אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי אבא"
(קרדיט + קטגוריות) |
אין תקציר עריכה |
||
| (8 מיטלסטע ווערסיעס פון 3 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
'''רבי אבא''' איז געווען אן [[אמורא]] אין דעם דריטן דור פון די אמוראים. | {{דעסקריפציע||העב=אמורא בבלי שחי בדור השלישי|}} | ||
'''רבי אבא''' איז געווען אן [[אמורא]] אין דעם דריטן דור פון די אמוראים, אין בבל אין 2־טן יאָרהונדערט; רבי אבא האָט געוואוינט צוערשט אין בבל און דערנאָך איז ער אוועק קיין ארץ־ישראל<ref>ברכות כ"ד</ref>. די שפּעטערדיקע אמוראים, וואָס זענען געווען אין בבל האָבן גערופן רבי אבאן רבותינו שבארץ־ישראל ("אונזער רבי פון ארץ ישראל")<ref>סנהדרין י"ז</ref>. אין דער גמרא ווערן פון אים געבראכט א סך הלכות און דברי אגדה; די גמרא דערציילט, אז רבי אבא האָט אזוי ליב געהאט ארץ־ישראל, אז ווען ער איז געקומען פון בבל קיין ארץ־ישראל און איז צוגעקומען אין דער שטאָט עכו, וואו עס איז די גרעניץ, האָט ער געקושט די שטיינער פאר גרויס ליבשאפט צום לאנד<ref>כתובות קי"ב</ref>. עס ווערט אויך דערציילט, אז ער פלעגט געבן צדקה אז קיינער זאָל נישט באַמערקן, און דעריבער האָט ער זיך אָנגעטאָן א זעקל מיט מטבעות און עס אויפגעהאָנגען אויף די פּלייצעס, כדי די אָרימע לייט זאָלן פון דאָרט נעמען געלט, און ער זאָל ניט זען, ווער עס נעמט<ref>כתובות ס'</ref>. | |||
רבי אבא א תלמיד פון [[רב הונא]], רב יהודה און פון [[אביי]] {{הערה|דער סדר הדורות זאגט אז דער ר' אבא איז אויך רבי אבא בר ממל.}} | רבי אבא א תלמיד פון [[רב הונא]], רב יהודה און פון [[אביי]]{{הערה|דער סדר הדורות זאגט אז דער ר' אבא איז אויך רבי אבא בר ממל.}}, | ||
ער איז געווען א חבר און א תלמיד פון ר' [[אמי]], עס איז באקאנט מיט איהם די סוגיא נסכא דר' אמי<ref>ב"מ כד:</ref>. | |||
ער איז | די גמרא זאגט<ref>מס' שבועות</ref> די הלכה בלייבט ביי דיני ממונות ווי ר' אבא וויבאלד ער איז א דיין פון ארץ ישראל און איז נחית לעומקא דדינא, ער גייט אריין אין די טיפעניש פונעם דין. | ||
פאר ער איז ארויף פון ארץ ישראל קיין [[בבל]], האט ער זיך נישט נישט געוואלט באווייזן פאר זיין רבי / חבר ר' יהודה, ווייל ר' יהודה האלט אז מען טאר נישט ארויף גיין פון בבל קיין ארץ ישראל, וויבאלד ירמי' הנביא האט געזאגט פאר אידן בבלה יובאו<ref>ברכות כד.</ref>. ער האט מתפלל געווען פאר ער איז ארויף קיין ארץ ישראל יהא רעוא דאמא מילתא דמתקבל<ref>ביצה לח.</ref> השי"ת זאל העלפן איך זאל זאגן זאכן וואס מיינע חברים זאלן גלייכן. | |||
ער איז דערנאך צוריק געגאנגען קיין בבל, ווייל מען געפונט אים דערנאך אין בבל<ref>חולין מג:</ref>. | |||
ער | יעדן ערב שבת האט ער געקויפט פון דרייצן פלייש געשעפטן פלייש לכבוד שבת, ער האט נישט געוואלט אז די פלייש געשעפטן זאלן בלייבן מיט פלייש, ווייל דעמאלטס וועלן איבער א וואך צושטעלן ווייניגער פלייש פאר שבת פארן ציבור, דעריבער האט ער אפגעקויפט אלע איבעריגע פליישן<ref>שבת קיט.</ref>. | ||
אויך איז געווען מיטן נאמען אבא: | |||
* [[אבוה דשמואל]], דער פאטער פון דעם אמורא שמואל | |||
* רב אבא, אן אמורא אין זעקסטן דור, א חבר פון [[רב אשי]]. | |||
==רעפערענצן== | ==רעפערענצן== | ||
{{ | {{רעפערענצן}} | ||
==קוואלן== | |||
{{פאלקס-ענצ|אבא}} | |||
{{אמוראים}} | {{אמוראים}} | ||
[[ | [[קאַטעגאָריע:אמוראים|אבא]] | ||
[[ | [[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]] | ||
{{קרד/ויקי/יידיש}} | {{קרד/ויקי/יידיש}} | ||
[[he:רבי אבא]] | |||
[[קאַטעגאָריע:אמוראי ארץ ישראל: דריטער דור]] | |||
יעצטיגע רעוויזיע זינט 09:56, 24 יוני 2024
רבי אבא איז געווען אן אמורא אין דעם דריטן דור פון די אמוראים, אין בבל אין 2־טן יאָרהונדערט; רבי אבא האָט געוואוינט צוערשט אין בבל און דערנאָך איז ער אוועק קיין ארץ־ישראל[1]. די שפּעטערדיקע אמוראים, וואָס זענען געווען אין בבל האָבן גערופן רבי אבאן רבותינו שבארץ־ישראל ("אונזער רבי פון ארץ ישראל")[2]. אין דער גמרא ווערן פון אים געבראכט א סך הלכות און דברי אגדה; די גמרא דערציילט, אז רבי אבא האָט אזוי ליב געהאט ארץ־ישראל, אז ווען ער איז געקומען פון בבל קיין ארץ־ישראל און איז צוגעקומען אין דער שטאָט עכו, וואו עס איז די גרעניץ, האָט ער געקושט די שטיינער פאר גרויס ליבשאפט צום לאנד[3]. עס ווערט אויך דערציילט, אז ער פלעגט געבן צדקה אז קיינער זאָל נישט באַמערקן, און דעריבער האָט ער זיך אָנגעטאָן א זעקל מיט מטבעות און עס אויפגעהאָנגען אויף די פּלייצעס, כדי די אָרימע לייט זאָלן פון דאָרט נעמען געלט, און ער זאָל ניט זען, ווער עס נעמט[4].
רבי אבא א תלמיד פון רב הונא, רב יהודה און פון אביי[5], ער איז געווען א חבר און א תלמיד פון ר' אמי, עס איז באקאנט מיט איהם די סוגיא נסכא דר' אמי[6].
די גמרא זאגט[7] די הלכה בלייבט ביי דיני ממונות ווי ר' אבא וויבאלד ער איז א דיין פון ארץ ישראל און איז נחית לעומקא דדינא, ער גייט אריין אין די טיפעניש פונעם דין.
פאר ער איז ארויף פון ארץ ישראל קיין בבל, האט ער זיך נישט נישט געוואלט באווייזן פאר זיין רבי / חבר ר' יהודה, ווייל ר' יהודה האלט אז מען טאר נישט ארויף גיין פון בבל קיין ארץ ישראל, וויבאלד ירמי' הנביא האט געזאגט פאר אידן בבלה יובאו[8]. ער האט מתפלל געווען פאר ער איז ארויף קיין ארץ ישראל יהא רעוא דאמא מילתא דמתקבל[9] השי"ת זאל העלפן איך זאל זאגן זאכן וואס מיינע חברים זאלן גלייכן.
ער איז דערנאך צוריק געגאנגען קיין בבל, ווייל מען געפונט אים דערנאך אין בבל[10].
יעדן ערב שבת האט ער געקויפט פון דרייצן פלייש געשעפטן פלייש לכבוד שבת, ער האט נישט געוואלט אז די פלייש געשעפטן זאלן בלייבן מיט פלייש, ווייל דעמאלטס וועלן איבער א וואך צושטעלן ווייניגער פלייש פאר שבת פארן ציבור, דעריבער האט ער אפגעקויפט אלע איבעריגע פליישן[11].
אויך איז געווען מיטן נאמען אבא:
- אבוה דשמואל, דער פאטער פון דעם אמורא שמואל
- רב אבא, אן אמורא אין זעקסטן דור, א חבר פון רב אשי.
רעפערענצן
קוואלן
- דער דאָזיקער אַרטיקל נעמט אַריין דעם טעקסט וואָס געפינט זיך אונטערן זוכוואָרט „אבא” אין דער ייִדישער פאָלקס־ענציקלאָפּעדיע (באַנד 1) (1949), וואָס איז היינט אינעם רשות־הרבים.
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!