אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת האזינו"

27 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 1 יאָר
ק
אויסשטעל (פארמיידן דאפלונג)
ק (אויסשטעל (פארמיידן דאפלונג))
שורה 16: שורה 16:
}}
}}
[[טעקע:The Phillip Medhurst Picture Torah 615. The song of Moses. His doctrine as the rain. Deuteronomy cap 32 v 2. Pintz.jpg|קליין|לינקס|אילוסטראציע צו די פסוקים וועלכע הייבן אן דעם שירת האזינו: "הַאֲזִינוּ הַשָּׁמַיִם וַאֲדַבֵּרָה וְתִשְׁמַע הָאָרֶץ אִמְרֵי פִי. יַעֲרֹף כַּמָּטָר לִקְחִי תִּזַּל כַּטַּל אִמְרָתִי כִּשְׂעִירִם עֲלֵי דֶשֶׁא וְכִרְבִיבִים עֲלֵי עֵשֶׂב."]]
[[טעקע:The Phillip Medhurst Picture Torah 615. The song of Moses. His doctrine as the rain. Deuteronomy cap 32 v 2. Pintz.jpg|קליין|לינקס|אילוסטראציע צו די פסוקים וועלכע הייבן אן דעם שירת האזינו: "הַאֲזִינוּ הַשָּׁמַיִם וַאֲדַבֵּרָה וְתִשְׁמַע הָאָרֶץ אִמְרֵי פִי. יַעֲרֹף כַּמָּטָר לִקְחִי תִּזַּל כַּטַּל אִמְרָתִי כִּשְׂעִירִם עֲלֵי דֶשֶׁא וְכִרְבִיבִים עֲלֵי עֵשֶׂב."]]
'''פרשת הַאֲזִינוּ''' איז די צענטע [[פרשה]] פון [[ספר דברים]]. לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], הייבט זיך עס אן מיט {{תנ"ך|דברים|לב|א}} און ענדיגט זיך אין זעלבן קאפיטל מיט פסוק {{תנ"ך|דברים|לב|נב|אן=פרק}}.
'''פרשת הַאֲזִינוּ''' איז די צענטע [[פרשה]] פון [[ספר דברים]]. לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], הייבט זיך עס אן מיט {{תנ"ך|דברים|לב|א}} און ענדיגט דעם זעלבן קאפיטל מיט פסוק {{תנ"ך|דברים|לב|נב|אן=פרק}}. אויך לויט די צעטיילונג פון [[סדרים פון תנ"ך|סדרים]], באשטייט די פרשה פון איין סדר. די 52 פסוקים פון די פרשה זענען איינגעטיילט אין דריי [[פרשה פתוחה|פרשיות פתוחות]]; דאס איז די איינציגע פרשה וואס עס איז נישט דא אין דעם קיין [[פרשה סתומה]].


די הויפט טעמע אין די פרשה איז א [[שירת האזינו|שירה]] וואס [[משה רבינו]] האט אויסגעלערנט פאר די אידן הארט איידער זיין פטירה, וואס הייבט זיך אן מיט די ווערטער {{ציטוטון|הַאֲזִינוּ הַשָּׁמַיִם וַאֲדַבֵּרָה}}. עס שליסט זיך מיטן באפעל פון השי"ת אז משה זאל ארויפגיין דעם [[הר נבו]] וואו ער וועט נפטר ווערן.
די הויפט טעמע אין די פרשה איז א [[שירת האזינו|שירה]] וואס [[משה רבינו]] האט אויסגעלערנט פאר די אידן הארט איידער זיין פטירה, וואס הייבט זיך אן מיט די ווערטער {{ציטוטון|הַאֲזִינוּ הַשָּׁמַיִם וַאֲדַבֵּרָה}}. עס שליסט זיך מיטן באפעל פון השי"ת אז משה זאל ארויפגיין דעם [[הר נבו]] וואו ער וועט נפטר ווערן.
שורה 38: שורה 38:


אין [[בית המקדש]] פלעגן די לויים זאגן איין חלק יעדן שבת, אלס [[שירת הלויים|שיר]] פון [[קרבן מוסף]]{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לא|א}}; {{רמב"ם|תמידין ומוספין|ו|ט}}.}}. אויך ביי קריאת התורה ווערן די ערשטע זעקס [[עליה|עליות]] איינגעטיילט אויף דעם סדר, ביז דער סוף פון די שירה{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לא|א}}; {{ירושלמי|מגילה|ג|ז}}; מסכת סופרים יב ז; {{רמב"ם|תפילה|יג|ה}}; [[טור]] און {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ה}}.}}, און דער זיבעטער ליינט פון נאך די שירה ביז דער סוף פון די פרשה{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לא|א|מפרש=רש"י|ד"ה=כך חלוקין}}; [[טור]] און {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ה}}.}}.
אין [[בית המקדש]] פלעגן די לויים זאגן איין חלק יעדן שבת, אלס [[שירת הלויים|שיר]] פון [[קרבן מוסף]]{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לא|א}}; {{רמב"ם|תמידין ומוספין|ו|ט}}.}}. אויך ביי קריאת התורה ווערן די ערשטע זעקס [[עליה|עליות]] איינגעטיילט אויף דעם סדר, ביז דער סוף פון די שירה{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לא|א}}; {{ירושלמי|מגילה|ג|ז}}; מסכת סופרים יב ז; {{רמב"ם|תפילה|יג|ה}}; [[טור]] און {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ה}}.}}, און דער זיבעטער ליינט פון נאך די שירה ביז דער סוף פון די פרשה{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לא|א|מפרש=רש"י|ד"ה=כך חלוקין}}; [[טור]] און {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ה}}.}}.
==מבנה הפרשה==
אין פרשת האזינו איז דא 52 [[פסוקים]] וואס זענען איינגעטיילט אין דריי [[פרשיות פתוחות]] אן קיין [[פרשיות סתומות]], דאס איז די איינציגע פרשה וואס עס איז נישט דא אין דעם קיין פרשיות סתומות. די גאנצע פרשה איז אין איין [[סדר]] און אין [[פרק]].


==דאטומען==
==דאטומען==