רוי:פסוקי דזמרה

פּסוקי דזמרה איז א טייל פון דער שחרית תפילה וואָס זענען פאַרפעסטיקט דורך חז״ל האבן איינגעפירט צו זאגן יעדן טאג. די פסוקי דזמרה הייבן אן מיט דע ברכה "ברוך שאמר" און ענדיגן מיט דער ברכה "ישתבח". די תפילה אזוי ווי מען זאגט זי היינט איז צאמגשטעלט פון פסוקים גענומען פון די תנ״ך - פון ספר שמות, פון משלי, דברי הימים, און מערסטנס פון תהילים.

מקור פון נאָמען

דער נאָמען פסוקי דזמרא געפינט זיך צום ערשטן מאָל אין דער גמרא (תלמוד בבלי) :

אמר רבי יוסי: 'יהא חלקי מגומרי הלל בכל יום'. איני? (טאקע?) והאמר מר: הקורא הלל בכל יום הרי זה מחרף ומגדף! כי קאמרינן בפסוקי דזמרא.

— שבת קיח, ב

נוסח

פסוקי דזִמרה איז א טייל פון שחרית פון "ברוך שאמר" ביז "ישתבח". די פסוקי דזמרה זענע א סעריע פון פסוקים פון תהלים און דברי הימים, אויך עטלעכע פסוקים פון משלי און נחמיה, און "אז ישיר" פון דער תורה.

לויט נוסח אשכנז הייבט אן מיט "מזמור שיר חנוכת הבית לדוד" (תהלים ל). נאכדעם זאגט מען "ברוך שאמר", "הודו", "מזמור לתודה", "יהי כבוד", "אשרי" און די קאפיטלעך תהלים קמה-קנ (מיט נאך פסוקים), "ויברך דוד", און "ויושע" מיט "אז ישיר".

לויט אנדערע נוסחאות (נוסח ספרד און די ספרדים און תימנים) איז דער סדר א ביסל אנדערש. מ'הייבט אן "הודו", "מזמור שיר חנוכת הבית לדוד", עטלעכע פסוקים און "למנצח בנגינות" (תהלים סז), "ברוך שאמר", "מזמור לתודה" און ווייטער אזוי ווי נוסח אשכנז.

שבת לייגט מען צו נאך עטלעכע מזמורים פון תהילים: השמים מספרים, רננו צדיקים, לדוד בשנותו, תפלה למשה, ישב בסתר, פינף שיר המעלות׳ן, הללו עבדי ד׳, ״הלל הגדול״ פאר ברוך שאמר, און נאך ברוך שאמר זאגט מען מזמור שיר ליום השבת און ד׳ מלך גאות לבש.