מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
ק
החלפת טקסט – "דרויסנדע" ב־"דרויסנדיגע"
ק (מכלוליזאציע) |
ק (החלפת טקסט – "דרויסנדע" ב־"דרויסנדיגע") |
||
| (3 מיטלסטע ווערסיעס פון איין אנדער באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 19: | שורה 19: | ||
| הפטורה3 = {{תנ"ך|ירמיהו|ז|כא|כח}}, און מ'לייגט צו {{תנ"ך|ירמיהו|י|ו|ז}} | | הפטורה3 = {{תנ"ך|ירמיהו|ז|כא|כח}}, און מ'לייגט צו {{תנ"ך|ירמיהו|י|ו|ז}} | ||
}} | }} | ||
'''{{מנוקד|פרשת צַו}}''' איז די צווייטע [[סדרה]] פון [[ספר ויקרא]], און די 25'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|ויקרא|ו|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, | '''{{מנוקד|פרשת צַו}}''' איז די צווייטע [[סדרה]] פון [[ספר ויקרא]], און די 25'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|ויקרא|ו|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|ויקרא|ח|לו|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 97 פסוקים{{ביאור|דאס איז היינט די פאקטישע צאל פסוקים, און אזוי שרייבן די מקורות פון די תקופות הגאונים און ראשונים וואס האבן דאקומענטירט די צאל פסוקים און [[סימני הפרשה|סימנים]], וועלכע געבן אן אלס סימן - עבדיה"ו, באטרעפנדיג 97{{הערה|אדער עובדי"ה. אזוי אין [[ספר החילופים]] פון [[מישאל בן עוזיאל]]; דער [[מאירי]] אין {{היברובוקס|2=קרית ספר - חלק ב|3=49533|page=134|עמ=ס"ג ע"ב}}.}}, און אין טייל כתבי ידות איז געשטאנען "חלב והאליה" (אויך 97){{הערה|זעט אין {{אוצר החכמה|מרדכי ליב קצנלנבוגן|סיני - קכו קכז|100061|page=25|קעפל=רישומי המסורה בסופי פרשות התורה וספרי התנ"ך|מו"ל=מוסד הרב קוק}}.}}.{{ש}} | ||
אין די חומשים איז אריינגעדרוקט אז דער צאל איז 96, און אזוי געבט אויך אן דער סימן פונעם פרשה - צ"ו{{הערה|ווי אין ערשטן געדרוקטן חומש מיט די סימנים, {{היברובוקס|2=מקראות גדולות|3=45301|page=255|מקום הוצאה=ווענעציע|שנת הוצאה=רפ"ה}}.}}. טייל קלערן אז דאס איז גרייזיג{{הערה|זעט: אהרן ארנד, [https://forum.otzar.org/download/file.php?id=96399 הסימנים של מנייני הפסוקים שבפרשות התורה]; }}. טייל נעמען אן אז דאס איז מעגליך צוליב וואס די פסוקים {{תנ"ך|ויקרא|ז|כא|כב|אן=ספר}}{{הערה|אדער {{תנ"ך|ויקרא|ז|כח|כט|אן=פרק}}. זע [[#לויט|ווייטער]] אין שמועס איבער פרשיות.}} דארפן צו גיין אינאיינעם, וויבאלד דאס איז די איינציגסטע פסוק "וידבר" וואס הייבט נישט אן א באזונדערע פרשה (פתוחה אדער סתומה){{הערה|{{אוצר החכמה|הרב שמואל דוד הכהן מונק|ירחון אור תורה|16451|page=63|קעפל=הגהות על המסרה שבסוף הפרשיות|באנד=קיג|שנת הוצאה=תשלז|מו"ל=ישראל כהן (עורך)|עמ=סג|תשל"ז}}.}}. אנדערע שפעקולירן{{הערה|ברוך גלאטצער, "קונטרס יד הסימנים", [https://forum.otzar.org/download/file.php?id=79721 עמ' נה]; {{אוצר החכמה|משה גלביין|פני החמה - סימני מניין הפסוקים|600199|page=133|עמ=קכב}}}}, אז דער סימן איז געווען צ"ו מיט'ן כולל{{הערה|זעט [https://hakirah.org/Vol%205%20Epstein.pdf#page=14 א רשימה] פון נאך אזעלכע חילוקים דורכאויס די תורה.}}.}} און | אין די חומשים איז אריינגעדרוקט אז דער צאל איז 96, און אזוי געבט אויך אן דער סימן פונעם פרשה - צ"ו{{הערה|ווי אין ערשטן געדרוקטן חומש מיט די סימנים, {{היברובוקס|2=מקראות גדולות|3=45301|page=255|מקום הוצאה=ווענעציע|שנת הוצאה=רפ"ה}}.}}. טייל קלערן אז דאס איז גרייזיג{{הערה|זעט: אהרן ארנד, [https://forum.otzar.org/download/file.php?id=96399 הסימנים של מנייני הפסוקים שבפרשות התורה]; }}. טייל נעמען אן אז דאס איז מעגליך צוליב וואס די פסוקים {{תנ"ך|ויקרא|ז|כא|כב|אן=ספר}}{{הערה|אדער {{תנ"ך|ויקרא|ז|כח|כט|אן=פרק}}. זע [[#לויט|ווייטער]] אין שמועס איבער פרשיות.}} דארפן צו גיין אינאיינעם, וויבאלד דאס איז די איינציגסטע פסוק "וידבר" וואס הייבט נישט אן א באזונדערע פרשה (פתוחה אדער סתומה){{הערה|{{אוצר החכמה|הרב שמואל דוד הכהן מונק|ירחון אור תורה|16451|page=63|קעפל=הגהות על המסרה שבסוף הפרשיות|באנד=קיג|שנת הוצאה=תשלז|מו"ל=ישראל כהן (עורך)|עמ=סג|תשל"ז}}.}}. אנדערע שפעקולירן{{הערה|ברוך גלאטצער, "קונטרס יד הסימנים", [https://forum.otzar.org/download/file.php?id=79721 עמ' נה]; {{אוצר החכמה|משה גלביין|פני החמה - סימני מניין הפסוקים|600199|page=133|עמ=קכב}}}}, אז דער סימן איז געווען צ"ו מיט'ן כולל{{הערה|זעט [https://hakirah.org/Vol%205%20Epstein.pdf#page=14 א רשימה] פון נאך אזעלכע חילוקים דורכאויס די תורה.}}.}} און אכט פרשיות - זיבן [[פרשה פתוחה|פתוחות]]{{ביאור|{{אנקער|פתוחה|לויט}} ווי דער [[רמב"ם]] רעכנט אויס אין הלכות ספר תורה{{הערה|[https://beta.hebrewbooks.org/rambam.aspx?sefer=2&rtype=צורת%20הדף&hilchos=8&perek=8&halocha=4 פרק ח' הלכה ד'].}}: "...כולן פתוחות והן שש" (און מיט'ן אנהייב פרשה - זיבן). דער [[הגהות מיימוניות]] מערקט אן אז דער רמב"ם שרייבט "וידבר דדבר אל בני ישראל", און ס'איז פארהאן צוויי אזעלכע פסוקים: {{תנ"ך|ויקרא|ז|כב}}, וידבר... דבר אל בנ"י כל חלב, און {{תנ"ך|ויקרא|ז|כח}}, וידבר ... המקריב. דער הגה"מ און דער מאירי{{הערה|{{היברובוקס|2=קרית ספר - חלק ב|3=49533|page=133|קעפל=סדר צו את אהרן, פרשה ז'}}.}} ברענגען אז אלע מדיוק'דיגע ספרים און תיקוני סופרים האבן א פתוחה ביי ביידע וידבר'ס, און אלע אנדערע 71 מאל וואו עס שטייט אין די תורה וידבר ד' אל משה לאמר, הייבט עס אן א פרישע פרשה. דער הגה"מ שרייבט אז עס איז ווארשיינליך א טעות סופר, אבער דער [[כסף משנה]] שרייבט אז דער רמב"ם האט יא אזוי געשריבן, און אזוי האט ער געזען אין א ספר מוגה{{הערה|אויך די פארשער זאגן אז די פריסטע מאנוסקריפטן פונעם משנה תורה שטייט אזוי (זעט עופר און פענקאווער). דער כס"מ האט געהאט א גירסא אז ביידע זענען פתוחות, "והן שבע", און ווארפט דאס אפ. היינט שטייט ארויסגעשריבן וידבר דדבר אל בנ"י המקריב.}}.{{ש}} | ||
לויט די אנגענומענע מיינונג האט דער רמב"ם געשריבן זיין סדר לויט'ן [[כתר ארם צובה]], און דאס איז דער "ספר הידוע במצרים ... שהגיהו [[בן אשר]]". לויט עטליכע עדות איז אין כתר פארהאן פתוחות ביי ביידע וידבר'ס, ווי אין די איבריגע פריע כתבי ידות פון תנ"ך{{הערה|ווי רבי יהודה עטיה, אין אנטווארט צו קאסוטו, געברענגט דורך עופר און פענקאווער.}}. [[משה דוד קאסוטו]] האט פון דעם (און נאך א צאל אומאיינהייטליכקייטן) געוואלט ציען א מסקנא אז דער כתר איז נישט געווען דער מקור פאר'ן רמב"ם; שרגא דוד פענקאווער{{הערה|{{צ-בוך|מחבר=יצחק שרגא פענקאווער|נאמען=נוסח התורה בכתר ארם-צובה – עדות חדשה|מו"ל=[[בר-אילן אוניווערסיטעט]]|שנת הוצאה=1992|ISBN=965-226-129-7}}; [https://openscholar.huji.ac.il/sites/default/files/he_bible_project/files/penkower_j.s.2.pdf Maimonides and the Aleppo Codex] ב. 87.}} צווייפלט אין די עדות איבער'ן כתר, אז ס'געווען דארט עטוואס ליידיג פלאץ{{הערה|ווי דער מאירי שלאגט אויך פאר, צו לייגן א "פרשה סדורה" פאר וידבר.}} אין וועלכע זיי האבן זיך טועה געווען, אין צייט וואס [[יוסף עופר]] וויל ענדערש אנלייגן אז דער טעות איז אין משנה תורה{{הערה|{{צ-זשורנאל|[[יוסף עופר]]|כתר ארם צובה לאור רשימותיו של מ"ד קאסוטו|ספונות|ספר רביעי (יט)|מו"ל=מכון בן־צבי|מקום הוצאה=ירושלים|שנת הוצאה=תשמ"ט|קישור=https://yosefofer.com/papers/The%20Aleppo%20Codex.pdf#page=50}}.}} | לויט די אנגענומענע מיינונג האט דער רמב"ם געשריבן זיין סדר לויט'ן [[כתר ארם צובה]], און דאס איז דער "ספר הידוע במצרים ... שהגיהו [[בן אשר]]". לויט עטליכע עדות איז אין כתר פארהאן פתוחות ביי ביידע וידבר'ס, ווי אין די איבריגע פריע כתבי ידות פון תנ"ך{{הערה|ווי רבי יהודה עטיה, אין אנטווארט צו קאסוטו, געברענגט דורך עופר און פענקאווער.}}. [[משה דוד קאסוטו]] האט פון דעם (און נאך א צאל אומאיינהייטליכקייטן) געוואלט ציען א מסקנא אז דער כתר איז נישט געווען דער מקור פאר'ן רמב"ם; שרגא דוד פענקאווער{{הערה|{{צ-בוך|מחבר=יצחק שרגא פענקאווער|נאמען=נוסח התורה בכתר ארם-צובה – עדות חדשה|מו"ל=[[בר-אילן אוניווערסיטעט]]|שנת הוצאה=1992|ISBN=965-226-129-7}}; [https://openscholar.huji.ac.il/sites/default/files/he_bible_project/files/penkower_j.s.2.pdf Maimonides and the Aleppo Codex] ב. 87.}} צווייפלט אין די עדות איבער'ן כתר, אז ס'געווען דארט עטוואס ליידיג פלאץ{{הערה|ווי דער מאירי שלאגט אויך פאר, צו לייגן א "פרשה סדורה" פאר וידבר.}} אין וועלכע זיי האבן זיך טועה געווען, אין צייט וואס [[יוסף עופר]] וויל ענדערש אנלייגן אז דער טעות איז אין משנה תורה{{הערה|{{צ-זשורנאל|[[יוסף עופר]]|כתר ארם צובה לאור רשימותיו של מ"ד קאסוטו|ספונות|ספר רביעי (יט)|מו"ל=מכון בן־צבי|מקום הוצאה=ירושלים|שנת הוצאה=תשמ"ט|קישור=https://yosefofer.com/papers/The%20Aleppo%20Codex.pdf#page=50}}.}} | ||
.{{ש}} | .{{ש}} | ||
| שורה 27: | שורה 27: | ||
די פרשה זעצט פאר פון פריערדיגן פרשה מיט די דינים פון די [[קרבנות]] און [[מנחות]] וואס מען האט מקריב געווען אין [[משכן]] און אין [[בית המקדש]]. דאן ווערט געשילדערט די [[שבעת ימי המילואים]] פייערונגען ביים באנייען די משכן. | די פרשה זעצט פאר פון פריערדיגן פרשה מיט די דינים פון די [[קרבנות]] און [[מנחות]] וואס מען האט מקריב געווען אין [[משכן]] און אין [[בית המקדש]]. דאן ווערט געשילדערט די [[שבעת ימי המילואים]] פייערונגען ביים באנייען די משכן. | ||
פרשת צו ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[י"ג אדר ב']] (אין [[עיבור יאר]]ן) און [[י"ד ניסן]]. אין פשוט'ע יארן געפאלט די סדרה אין דער שבת בעפאר [[פסח]] - [[שבת הגדול]]{{ביאור|לויט'ן כלל פון "פקדו ופסחו" - אז פרשת "צו" (פקדו אויף [[אראמיש]]) ווערט געליינט דער שבת בעפאר "פסח". דער כלל ווערט געברענגט אין [[טור]] און אין [[שלחן ערוך]]{{הערה|{{טור|אורח חיים|תכח}}; {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ד}}.}}, אלס גילטיג אין פשוט'ע יארן. אין [[ספר המנהיג]]{{הערה|{{היברובוקס|2=ספר המנהיג|3=8912|page=116|4=הלכות פסח, סעיף ד'}}. אויך געברענגט אין {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|מפרש=אליה רבה|סק=ה}} פונעם [[רבי דוד אבודרהם|אבודרהם]] {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/72|סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות ע"ב}}.}} ווערט געברענגט דער טעם דערצו, וויבאלד אין די פרשה | פרשת צו ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[י"ג אדר ב']] (אין [[עיבור יאר]]ן) און [[י"ד ניסן]]. אין פשוט'ע יארן געפאלט די סדרה אין דער שבת בעפאר [[פסח]] - [[שבת הגדול]]{{ביאור|לויט'ן כלל פון "פקדו ופסחו" - אז פרשת "צו" (פקדו אויף [[אראמיש]]) ווערט געליינט דער שבת בעפאר "פסח". דער כלל ווערט געברענגט אין [[טור]] און אין [[שלחן ערוך]]{{הערה|{{טור|אורח חיים|תכח}}; {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ד}}.}}, אלס גילטיג אין פשוט'ע יארן. אין [[ספר המנהיג]]{{הערה|{{היברובוקס|2=ספר המנהיג|3=8912|page=116|4=הלכות פסח, סעיף ד'}}. אויך געברענגט אין {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|מפרש=אליה רבה|סק=ה}} פונעם [[רבי דוד אבודרהם|אבודרהם]] {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/72|סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות ע"ב}}.}} ווערט געברענגט דער טעם דערצו, וויבאלד אין די פרשה ווערט דערמאנט [[הגעלת כלים]]{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|ו|כא|אן=ספר}}.}} וואס איז נויטיג צו וויסן אין בעפארברייטונג צו פסח.}}; אין [[עיבור יאר]]ן געפאלט עס דער שבת בעפאר אדער נאך [[פורים]]; אין [[השג יאר]]ן דער שבת בעפאר - [[שבת זכור]], אין [[בשה יאר|בשה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר]]ן קומט עס אויס [[שבת פרה]], וואס אין די פעלער ליינט מען דעם דעזיגנירטן מפטיר און הפטורה. און די איבריגע עיבור יארן געפאלט עס אן איינע פון די [[ארבע פרשיות]] - [[שבת הפסקה]]. אין [[החא יאר]]ן געפאלט די פרשה אום [[שושן פורים]] - [[פורים משולש]] פאר שטעט וואס זענען [[מוקפות חומה]]. | ||
== פרשה אינהאלט == | == פרשה אינהאלט == | ||
| שורה 189: | שורה 189: | ||
אין פשוט'ע יארן ווערט די פרשה געליינט אום שבת הגדול, ווען אסאך פירן זיך צו ליינען א ספעציעלע הפטורה. אין טייל [[עיבור יאר]]ן ווערט עס געליינט אום [[שבת פרה]] (אין די [[קביעות פון יאר|קביעות]] [[בשה יאר|בשה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר|זחג]]), און אין [[השג יאר]]ן אום [[שבת זכור]]; אין די פעלער ליינט מען דעם דעזיגנירטן הפטורה פון די [[ארבע פרשיות]]. אין די איבריגע עיבור יארן קומט עס אויס [[שבת הפסקה]]. אין [[החא יאר]]ן געפאלט עס אום שבת פון [[פורים משולש]] און די איינוואוינער פון שטעט וואס זענען [[מוקפות חומה]] ליינען די הפטורה פון [[פורים]]. | אין פשוט'ע יארן ווערט די פרשה געליינט אום שבת הגדול, ווען אסאך פירן זיך צו ליינען א ספעציעלע הפטורה. אין טייל [[עיבור יאר]]ן ווערט עס געליינט אום [[שבת פרה]] (אין די [[קביעות פון יאר|קביעות]] [[בשה יאר|בשה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר|זחג]]), און אין [[השג יאר]]ן אום [[שבת זכור]]; אין די פעלער ליינט מען דעם דעזיגנירטן הפטורה פון די [[ארבע פרשיות]]. אין די איבריגע עיבור יארן קומט עס אויס [[שבת הפסקה]]. אין [[החא יאר]]ן געפאלט עס אום שבת פון [[פורים משולש]] און די איינוואוינער פון שטעט וואס זענען [[מוקפות חומה]] ליינען די הפטורה פון [[פורים]]. | ||
== | == דרויסנדיגע לינקס == | ||
{{פרשה לינקס|בית חב"ד=494140|בינינו=3035|אתר פרשת השבוע=2011/03/tzav}} | {{פרשה לינקס|בית חב"ד=494140|בינינו=3035|אתר פרשת השבוע=2011/03/tzav}} | ||