אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "מודה אני"

דער נוסח התפילה איז: {{ציטוטון|מודה אני לפניך, מלך חי וקיים, שהחזרת בי נשמתי בחמלה. רבה אמונתך.|איך דאנק פאר דיר, לעבעדיגער און עקזיסטירנדער קעניג, אז דו האסט אין מיר צוריקגעקערט מיין נשמה מיט רחמנות. גרויס איז דיין באגלייבטקייט}}. אין [[סידור רבי קאפל]] ווערט געברענגט אן אנדערע נוסח געבויט אויף די [[עשר ספירות]]: "מודה אני לפניך מלך חי וקיים אדיר ונאור המפואר בגבורה וגדולה ולו הבינה והחכמה הכתר והכבוד אשר ברוב חסדו ואמתו החזיר בי נשמתי אשר פקדתי בידו"{{הערה|{{היברובוקס|רבי יעקב קאפל ליפשיץ|סדור קול יעקב|6755|עמוד=13}}}}. דער חיד"א שרייבט א נוסח: ״מודה אני לפניך מלך רחום שהחזרת בי נשמתי בחמלה רבה אמונתך יהי רצון שיהא לבי נכון ומסור בידי ולא אכעוס ולא אכעיסך״{{הערה|{{ויקיטקסט|קשר גודל#סימן א’ לקום באשמורת . כל שהיא תפארת.|קשר גודל א, א}}}}. למעשה איז אנגענומען און געדרוקט אין די סידורים דער נוסח פון סדר היום{{הערה|{{היברובוקס|רבי ישראל חיים פרידמאן|לקוטי מהרי"ח - חלק א|33006|עמוד=27}}}}.

מען זאגט דאס גלייך ביים זיך ערוועקן, כדי זיך צו דערמאנען וועגן דעם אויבערשטן וואס שטייט איבער זיך און מען זאל אויפשטיין געשווינד{{הערה|שולחן ערוך הרב, אורח חיים [https://chabadlibrary.org/books/adhaz/sh/sh1/1/1/6.htm מהדורה תניינא א, א]; סידור התניא}}. די תפילה קען מען זאגן גלייך ווען מען ערוועקט זיך פון שלאף, נאך איידער'ן זיך וואשן [[נעגל וואסער]], וויבאלד עס האט נישט דעם באשעפער'ס נאמען אדער כינוי. אנדערע זאגן אז ווען די הענט זענען אומריין זאל מען עס נישט זאגן נאר טראכטן אין קאפ{{הערה|יעב"ץ, עבודת הקודש און קיצור של"ה, געברענגט אין תוספות חיים אויף חיי אדם, כלל א' אות ט'}}.