 1: שורה 1:
{{דעסקריפציע|טרויער נאך א קרוב וואס איז געשטארבן}}
{{דעסקריפציע|טרויער נאך א קרוב וואס איז געשטארבן}}
{{מצוה אינפאקעסטל
| עשה/לאו = עשה
| מצווים = אלע אידן
| תקופה = אלעמאל
| מקום = איבעראל
| ספר המצוות = לז
| ספר החינוך = רסד
| סמ"ק = צז
| מקרא = {{תנ"ך|ויקרא|י|יט}}; {{תנ"ך|ויקרא|כא|ב|ג}}
| משנה תורה = {{רמב"ם|אבל|א}}
| שולחן ערוך = {{שולחן ערוך|יורה דעה|שמ|אן=נאמען}}
| ספרות הלכתית נוספת = ספר "גשר החיים" (טוקצינסקי), ספר פני ברוך (גאלדבערג)
}}
[[טעקע:Kaddisch in Jerusalem zum Totengedenken am Grabe (jitkale harba).jpg|ממוזער|אבלים זאגן [[קדיש]] אין [[אידישע בית עולם פון הר הזיתים]]]]
'''אֲבֵלוּת''' איז דער חיוב צו טרויערן נאך א נאנטן קרוב וואס איז [[טויט|געשטארבן]]. דער וואס טרויערט נאך א נאנטן נפטר ווערט אנגערופן אן '''אבל'''.
'''אֲבֵלוּת''' איז דער חיוב צו טרויערן נאך א נאנטן קרוב וואס איז [[טויט|געשטארבן]]. דער וואס טרויערט נאך א נאנטן נפטר ווערט אנגערופן אן '''אבל'''.


דער חיוב איז צו טרויערן נאך איינער פון די "שבעה קרובים": טאטע, מאמע, מאן/פרוי, ברודער, שוועסטער, זון, טאכטער. די אבילות גייט אן פון די [[קבורה]] ביז [[שבעה|זיבן טעג]] דערויף, נאכפאלגנדיג די [[אנינות]] וואס גייט אן איידער דער מת ווערט באערדיגט.
דער חיוב איז צו טרויערן נאך איינער פון די "שבעה קרובים": טאטע, מאמע, מאן/פרוי, ברודער, שוועסטער, זון, טאכטער. די אבילות גייט אן פון די [[קבורה]] ביז [[שבעה|זיבן טעג]] דערויף, נאכפאלגנדיג די [[אנינות]] וואס גייט אן איידער דער מת ווערט באערדיגט.
מן התורה איז דער חיוב - לויט פיל פוסקים - נאר איין טאג; [[משה רבינו]] האט מתקן געווען אז מען זאל אנהאלטן די אבילות זיבן טעג, אין פאראלעל צו די [[שבע ברכות|שבעת ימי המשתה]]{{הערה|{{רמב"ם|אבל|א|א}}}}. פארשידענע מנהגים זענען איינגעפירט, וואס טייל פון זיי זענען הלכות וואס חז"ל האבן באשטימט.


==אבילות אין תנ"ך==
==אבילות אין תנ"ך==
שורה 12: שורה 28:


==מנהגים און הלכות==
==מנהגים און הלכות==
{{להשלים|מיט דגש אויף הלכות בעפאר מנהגים}}
היינט איז דער מנהג אבילות, אז אן אבל זיצט אויף א נידריג בענקל, טראגט נישט די שיך און גייט נישט ארויס פון שטוב די זיבן טעג, וואס ווערט אנגערופן "זיצן שבעה". אין דער צייט פון שבעה [[לערנט]] דער אבל נאר טרויעריגע [[ספרים]], ווי [[ספר איוב]], מדרש איכה וכדומה. אין די שלושים איז דער טרויער קלענער, און די איבעריגע עלף חדשים פון יאר איז עס נאך קלענער, דער הויפט-צייכן פון אבילות אין משך פון לערך א יאר, און אויך אין די ווייטערדיגע יארן יעדן [[יארצייט]], איז דאס זאגן [[קדיש]].
היינט איז דער מנהג אבילות, אז אן אבל זיצט אויף א נידריג בענקל, טראגט נישט די שיך און גייט נישט ארויס פון שטוב די זיבן טעג, וואס ווערט אנגערופן "זיצן שבעה". אין דער צייט פון שבעה [[לערנט]] דער אבל נאר טרויעריגע [[ספרים]], ווי [[ספר איוב]], מדרש איכה וכדומה. אין די שלושים איז דער טרויער קלענער, און די איבעריגע עלף חדשים פון יאר איז עס נאך קלענער, דער הויפט-צייכן פון אבילות אין משך פון לערך א יאר, און אויך אין די ווייטערדיגע יארן יעדן [[יארצייט]], איז דאס זאגן [[קדיש]].


שורה 20: שורה 37:
===ניחום אבלים===
===ניחום אבלים===
{{הויפט ארטיקל|ניחום אבלים}}
{{הויפט ארטיקל|ניחום אבלים}}
איינער פון די מנהגים וואס איז אנגענומען פון די אלטע צייטן, איז "[[ניחום אבלים|מנחם אבל-זיין]]", טרייסטן דעם אבל. אין דער גמרא{{הערה|{{בבלי|כתובות|ח|ב}}}} ווערט געזאגט, אז ביים מנחם-אבל זיין פלעגט מען איינארדענען פאר די אבלים א [[סעודה]] (וואס האט געהייסן די "סעודת הבראה") און מען פלעגט טרינקען [[וויין]]. עס איז אנגענומען, אז אין די ערשטע דריי טעג זאל מען נישט גיין מנחם-אבל-זיין, ווייל דעמאלט איז דער אבל אין א צו שטארקן טרויער, און מען קען אים נאך נישט זאגן קיין טרייסט-ווערטער{{מקור}}.
איינער פון די מנהגים וואס איז אנגענומען פון די אלטע צייטן און ווערט פאררעכנט אלס א מצוה, איז "[[ניחום אבלים|מנחם אבל-זיין]]", טרייסטן דעם אבל. אין דער גמרא{{הערה|{{בבלי|כתובות|ח|ב}}}} ווערט געזאגט, אז ביים מנחם-אבל זיין פלעגט מען איינארדענען פאר די אבלים א [[סעודה]] (וואס האט געהייסן די "סעודת הבראה") און מען פלעגט טרינקען [[וויין]]. עס איז אנגענומען, אז אין די ערשטע דריי טעג זאל מען נישט גיין מנחם-אבל-זיין, ווייל דעמאלט איז דער אבל אין א צו שטארקן טרויער, און מען קען אים נאך נישט זאגן קיין טרייסט-ווערטער{{מקור}}.
 
==טעם פון אבילות==
{{להשלים}}


==זעט אויך==
==זעט אויך==
שורה 29: שורה 49:
* [[קדיש]]
* [[קדיש]]
* [[יארצייט]]
* [[יארצייט]]
==צו ליינען מער==
* '''[[קיצור שלחן ערוך]]''', סימן קצה-רכא
* [[יקותיאל יהודה גרינוואלד]], '''כל בו על אבלות'''
* {{היברובוקס|רבי חיים בנימין גאלדבערג|פני ברוך|47632|ירושלים תשמ"ו|סופיקס=יא}}
* רבי יחיאל מיכל טוקצינסקי, '''גשר החיים''', [https://www.hebrewbooks.org/31174 חלק א], [https://www.hebrewbooks.org/31172 חלק ב], [https://www.hebrewbooks.org/31173 חלק ג].
==דרויסנדע לינקס==
* {{מיקרופדיה|אבלות}}
* {{ויקישיבה|אבלות ואנינות}} (באזירט אויף אנציקלופדיה הלכתית רפואית)
* מאמרים איבער [http://asif.co.il/?page_id=5614 אבלות], אויף "אסיף" וועבזייטל


==רעפערענצן==
==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}
{{רעפערענצן}}


{{הבהרה הלכתית}}
{{קרד/פאלקס-ענצ}}
{{קרד/פאלקס-ענצ}}
[[קאַטעגאָריע:מצוות און מנהגים]]
[[קאַטעגאָריע:מצוות און מנהגים]]
[[קאַטעגאָריע:טויט]]
[[קאַטעגאָריע:אנטראפאלאגיע]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת שמיני]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת אמור]]
[[he:אבלות]]
[[he:אבלות]]