אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "יום שבת קודש הוא"

==אינהאלט==

דער פיוט איז באזירט אויף פילע דרשות פון דער [[גמרא]] און מדרש וואס פארציילן איבער די שיינקייט פונעם שבת, און דאס גרויסקייט פון איר מכבד זיין. יעדער סטראַף רעדט פון א צווייטער מימרא:

|-

| 1

אַשְׁרֵי הָאִישׁ שׁוֹמְרֵהוּ

וְעַל הַיַּיִן זָכְרֵהוּ

וְאַל יָשִׂים אֶל לִבּוֹ

הַכִּיס רֵק וְאֵין בּוֹ

װאױל דעם װאס היט איהם װי עס געהער.

און דערמאהנט איהם אין קידוש אױף װײן,

נישטא אין איהם אי א שילינגער.

לאז ער זיך פרײען, עסען לרוב,

| גמרא אין [[מסכת ביצה]] "לוו עלי ואני פורע" ({{בבלי|ביצה|טו|ב}}).

|-

| 2

וְאַל יֶחֱסַר בְּתַעֲנוּגִים

וְאִם שְׁלָשׁ אֵלֶּה לְפָנָיו צָגִים

זֶה יִהְיֶה שְׂכָרוֹ

אֲשֶׁר חָפֵץ בִּיקָרוֹ

| {{#tag:poem|פלײש, װײן און פיש װעט איהם ניט פעהלען,

װעט ער די דרײ געריכט צום טיש שטעלען,

:בְּעַל כָּרְחוֹ, יְסַפֵּר שְׁבָחוֹ, שְׁמוֹ יַעֲלֶה כְּטוֹב שָׁמֶן }}}}

| {{#tag:poem|איז דער טיש געגרײט אָרענטליך־פײן,

װעט עס טאקי תמיד זײן װי הײנט,

װי מיסט װעלען װערען זײנע פײנט.

װאס זײ באקען און נעהמען חלה,

דער זכות פון די דרײ מצװת אַלע,

אין דער רעכטער צײט בײם צוקינד געהן,

דערפאר וואס זײ היטען דאס אלסדינג,

קוּמט דער שבת, קומט מנוּחה אי רוה,

לוּסטיגקײט קוּמט, א שמחה, א פרײד,

גאט האט מיט דעם מן אין יענער צײט,

געבענשט, געהײליגט דעם טאג בײ לײט:

אין איהם איז ניט געגאנגען מן, קײן שפּײז,

| באזירט אויפן פסוק{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ב|ג}}}} "וַיְבָרֶךְ אֱלֹקִים אֶת יוֹם הַשְּׁבִיעִי וַיְקַדֵּשׁ אֹתוֹ" אויף וואס דער מדרש{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|יא}}; אויך געברענגט אין {{תנ"ך|שמות|כ|י|מפרש=רש"י}}.}} זאגט "ברכו במן, וקדשו במן" – אז די מן איז נישט אראפגעקומען שבת, און פרייטאג איז געקומען דאפלט.

|-

און שבת גאר פּלוצלים שטעלט ער זיך,

בעװײזט, אז פון רוה איז ער א טאג,

| די חז"ל ({{בבלי|סנהדרין|סה|ב}}; {{מדרש רבה|בראשית|יא}}) אז טורנוסרופוס הרשע האט געפרעגט פון [[רבי עקיבא]]: ווער זאגט אז היינט איז שבת, האט ער אים געזאגט דער טייך סמבטיון וועט אויפווייזן.

|-

די שטארקע קולות פוּן יענעם טײך

שווײגען, זענען ניט משיג גבול מיר,

האלט זיך אײן, קײן רעש, קײן פּיפּס מעהר,

|  

|}