אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת יתרו"

פרשת יתרו ווערט געליינט צווישן [[י"ז שבט|י"ז]] און [[כ"ד שבט]], און איז די פינפטע פון די [[שובבי"ם]] וואכן. די פרשה פון קבלת התורה ווערט געליינט אין ערשטן טאג [[שבועות]].

נאך וואס [[יתרו]] - [[משה רבינו|משה]]'ס שווער, האט געהערט איבער די ניסים וואס גאט האט געטון צו די אידן, איז ער געקומען אינאיינעם מיט משה'ס ווייב [[צפורה]], און זייערע צוויי זין, [[גרשום (בן משה)|גרשום]] און [[אליעזר (בן משה)|אליעזר]], צום רו-ארט פון די אידן אין מדבר. משה איז ארויס אים אנטפאנגען, און אים דערציילט אלעס וואס גאט האט מיט זיי געטון, אויף וועלכע יתרו רעאגירט מיט לויב ווערטער און קרבנות צו גאט, נאכגעפאלגט מיט א סעודה.

{{הויפט ארטיקל|יתרו'ס עצה}}

צומארגנס האט יתרו צוגעזען די שווערע ארבעט פון משה זיך אפצוגעבן מיט'ן פאלק, און פארגעשלאגן ער זאל אפירזוכן פאסיגע קאנדידאטן וועלכע זאלן זיין געשטעלט אין א היערארכיע איבער א באשטימטע צאל מענטשן, "שָׂרֵי אֲלָפִים, שָׂרֵי מֵאוֹת, שָׂרֵי חֲמִשִּׁים וְשָׂרֵי עֲשָׂרֹת," און נאר די גרעסערע זאכן זאלן אנקומען צו אים און ער וועט אנפרעגן דערוועגן דעם אויבערשטן. משה האט טאקע געטון ווי זיין שווער'ס עצה{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יח|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.

די אידן האבן זיך געצויגן פון [[רפידים]] קיין מדבר [[סיני]], און זיך באזעצט צופוסנס פון [[בארג סיני]], וואו משה איז ארויף צו גאט, וועלכער האט אים באפוילן צו איבערגעבן פאר די אידן, אז אויב וועט מען איינהאלטן זיינע געבאטן וועלן זיי זיין די אפגעהיטענע, אויסגעוועלטע, הייליג פאלק. משה האט דאס איבערגעגעבן פאר די זקנים, און דאס פאלק האט אינאיינעם גענטפערט דערויף: {{מנוקד|כֹּל אֲשֶׁר דִּבֶּר ה' נַעֲשֶׂה}}. גאט האט באפוילן משה צו הייליגן דאס פאלק, פאר [[שלשת ימי הגבלה|דריי טעג]], און זיין גרייט אויפ'ן דריטן טאג ווען ער וועט זיך באווייזן אויפ'ן בארג סיני, און אז ער זאל אנזאגן די אידן זיך נישט צו דערנענטערן צום בארג.

|לֹא יִהְיֶה לְךָ אֱלֹהִים אֲחֵרִים עַל פָּנָי ({{תנ"ך|שמות|כ|ב|אן=ספר}})

|[[שבועת שווא און שבועת שקר|נישט שווערן פאלש אדער אומזיסט]]

|[[קידוש|הייליגן]] דעם [[שבת]] מיט רייד

|פארבאט אויף [[רציחה]]

אין די הפטורה ווערט געשילדערט די אנטפלעקונג פונעם אויבערשטן צו [[ישעיהו]], וואו ער ווערט געהייליגט אלס נביא.

ביים ליינען די קבלת התורה איז דער מנהג ביי אשכנזים און א קליינע טייל ספרדים אז דער קהל שטייט{{הערה|{{היברובוקס|2=קצות השלחן - חלק ג|3=7722|page=94|4=סימן פ"ד סקכ"ב}}.}}, כאטש וואס אין [[תשובות הרמב"ם]]{{הערה|{{היברובוקס|2=תשובות הרמב"ם חלק ב|3=1731|page=304|שנת הוצאה=תש"כ|מו"ל=חברה מקיצי נרדמים|מהדורה=יהושע בלאו|עמ=495|לינק טעקסט=סימן רס"ג}}}} שטייט אז עס איז נישט אויסגעהאלטן{{ביאור|באזירט אויפ'ן גמרא ({{בבלי|ברכות|יב|א}}) וואו עס ווערט דערמאנט א חשש פון "תרעומת המינין", אז מען וועט זאגן אז נאר דאס איז דער ריכטיגער תורה. אזוי פסק'נט להלכה [[רבי עובדיה יוסף]]{{הערה|'''שו"ת יחוה דעת''', חלק א', סימן כט.}}, וואס שרייבט אז די אחרונים וואס זענען מתיר האבן פארזען דעם תשובת הרמב"ם.{{ש}}די ספרים ברענגען פארשידענע טעמים צום מנהג, און פארוואס עס איז נישטא קיין חשש פון תרעומת המינים: [[רבי שמואל אבוהב]]{{הערה|{{היברובוקס|2=דבר שמואל|3=686|page=180|לינק טעקסט=שאלה רעו}}.}} שרייבט אז דאס איז אלס כבוד פון קבלת פני השכינה, ווי מיר אלע זענען געשטאנען ביים בארג סיני ביי קבלת התורה "ויתיצבו בתחתית ההר", און וויבאלד די סיבה איז באקאנט איז נישט דא דערביי א פראבלעם. [[רבי יהודה עייאש]]{{הערה|{{אוצר החכמה|2=מטה יהודה - חלק א|3=143700|page=34|לינק טעקסט=סימן א סק"ו}}.}} פסק'נט אז דער חשש איז נאר ביים צולייגן שטיקלעך דאווענען, אבער סיי וועלכע מנהגים ביי פרשיות, ארויסצוברענגען די ספעציעלקייט פון די קריאה וואס מ'ליינט סייווי, איז נישט קיין חשש. ענליך צו די אויבנדערמאנטע שרייבט דער [[חיד"א]], און פירט אויס אז אין פלעצער וואו מען פירט זיך צו שטיין טאר א יחיד נישט בלייבן זיצן{{הערה|{{היברובוקס|2=טוב עין|3=1920|page=30|לינק טעקסט=סימן יא}}.}}. [[רבי משה פיינשטיין]] שרייבט אז וויבאלד די גאנצע זאך איז נאר א חשש, לייגן מיר נישט צו נאך זאכן וואס ווערן נישט געברענגט, ספעציעל אז מיר שטייען אויך ביי די קריאה פון [[שירת הים]], איז פארשטענדליך אז דאס שטיין האט אן אנדערע סיבה{{הערה|{{היברובוקס|2=אגרות משה - חלק ו|3=14677|page=40|לינק טעקסט=או"ח ד', סי' כב}}.}}.}}. אין טייל [[מזרח-אייראפע|מזרח-אייראפע'אישע]] קהילות האט מען זיך געפירט צו זאגן [[יוצרות]] דעם "[[פיוט|מאורה פיוט]]" פון [[רבי יהודה הלוי]] וואס הייבט זיך אן "אמרות הקל טהורות"{{הערה|{{היברובוקס|[[זעליגמאן באער]]|סדר עבודת ישראל|42897|page=715|מקום הוצאה=רעדעלהיים|שנת הוצאה=תרכ"ח|מהדורה=מנהג פולין|עמ=645}}; [[S:סידור/נוסח אשכנז/שבת/ברכות קריאת שמע לשבת יתרו (מזרחי)|ברכות קריאת שמע לשבת יתרו]] אויף [[וויקיטעקסט]].}}.

* {{אוצר החכמה|הרב שלמה טולידאנו|דברי שלום ואמת|199778|page=167|קעפל=המנהג לעמוד בקריאת עשרת הדברות|באנד=א|מאמר ה'|סופיקס=יא}}

== דרויסנדיגע לינקס ==

[[קאטעגאריע:פרשת יתרו|*]]

[[קאטעגאריע:פרשיות ספר שמות|יתרו]]

[[קאַטעגאָריע:שבט]]

[[קאטעגאריע:מתן תורה]]

[[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]