אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:התבודדות"

8 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 3 חדשים
ק
החלפת טקסט – "צדוקים" ב־"צדוקים"
ק (החלפת טקסט – "{{דעסקריפציע||ענגליש=" ב־"{{דעסקריפציע||ענגליש = ")
ק (החלפת טקסט – "צדוקים" ב־"צדוקים")
 
(איין צווישנדיגע ווערסיע פונעם זעלבן באַניצער נישט געוויזן)
שורה 5: שורה 5:
אייגענטליך איז התבודדות צוטיילט אין צוויי חלקים, איינס איז דער התבודדות וואס דער שפיץ איז "התבוננות", דאס הייסט מען זאל צוקומען צו טיעפע ענינים פון מחשבה, וואס מען קען דערצו נישט צוקומען נאר אויב מען אנטלויפט פון מענשטן און מען טיילט זיך אפ פון זיי. דאס איז בדרך כלל די כוונה ווען מען זעהט די ווארט אין אמאליגע מוסר ספרים. דער צווייטער חלק איז התבודדות וואס דער שפיץ איז תפלה ותחנונים, מען זאל מתפלל זיין צו גאט, וואס מען קען נישט מתפלל זיין צו גאט מיט די ריכטיגע דביקות נאר אויב מען אנטלויפט פון מענטשן און מען טיילט זיך פון זיי אפ. און דאס ווערט בדרך כלל פראטקיצירט ביי ברסלבער חסידים.
אייגענטליך איז התבודדות צוטיילט אין צוויי חלקים, איינס איז דער התבודדות וואס דער שפיץ איז "התבוננות", דאס הייסט מען זאל צוקומען צו טיעפע ענינים פון מחשבה, וואס מען קען דערצו נישט צוקומען נאר אויב מען אנטלויפט פון מענשטן און מען טיילט זיך אפ פון זיי. דאס איז בדרך כלל די כוונה ווען מען זעהט די ווארט אין אמאליגע מוסר ספרים. דער צווייטער חלק איז התבודדות וואס דער שפיץ איז תפלה ותחנונים, מען זאל מתפלל זיין צו גאט, וואס מען קען נישט מתפלל זיין צו גאט מיט די ריכטיגע דביקות נאר אויב מען אנטלויפט פון מענטשן און מען טיילט זיך פון זיי אפ. און דאס ווערט בדרך כלל פראטקיצירט ביי ברסלבער חסידים.


התבודדות ווערט דערמאנט אין אסאך ספרים פון אמאל, די ערשטע ספרים דערמאנען אז אסאך פירושים, אסיום (דאס איז איינע פון די כתות פון כלל ישראל וואס התבודדות און אפגעזונדערקייט איז געווען זיין הויפט ציל, ווערט דערמאנט אין ספר יוסיפון און אין אנדערע ערשטע ספרים, זיין האבן געגריקט סיי מיט די פירושים און סיי מיט די צדוקים), און אויך [[פילאזאפיע|פילוזאפים]] פלעגן אסאך גיין אליין, אין מדבריות, וועלדער פעלדער, זיין אפגעזונדער פון דער וועלט און זיך קאנצעטרירען אויף מחשבה און הויכע ענינים.
התבודדות ווערט דערמאנט אין אסאך ספרים פון אמאל, די ערשטע ספרים דערמאנען אז אסאך פירושים, אסיום (דאס איז איינע פון די כתות פון כלל ישראל וואס התבודדות און אפגעזונדערקייט איז געווען זיין הויפט ציל, ווערט דערמאנט אין [[ספר יוסיפון]] און אין אנדערע ערשטע ספרים, זיין האבן געגריקט סיי מיט די פירושים און סיי מיט די [[צדוקים]]), און אויך [[פילאזאפיע|פילוזאפים]] פלעגן אסאך גיין אליין, אין מדבריות, וועלדער פעלדער, זיין אפגעזונדער פון דער וועלט און זיך קאנצעטרירען אויף מחשבה און הויכע ענינים.


אזוי ווערט עס דערמאנט אין [[מורה נבוכים]] און אין [[חובת הלבבות]], אויך שפעטער ביי די [[חסידים]] ווערט התבודדות דערמאנט אלס א מיטל ווי אזוי דערנענטער ווערן צו השי"ת, ווי דער [[נועם אלימלך]] אין זיין [[צעטיל קטן]], [[רבי צבי מזידוטושב]] אין זיין ספר [[סור מרע ועשה טוב]].
אזוי ווערט עס דערמאנט אין [[מורה נבוכים]] און אין [[חובת הלבבות]], אויך שפעטער ביי די [[חסידים]] ווערט התבודדות דערמאנט אלס א מיטל ווי אזוי דערנענטער ווערן צו השי"ת, ווי דער [[נועם אלימלך]] אין זיין [[צעטיל קטן]], [[רבי צבי מזידוטושב]] אין זיין ספר [[סור מרע ועשה טוב]].