אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:תקיעת שופר"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (טעות סופר)
(פארברייטערט, רעדאגירונג)
צייכן: רויע רעדאגירונג
שורה 1: שורה 1:
{{סוגיה
|תמונה = [[קובץ:Holy_smoke%3F.jpg|250px|בלאזן אין א שופר]]
|כיתוב = תקיעה בשופר
|מקרא={{תנ"ך|במדבר|כט|א}}
|משנה=[[מסכת ראש השנה]], {{ויקיטקסט|משנה ראש השנה ג|פרקים ג'-ד'}}
|תלמוד בבלי=
|תלמוד ירושלמי=
|משנה תורה לרמב"ם=הלכות שופר וסוכה ולולב, {{ויקיטקסט|רמב"ם הלכות שופר וסוכה ולולב א|פרקים א'-ג'}}
|שולחן ערוך=[[אורח חיים]], {{ויקיטקסט|שולחן ערוך הלכות ראש השנה|סימנים תקפ"ה-תקצ"ו}}
|ספרי מניין המצוות={{ספר המצוות|עשה|קע}}{{ש}}{{ספר החינוך|תה}}
|ספרות הלכתית נוספת=
|שם=}}
'''תקיעת שופר''' איז א [[מצות עשה]] פון דער [[תורה]], צו בלאזן [[שופר]] [[ראש השנה]].
'''תקיעת שופר''' איז א [[מצות עשה]] פון דער [[תורה]], צו בלאזן [[שופר]] [[ראש השנה]].


שורה 6: שורה 18:


== די סארטן בלאזן ==
== די סארטן בלאזן ==
[[קובץ:4 sjofar tonen.ogg|210px|ממוזער|תקיעה, שברים, תרועה און נאך א תקיעה]]
חז"ל האבן ארויס געלערנט אז די [[מצווה]] פון בלאזן מיטן [[שופר]] [[ראש השנה]] איז אזוי ווי די [[מצווה]] פון בלאזן ביים [[יובל]]. און ווי באלד עס שטייט דריי מאל די ווארט תרועה ביי די פסוקים פון [[ראש השנה]] און [[יובל]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כט}}, {{תנ"ך|ויקרא|כג}} ו{{תנ"ך|ויקרא|כה|ללא=ספר}}}}, לערנט מען אויס אז מען דארף בלאזן דריי מאל. פון די פסוק {{ציטוטון|והעברת שופר תרועה ... תעבירו שופר בכל ארצכם}}{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|כה|ט}}}} האבן [[חז"ל]] ארויס געלערנט אז מען דארף בלאזן א גלאטע תקיעה פאר און נאך יעדן תרועה{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לג|ב}}-לד.}}. קומט אויס אז די מצווה פון תורה איז בלאזן ניין מאל - דריי תרועות און זעקס תקיעות.
חז"ל האבן ארויס געלערנט אז די [[מצווה]] פון בלאזן מיטן [[שופר]] [[ראש השנה]] איז אזוי ווי די [[מצווה]] פון בלאזן ביים [[יובל]]. און ווי באלד עס שטייט דריי מאל די ווארט תרועה ביי די פסוקים פון [[ראש השנה]] און [[יובל]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כט}}, {{תנ"ך|ויקרא|כג}} ו{{תנ"ך|ויקרא|כה|ללא=ספר}}}}, לערנט מען אויס אז מען דארף בלאזן דריי מאל. פון די פסוק {{ציטוטון|והעברת שופר תרועה ... תעבירו שופר בכל ארצכם}}{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|כה|ט}}}} האבן [[חז"ל]] ארויס געלערנט אז מען דארף בלאזן א גלאטע תקיעה פאר און נאך יעדן תרועה{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לג|ב}}-לד.}}. קומט אויס אז די מצווה פון תורה איז בלאזן ניין מאל - דריי תרועות און זעקס תקיעות.


שורה 11: שורה 24:


* '''שברים''' - דריי קורצע קולות. עס ווערט אויך אן גערופן אין [[גמרא]] '''גניחות'''.
* '''שברים''' - דריי קורצע קולות. עס ווערט אויך אן גערופן אין [[גמרא]] '''גניחות'''.
* '''תרועה''' - גאר קורצע קולות. רוב מפרשים זענען מסביר אז עס מיינט צו מאכן דריי אזעלכע קולות{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לג|מפרש=רש"י|ד"ה=שלש יבבות}}, עס איז דא וואס זאגן אז עס מיינט איין קול וואס טרייסלט{{הערה|רב סעדיה גאון בסידורו, הרמבומגדל עוז.}}, אבער עס איז איינגעפירט צו מאכן לכל הפחות ניין קורצע קולות{{הערה|כדעת ריב"א ב{{בבלי|ראש השנה|לג|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=שיעור תרועה}}}} עס ווערט אויך אן גערופן אין [[גמרא]] '''יבבות'''.
* '''תרועה''' - גאר קורצע קולות. רוב מפרשים זענען מסביר אז עס מיינט צו מאכן דריי אזעלכע קולות{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לג|מפרש=רש"י|ד"ה=שלש יבבות}}, עס איז דא וואס זאגן אז עס מיינט איין קול וואס טרייסלט{{הערה|רב סעדיה גאון אין זיין סידור, דער רמבאון דער מגדל עוז.}}, אבער עס איז איינגעפירט צו מאכן לכל הפחות ניין קורצע קולות{{הערה|כדעת ריב"א ב{{בבלי|ראש השנה|לג|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=שיעור תרועה}}}} עס ווערט אויך אן גערופן אין [[גמרא]] '''יבבות'''.
* '''שברים - תרועה''' - גניחות און שפעטער יבבות.
* '''שברים - תרועה''' - גניחות און שפעטער יבבות.


לויט [[רב האי גאון]]{{הערה|זיין תשובה ווערט געברענגט אין ספר [[תמים דעים]] לראב"ד סימן קי"ט, און אין קורצן ביי [[רבינו חננאל בן חושיאל|רבינו חננאל]] {{בבלי|ראש השנה|לד|א|ללא=שם}}}} איז דאס נישט קיין עכטער ספק נאר אין יעדן פלאץ האט מען זיך געפירט אנדערש; אבער לויטן [[רמב"ם]]{{הערה|{{רמב"ם|שופר|ג|ב|ספר=זמנים}}}} איז דאס אן עכטער ספק וואס די תורה מיינט.
לויט [[רב האי גאון]]{{הערה|זיין תשובה ווערט געברענגט אין ספר [[תמים דעים]] לראב"ד סימן קי"ט, און אין קורצן ביי [[רבינו חננאל בן חושיאל|רבינו חננאל]] {{בבלי|ראש השנה|לד|א|ללא=שם}}}} איז דאס נישט קיין עכטער ספק נאר אין יעדן פלאץ האט מען זיך געפירט אנדערש; אבער לויטן [[רמב"ם]]{{הערה|{{רמב"ם|שופר|ג|ב|ספר=זמנים}}}} איז דאס אן עכטער ספק וואס די תורה מיינט.
כדי צו יוצא זיין לויט אלע דעות האבן [[חז"ל]] געהייסן צו בלאזן דריי מאל יעדן סארט תרועה.
קומט אויס אז מען בלאזט דרייסיג מאל - 18 תקיעות, 6 שברים, און 6 תרועות{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לד|א}}}}.
די דרייסיג קולות איז צוטיילט אין דריי אפטיילונגען:
* '''סדר תשר"ת''' (ביי די קדמוניים 'קשר"ק') - א תקיעה, און שפעטער א שברים, שפעטער א תרועה און נאך א תקיעה.
* '''סדר תש"ת''' (ביי די קדמוניים 'קש"ק') - א תקיעה, און שפעטער א שברים, און נאך א תקיעה.
* '''סדר תר"ת''' (ביי די קדמוניים 'קר"ק') - א תקיעה, און שפעטער א תרועה, און נאך א תקיעה.


== מאה קולות ==
== מאה קולות ==

רעוויזיע פון 18:41, 3 סעפטעמבער 2023

תקיעת שופר
(הויפט מקורות)
תקיעה בשופר
תקיעה בשופר
מקרא במדבר כט, א
משנה מסכת ראש השנה, פרקים ג'-ד'
משנה תורה הלכות שופר וסוכה ולולב, פרקים א'-ג'
שולחן ערוך אורח חיים, סימנים תקפ"ה-תקצ"ו
ספרי מניין המצוות ספר המצוות, עשה ק"ע
ספר החינוך, מצוה ת"ה

תקיעת שופר איז א מצות עשה פון דער תורה, צו בלאזן שופר ראש השנה.

די תורה רופט אן די טאג פון ראש השנה ”יום תרועה”[1] ו”זכרון תרועה”[2], און חז"ל האבן ארויס געלערנט פון דעם אז מען דארף בלאזן מיט א שופר אין דעם טאג.

אין בית המקדש האט מען געבלאזן אויך מיט חצוצרות.

די סארטן בלאזן

תקיעה, שברים, תרועה און נאך א תקיעה

חז"ל האבן ארויס געלערנט אז די מצווה פון בלאזן מיטן שופר ראש השנה איז אזוי ווי די מצווה פון בלאזן ביים יובל. און ווי באלד עס שטייט דריי מאל די ווארט תרועה ביי די פסוקים פון ראש השנה און יובל[3], לערנט מען אויס אז מען דארף בלאזן דריי מאל. פון די פסוק ”והעברת שופר תרועה ... תעבירו שופר בכל ארצכם”[4] האבן חז"ל ארויס געלערנט אז מען דארף בלאזן א גלאטע תקיעה פאר און נאך יעדן תרועה[5]. קומט אויס אז די מצווה פון תורה איז בלאזן ניין מאל - דריי תרועות און זעקס תקיעות.

אבער חז"ל האבן זיך מסתפק געווען וואס מיינט דאס א 'תרועה': צו מיינט עס א "שברים", אדער א "תרועה", אדער מיינט עס ביידע צוזאמען איינע נאך די אנדערע (שברים - תרועה):

  • שברים - דריי קורצע קולות. עס ווערט אויך אן גערופן אין גמרא גניחות.
  • תרועה - גאר קורצע קולות. רוב מפרשים זענען מסביר אז עס מיינט צו מאכן דריי אזעלכע קולות{{הערה|רש"י, ראש השנה לג, ד"ה שלש יבבות, עס איז דא וואס זאגן אז עס מיינט איין קול וואס טרייסלט[6], אבער עס איז איינגעפירט צו מאכן לכל הפחות ניין קורצע קולות[7] עס ווערט אויך אן גערופן אין גמרא יבבות.
  • שברים - תרועה - גניחות און שפעטער יבבות.

לויט רב האי גאון[8] איז דאס נישט קיין עכטער ספק נאר אין יעדן פלאץ האט מען זיך געפירט אנדערש; אבער לויטן רמב"ם[9] איז דאס אן עכטער ספק וואס די תורה מיינט.

כדי צו יוצא זיין לויט אלע דעות האבן חז"ל געהייסן צו בלאזן דריי מאל יעדן סארט תרועה.

קומט אויס אז מען בלאזט דרייסיג מאל - 18 תקיעות, 6 שברים, און 6 תרועות[10].

די דרייסיג קולות איז צוטיילט אין דריי אפטיילונגען:

  • סדר תשר"ת (ביי די קדמוניים 'קשר"ק') - א תקיעה, און שפעטער א שברים, שפעטער א תרועה און נאך א תקיעה.
  • סדר תש"ת (ביי די קדמוניים 'קש"ק') - א תקיעה, און שפעטער א שברים, און נאך א תקיעה.
  • סדר תר"ת (ביי די קדמוניים 'קר"ק') - א תקיעה, און שפעטער א תרועה, און נאך א תקיעה.


מאה קולות

תקיעות דמעומד ומיושב

זעט אויך

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!

  1. במדבר כט
  2. ויקרא כג
  3. במדבר כט, ויקרא כג וכה
  4. ויקרא כה, ט
  5. ראש השנה לג, ב-לד.
  6. רב סעדיה גאון אין זיין סידור, דער רמב"ם און דער מגדל עוז.
  7. כדעת ריב"א בתוספות, ראש השנה לג, ב, ד"ה שיעור תרועה
  8. זיין תשובה ווערט געברענגט אין ספר תמים דעים לראב"ד סימן קי"ט, און אין קורצן ביי רבינו חננאל לוא־פעלער: (ביים רופן מוסטער:בבלי) נמצא פרמטר לא בשימוש "ללא=".ראש השנה לד, א
  9. משנה תורה לרמב"ם, ספר זמנים, הלכות שופר וסוכה ולולב, פרק ג', הלכה ב'
  10. ראש השנה לד, א