אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אדר"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
2,052 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 1 יאָר
פארברייטערט, בילד
(פארברייטערט)
(פארברייטערט, בילד)
שורה 29: שורה 29:
דער צירוף פון [[שם הוי"ה]] אין דעם חודש איז ההי"ו{{הערה|[[אר"י]], פרי עץ חיים, שער י"ט פרק ג'}}, וואס גייט ארויס פון פסוק {{ציטוטון|עִירֹ'''ה''' וְלַשֹּׂרֵקָ'''ה''' בְּנִ'''י''' אֲתֹנ'''וֹ'''}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מט|יא}}ִ}}.
דער צירוף פון [[שם הוי"ה]] אין דעם חודש איז ההי"ו{{הערה|[[אר"י]], פרי עץ חיים, שער י"ט פרק ג'}}, וואס גייט ארויס פון פסוק {{ציטוטון|עִירֹ'''ה''' וְלַשֹּׂרֵקָ'''ה''' בְּנִ'''י''' אֲתֹנ'''וֹ'''}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מט|יא}}ִ}}.


דער חודש ווערט פאררעכנט אלס א צייט מיט א גוטן מזל פאר אידן, און ווען א איד דארף גיין אין [[געריכט]] מיט א גוי איז ראטזאם ער זאל עס באשטימען אויף אדר{{הערה|שם=תענית|{{בבלי|תענית|כט|ב}}}}.
דער חודש ווערט פאררעכנט אלס א צייט מיט א גוטן מזל פאר אידן, און ווען א איד דארף גיין אין [[געריכט]] מיט א גוי איז ראטזאם ער זאל עס באשטימען אויף אדר{{הערה|שם=תענית|{{בבלי|תענית|כט|ב}}}}. ביי [[חסידות|חסידים]] האט מען געזאגט, אז אין אדר האט דער בלויזער דיבור פון א איד א כח זיך צו שטארקן איבער קיטרוגים, אויך אן יחודים און כוונות{{הערה|מאור ושמש, פרשת שקלים}}.


חודש אדר איז דער עיקר צייט פון "קור" וואס ווערט דערמאנט אין פסוק{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ח|כב}}}} {{ציטוטון|זֶרַע וְקָצִיר וְקֹר וָחֹם וְקַיִץ וָחֹרֶף וְיוֹם וָלַיְלָה לֹא יִשְׁבֹּתוּ}}{{הערה|{{בבלי|בבא מציעא|קו|ב}}}}. דער חודש ווערט כאראקטעריזירט מיט שארפע טוישונגען אין [[וועטער]], ווען אינדערפרי קען זיין קאלט און מיטאג הייס{{הערה|{{בבלי|סנהדרין|יח|ב}}}}.
חודש אדר איז דער עיקר צייט פון "קור" וואס ווערט דערמאנט אין פסוק{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ח|כב}}}} {{ציטוטון|זֶרַע וְקָצִיר וְקֹר וָחֹם וְקַיִץ וָחֹרֶף וְיוֹם וָלַיְלָה לֹא יִשְׁבֹּתוּ}}{{הערה|{{בבלי|בבא מציעא|קו|ב}}}}. דער חודש ווערט כאראקטעריזירט מיט שארפע טוישונגען אין [[וועטער]], ווען אינדערפרי קען זיין קאלט און מיטאג הייס{{הערה|{{בבלי|סנהדרין|יח|ב}}}}.
די חדשים פון אדר און [[אלול]] פלעגן זיין די "[[ירחי כלה]]" אין די [[ישיבות בבל|ישיבות אין בבל]] דורכאויס די תקופות פון די [[אמוראים]] און [[גאונים]], ווען אלע בני הישיבה און דרויסנדיגע מענטשן פלעגן זיך צוזאמזאמלען צו לערנען און מכריע זיין די ספיקות אין [[הלכה]].


== דינים און מנהגים ==
== דינים און מנהגים ==
פון אנהייב אדר פארמערט מען מיט [[פרייד]] - "[[משנכנס אדר מרבין בשמחה]]"{{הערה|שם=תענית}}. אין די מוסדות החינוך, בפרט, איז איינגעפירט צו באצייכענען ראש חודש אדר מיט געזאנג און טענץ און אריינברענגען דעם פורימ'דיגן אטמאספער, ווי מיט קרוינען א [[פורים רב]].
[[טעקע:Mishenichnas.jpg|קליין|לינקס|טעקסט=משנכנס|א "משנכנס אדר" טאוול פיגורירט אויף א וואנט.]]
פון אנהייב אדר פארמערט מען מיט [[פרייד]] - "[[משנכנס אדר מרבין בשמחה]]"{{הערה|שם=תענית}}. אין די מוסדות החינוך, בפרט, איז איינגעפירט צו באצייכענען ראש חודש אדר מיט געזאנג און טענץ און אריינברענגען דעם פורימ'דיגן אטמאספער, ווי מיט קרוינען א [[פורים רב]]. טייל פירן זיך צו הענגען טאוולען מיט די ווערטער אויף פראמינענטע ערטער אין שטיבער אדער בתי מדרשים{{הערה|[[רבי דוד שפערבער]], '''שו"ת אפרקסתא דעניא''', אורח חיים חלק ב' סימן ל"ו; '''ילקוט אברהם''', סימן תרפ"ו; [[רבי יהושע מנחם עהרנבערג]], '''קונטרס שמחת יהושע'''.}}.
 
ביי חסידים האט מען געזאגט, אז די שמחה פון אדר ברענגט פרייד אויף די גאנצע יאר{{הערה|תורת אמת, סוף פרשת תצוה}}.
 
טייל פירן זיך צו פראווען [[חתונה|חתונות]] אויך אין סוף פון דעם חודש, אנדערש פון אנדערע חדשים{{הערה|{{ערוך השולחן|אבן העזר|סד|יג}}}}.
 
טייל פירן זיך צו בודק זיין די [[מזוזה|מזוזות]] דורכאויס די חדשי אדר פון עיבור יארן{{הערה|יוסף אומץ, אות תע"ט}}.


ביי [[חסידות|חסידים]] האט מען געזאגט, אז די שמחה פון אדר ברענגט פרייד אויף די גאנצע יאר{{הערה|תורת אמת, סוף פרשת תצוה}}.
לויט איין מקור, איז דער עיקר ענין פון געבן [[צדקה]] פאר ארעמעלייט פון [[ארץ ישראל]] אין חודש אדר{{הערה|[[רבי נחמן מברסלב]], געברענגט אין ליקוטי הלכות אויף ד' פרשיות}}.


==מועדים וזמנים==
==מועדים וזמנים==

נאוויגאציע מעניו