אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת בהעלותך"

פסוקים	במדבר ח, א - יב, טז
צאל פסוקים	136 (11'טע)
צאל ווערטער	1840 (11'טע)
צאל אותיות	7055 (12'טע)
אינהאלט	הייליגונג פון די לויים; קרבן פסח און פסח שני; די מסעות לויט די ענני הכבוד און די טרומפייטער; תבערה און קברות התאווה; מרימ'ס צרעת
	מצוות אין דער פרשה לויטן ספר החינוך
קרבן פסח שני, עסן פסח שני מיט מצה און מרור; כהנים זאלן בלאזן מיט טרומפייטער	איבערלאזן פון פסח שני; צעברעכן א ביין פון פסח שני
	הפטורה
ספרדים און אשכנזים	זכריה ב, יד – ד, ז
תימנים	זכריה ב, יד – ד, ט

וויזועלוויקיטעקסט

יעצטיגע רעוויזיע זינט 08:22, 8 יולי 2024

בְּהַעֲלֹתְךָ אֶת הַנֵּרֹת: מאדעל פונעם מנורה דורך מכון המקדש, פארנט פון חורבה שול

פרשת בְּהַעֲלֹתְךָ איז די דריטע סדרה פון ספר במדבר, און די 36'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון קאַפּיטל ח', פסוק א' ביז קאַפּיטל י"ב, פסוק ט"ז לויט דער אנגענומענער צעטיילונג פון קאפיטלען, פארמאגנדיג אינאיינעם 136 פסוקים און זעכצן פרשיות - עלף פתוחות און פינף סתומות.

די פרשה הייבט אן מיט דינים פון צינדן די מנורה, און שילדערט דערנאך די הייליגונג פון די לויים; די דינים פון קרבן פסח און פסח שני; דער סדר פון רוען און מסעות אין מדבר לויט די ענני הכבוד און די חצוצרות הכסף; די געשעענישן פון "תבערה" און "קברות התאווה"; און מרימ'ס צרעת.

פרשת בהעלותך ווערט געליינט צווישן די דאטומען ט' און כ"א סיון. די פרשה פון קרבן פסח און פסח שני (ט, א–יד) ווערט געליינט די זעקסטע טאג פסח.

פרשה אינהאלט

עבודה פון די לויים אין משכן

די פרשה הייבט אן, אין א פארזעצונג פון פאריגן פרשה וואו עס איז געשילדערט געווארן דעם חנוכת המזבח, מיט'ן אראפגעבן די דינים פאר אהרן וויאזוי צו צינדן די מנורה. דאן ווערט געשילדערט די הייליגונג פון די לויים און די אנהייב פון זייער דינסט אין משכן; השי"ת האט באפוילן משה צו שערן די האר פון זייער לייב און וואשן זייערע קליידער. דאן זאל מען מקריב זיין קרבנות, א פר פאר אן עולה, און דערצו א קרבן מנחה, און נאך א פר פאר א חטאת. אהרן איז געווארן באפוילן צו מאכן "תנופה" פאר די לויים, און דערמיט זענען די לויים אריין טון די עבודה אין משכן^[1].

קרבן פסח און פסח שני

אין פארברייטונג צום ערשטן פסח נאך יציאת מצרים ווערט דערציילט איבער דעם אנזאג צו מקריב זיין דעם קרבן פסח און ווי די אידן האבן עס אויסגעפירט. ווען עטליכע וואס זענען געווען טמא האבן זיך געוואנדן צו משה און אהרן מיט'ן טענה: ”לָמָּה נִגָּרַע לְבִלְתִּי הַקְרִב אֶת קָרְבַּן ה'”, האט משה געווארט אויף אן אנטווארט דערוועגן פון אויבערשטן. השי"ת האט דאן איבערגעגעבן פאר משה די דינים פון פסח שני, פאר די וואס האבן פארפאסט צו מקריב זיין דעם קרבן פסח, אז זיי קענען דאס משלים זיין אום י"ד אייר^[2].

מסעות און מחנות

סדר פון די מחנות אין מדבר
			צפון
		נפתלי	דן	אשר
	יששכר		מררי		בנימין
מזרח	יהודה	כהנים	משכן	גרשון	אפרים	מערב
	זבולון		קהת		מנשה
		שמעון	ראובן	גד
			דרום

די פרשה פון "ויהי בנסוע", איינגעקלאמערט אין פארקערטע נ'ס

די פרשה הייבט דאן אן שילדערן וויאזוי די אידן האבן גערוט און זיך געצויגן אין מדבר:

פונעם טאג וואס מען האט אויפגעשטעלט דעם משכן, האבן דער עמוד הענן און עמוד האש געהויערט איבער דעם משכן. ווען דער וואלקן האט זיך געהויבן פון איבער'ן משכן האט מען זיך אנגעהויבן ציען נאך איר, ביז'ן פלאץ וואו דער וואלקן האט גערוט^[3].

גאט האט באפוילן משה צו מאכן צוויי זילבערנע טרומפייטער, מיט וואס די כהנים זאלן בלאזן און רופן דאס פאלק. בלאזן מיט ביידע איז אן אויפרוף פאר'ן גאנצן פאלק זיך צו איינזאמלען ביים פתח אוהל מועד, איינס רופט די נשיאים, און א "תרועה" איז א רוף זיך צו ציען. די טרומפייטער ווערן אויך געניצט צו רופן פאר מלחמה און שאַלן ביי די קרבנות פון די ימים טובים^[4].

דאן ווערט געשילדערט דאס ערשטע אריבערציאונג פון כלל ישראל, אינעם צווייטן חודש, אין דער צווייטער יאר פון יציאת מצרים^[5], ווען די אידן האבן זיך געצויגן פון מדבר סיני קיין מדבר פארן. אויפ'ן וועג האט משה פארבעטן זיין שווער יתרו, זיך אנצושליסן אין דער רייזע קיין ארץ ישראל, אבער יתרו האט אפגעזאגט. דאן האט משה אויסגערופן דער פרשה פון ויהי בנסוע, אין לויב פונעם ארון'ס זיך ציען און רוען, וועלכע ווערט פאררעכנט ווי א באזונדערע פרשה אין די תורה, און איז איינגעקלאמערט אין ספר תורה אין פארקערטע נ'ס - "׆"^[6].

תבערה און קברות התאווה

די אידן האבן זיך אפגערעדט אויפ'ן אויבערשטן, און גאט האט געצערנט און עס האט אויסגעבראכן א פייער וואס האט פארלענדט ביי די עקן פון דער מחנה. די אידן האבן געשריגן צום אויבערשטן און דער פייער האט זיך איינגעשטילט. אויף דעם ארויף איז דאס פלאץ אנגערופן געווארן "תבערה". די אידן האבן זיך דאן ווידער אפגערעדט, דאסמאל אויף די מן, און געגלוסט צו עסן פלייש. ווען משה האט דערהערט דאס פאלק'ס געוויינערייען, און דער צארן פון גאט דערוועגן, איז עס שלעכט געווען אין זיינע אויגן און ער האט זיך אפגערעדט צום אויבערשטן איבער די שוועריגקייטן פון פירן דאס פאלק.

השי"ת האט באפוילן משה צו שטעלן זיבעציג זקנים וועלכע זאלן מיטשטיין מיט אים אין דער פירערשאפט פון פאלק, און ער זאל זאגן די אידן זיי זאלן זיך הייליגן ווייל צומארגנס וועט ער זיי צושטעלן פלייש פאר א חודש צייט, ביז עס וועט זיי "ארויסגיין פון די נאז". משה האט טאקע געשטעלט און איינגעזאמלט צום משכן די זיבעציג זקנים, וועלכע האבן באקומען א גייסט פון נבואה. צוויי פון די זקנים, אלדד און מידד, זענען געבליבן אין מחנה און דארט נבואה געזאגט, יהושע האט זיי געוואלט דערפאר באשטראפן, אבער משה האט נישט צוגעלאזט. דאן זענען געקומען צו פליען שליו פייגל פון ים, וועלכע די אידן האבן איינגעזאמלט און געגעסן. ווען זיי האבן נאך געהאלטן אינמיטן עסן האט אויסגעבראכן א מגיפה פון וואס פיל זענען געשטארבן, און דערפאר האט מען גערופן דאס פלאץ "קברות התאווה". פון דארט האבן זיך די אידן געצויגן קיין חֲצֵרוֹת^[7].

מרימ'ס צרעת

מרים און אהרן האבן בארעדט משה אויף דעם וואס ער האט זיך אפגעשיידט פון זיין ווייב צפורה, ווען גאט האט זיך באוויזן צו משה, אהרן און מרים, און זיי אויסגע'מוסר'ט פאר'ן רעדן אויף משה - אויף וועמען די תורה איז מעיד "וְהָאִישׁ מֹשֶׁה עָנָיו מְאֹד מִכֹּל הָאָדָם אֲשֶׁר עַל פְּנֵי הָאֲדָמָה", און מרים איז קרעציג געווארן. משה האט געדאוונט פאר איר, "אֵ-ל נָא רְפָא נָא לָהּ", און די אידן זענען געבליבן רוען און זיך נישט געצויגן ביז זי האט זיך ערהוילט נאך זיבן טעג^[8].

מצוות אין דער פרשה

לויט ווי אויסגערעכנט אינעם ספר החינוך^[9] זענען פארהאן פינף מצוות אין דער פרשה, דריי עשין און צוויי לאווין:


	עשה / לאו	מצוה	מקור	אקטועל היינט	באפוילענע
1	עשה	מאכן פסח שני	בַּחֹדֶשׁ הַשֵּׁנִי בְּאַרְבָּעָה עָשָׂר יוֹם בֵּין הָעַרְבַּיִם יַעֲשׂוּ אֹתוֹ (ט, יא)	ניין	מענער
2	עשה	עסן פסח שני מיט מצה און מרור	...עַל מַצּוֹת וּמְרֹרִים יֹאכְלֻהוּ (ט, יא)	ניין	מענער
3	לאו	נישט איבערלאזן פון פסח שני אויף צומארגנס	לֹא יַשְׁאִירוּ מִמֶּנּוּ עַד בֹּקֶר (ט, יב)	ניין	יעדער
4	לאו	נישט צעברעכן ביינער פון פסח שני	וְעֶצֶם לֹא יִשְׁבְּרוּ בוֹ (ט, יב)	ניין	יעדער
5	עשה	כהנים זאלן בלאזן מיט טרומפייטער	וְכִי תָבֹאוּ מִלְחָמָה וְגוֹ' וּבְיוֹם שִׂמְחַתְכֶם וּבְמוֹעֲדֵיכֶם וּבְרָאשֵׁי חָדְשֵׁיכֶם וּתְקַעְתֶּם בַּחֲצֹצְרוֹת עַל עֹלֹתֵיכֶם וְעַל זִבְחֵי שַׁלְמֵיכֶם וְגוֹ' (י, ט–י)	ניין	כהנים-מענער

דאטומען

דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה קען געפאלן אין זיבן (אין א"י, אין חו"ל זעקס) אנדערע דאטומען:

השג יאר – ט' סיון
החא יאר – י"א סיון
זחג יאר, זשג יאר און בחג יאר – ט"ז סיון
השא יאר און זחא יאר – י"ח סיון
הכז יאר – י"ט סיון
בשז יאר און גכז יאר - אין ארץ ישראל – י"ב סיון, אין חוץ לארץ – י"ט סיון
זשה יאר און בחה יאר, בשה יאר און גכה יאר - אין ארץ ישראל – י"ד סיון, אין חוץ לארץ – כ"א סיון

הפטורה

מען ליינט די הפטורה אין ספר זכריה, פון קאַפּיטל ב', פסוק י"ד; די ספרדים און אשכנזים ליינען ביז קאַפּיטל ד', פסוק ז'^[10], און די תימנים ענדיגן ביי פסוק ט'^[11]. אין די הפטורה ווערט געשילדערט די נבואה פון זכריה איבער א מנורה, און איבער דאס הייליגן יהושע בן יהוצדק פאר כהן גדול.

דרויסנדיגע לינקס

טעקסט:

פרשת בהעלותך, אויף שיתופתא
פרשת בהעלותך, אויפן "וויקיטעקסט" זייטל
פרשת בהעלותך - טעקסט מיט תרגום אונקלוס, אויפ'ן "מכון ממרא" זייטל
פרשת בהעלותך, אויפ'ן "מקראות גדולות הכתר" זייטל

טייטש

מאיר הלוי לעטעריס, "פרשת בהעלותך", חמשה חומשי תורה אין אידיש, ניו יארק, תרע"ד

פארברייטערונג:

שיעורים אויף פרשת בהעלותך אויף קול הלשון
פרשת בהעלותך, אויפ'ן מחלקי המים זייטל
פרשת בהעלותך, אויפ'ן "בית חב"ד" זייטל
זעט שיעורים אויף פרשת בהעלותך, אויפן "בינינו" זייטל
פרשת בהעלותך, אויפן "פרשת השבוע" זייטל
דער ארטיקל "פרשת בהעלותך", אויפ'ן "ויקישיבה" זייטל
נושאים אויף פרשת בהעלותך אויפ'ן "על התורה" זייטל

רעפערענצן

[1] קאַפּיטל ח'.

[2] ט, א–יד.

[3] ט, טו–כג.

[4] י, א–י.

[5] י, יא–לה.

[6] שבת קטו, ב - קטז, א.

[7] קאַפּיטל י"א.

[8] קאַפּיטל י"ב.

[9] ספר החינוך, מצוות שפ–שפד.

[10] אבודרהם סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות.

[11] רמב"ם - סדר התפילה ה׳, ד'.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

@@ שורה 6: / שורה 6: @@
 | צאל ווערטער = 1840 (11'טע)
 | צאל אותיות = 7055 (12'טע)
-| אינהאלט = [[הייליגונג פון די לויים]]; [[קרבן פסח]] און [[פסח שני]]; די מסעות לויט די ענני הכבוד און די טראמפייטער; תבערה און קברות התאוה; [[מרימ'ס צרעת]]
+| אינהאלט = [[הייליגונג פון די לויים]]; [[קרבן פסח]] און [[פסח שני]]; די מסעות לויט די ענני הכבוד און די טרומפייטער; תבערה און קברות התאווה; [[מרימ'ס צרעת]]
-| עשה חינוך = קרבן [[פסח שני]], עסן פסח שני מיט [[אכילת מצה|מצה]] און [[מרור]]; כהנים זאלן בלאזן מיט טראמפייטער
+| עשה חינוך = קרבן [[פסח שני]], עסן פסח שני מיט [[אכילת מצה|מצה]] און [[מרור]]; כהנים זאלן בלאזן מיט טרומפייטער
 | לא תעשה חינוך = איבערלאזן פון פסח שני; צעברעכן א ביין פון פסח שני
 | מספר עשה חינוך = 3
@@ שורה 13: / שורה 13: @@
 | עדה1 = ספרדים און אשכנזים
 | עדה2 = תימנים
-| הפטורה1 = {{תנ"ך|זכריה|ב|יד}} - {{תנ"ך|זכריה|ד|ז|אן=ספר}}
+| הפטורה1 = {{תנ"ך|זכריה|ב|יד}} – {{תנ"ך|זכריה|ד|ז|אן=ספר}}
-| הפטורה2 = {{תנ"ך|זכריה|ב|יד}} - {{תנ"ך|זכריה|ד|ט|אן=ספר}}
+| הפטורה2 = {{תנ"ך|זכריה|ב|יד}} – {{תנ"ך|זכריה|ד|ט|אן=ספר}}
 }}
 [[טעקע:Menorah 0307.jpg|קליין|בְּהַעֲלֹתְךָ אֶת הַנֵּרֹת: מאדעל פונעם [[מנורה]] דורך [[מכון המקדש]], פארנט פון [[חורבה שול]]]]
-'''{{מנוקד|פרשת בְּהַעֲלֹתְךָ}}''' איז די דריטע [[סדרה]] פון [[ספר במדבר]], און די 36'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|במדבר|ח|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|במדבר|יב|טז|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויט דער אנגענומענער צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 136 פסוקים און זעכצן פרשיות - עלף [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און פינף [[פרשה סתומה|סתומות]].
+'''{{מנוקד|פרשת בְּהַעֲלֹתְךָ}}''' איז די דריטע [[סדרה]] פון [[ספר במדבר]], און די 36'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|במדבר|ח|א|אן=ספר|לאנג=יא}} ביז {{תנ"ך|במדבר|יב|טז|אן=ספר|לאנג=יא}} לויט דער אנגענומענער צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 136 פסוקים און זעכצן פרשיות - עלף [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און פינף [[פרשה סתומה|סתומות]].
-די פרשה הייבט אן מיט דינים פון צינדן די מנורה, און שילדערט די [[הייליגונג פון די לויים]]; די דינים פון [[קרבן פסח]] און [[פסח שני]]; דער סדר פון רוען און מסעות אין מדבר לויט די ענני הכבוד און [[די זילבערנע טראמפייטער]]; די געשעענישן פון "תבערה" און "קברות התאוה"; און מרימ'ס צרעת.
+די פרשה הייבט אן מיט דינים פון צינדן די מנורה, און שילדערט דערנאך די [[הייליגונג פון די לויים]]; די דינים פון [[קרבן פסח]] און [[פסח שני]]; דער סדר פון רוען און מסעות אין מדבר לויט די ענני הכבוד און די [[חצוצרות הכסף]]; די געשעענישן פון "תבערה" און "קברות התאווה"; און מרימ'ס צרעת.
 פרשת בהעלותך ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[ט' סיון|ט']] און [[כ"א סיון]]. די פרשה פון קרבן פסח און פסח שני ({{תנ"ך|במדבר|ט|א|יד|אן=ספר}}) ווערט געליינט די זעקסטע טאג [[פסח]].
@@ שורה 25: / שורה 25: @@
 == פרשה אינהאלט ==
 === עבודה פון די לויים אין משכן ===
-די פרשה הייבט אן, אין א פארזעצונג פון פאריגן פרשה וואו עס איז געשילדערט געווארן דעם [[חנוכת המזבח]], מיט'ן אראפגעבן די דינים פאר [[אהרן הכהן|אהרן]] וויאזוי צו [[הדלקת הנרות אין בית המקדש|צינדן די מנורה]]. דאן ווערט געשילדערט די [[הייליגונג פון די לויים]] און די אנהויב פון זייער דינסט אין משכן; השי"ת האט באפוילן [[משה רבינו|משה]] צו שערן די האר פון זייער לייב און וואשן זייערע קליידער. דאן זאל מען מקריב זיין קרבנות, א פר פאר אן עולה, און דערצו א [[קרבן מנחה]], און נאך א פר פאר א חטאת. אהרן איז געווארן באפוילן צו מאכן "[[תנופה]]" פאר די לויים, און דערמיט זענען די לויים אריין טון די עבודה אין משכן{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ח|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
+די פרשה הייבט אן, אין א פארזעצונג פון פאריגן פרשה וואו עס איז געשילדערט געווארן דעם [[חנוכת המזבח]], מיט'ן אראפגעבן די דינים פאר [[אהרן הכהן|אהרן]] וויאזוי צו [[הדלקת הנרות אין בית המקדש|צינדן די מנורה]]. דאן ווערט געשילדערט די הייליגונג פון די לויים און די אנהייב פון זייער דינסט אין משכן; השי"ת האט באפוילן [[משה רבינו|משה]] צו שערן די האר פון זייער לייב און וואשן זייערע קליידער. דאן זאל מען מקריב זיין קרבנות, א פר פאר אן עולה, און דערצו א [[קרבן מנחה]], און נאך א פר פאר א חטאת. אהרן איז געווארן באפוילן צו מאכן "[[תנופה]]" פאר די לויים, און דערמיט זענען די לויים אריין טון די עבודה אין משכן{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ח|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
 === קרבן פסח און פסח שני ===
-אין בעפארברייטונג צום ערשטן [[פסח]] נאך [[יציאת מצרים]] ווערט דערציילט איבער דעם אנזאג - און ווי די אידן האבן אויסגעפירט, דאס מקריב זיין דעם [[קרבן פסח]]. ווען עטליכע וואס זענען געווען [[טומאת מת|טמא]] האבן זיך געוואנדן צו משה און אהרן מיט'ן טענה: {{ציטוטון|לָמָּה נִגָּרַע לְבִלְתִּי הַקְרִב אֶת קָרְבַּן ה'}}, האט משה געווארט אויף אן אנטווארט דערוועגן פון אויבערשטן. השי"ת האט דאן איבערגעגעבן פאר משה די דינים פון [[פסח שני]], פאר די וואס האבן פארפאסט צו מקריב זיין דעם קרבן פסח, אז זיי קענען דאס משלים זיין אום [[י"ד אייר]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ט|א|יד|אן=ספר}}.}}.
+אין פארברייטונג צום ערשטן [[פסח]] נאך [[יציאת מצרים]] ווערט דערציילט איבער דעם אנזאג צו מקריב זיין דעם [[קרבן פסח]] און ווי די אידן האבן עס אויסגעפירט. ווען עטליכע וואס זענען געווען [[טומאת מת|טמא]] האבן זיך געוואנדן צו משה און אהרן מיט'ן טענה: {{ציטוטון|לָמָּה נִגָּרַע לְבִלְתִּי הַקְרִב אֶת קָרְבַּן ה'}}, האט משה געווארט אויף אן אנטווארט דערוועגן פון אויבערשטן. השי"ת האט דאן איבערגעגעבן פאר משה די דינים פון [[פסח שני]], פאר די וואס האבן פארפאסט צו מקריב זיין דעם קרבן פסח, אז זיי קענען דאס משלים זיין אום [[י"ד אייר]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ט|א|יד|אן=ספר}}.}}.
 === מסעות און מחנות ===
@@ שורה 40: / שורה 40: @@
 | style="border:1px white; background:Ivory;" | || style="border:1px white; background:Navajowhite;" | יששכר || style="border:1px white; background:Ivory;" | || style="border:1px white; background:Ivory;" | מררי || style="border:1px white; background:Ivory;" | || style="border:1px white; background:Navajowhite;" | בנימין || style="border:1px white; background:Ivory;" |
 |- style="border:1px white; background:Ivory;" |
-| style="border:1px white; background:Ivory;" | ''מזרח'' || style="border:1px white; background:Navajowhite;" | '''יהודה''' || style="border:1px white; background:Ivory;" | כהנים || style="border:1px white; background:tan;" | '''דער משכן''' || style="border:1px white; background:Ivory;" | גרשון || style="border:1px white; background:Navajowhite;" | '''אפרים''' || style="border:1px white; background:Ivory;" | ''מערב''
+| style="border:1px white; background:Ivory;" | ''מזרח'' || style="border:1px white; background:Navajowhite;" | '''יהודה''' || style="border:1px white; background:Ivory;" | כהנים || style="border:1px white; background:tan;" | '''משכן''' || style="border:1px white; background:Ivory;" | גרשון || style="border:1px white; background:Navajowhite;" | '''אפרים''' || style="border:1px white; background:Ivory;" | ''מערב''
 |- style="border:1px white; background:Ivory;" |
 | style="border:1px white; background:Ivory;" | || style="border:1px white; background:Navajowhite;" | זבולון || style="border:1px white; background:Ivory;" | || style="border:1px white; background:Ivory;" | קהת || style="border:1px white; background:Ivory;" | || style="border:1px white; background:Navajowhite;" | מנשה || style="border:1px white; background:Ivory;" |
@@ שורה 53: / שורה 53: @@
 פונעם טאג וואס מען האט אויפגעשטעלט דעם משכן, האבן דער [[עמוד הענן]] און [[עמוד האש]] געהויערט איבער דעם משכן. ווען דער וואלקן האט זיך געהויבן פון איבער'ן משכן האט מען זיך אנגעהויבן ציען נאך איר, ביז'ן פלאץ וואו דער וואלקן האט גערוט{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ט|טו|כג|אן=ספר}}.}}.
-גאט האט באפוילן משה צו מאכן צוויי [[די זילבערנע טראמפייטער|זילבערנע טראמפייטער]], מיט וואס די כהנים זאלן בלאזן און רופן דאס פאלק. בלאזן מיט ביידע איז אן אויפרוף פאר'ן גאנצן פאלק זיך צו איינזאמלען ביים פתח אוהל מועד, איינס רופט די נשיאים, און א "תרועה" איז א רוף זיך צו ציען. די טראמפייטער ווערן אויך געניצט צו רופן פאר מלחמה און שאַלן ביי די קרבנות פון די [[ימים טובים]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|י|א|י|אן=ספר}}.}}.
+גאט האט באפוילן משה צו מאכן צוויי [[חצוצרות הכסף|זילבערנע טרומפייטער]], מיט וואס די כהנים זאלן בלאזן און רופן דאס פאלק. בלאזן מיט ביידע איז אן אויפרוף פאר'ן גאנצן פאלק זיך צו איינזאמלען ביים פתח אוהל מועד, איינס רופט די נשיאים, און א "תרועה" איז א רוף זיך צו ציען. די טרומפייטער ווערן אויך געניצט צו רופן פאר מלחמה און שאַלן ביי די קרבנות פון די [[ימים טובים]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|י|א|י|אן=ספר}}.}}.
-דאן ווערט געשילדערט דאס ערשטע אריבערציאונג פון כלל ישראל, אינעם [[אייר|צווייטן חודש]], אין דער צווייטער יאר פון [[יציאת מצרים]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|י|יא|לה|אן=ספר}}.}}, ווען די אידן האבן זיך געצויגן פון [[מדבר סיני]] קיין [[מדבר פארן]]. אויפ'ן וועג האט משה פארבעטן זיין שווער [[יתרו]], זיך אנצושליסן אין דער רייזע קיין ארץ ישראל, אבער יתרו האט אפגעזאגט. דאן האט משה אויסגערופן דער [[פרשת ויהי בנסוע|פרשה פון ויהי בנסוע]], אין לויב פונעם [[ארון הברית|ארון]]'ס זיך ציען און רוען, וועלכע ווערט פאררעכנט ווי א באזונדערע פרשה אין די תורה, און איז איינגעלאקמערט אין [[ספר תורה]] אין פארקערטע [[נ]]'ס - "׆"{{הערה|{{בבלי|שבת|קטו|ב}} - {{בבלי|שבת|קטז|א|אן=מסכת}}.}}.
+דאן ווערט געשילדערט דאס ערשטע אריבערציאונג פון כלל ישראל, אינעם [[אייר|צווייטן חודש]], אין דער צווייטער יאר פון [[יציאת מצרים]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|י|יא|לה|אן=ספר}}.}}, ווען די אידן האבן זיך געצויגן פון [[מדבר סיני]] קיין [[מדבר פארן]]. אויפ'ן וועג האט משה פארבעטן זיין שווער [[יתרו]], זיך אנצושליסן אין דער רייזע קיין ארץ ישראל, אבער יתרו האט אפגעזאגט. דאן האט משה אויסגערופן דער [[פרשת ויהי בנסוע|פרשה פון ויהי בנסוע]], אין לויב פונעם [[ארון הברית|ארון]]'ס זיך ציען און רוען, וועלכע ווערט פאררעכנט ווי א באזונדערע פרשה אין די תורה, און איז איינגעקלאמערט אין [[ספר תורה]] אין פארקערטע [[נ]]'ס - "׆"{{הערה|{{בבלי|שבת|קטו|ב}} - {{בבלי|שבת|קטז|א|אן=מסכת}}.}}.
-=== תבערה און קברות התאוה ===
+=== תבערה און קברות התאווה ===
-די אידן האבן זיך אפגערעדט אויפ'ן אויבערשטן, און גאט האט געצערנט און עס האט אויסגעבראכן א פייער וואס האט פארלענדט ביי די עקן פון דער מחנה. די אידן האבן געשריגן צום אויבערשטן און דער פייער האט זיך איינגעשטילט. אויף דעם ארויף איז דאס פלאץ אנגערופן געווארן "תבערה". די אידן האבן זיך דאן ווידער אפגערעדט, דאסמאל אויף די [[מן]], און געגלוסט צו עסן פלייש. ווען משה האט דערהערט דאס פאלק'ס געוויינערייען, און דער צארן פון גאט דערוועגן, איז אים שלעכט געווארן פאר די אויגן, און האט זיך אפגערעדט צום אויבערשטן איבער די שוועריגקייטן פון פירן דאס פאלק.
+די אידן האבן זיך אפגערעדט אויפ'ן אויבערשטן, און גאט האט געצערנט און עס האט אויסגעבראכן א פייער וואס האט פארלענדט ביי די עקן פון דער מחנה. די אידן האבן געשריגן צום אויבערשטן און דער פייער האט זיך איינגעשטילט. אויף דעם ארויף איז דאס פלאץ אנגערופן געווארן "תבערה". די אידן האבן זיך דאן ווידער אפגערעדט, דאסמאל אויף די [[מן]], און געגלוסט צו עסן פלייש. ווען משה האט דערהערט דאס פאלק'ס געוויינערייען, און דער צארן פון גאט דערוועגן, איז עס שלעכט געווען אין זיינע אויגן און ער האט זיך אפגערעדט צום אויבערשטן איבער די שוועריגקייטן פון פירן דאס פאלק.
-השי"ת האט באפוילן משה צו שטעלן זיבעציג [[זקנים]] וועלכע זאלן מיטשטיין מיט אים אין דער פירערשאפט פון פאלק, און ער זאל זאגן די אידן זיי זאלן זיך הייליגן ווייל צומארגנס וועט ער זיי צושטעלן פלייש פאר א חודש צייט, ביז עס וועט זיי "ארויסגיין פון די נאז". משה האט טאקע געשטעלט און איינגעזאמעלט צום משכן די זיבעציג זקנים, וועלכע האבן באקומען א גייסט פון נבואה. צוויי פון די זקנים, [[אלדד און מידד]], זענען געבליבן אין מחנה און דארט נבואה געזאגט, [[יהושע]] האט זיי געוואלט דערפאר באשטראפן, אבער משה האט נישט צוגעלאזט. דאן זענען געקומען צו פליען פייגל פון ים, וועלכע די אידן האבן איינגעזאמעלט און געגעסן. ווען זיי האבן נאך געהאלטן אינמיטן עסן האט אויסגעבראכן א [[מגיפה]] פון וואס פיל זענען געשטארבן, און דערפאר האט מען גערופן דאס פלאץ "קברות התאוה". פון דארט האבן זיך די אידן געצויגן קיין [[חצרות|חֲצֵרוֹת]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
+השי"ת האט באפוילן משה צו שטעלן זיבעציג [[זקנים]] וועלכע זאלן מיטשטיין מיט אים אין דער פירערשאפט פון פאלק, און ער זאל זאגן די אידן זיי זאלן זיך הייליגן ווייל צומארגנס וועט ער זיי צושטעלן פלייש פאר א חודש צייט, ביז עס וועט זיי "ארויסגיין פון די נאז". משה האט טאקע געשטעלט און איינגעזאמלט צום משכן די זיבעציג זקנים, וועלכע האבן באקומען א גייסט פון נבואה. צוויי פון די זקנים, [[אלדד און מידד]], זענען געבליבן אין מחנה און דארט נבואה געזאגט, [[יהושע]] האט זיי געוואלט דערפאר באשטראפן, אבער משה האט נישט צוגעלאזט. דאן זענען געקומען צו פליען [[שליו]] פייגל פון ים, וועלכע די אידן האבן איינגעזאמלט און געגעסן. ווען זיי האבן נאך געהאלטן אינמיטן עסן האט אויסגעבראכן א [[מגיפה]] פון וואס פיל זענען געשטארבן, און דערפאר האט מען גערופן דאס פלאץ "קברות התאווה". פון דארט האבן זיך די אידן געצויגן קיין [[חצרות|חֲצֵרוֹת]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
 === מרימ'ס צרעת ===
-[[מרים הנביאה|מרים]] און אהרן האבן [[לשון הרע|בארעדט]] משה אויף דעם וואס ער האט זיך אפגעשיידט פון זיין ווייב [[צפורה]], ווען גאט האט זיך באוויזן צו משה, אהרן און מרים, און זיי אויסגע'מוסר'ט פאר'ן רעדן אויף משה - אויף וועם די תורה איז מעיד "וְהָאִישׁ מֹשֶׁה עָנָיו מְאֹד מִכֹּל הָאָדָם אֲשֶׁר עַל פְּנֵי הָאֲדָמָה", און מרים איז [[נגע|קרעציג]] געווארן. משה האט געדאווענט פאר איר, "אֵ-ל נָא רְפָא נָא לָהּ", און די אידן זענען געבליבן רוען און זיך נישט געצויגן ביז זי האט זיך ערהוילט נאך זיבן טעג{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|יב|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
+[[מרים הנביאה|מרים]] און אהרן האבן [[לשון הרע|בארעדט]] משה אויף דעם וואס ער האט זיך אפגעשיידט פון זיין ווייב [[צפורה]], ווען גאט האט זיך באוויזן צו משה, אהרן און מרים, און זיי אויסגע'מוסר'ט פאר'ן רעדן אויף משה - אויף וועמען די תורה איז מעיד "וְהָאִישׁ מֹשֶׁה עָנָיו מְאֹד מִכֹּל הָאָדָם אֲשֶׁר עַל פְּנֵי הָאֲדָמָה", און מרים איז [[נגע|קרעציג]] געווארן. משה האט געדאוונט פאר איר, "אֵ-ל נָא רְפָא נָא לָהּ", און די אידן זענען געבליבן רוען און זיך נישט געצויגן ביז זי האט זיך ערהוילט נאך זיבן טעג{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|יב|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
 == מצוות אין דער פרשה ==
@@ שורה 106: / שורה 106: @@
 !5
 |עשה
-|כהנים זאלן בלאזן מיט טראמפייטער
+|כהנים זאלן בלאזן מיט טרומפייטער
 |וְכִי תָבֹאוּ מִלְחָמָה וְגוֹ' וּבְיוֹם שִׂמְחַתְכֶם וּבְמוֹעֲדֵיכֶם וּבְרָאשֵׁי חָדְשֵׁיכֶם וּתְקַעְתֶּם בַּחֲצֹצְרוֹת עַל עֹלֹתֵיכֶם וְעַל זִבְחֵי שַׁלְמֵיכֶם וְגוֹ' ({{תנ"ך|במדבר|י|ט|י|אן=ספר}})
 |ניין
@@ שורה 114: / שורה 114: @@
 == דאטומען ==
 דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה קען געפאלן אין זיבן (אין א"י, אין חו"ל זעקס) אנדערע דאטומען:
-*[[השג יאר]] - [[ט' סיון]]
+*[[השג יאר]] – [[ט' סיון]]
-*[[החא יאר]] - [[י"א סיון]]
+*[[החא יאר]] – [[י"א סיון]]
-*[[זחג יאר]], [[זשג יאר]] און [[בחג יאר]] - [[ט"ז סיון]]
+*[[זחג יאר]], [[זשג יאר]] און [[בחג יאר]] – [[ט"ז סיון]]
-*[[השא יאר]] און [[זחא יאר]] - [[י"ח סיון]]
+*[[השא יאר]] און [[זחא יאר]] – [[י"ח סיון]]
-*[[הכז יאר]] - [[י"ט סיון]]
+*[[הכז יאר]] – [[י"ט סיון]]
-*[[בשז יאר]] און [[גכז יאר]] - אין [[ארץ ישראל]] - [[י"ב סיון]], אין [[חוץ לארץ]] - [[י"ט סיון]]
+*[[בשז יאר]] און [[גכז יאר]] - אין [[ארץ ישראל]] – [[י"ב סיון]], אין [[חוץ לארץ]] – [[י"ט סיון]]
-*[[זשה יאר]] און [[בחה יאר]], [[בשה יאר]] און [[גכה יאר]] - אין [[ארץ ישראל]] - [[י"ד סיון]], אין [[חוץ לארץ]] - [[כ"א סיון]]
+*[[זשה יאר]] און [[בחה יאר]], [[בשה יאר]] און [[גכה יאר]] - אין [[ארץ ישראל]] – [[י"ד סיון]], אין [[חוץ לארץ]] – [[כ"א סיון]]
 == הפטורה ==
-מען ליינט די [[הפטורה]] אין [[ספר זכריה]], פון {{תנ"ך|זכריה|ב|יד|לאנג=יא|אן=ספר}}; די ספרדים און אשכנזים ליינען ביז {{תנ"ך|שופטים|ד|ז|לאנג=יא|אן=ספר}}{{הערה|[[אבודרהם]] {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/37|סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות}}.}}, און די תימנים ענדיגן ביי {{תנ"ך|שופטים|ד|ט|לאנג=יא|אן=פרק}}{{הערה|{{שיתופתא|1=Mishneh_Torah,_The_Order_of_Prayer/5?selectedunittext=3|2=רמב"ם - סדר התפילה ה׳, ד'}}.}}. אין די הפטורה ווערט געשילדערט די נבואה פון [[זכריה הנביא|זכריה]] איבער דאס הייליגן יהושע פאר [[כהן גדול]], און איבער דעם מנורה.
+מען ליינט די [[הפטורה]] אין [[ספר זכריה]], פון {{תנ"ך|זכריה|ב|יד|לאנג=יא|אן=ספר}}; די ספרדים און אשכנזים ליינען ביז {{תנ"ך|זכריה|ד|ז|לאנג=יא|אן=ספר}}{{הערה|[[אבודרהם]] {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/37|סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות}}.}}, און די תימנים ענדיגן ביי {{תנ"ך|זכריה|ד|ט|לאנג=יא|אן=פרק}}{{הערה|{{שיתופתא|1=Mishneh_Torah,_The_Order_of_Prayer/5?selectedunittext=3|2=רמב"ם - סדר התפילה ה׳, ד'}}.}}. אין די הפטורה ווערט געשילדערט די נבואה פון [[זכריה הנביא|זכריה]] איבער א מנורה, און איבער דאס הייליגן [[יהושע בן יהוצדק כהן גדול|יהושע בן יהוצדק]] פאר [[כהן גדול]].
-== דרויסנדע לינקס ==
+== דרויסנדיגע לינקס ==
 {{פרשה לינקס|בית חב"ד=856725|בינינו=7059|אתר פרשת השבוע=2011/06/behalutch}}

פרשיות
ספר בראשית	בראשית • נח • לך לך • וירא • חיי שרה • תולדות • ויצא • וישלח • וישב • מקץ • ויגש • ויחי
ספר שמות	שמות • וארא • בא • בשלח • יתרו • משפטים • תרומה • תצוה • כי תשא • ויקהל • פקודי
ספר ויקרא	ויקרא • צו • שמיני • תזריע • מצורע • אחרי • קדושים • אמור • בהר • בחוקותי
ספר במדבר	במדבר • נשא • בהעלותך • שלח • קרח • חקת • בלק • פינחס • מטות • מסעי
ספר דברים	דברים • ואתחנן • עקב • ראה • שופטים • כי תצא • כי תבוא • נצבים • וילך • האזינו • וזאת הברכה

ספר במדבר
פרשת במדבר	נשיאי השבטים • ציילונג פון אידן אין מדבר סיני • מחנה ישראל • פדיון בכורות • משא המשכן
פרשת נשא	שילוח טמאים • אשם גזילות און גזל הגר • פרשת סוטה • פרשת נזיר • ברכת כהנים • נשיאת ארון הברית בכתף • קרבנות הנשיאים
פרשת בהעלותך	הדלקת הנרות אין בית המקדש • הקדשת הלויים • פסח שני • חצוצרות הכסף און תקיעת הכהנים בחצוצרות • עמוד הענן • מסע המחנות • חובב בן רעואל • פרשת ויהי בנסוע • מתאוננים • קברות התאווה • זקנים און אלדד ומידד • צרעת מרים
פרשת שלח	מרגלים • חטא המעפילים • נסכים • הפרשת חלה • שעיר עבודה זרה • מקושש • פרשת ציצית • ציצית • לא תתורו
פרשת קרח	מחלוקת קורח ועדתו • פריחת מטה אהרן • שמירת מקדש • מתנות כהונה
פרשת חקת	פרה אדומה • מי מריבה • פטירה פון אהרן הכהן • מלחמת מלך ערד • נחש הנחושת • שירת הבאר • מלחמת סיחון • מלחמת עוג
פרשת בלק	משלחת בלק אל בלעם • בלעם'ס אייזל • משלי בלעם • חטא בעל פעור
פרשת פינחס	ציילונג פון אידן אין ערבות מואב • בנות צלפחד • מינוי יהושע • קרבן תמיד • קרבן מוסף
פרשת מטות	פרשת נדרים • הפרת נדרים • מלחמת מדין • הגעלת כלים • טבילת כלים • פרשת בני גד ובני ראובן
פרשת מסעי	מסעות • גבולות הארץ • נשיאי השבטים • ערי הלויים • ערי מקלט • רוצח בשגגה
צענטראלע פערזאנען	משה • אהרן • גרשון • קהת און מררי • אליצפן בן עוזיאל • אלעזר און איתמר • האשה הכושית • מרים הנביאה • קרח בן יצהר • דתן און אבירם • און בן פלת • סיחון מלך האמורי • עוג מלך הבשן • בלק • בלעם • כזבי בת צור • זמרי בן סלוא • פינחס • חמשת מלכי מדין • יהושע בן נון • כלב בן יפונה • נחשון בן עמינדב • נתנאל בן צוער • אליאב בן חילון • אליצור בן שדיאור • שלומיאל בן צורישדי • אליסף בן דעואל • אלישמע בן עמיהוד • גמליאל בן פדהצור • אבידן בן גדעוני • אחיעזר בן עמישדי • פגעיאל בן עכרן • אחירע בן עינן
ספר בראשית • ספר שמות • ספר ויקרא • ספר במדבר • ספר דברים

אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת בהעלותך"

יעצטיגע רעוויזיע זינט 08:22, 8 יולי 2024

אינהאַלט