אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:חומש סעודה"

ק
החלפת טקסט – "סקווערער" ב־"סקווירער"
ק (החלפת טקסט – "[[יעקב יוסף טווערסקי" ב־"[[רבי יעקב יוסף טווערסקי")
ק (החלפת טקסט – "סקווערער" ב־"סקווירער")
 
(איין צווישנדיגע ווערסיע פונעם זעלבן באַניצער נישט געוויזן)
שורה 4: שורה 4:
דער מנהג פון מאכן א '''חומש-סעודה''', איז גאר א אלטער [[מנהג]], פון פארן [[חורבן אייראפע|קריג]], און היינט צוטאגס, איז עס נאכאלץ א [[מנהג]] ביי אטייל משפחות ווען דאס קינד ווערט פינף יאר, אים ארויפשטעלן אויף א [[בענקל]] און פרעגן און ענטפערן די פראגעס און פארזאגן די פסוקים פון פ' [[ויקרא]].
דער מנהג פון מאכן א '''חומש-סעודה''', איז גאר א אלטער [[מנהג]], פון פארן [[חורבן אייראפע|קריג]], און היינט צוטאגס, איז עס נאכאלץ א [[מנהג]] ביי אטייל משפחות ווען דאס קינד ווערט פינף יאר, אים ארויפשטעלן אויף א [[בענקל]] און פרעגן און ענטפערן די פראגעס און פארזאגן די פסוקים פון פ' [[ויקרא]].


אבער די באנייאונג און דאס אוועקשטעלן אויף א גרויסן פארנעם, האט הרה"ח ר' [[חיים פריעד]] ע"ה, דער מחבר פונעם ערשטן  א' ב' ספר - '''[[אלף בינה]]''', וואס איז בכלל געווען א טאלאנטפולער און ענערגישער מחנך, און זייענדיג א אלטע בעלזער חסיד, און א שטארקע אנהענגער פונעם אלטן [[סקווירא (חסידות)|סקווערער]] רבין, ר' [[רבי יעקב יוסף טווערסקי]] זצוק"ל, האט ער דאס געוואלט איינפירן אינעם סקווערער תלמוד תורה, ווי ער האט געדינט צענדליגע יארן אלס היסטארישער [[מלמד דרדקי]].
אבער די באנייאונג און דאס אוועקשטעלן אויף א גרויסן פארנעם, האט הרה"ח ר' [[חיים פריעד]] ע"ה, דער מחבר פונעם ערשטן  א' ב' ספר - '''[[אלף בינה]]''', וואס איז בכלל געווען א טאלאנטפולער און ענערגישער מחנך, און זייענדיג א אלטע בעלזער חסיד, און א שטארקע אנהענגער פונעם אלטן [[סקווירא (חסידות)|סקווירער]] רבין, ר' [[רבי יעקב יוסף טווערסקי]] זצוק"ל, האט ער דאס געוואלט איינפירן אינעם סקווירער תלמוד תורה, ווי ער האט געדינט צענדליגע יארן אלס היסטארישער [[מלמד דרדקי]].


דער אלטער סקווערער רבי האט זיך אויסגעדרוקט: '''טאקע א שאד, אזא שיינער מנהג זאל פארגעסן ווערן..''' און פון דעמאלטס אן, האבן שוין אלע היימישע חדרים אנגעהויבן נאכמאכן דעם מנהג, און דאס ספעקטאקל פון דער 'חומש סעודה', איז היינט א היסטארישע צייט, ווען עלטערן, זיידעס און עלטער זיידעס, שעפן נחת פונעם אונטערוואקסנדן יודישן דור, על טהרת הקודש און הייליגע מסורה.
דער אלטער סקווירער רבי האט זיך אויסגעדרוקט: '''טאקע א שאד, אזא שיינער מנהג זאל פארגעסן ווערן..''' און פון דעמאלטס אן, האבן שוין אלע היימישע חדרים אנגעהויבן נאכמאכן דעם מנהג, און דאס ספעקטאקל פון דער 'חומש סעודה', איז היינט א היסטארישע צייט, ווען עלטערן, זיידעס און עלטער זיידעס, שעפן נחת פונעם אונטערוואקסנדן יודישן דור, על טהרת הקודש און הייליגע מסורה.


==רעפערענצן==
==רעפערענצן==
שורה 17: שורה 17:
[[קאטעגאריע:אויף יידיש]]  
[[קאטעגאריע:אויף יידיש]]  
{{קרד/ויקי/יידיש}}
{{קרד/ויקי/יידיש}}
[[קאַטעגאָריע:אויף ווייניג אדער קיין אנדערע וויקי|1]]
[[קאַטעגאָריע:אויף ווייניג אדער קיין אנדערע וויקי|01]]