אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת בראשית"

31 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
ק (החלפת טקסט – "פרקי התנ"ך" ב־"קאפיטלען פון תנ"ך")
שורה 29: שורה 29:
{{הויפט ארטיקל|בריאת העולם}}
{{הויפט ארטיקל|בריאת העולם}}
ספר בראשית הייבט זיך אן מיט א דעטאלירטע שילדערונג פון בריאת העולם דורך דעם אויבערשטן - "אלקים", אין זעקס טעג{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|א|א|ללא=ספר}} – {{תנ"ך|בראשית|ב|א|ללא=ספר}}}}:
ספר בראשית הייבט זיך אן מיט א דעטאלירטע שילדערונג פון בריאת העולם דורך דעם אויבערשטן - "אלקים", אין זעקס טעג{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|א|א|ללא=ספר}} – {{תנ"ך|בראשית|ב|א|ללא=ספר}}}}:
אנפאנג פונעם ערשטן טאג, איז די וועלט געווען ליידיג און פוסט, [[תוהו ובוהו]], און [[טינקל]] האט געהערשט איבער'ן תהום, און דער רוח אלקים האט געשוועבט איבער'ן וואסער. דער אויבערשטער האט באשאפן די [[ליכטיגקייט]], און האט אפגעטיילט צווישן אים און די טינקל.
* אנפאנג פונעם ערשטן טאג, איז די וועלט געווען ליידיג און פוסט, [[תוהו ובוהו]], [[פינסטערניש]] האט געהערשט איבער'ן תהום, און דער "רוח אלקים" האט געשוועבט איבער'ן וואסער. דער אויבערשטער האט באשאפן די [[ליכטיגקייט]], און האט אפגעטיילט צווישן דעם און די פינסטערניש.
אינעם צווייטן טאג האט ער באשאפן די הימל, וואס טיילט אפ צווישן די [[אויבערשטע וואסערן]] און די וואסערן אויף דער ערד.
* אינעם צווייטן טאג האט ער באשאפן די הימל, וואס טיילט אפ צווישן די [[מים העליונים]] און די וואסערן אויף דער ערד.
דער דריטן טאג האט דער אויבערשטער איינגעזאמלט אריין אין די ימים דאס וואסער וואס האט פארשוועמט דער ערד, און דאס טריקעניש האט זיך אנטפלעקט. יענער טאג האט ער אויך באשאפן די גראזן.
* אינעם דריטן טאג האט דער אויבערשטער איינגעזאמלט אריין אין די [[ים|ימים]] דאס וואסער וואס האט פארשוועמט דעם ערד, און דאס טרוקעניש האט זיך אנטפלעקט. און דעם טאג האט ער אויך באשאפן די [[געוויקסן]].
אינעם [[פערטן טאג צום באשאף|פערטן טאג]] האט ער אויפגעהאנגען די [[זון]], די [[לבנה]], און די [[שטערן|שטערנס]] אינעם הימל, און האט באשטימט אז דער זון זאל לייכטן בייטאג און די לבנה ביינאכט.
* אינעם פערטן טאג האט ער אויפגעהאנגען די [[זון]], די [[לבנה]], און די [[שטערן|שטערנס]] אינעם הימל, און האט באשטימט אז דער זון זאל לייכטן בייטאג און די לבנה ביינאכט.
אינעם פיפטן טאג האט דער אויבערשטער באשאפן די וואסער באשעפענישן און די פייגלען פון הימל, און האט זיי געבענטשט זיי זאלן זיך מערן און אנפילן די וועלט.
* אינעם פינפטן טאג האט דער אויבערשטער באשאפן באשעפענישן פון וואסער און די פייגלען פון הימל, און האט זיי געבענטשט זיי זאלן זיך מערן און אנפילן די וועלט.
אינעם זעקסטן טאג האט דער אויבערשטער באשאפן די באשעפענישן וואס לעבן אין די טריקעניש. ביים ענדע פונעם באשאף האט דער אויבערשטער [[בריאת אדם וחוה|באשאפן דעם מענטש]].
* אינעם זעקסטן טאג האט דער אויבערשטער באשאפן די באשעפענישן וואס לעבן אויף דער ערד. ביים ענדע פונעם באשאף האט דער אויבערשטער [[בריאת אדם וחוה|באשאפן דעם מענטש]].
דער זיבעטן טאג: סוף פונעם זעקסטן טאג האט זיך געענדיגט די מלאכת הבריאה, און אינעם זיבעטן טאג האט דער אויבערשטער גערוט פון אלע מלאכה. ער האט געבענטשט דעם טאג און עס באשטימט אלס הייליגער טאג.
* [[שבת|דער זיבעטער טאג]]: סוף פונעם זעקסטן טאג האט זיך געענדיגט דאס באשאף, און אינעם זיבעטן טאג האט דער אויבערשטער גערוט פון יעדע ארבעט. ער האט געבענטשט דעם טאג און עס באשטימט אלס הייליגער טאג.


נאכ'ן שילדערן די זעקס טעג פון באשאף, טוט זיך דער פסוק ווידער קאנצעטרירן און פארברייטערן איבער דער באשאף פונעם מענטש{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ב|כה|ללא=ספר}}}}. עס ווערט געשילדערט דער [[גן עדן]] - גארטן פון עדן און זיין ארום, זיינע טייכן און געוויקסן. עס ווערט דערציילט אז דער אויבערשטער האט געלייגט דעם מענטש אין גן עדן און עס אים געגעבן "איר צו באארבעטן און באהיטן", און האט אים באפוילן צו עסן פון אלע פרוכט פון גארטן אויסער פון די פרוכט פונעם [[עץ הדעת]] - "דער בוים פון וויסן גוט און שלעכט". דערנאך זאגט דער אויבערשטער אז "עס איז נישט גוט אז דער מענטש איז אליינס - איך וועל אים מאכן א הילף קעגן אים". ער האט געברענגט פאר'ן מענטש אלע חיות זיי צו רופן מיט נעמען. דער מענטש האט גערופן אלע חיות מיט נעמען, אבער פאר זיך האט ער נישט געטראפן אן עזר כנגדו. האט דער אויבערשטער ארויפגעווארפן אויף אים א טיפן שלאף, גענומען איין ריפּ פון זיין קערפער און פון דעם האט ער באשאפן דער [[פרוי]].
נאכ'ן שילדערן די זעקס טעג פון באשאף, טוט דער פסוק ווידער פארברייטערן איבער דער באשאף פונעם מענטש{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ב|כה|ללא=ספר}}}}. עס ווערט געשילדערט דער [[גן עדן]] - גארטן פון עדן און זיין ארום, זיינע טייכן און געוויקסן. עס ווערט דערציילט אז דער אויבערשטער האט געלייגט דעם מענטש אין גן עדן און עס אים געגעבן "איר צו באארבעטן און באהיטן", און האט אים באפוילן צו עסן פון אלע פרוכט פון גארטן אויסער פון די פרוכט פונעם [[עץ הדעת]] - "דער בוים פון וויסן גוט און שלעכט". דערנאך זאגט דער אויבערשטער אז "עס איז נישט גוט אז דער מענטש איז אליין - איך וועל אים מאכן א הילף קעגן אים". ער האט געברענגט פאר'ן מענטש אלע חיות זיי צו רופן מיט נעמען. דער מענטש האט גערופן אלע חיות מיט נעמען, אבער פאר זיך האט ער נישט געטראפן קיין געהילף. האט דער אויבערשטער ארויפגעווארפן אויף אים א טיפן שלאף, גענומען איין ריפּ פון זיין קערפער און פון דעם האט ער באשאפן דער [[פרוי]].


=== חטא עץ הדעת ===
=== חטא עץ הדעת ===