אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "וכל מאמינים"

זאגן אזוי דעם פיוט איז ווארשיינליך א טעות און ווי עס זעט אויס איז דאס נישט לויט די כוונה פונעם פארפאסער{{הערה|{{לינק|אדרעס=https://www.nli.org.il/he/discover/music/jewish-music/piyut/articles/in-depth-look/piyut/vechol-maaminim-in-depth-look|שרייבער=תרצה ליבוביץ|קעפל=וכל מאמינים – עיון בפיוט}}}}. א מעגליכע סיבה צום מנהג פון זאגן אזוי דעם פיוט איז ווייל מיט די יארן, אנשטאט אז בלויז דער חזן זאל זאגן דעם ערשטן פראזע האבן די מאסן דאס אויך אנגעהויבן זאגן באלד נאך זייער טייל, און אזוי איז פאבריצירט געווארן דער היינטיגער מנהג{{הערה|{{היברובוקס|יעקב שטרנפלד|בית אהרן וישראל|13058|שנה יט גליון א (קט), זייט קלד-קלה|כותרת=בענין צורת אמירת הפיוטים "וכל מאמינים" "לא-ל עורך דין"|page=134}}; {{היברובוקס|יעקב לויפר|חצי גבורים – פליטת סופרים|56478|עמ' תקסז–תקסט|עמוד דיגיטלי=579|כותרת=מקומות שאין להם הכרע - שיבושים נפוצים בפיוטים|כרך=ח (אלול תשע"ה)}}. דאס קומט ווארשיינליך אין רעזולטאט פון מנהג פון [[אר"י]], וואס האט זיך געפירט צו זאגן ביי אלע פיוטים אויך די שטיקלעך פון חזן{{מקור}}}}.}}. אין טייל פון [[יעקע|יעקישע]] קהילות, איז מען מקפיד צו זאגן דעם פיוט אין איר אריגינעלער צורה, אז דער חזן זאגט דער ערשטער טייל און קהל זאגט דער צווייטער טייל{{הערה|מנהגי בית הכנסת לבני אשכנז לשנת תש"ף, בתוך ירושתנו יא, עמ' 4.}}.