אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי שמעון לעמבערגער"

רבי '''שמעון לעמבערגער''' (געבוירן [[ט' טבת]] [[ה'תש"ג]] אין [[מאקאווע]]){{הערה|{{צ-זשורנאל|שלמה ניימאן|אשרי ילדותינו: די קינדער יארן פון אונזערע רבי'ס|קינדער שריפט|235|60|שנת הוצאה=סוכות תשפ"ד}}}} איז דער [[מאקאווא (חסידות)|מאַקאָווער]] רבי. ער איז א [[תלמיד]] פון זיין טאטן [[רבי משה נתן נטע לעמבערגער]] בעל "עטרת משה", פון איין זייט פירט ער זיך אויף ווי א [[גער (חסידות)|גערער]] [[חסיד]], ער האט זיך אסאך געווייקט ביים גערער רבין דער [[רבי ישראל אלטער|בית ישראל]], אבער ער נאשט און האט זיך געדרייט ביי אלע גדולי ישראל. ער איז אן איידעם ביי הרב [[רבי אלחנן היילפרין]] פון [[לאנדאן]].

ער וואוינט אין [[קרית אתא]] א שטעטל אין די גלילות פון [[חיפה]] וואס האט אמאל אין די נאך [[צווייטער וועלט מלחמה]] יארן געדינט אלס א היימישער [[יישוב]] פון [[אונגארישע]] חרדישע אידן. צוליב די פרנסה מקור אין חיפה וואס איז אן אינדוסטעריעלע שטאט. ער איז פארבליבן דארטן נאכען שטארבן פון זיין פאטער, וואס איז אהין געגאנגען וואוינען אויפן באפעל פון [[רבי אהרן רוקח]] פון [[בעלזא|בעלז]], דער [[חזון איש]] מיט דער גערער רבי דער בית ישראל.

ער איז א [[מחותן]] מיט'ן בעלזער רבי'ן [[רבי ישכר דוב רוקח (ב)|רבי ישכר דוב רוקח]] זייענדיג דער [[שווער]] פון [[רבי אהרן מרדכי רוקח]] דעם רבינ'ס איינציגן קינד.

ער איז באקאנט אלס א גרויסער [[עובד ה']] מיט [[מסירת נפש]] און מאדנע פירונגען. ער ווארפט זיך כסדר מיט פאקסן און גייט אנגעטאן צושאלכעט און צוריסן די פיאות און בארד פארקניפט מיט שטיוול אין די גרעסטע היצן און שטענדיג פארטיפט און פארדביקוט און מחשבה און רעדט שנעל.  

[[קאטעגאריע:אויף יידיש]]

[[HE:הרב שמעון למברגר]]