מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
ק (קרדיט + קטגוריות) |
ק (צולייגן לינק צו דריי אבות) |
||
(27 מיטלסטע ווערסיעס פון 6 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
שורה 1: | שורה 1: | ||
{{דעסקריפציע|א מיטגליד פון אידישן פאלק}} | |||
{{אנדערע באדייטן|דאס= א מענטש וואס געהערט צום יידישן [[פאָלק]]|אנדער= דעם אות י |זעט= י }} | {{אנדערע באדייטן|דאס= א מענטש וואס געהערט צום יידישן [[פאָלק]]|אנדער= דעם אות י |זעט= י }} | ||
{{ | {{אידישקייט}} | ||
== דאס | '''איד''' (אויך '''ייד''' אדער '''יוד'''); ביי א פרוי '''אידענע''' (אויך '''יידענע''' אדער '''יודענע'''), איז א מענטש וואס געהערט צום יידישן [[פאָלק]]. | ||
== דאס אידישע פאלק == | |||
אידן זענען מענטשן וואָס ווערן אַריין געבוירן אין דעם קליינעם אבער גאר וויכטיגן אידישן פאָלק, אָדער זענען זיך מגייר, אָנצונמען דעם אידישן [[אמונה|גלויבן]], און זענען אויטאַמאַטיש די וואָס זענען אויסדערוועלט ביים [[באַשעפער]] פון דער וועלט אלס זיין הייליג פאלק אידן, און זענען פאַרפליכטעט מיט [[תורה]] און אירע [[תרי"ג מצוות]]. | |||
איבער 165 מאל ווערט אין דער תורה דערמאנט אז גאט איז דער גאט פון אידן - אין צוגאב צו פילע מאל וואס ער ווערט דערמאנט אלס דער גאט פון יעקב, אדער די גאט פון דיינע עלעטערן. | איבער 165 מאל ווערט אין דער תורה דערמאנט אז גאט איז דער גאט פון אידן - אין צוגאב צו פילע מאל וואס ער ווערט דערמאנט אלס דער גאט פון יעקב, אדער די גאט פון דיינע עלעטערן. | ||
{{דיק|הֵן לַי-הוָה | {{דיק|הֵן לַי-הוָה אֱלֹקֶיךָ, הַשָּׁמַיִם וּשְׁמֵי הַשָּׁמָיִם, הָאָרֶץ, וְכָל-אֲשֶׁר-בָּהּ. רַק בַּאֲבֹתֶיךָ חָשַׁק יְ-הוָה, לְאַהֲבָה אוֹתָם; וַיִּבְחַר בְּזַרְעָם אַחֲרֵיהֶם, בָּכֶם מִכָּל-הָעַמִּים--כַּיּוֹם הַזֶּה|([[ספר דברים|דברים]] י')}} | ||
לויט די פסוקים ערקלערט [[גאט]], אז פון צווישן אלע גרויסע אנטוויקלונגען פון באשעפעניש, זענען אונזער עלטערן דאס מערסטע באליבט, און זייערע קינדער נאך זיי | לויט די פסוקים ערקלערט [[גאט]], אז פון צווישן אלע גרויסע אנטוויקלונגען פון באשעפעניש, זענען אונזער עלטערן דאס מערסטע באליבט, און זייערע קינדער נאך זיי אויף אייביג. | ||
לויטן [[רמב"ם]] איז דער ענד-ציל פונעם [[אייבערשטן]] אז אלע מענטשן זאלן גלייבן אין וויסן פון אים, אין האט אויסגעוועלט דאס אידישע פאלק פאר דעם ציל. | לויטן [[רמב"ם]] איז דער ענד-ציל פונעם [[אייבערשטן]] אז אלע מענטשן זאלן גלייבן אין וויסן פון אים, אין האט אויסגעוועלט דאס אידישע פאלק פאר דעם ציל. | ||
שורה 17: | שורה 18: | ||
== היסטאריע פון יידישן פאלק == | == היסטאריע פון יידישן פאלק == | ||
{{הויפט ארטיקל|היסטאריע פון די | {{הויפט ארטיקל|היסטאריע פון די אידן}} | ||
די היסטאריע פון אידישן פאלק ציט זיך שוין פאר איבער דריי און האלב טויזנט יאר, עס איז איינע פון די עלסטע פעלקער וואס עקזיסטירט נאך ביז היינט. איר גרינדונג און היסטאריע איז ברייט באשריבן אין [[תנ"ך]] און אין [[מדרשים]]. אין קורצן איז עס ווי פאלגנד. | די היסטאריע פון אידישן פאלק ציט זיך שוין פאר איבער דריי און האלב טויזנט יאר, עס איז איינע פון די עלסטע פעלקער וואס עקזיסטירט נאך ביז היינט. איר גרינדונג און היסטאריע איז ברייט באשריבן אין [[תנ"ך]] און אין [[מדרשים]]. אין קורצן איז עס ווי פאלגנד. | ||
===די אבות=== | ===די אבות=== | ||
די גרינדער פון אידישן פאלק זענען די דריי אבות, [[אברהם אבינו|אברהם]], [[יצחק אבינו|יצחק]] און [[יעקב אבינו|יעקב]], זיי ווערן באטראכט אלס די אבות און גרינדער פון אידישן פאלק. פון א געוויסן שטאנדפוקט איז אבער יעקב אבינו דער פאקטישער אנהויב פון אידישן פאלק, וויבאלד אנדערש פון אברהם און יצחק וועלכע האבן געהאט אויך אנדערע קינדער וואס זענען נישט א טייל פון אידישן פאלק, איז אבער יעקב אבינו געווען דער 'מבחר שבאבות' וויבאלד ער איז געווען 'מטתו שלימה' און אלע זיינע זין, די [[צוועלף שבטים]], האבן צוזאמען אויפגעשטעלט דעם אידישן פאלק. דערפאר ווערט דאס אידישע פאלק אנגערופן אין [[תנ"ך]] אויף זיין נאמען, 'יעקב', און הויפטזעכליך 'ישראל', דער נאמען וואס גאט האט אים געגעבן נאכן אויפשטעלן די צוועלף שבטים, די גרינדער פון כלל ישראל. און 'ישראל' איז טאקע געבליבן דער צענטראלער און הויפט היסטארישע נאמען פון אידישן פאלק. סיי ישראל אליינס און סיי מיט פארשידענע צוגעבונגען ווי בני ישראל, עם ישראל, כלל ישראל און כנסת ישראל. | די גרינדער פון אידישן פאלק זענען די [[דריי אבות]], [[אברהם אבינו|אברהם]], [[יצחק אבינו|יצחק]] און [[יעקב אבינו|יעקב]], זיי ווערן באטראכט אלס די אבות און גרינדער פון אידישן פאלק. פון א געוויסן שטאנדפוקט איז אבער יעקב אבינו דער פאקטישער אנהויב פון אידישן פאלק, וויבאלד אנדערש פון אברהם און יצחק וועלכע האבן געהאט אויך אנדערע קינדער וואס זענען נישט א טייל פון אידישן פאלק, איז אבער יעקב אבינו געווען דער 'מבחר שבאבות' וויבאלד ער איז געווען 'מטתו שלימה' און אלע זיינע זין, די [[צוועלף שבטים]], האבן צוזאמען אויפגעשטעלט דעם אידישן פאלק. דערפאר ווערט דאס אידישע פאלק אנגערופן אין [[תנ"ך]] אויף זיין נאמען, 'יעקב', און הויפטזעכליך 'ישראל', דער נאמען וואס גאט האט אים געגעבן נאכן אויפשטעלן די צוועלף שבטים, די גרינדער פון כלל ישראל. און 'ישראל' איז טאקע געבליבן דער צענטראלער און הויפט היסטארישע נאמען פון אידישן פאלק. סיי ישראל אליינס און סיי מיט פארשידענע צוגעבונגען ווי בני ישראל, עם ישראל, כלל ישראל און כנסת ישראל. | ||
[[יוסף|יוסף הצדיק]], דער זון פון [[יעקב אבינו|יעקב]], פארנעמט אויך א פלאץ צווישן די גרינדער פון כלל ישראל. וויבאלד ער האט געגרינדעט צוויי שבטים, [[אפרים]] און [[מנשה]], וועלכע ווערן פאררעכנט גלייך אויף גלייך מיט די אנדערע שבטים, די ברידער פון יוסף, דעריבער איז ער אין דעם הינזיכט פונקט ווי זיין פאטער יעקב. און נישט נאר כלפי די אייניקלעך פון אפרים און מנשה, נאר אפילו אן אנדערע, פון סיי וועלכע אנדערע שבט, קען זיך דערקלערן אלס אן אפשטאמיגער פון יוסף הצדיק און עס וועט נישט פאררעכנט ווערן אלס א ליגנט<ref>תלמוד בבלי ברכות דף נה ע"ב</ref>. | [[יוסף|יוסף הצדיק]], דער זון פון [[יעקב אבינו|יעקב]], פארנעמט אויך א פלאץ צווישן די גרינדער פון כלל ישראל. וויבאלד ער האט געגרינדעט צוויי שבטים, [[אפרים]] און [[מנשה]], וועלכע ווערן פאררעכנט גלייך אויף גלייך מיט די אנדערע שבטים, די ברידער פון יוסף, דעריבער איז ער אין דעם הינזיכט פונקט ווי זיין פאטער יעקב. און נישט נאר כלפי די אייניקלעך פון אפרים און מנשה, נאר אפילו אן אנדערע, פון סיי וועלכע אנדערע שבט, קען זיך דערקלערן אלס אן אפשטאמיגער פון יוסף הצדיק און עס וועט נישט פאררעכנט ווערן אלס א ליגנט<ref>תלמוד בבלי ברכות דף נה ע"ב</ref>. | ||
===אנטוויקלונג אלס פאלק אין מצרים=== | ===אנטוויקלונג אלס פאלק אין מצרים=== | ||
אין יאר ב' | אין יאר ב'ר"מ האט זיך יעקב אבינו מיט זיין גאנצער פאמיליע אריבערגעצויגן פון [[כנען]] קיין [[מצרים]] וואו זיי האבן זיך באזעצט אינעם פראווינץ [[גושן]]. אין מצרים האט זיך די משפחה פאראייניגט נאכדעם וואס יוסף איז שוין דארט געווען זייט צוויי און צוואנציג יאר פריער און האט שוין געהאט דארט צוויי זין. צוזאמען זענען זיי דעמאלט געווען זיבעציג פערזאן. אין לויף פון די קומענדע יארן זענען זיי זיך צואוואקסן אויף גאר א שנעלע ראטע, פארפלייצנדיג דעם גאנצן געגנט פון גושן מיט שווערע טויזנטער, ביז אז ביי [[יציאת מצרים]], זענען זיי שוין געווען גענוג גרויס אין צאל צו קענען ווערן אנגערופן א פאלק. נאכדעם וואס [[משה רבינו]] האט זיי ארויסגעפירט פון [[מצרים]] אין יאר ב'ת"נ האבן זיי זיך געציילט אויף אריבער זעקס הונדערט טויזנט, אריינרעכנענעדיג בלויז מענער צווישן צוואנציג און זעכציג יאר אלט. | ||
===אין ארץ ישראל=== | ===אין ארץ ישראל=== | ||
אין יאר ב' | אין יאר ב'ת"צ באלד נאך וואס זיי האבן צוזאמען מיט [[משה רבינו]] באזיגט די פעלקער אויף מזרח זייט פונעם [[טייך ירדן]], האט זיי [[יהושע בן נון]] אריינגעפירט קיין [[כנען]], און איבערגענומען דאס לאנד פון די זעקס פעלקער וואס זענען אויסגערעכנט אין די [[תורה]] אז זיי האבן זיך דארט געפונען. אנגעהויבן האבן זיי מיט [[יריחו]], נאכפאלגנדיג מיט פילע אנדערע שטעט ווי זיי האבן אפגעהאלטן וואונדערליכע זיגן איינע נאך די אנדערע. ביז פערצן יאר שפעטער, אין יאר ב' תק"ד, האבן זיי שוין געהאט איינגענומען דאס מערהייט פונעם לאנד, און עס איז שוין געווען איינגעטיילט אויף צוועלף עקסטערע פראווינצן, פאר יעדן שבט זיינע אייגענע שטעט און זיין באזונדערע ווירטשאפט. צוויי און א האלב שבטים האבן זיך איינגעארדנט אויפן מזרח'דיגן זייט פונעם ירדן, און די איבריגע ניין און האלב שבטים אויפן מערב'דיגן זייט. דאס גאנצע לאנד צוזאמען האט דאן באקומען דעם נאמען '[[ארץ ישראל|'''ארץ ישראל''']]'. | ||
דורכאויס די קומענדע עטליכע הונדערט יאר זענען זיי געווען געפלאגט פון פילע מלחמות מיט די ארומיגע פעלקער, ווי [[עמון]], [[ארם]] און [[פלשתים]]. זיי האבן נישט פארמאגט קיין קעניג נאר אנשטאט זענען געווען די '[[שופטים]]' וועלכע האבן נישט געהאט קיין פולקאמע אויטאריטעט אויפן פאלק. ביזן יאר ב'תתפ" | דורכאויס די קומענדע עטליכע הונדערט יאר זענען זיי געווען געפלאגט פון פילע מלחמות מיט די ארומיגע פעלקער, ווי [[עמון]], [[ארם]] און [[פלשתים]]. זיי האבן נישט פארמאגט קיין קעניג נאר אנשטאט זענען געווען די '[[שופטים]]' וועלכע האבן נישט געהאט קיין פולקאמע אויטאריטעט אויפן פאלק. ביזן יאר ב'תתפ"ד ווען [[שמואל הנביא]] האט געזאלבט [[שאול המלך]] פון [[שבט בנימין]] אלס דער ערשטער קעניג איבערן גאנצן פאלק ישראל. צוויי יאר שפעטער, ב'תתפ"ד, איז [[דוד|דוד בן ישי]], ברייט באקאנט געווארן איבערן לאנד אלס דער צוקונפטיגער קעניג, נאכן געזאלבט ווערן דורך שמאול אויף גאט'ס באפעל. עטליכע מאנאטן דערויף איז שאול אומגעקומען אין א מלחמה מיט די פלשתים און דאן האט דוד איבערגענומען די מלוכה, צוערשט אין חברון, בלויז אויף זיין אייגן [[שבט יהודה]], און זיבן יאר שפעטער איז ער געווארן קעניג איבערן גאנצן פאלק, אויף אלע שבטים. דעמאלט איז ער אריבער קיין '[[ירושלים]]' וואס איז פארוואנדלט געווארן אלס דער הויפטשטאט פון ארץ ישראל. | ||
[[דוד המלך]] האט געלעבט און איז געווען קעניג ביז דריי און דרייסיג יאר שפעטער, און דורכאויס זיין קעניגרייך האט זיך ארץ ישראל פיל אויסגעברייטערט, נאכדעם וואס ער איינגענומען און אנעקסירט פיל טעריטאריע פונעם דערנעבנדיגן ארם. דערנאך האט געקעניגט זיין זון [[שלמה]], וועלכער האט אויפגעבויט דעם '[[בית המקדש]]' אין ירושלים. אין זיין צייט איז דאס פאלק געווען ברום המעלות, ער האט געוועלטיגט איבער פילע פעלקער און לענדער, און די גאנצע וועלט איז געווען באצויבערט פון זיין אויסערגעווענליכן קלוגשאפט און פארשטאנד. נאך זיין טויט האט זיך דאס פאלק צוטיילט, בלויז די שבטים יהודה און בנימין זענען פארבליבן מיט [[רחבעם בן שלמה]], און די | [[דוד המלך]] האט געלעבט און איז געווען קעניג ביז דריי און דרייסיג יאר שפעטער, און דורכאויס זיין קעניגרייך האט זיך ארץ ישראל פיל אויסגעברייטערט, נאכדעם וואס ער איינגענומען און אנעקסירט פיל טעריטאריע פונעם דערנעבנדיגן ארם. דערנאך האט געקעניגט זיין זון [[שלמה]], וועלכער האט אויפגעבויט דעם '[[בית המקדש]]' אין ירושלים. אין זיין צייט איז דאס פאלק געווען ברום המעלות, ער האט געוועלטיגט איבער פילע פעלקער און לענדער, און די גאנצע וועלט איז געווען באצויבערט פון זיין אויסערגעווענליכן קלוגשאפט און פארשטאנד. נאך זיין טויט האט זיך דאס פאלק צוטיילט, בלויז די שבטים יהודה און בנימין זענען פארבליבן מיט [[רחבעם בן שלמה]], און די איבריגע צען שבטים האבן זיך אפגעטיילט און געקרוינט [[ירבעם בן נבט]] אלס קעניג אין [[שומרון]]. זינט דאן זענען זיי טאקע פארבליבן אלס איין פאלק, אבער מיט צוויי באזונדערע קעניגרייכן, '''[[מלכות יהודה]]''' און '''[[מלכות ישראל]]'''. | ||
===יהודה אלס דער צענטראלער שבט=== | ===יהודה אלס דער צענטראלער שבט=== | ||
אין יאר | אין יאר {{לינק צו אידיש יאר|3205}} האט זיך געענדיגט דער 'מלכות ישראל', נאכדעם וואס די [[עשרת השבטים|צען שבטים]] זענען פארטריבן געווארן פון ארץ ישראל דורך [[אשור]]. און אין {{לינק צו אידיש יאר|3338}} איז חרוב געווארן ירושלים צוזאמען מיטן ערשטן בית המקדש דורך [[בבל]], און מיט דעם האט זיך געענדיגט דער 'מלכות יהודה'. זיבעציג יאר שפעטער האט זיך דאס מערהייט פון שבט יהודה, מיט א מינאריטעט פון עטליכע אנדערע שבטים, צוריקגעקערט קיין ארץ ישראל צוזאמען מיט [[עזרא הסופר]], און זיי האבן אויפגעבויט דעם צווייטן בית המקדש וואס איז חרוב געווארן פיר הונדערט און צוואנציג יאר שפעטער דורך די [[רוימישע אימפעריע|רוימער]]. | ||
נאכדעם וואס 'מלכות ישראל' איז פארטריבן געווארן, האט מען אנגעהויבן רופן דאס פאלק, 'יהודיים', וואס איז שפעטער פארוואנדלט געווארן אין אידיש אלס 'ייד', 'יוד' אדער 'איד', אויפן נאמען פון [[מלכות יהודה|יהודה]], וויבאלד זיי זענען פארבליבן די מערהייט אין ארץ ישראל, און זיי האבן זיך אומגעקערט פון [[גלות]] בבל קיין ארץ ישראל. כאטש עס זענען אויך געווען טיילן פון אנדערע שבטים, איז אבער יהודה פארבליבן אלס דער מערהייט און מערסט אנגעזעענע שבט. אויך זענען זיי נאך גלייך ביים אנהויב פון די אנטוויקלונג פון כלל ישראל געווען אנערקענט אלס דער פירענדע און צענטראלע שבט, דערפאר פאררופט זיך כלל ישראל אויף זיין נאמען. מען טרעפט שוין אז זיי ווערן אזוי אנגערופן אין [[ספר דניאל]], 'גוברין יהודאין', און אויך אין [[מגילת אסתר]], 'יהודיים' און [[מרדכי]] 'היהודי' (כאטש זיין אפשטאם איז פון שבט בנימין<ref>תלמוד בבלי מגילה דף יב ע"ב און דף יג ע"א</ref>). | נאכדעם וואס 'מלכות ישראל' איז פארטריבן געווארן, האט מען אנגעהויבן רופן דאס פאלק, 'יהודיים', וואס איז שפעטער פארוואנדלט געווארן אין אידיש אלס 'ייד', 'יוד' אדער 'איד', אויפן נאמען פון [[מלכות יהודה|יהודה]], וויבאלד זיי זענען פארבליבן די מערהייט אין ארץ ישראל, און זיי האבן זיך אומגעקערט פון [[גלות]] בבל קיין ארץ ישראל. כאטש עס זענען אויך געווען טיילן פון אנדערע שבטים, איז אבער יהודה פארבליבן אלס דער מערהייט און מערסט אנגעזעענע שבט. אויך זענען זיי נאך גלייך ביים אנהויב פון די אנטוויקלונג פון כלל ישראל געווען אנערקענט אלס דער פירענדע און צענטראלע שבט, דערפאר פאררופט זיך כלל ישראל אויף זיין נאמען. מען טרעפט שוין אז זיי ווערן אזוי אנגערופן אין [[ספר דניאל]], 'גוברין יהודאין', און אויך אין [[מגילת אסתר]], 'יהודיים' און [[מרדכי]] 'היהודי' (כאטש זיין אפשטאם איז פון שבט בנימין<ref>תלמוד בבלי מגילה דף יב ע"ב און דף יג ע"א</ref>). | ||
== | == אידן אין גלות == | ||
דאס אידישע פאלק איז געווען אין גלות דורכאויס דער גרעסטער טייל פון איר היסטאריע. זיי זענען שוין געווען אין כמעט יעדן ווינקל פון דער וועלט, און זענען היינט צושפרייט אין פילע לענדער ארום דער גארער וועלט. באלד ביים אנהויב פון דער אידישער היסטאריע, האט גאט געזאגט פאר [[אברהם אבינו]] ביי [[ברית בין הבתרים]], ''"ידע תדע כי גר יהיה זרעך בארץ לא להם"''. נאכדעם וואס [[יעקב אבינו]] האט זיך פרייוויליג אריבערגעצויגן קיין [[מצרים]] צו זיין זון [[יוסף]] צוליב דער הונגער וואס האט דאן געהערשט, האט זיך אנגעהויבן דער ערשטער גלות אין מצרים וואס האט זיך געצויגן פאר צוויי הונדערט און צען יאר. דאס האט נאכגעפאלגט יארן שפעטער מיטן גלות פון די [[עשרת השבטים]] דורך [[אשור]], נאכדעם דער גלות פון [[שבט יהודה|יהודה]] און [[שבט בנימין|בנימין]] אין [[בבל]] וואס האט ממשיך געווען ווייטער אונטער די קעניגרייכן פון פרס און מדי, ביזן לעצטן לאנגן גלות דורך די [[רוימישע אימפעריע]] וואס האט ממשיך געווען אין צענדליגע לענדער און קעניגרייכן איבער דער וועלט. | דאס אידישע פאלק איז געווען אין גלות דורכאויס דער גרעסטער טייל פון איר היסטאריע. זיי זענען שוין געווען אין כמעט יעדן ווינקל פון דער וועלט, און זענען היינט צושפרייט אין פילע לענדער ארום דער גארער וועלט. באלד ביים אנהויב פון דער אידישער היסטאריע, האט גאט געזאגט פאר [[אברהם אבינו]] ביי [[ברית בין הבתרים]], ''"ידע תדע כי גר יהיה זרעך בארץ לא להם"''{{הבהרה|מקור אז עס גייט ארויף אויף אלע גלותן}}. נאכדעם וואס [[יעקב אבינו]] האט זיך פרייוויליג אריבערגעצויגן קיין [[מצרים]] צו זיין זון [[יוסף]] צוליב דער הונגער וואס האט דאן געהערשט, האט זיך אנגעהויבן דער ערשטער גלות אין מצרים וואס האט זיך געצויגן פאר צוויי הונדערט און צען יאר. דאס האט נאכגעפאלגט יארן שפעטער מיטן גלות פון די [[עשרת השבטים]] דורך [[אשור]], נאכדעם דער גלות פון [[שבט יהודה|יהודה]] און [[שבט בנימין|בנימין]] אין [[בבל]] וואס האט ממשיך געווען ווייטער אונטער די קעניגרייכן פון פרס און מדי, ביזן לעצטן לאנגן גלות דורך די [[רוימישע אימפעריע]] וואס האט ממשיך געווען אין צענדליגע לענדער און קעניגרייכן איבער דער וועלט. | ||
=== גלות פון די עשרת השבטים === | === גלות פון די עשרת השבטים === | ||
אין | אין יאר {{לינק צו אידיש יאר|3206}} האט [[סנחריב]] דער קעניג פון [[אשור]] טאטאל איינגענומען די גאנצע טעריטאריע פון [[מלכות ישראל]], פארטריבן די צען שבטים אונטערן נהר גוזן, און געברענגט קיין [[ארץ ישראל]] אנטשטאט זיי אנדערע פעלקער וואס ער האט דארט באזעצט. זינט דאן זענען די צען שבטים ווי פארשוואונדן געווארן פון די ארענע, זיי זענען ווי פארלוירן געווארן פון דער מאפע און האבן זיך נישט צוריקגעקערט ביזן היינטיגן טאג. נהר 'גוזן' איז א לשון פון פארגעסן<ref>רמב"ן, דברים לב, כו</ref>, ווייל גאט האט זיי געשטראפט אז זיי זאלן פארגעסן ווערן פון דער מענטשהייט צוליב דעם וואס זיי האבן פארגעסן פון גאט. | ||
און די לעצטע עטליכע הונדערט יאר זענען אפירגעקומען פארשידענע עדות און פילע טעאריעס איבערן היינטיגן אידענטיטעט און וואוינארט פון די עשרת השבטים. א טייל טעאריעס זענען אויף שבטים פון פארשידענע פארשטופטע פלעצער ווי [[אפריקע]], אויך זענען דא וואס צייכענען אן אויף געוויסע אינדיאנע שבטים אין [[אמעריקע]], אבער די מערהייט פון די עדות זענען קאנצעטרירט ארום פעלקער פון [[אזיע]] און ווייטן מזרח, וואס דאס שטימט מיט די פסוקים אז זיי זענען פארטריבן געווארן קיין 'לחלח וחבור'. כאטש אז די מערהייט פון די באטראפענע שבטים גלייבן היינט אין [[איסלאם]], איז נאך פארט דא צו טרעפן ביי זיי פארשידענע אידישע סימנים און מנהגים, ביי געוויסע מער און ביי געוויסע ווייניגער. ווען די [[פאלאשן]] פון [[עטיאפיע]] האבן אנגעהויבן קומען קיין ארץ ישראל, האט די שאלה איבער זייער ריכטיגע אידענטיטעט באקומען אויך אן [[הלכה|הלכה'דיגן]] כאראקטער, אויב מען קען פאקטיש זיך פארלאזן אויף די אלע באווייזן אז זיי שטאמען טאקע פון די עשרת השבטים אדער זיי דארפן זיך געהעריג מגייר זיין. | און די לעצטע עטליכע הונדערט יאר זענען אפירגעקומען פארשידענע עדות און פילע טעאריעס איבערן היינטיגן אידענטיטעט און וואוינארט פון די עשרת השבטים. א טייל טעאריעס זענען אויף שבטים פון פארשידענע פארשטופטע פלעצער ווי [[אפריקע]], אויך זענען דא וואס צייכענען אן אויף געוויסע אינדיאנע שבטים אין [[אמעריקע]], אבער די מערהייט פון די עדות זענען קאנצעטרירט ארום פעלקער פון [[אזיע]] און ווייטן מזרח, וואס דאס שטימט מיט די פסוקים אז זיי זענען פארטריבן געווארן קיין 'לחלח וחבור'. כאטש אז די מערהייט פון די באטראפענע שבטים גלייבן היינט אין [[איסלאם]], איז נאך פארט דא צו טרעפן ביי זיי פארשידענע אידישע סימנים און מנהגים, ביי געוויסע מער און ביי געוויסע ווייניגער. ווען די [[פאלאשן]] פון [[עטיאפיע]] האבן אנגעהויבן קומען קיין ארץ ישראל, האט די שאלה איבער זייער ריכטיגע אידענטיטעט באקומען אויך אן [[הלכה|הלכה'דיגן]] כאראקטער, אויב מען קען פאקטיש זיך פארלאזן אויף די אלע באווייזן אז זיי שטאמען טאקע פון די עשרת השבטים אדער זיי דארפן זיך געהעריג מגייר זיין. | ||
שורה 51: | שורה 52: | ||
אין דער [[תורה]], ביים '[[שירת האזינו]]'<ref>דברים לב</ref>, ווערט פאראויסגעזאגט די גאנצע אנטוויקלונג פונעם אידישן פאלק, פסוק נאך פסוק, וואס איז אלעס פונקטליך מקויים געווארן דורכאויס דער אידישער היסטאריע. ביזן לעצטן פסוק פונעם שירה, דער איינציגסטער פסוק וואס איז לויט סיי וועלכן באדייט נאכנישט מקויים געווארן: "''הרנינו גוים עמו כי דם עבדיו יקום ונקם ישיב לצריו וכפר אדמתו עמו''". שרייבט דארט דער [[רמב"ן]] אין דעם פאלגענדן לשון:<br /> | אין דער [[תורה]], ביים '[[שירת האזינו]]'<ref>דברים לב</ref>, ווערט פאראויסגעזאגט די גאנצע אנטוויקלונג פונעם אידישן פאלק, פסוק נאך פסוק, וואס איז אלעס פונקטליך מקויים געווארן דורכאויס דער אידישער היסטאריע. ביזן לעצטן פסוק פונעם שירה, דער איינציגסטער פסוק וואס איז לויט סיי וועלכן באדייט נאכנישט מקויים געווארן: "''הרנינו גוים עמו כי דם עבדיו יקום ונקם ישיב לצריו וכפר אדמתו עמו''". שרייבט דארט דער [[רמב"ן]] אין דעם פאלגענדן לשון:<br /> | ||
:,,''וזה דבר ברור כי על הגאולה העתידה יבטיח כי בבנין בית שני לא הרנינו גוים עמו רק לעגו עליהם (נחמיה ג לד) מה היהודים האמללים עושים והיו גדוליהם עבדים בהיכל מלך בבל וכולם משועבדים לו ובימים ההם לא השיב נקם לצריו ולא כפר אדמתו עמו והנה אין בשירה הזאת תנאי בתשובה ועבודה רק היא שטר עדות שנעשה הרעות ונוכל ושהוא יתברך יעשה בנו בתוכחות חימה אבל לא ישבית זכרנו וישוב ויתנחם ויפרע מן האויבים בחרבו הקשה והגדולה והחזקה ויכפר על חטאתינו למען שמו אם כן השירה הזאת הבטחה מבוארת בגאולה העתידה...ואלו היתה השירה הזאת מכתב אחד מן החוזים בכוכבים שהגיד מראשית אחרית כן היה ראוי להאמין בה מפני שנתקיימו כל דבריה עד הנה לא נפל דבר אחד ואף כי אנחנו נאמין ונצפה בכל לב לדברי | :,,''וזה דבר ברור כי על הגאולה העתידה יבטיח כי בבנין בית שני לא הרנינו גוים עמו רק לעגו עליהם (נחמיה ג לד) מה היהודים האמללים עושים והיו גדוליהם עבדים בהיכל מלך בבל וכולם משועבדים לו ובימים ההם לא השיב נקם לצריו ולא כפר אדמתו עמו והנה אין בשירה הזאת תנאי בתשובה ועבודה רק היא שטר עדות שנעשה הרעות ונוכל ושהוא יתברך יעשה בנו בתוכחות חימה אבל לא ישבית זכרנו וישוב ויתנחם ויפרע מן האויבים בחרבו הקשה והגדולה והחזקה ויכפר על חטאתינו למען שמו אם כן השירה הזאת הבטחה מבוארת בגאולה העתידה...ואלו היתה השירה הזאת מכתב אחד מן החוזים בכוכבים שהגיד מראשית אחרית כן היה ראוי להאמין בה מפני שנתקיימו כל דבריה עד הנה לא נפל דבר אחד ואף כי אנחנו נאמין ונצפה בכל לב לדברי האלקים מפי נביאו הנאמן בכל ביתו אשר לא היה לפניו ואחריו כמוהו עליו השלום''." | ||
== יידישע אמונה אין רעליגיע == | == יידישע אמונה אין רעליגיע == | ||
{{הויפט ארטיקל| | {{הויפט ארטיקל|אידישקייט}} | ||
די אידישע אמונה און רעליגיע האט זיך אנגעהויבן מיטן גרינדונג פון אידישן פאלק און איז מיט איר מיטגעוואקסן דורכאויס די יארן פון איר אנטוויקלונג. עס האט זיך אנגעפאנגען, ווי עס שטייט אין ספרים, ביי [[אברהם אבינו]], וועלכער האט אליינס איינגעזען און אנערקענט אין איינציגן [[באשעפער]], און אויפגעשאקלט די וועלט באפעלקערונג צו אנערקענען אין גאט וואס האט באשאפן די וועלט נאכדעם וואס די וועלט איז געווען פארקראכן אין [[עבודה זרה]] זייט די צייטן פון [[דור הפלגה]]. עס זענען דא וואס זאגן אז ער האט אפילו געהיטן די [[תורה]] אזויווי עס איז שפעטער געגעבן געווארן פאר זיינע אייניקלעך. די אמונה האט אברהם אבינו איבערגעגעבן ווייטער פאר זיינע קינדער און איינקלעך - 'כי ידעתיו למען אשר יצוה את בניו ואת ביתו אחריו' <small>(בראשית י"ח, י"ט)</small>. | די אידישע אמונה און רעליגיע האט זיך אנגעהויבן מיטן גרינדונג פון אידישן פאלק און איז מיט איר מיטגעוואקסן דורכאויס די יארן פון איר אנטוויקלונג. עס האט זיך אנגעפאנגען, ווי עס שטייט אין ספרים, ביי [[אברהם אבינו]], וועלכער האט אליינס איינגעזען און אנערקענט אין איינציגן [[באשעפער]], און אויפגעשאקלט די וועלט באפעלקערונג צו אנערקענען אין גאט וואס האט באשאפן די וועלט נאכדעם וואס די וועלט איז געווען פארקראכן אין [[עבודה זרה]] זייט די צייטן פון [[דור הפלגה]]. עס זענען דא וואס זאגן אז ער האט אפילו געהיטן די [[תורה]] אזויווי עס איז שפעטער געגעבן געווארן פאר זיינע אייניקלעך. די אמונה האט אברהם אבינו איבערגעגעבן ווייטער פאר זיינע קינדער און איינקלעך - 'כי ידעתיו למען אשר יצוה את בניו ואת ביתו אחריו' <small>(בראשית י"ח, י"ט)</small>. | ||
שורה 66: | שורה 67: | ||
=== דער מהות פון א איד === | === דער מהות פון א איד === | ||
דער אידישע רעליגיע, די [[תורה]] און [[מצוות]], איז לויט דער אידישע [[הלכה]] אריינגעבונדן אין דער מהות פון אידישן פאלק, און איינער וואס ווערט געבוירן ביי א אידישע מאמע איז א איד און איז אוטאמאטיש פארבינדן צו דער תורה, נישט קיין חילוק זיינע טעטיגקייטן און וואס ער טראכט און אין וואס ער גלייבט, וועט ער שטענדיג פארבלייבן א איד פארקניפט צו דער תורה. אזוי אויך איינער וואס איז זיך מגייר, ווערט סיי א טייל פון אידישן פאלק און סיי פארבונדן צו דער אידישער רעליגיע און הלכה, און ער וועט דאס מער קיינמאל נישט קענען אויפגעבן. לויט די אידישע הלכה, אויב איינער איז זיך מגייר אנצונעמען דעם אידישן גלויבן, ווערט ער אויך א פאקטישער איד און א טייל פון אידישן פאלק, און עס נישט מעגליך זיך צו מגייר זיין (לויט'ן הלכה) כדי צו ווערן א איד, אן אנצונעמען אויף זיך פולקאמערהייט דעם עול תורה. | דער אידישע רעליגיע, די [[תורה]] און [[מצוות]], איז לויט דער אידישע [[הלכה]] אריינגעבונדן אין דער מהות פון אידישן פאלק, און איינער וואס ווערט געבוירן ביי א אידישע מאמע איז א איד און איז אוטאמאטיש פארבינדן צו דער תורה, נישט קיין חילוק זיינע טעטיגקייטן און וואס ער טראכט און אין וואס ער גלייבט, וועט ער שטענדיג פארבלייבן א איד פארקניפט צו דער תורה. אזוי אויך איינער וואס איז זיך מגייר, ווערט סיי א טייל פון אידישן פאלק און סיי פארבונדן צו דער אידישער רעליגיע און הלכה, און ער וועט דאס מער קיינמאל נישט קענען אויפגעבן. לויט די אידישע הלכה, אויב איינער איז זיך מגייר אנצונעמען דעם אידישן גלויבן, ווערט ער אויך א פאקטישער איד און א טייל פון אידישן פאלק, און עס נישט מעגליך זיך צו מגייר זיין (לויט'ן הלכה) כדי צו ווערן א איד, אן אנצונעמען אויף זיך פולקאמערהייט דעם עול תורה. | ||
== אויבערנאטירליכע קראפט == | == אויבערנאטירליכע קראפט == | ||
שורה 77: | שורה 76: | ||
פארשידענע איבערנאטורליכע געשעענישן האבן זיך אפגעשפילט אויך ווייטער אין די שפעטערע דורות ביי [[צדיק|צדיקים]] און גרויסע לייט, ווי עס ווערט באשריבן אין פילע ספרים. און ווי עס ווערט איבערגעגעבן דורך אן א שיעור עדות וועלכע געדענקען עס אדער האבן עס געהערט פון אזעלכע וואס געדענקען, נאך ממש ביז אריין אין אונזער דור. | פארשידענע איבערנאטורליכע געשעענישן האבן זיך אפגעשפילט אויך ווייטער אין די שפעטערע דורות ביי [[צדיק|צדיקים]] און גרויסע לייט, ווי עס ווערט באשריבן אין פילע ספרים. און ווי עס ווערט איבערגעגעבן דורך אן א שיעור עדות וועלכע געדענקען עס אדער האבן עס געהערט פון אזעלכע וואס געדענקען, נאך ממש ביז אריין אין אונזער דור. | ||
אויך ערקעלערט מען מיט דעם, אז דאס איז די סיבה אז דאס אידישע פאלק האלט זיך אין [[גלות]] אזוי לאנג, אפילו זיי זענען צושפרייט צווישן פילע פעלקער אין אזויפיל לענדער אין דער גאנצער וועלט און זיי האבן זיך שוין אנגעליטן אזויפיל צרות און אן א שיעור גזירות רעות און שרעקליכע פארפאלגונגען דורכאויס די יארן. ווייל אזוי לאנג ווי זיי האלטן זיך אן מיט תורה און מצוות, טוט דער איבערנאטורליכע קראפט זייערע זיך שטארקן איבער די נאטורליכע תוצאות פון אזא שרעקליכען גלות. | אויך ערקעלערט מען מיט דעם, אז דאס איז די סיבה אז דאס אידישע פאלק האלט זיך אין [[גלות]] אזוי לאנג, אפילו זיי זענען צושפרייט צווישן פילע פעלקער אין אזויפיל לענדער אין דער גאנצער וועלט און זיי האבן זיך שוין אנגעליטן אזויפיל צרות און אן א שיעור גזירות רעות און שרעקליכע פארפאלגונגען דורכאויס די יארן. ווייל אזוי לאנג ווי זיי האלטן זיך אן מיט תורה און מצוות, טוט דער איבערנאטורליכע קראפט זייערע זיך שטארקן איבער די נאטורליכע תוצאות פון אזא שרעקליכען גלות. | ||
אין משך פון די יארן זענען אידן געטאנצן אין פייער און אין וואסער על [[קידוש ה']], נישט אויפצוגעבן זייער אידישן גלויבן. מען האט עס געזען אפילו ביי אידן וואס האבן נישט אפגעהיטן די תורה, אבער ווען מען האט זיי געצווינגען צי לייקענען אין דער [[תורה]] האבן זיי זיך ענדערש געלאזט מען זאל זיי פייניגן און הרגענען. אין ספרים<ref>ספר התניא, ליקוטי אמרים פרק י"ח</ref> ווערט ארויסגעברעגט אז דאס איז נאך א באווייז אז א איד האט אין זיך א חלק פון באשעפער אליינס ('אידישע נשמה') וואס אויף דעם בויעט זיך זיין גאנצער עקזיסטענץ. און אפילו עס דערקענט זיך נישט אן אין עם אין געווענליכע אוממשטענדן, אבער ווען עס קומט צו א מצב וואס דעגרונטעוועט צו זיין פינטל, דאס הייסט ביי א מצב פון [[מסירת נפש]], דאן לאזט עס עם נישט לייקענען אין באשעפער און אין דער [[תורה]]. | אין משך פון די יארן זענען אידן געטאנצן אין פייער און אין וואסער על [[קידוש ה']], נישט אויפצוגעבן זייער אידישן גלויבן. מען האט עס געזען אפילו ביי אידן וואס האבן נישט אפגעהיטן די תורה, אבער ווען מען האט זיי געצווינגען צי לייקענען אין דער [[תורה]] האבן זיי זיך ענדערש געלאזט מען זאל זיי פייניגן און הרגענען. אין ספרים<ref>[[ספר התניא]], ליקוטי אמרים פרק י"ח</ref> ווערט ארויסגעברעגט אז דאס איז נאך א באווייז אז א איד האט אין זיך א חלק פון באשעפער אליינס ('אידישע נשמה') וואס אויף דעם בויעט זיך זיין גאנצער עקזיסטענץ. און אפילו עס דערקענט זיך נישט אן אין עם אין געווענליכע אוממשטענדן, אבער ווען עס קומט צו א מצב וואס דעגרונטעוועט צו זיין פינטל, דאס הייסט ביי א מצב פון [[מסירת נפש]], דאן לאזט עס עם נישט לייקענען אין באשעפער און אין דער [[תורה]]. | ||
אויך איז מערקווירדיג, אז אפילו ביי אידן וואס היטן נישט די תורה זעט מען אז זיי האבן אין זיך עפעס וואס ציהט צו גרויסקייט און העכערקייט. ווי [[למשל]] אז 25% פין די וועלט ערפינדונגען איז דורך אידן; און אויך אז זיי זענען אין הויכע פאזיציעס ביי רעגירונגען. און לויט ווי טייל זאגן איז דאס ווייל ער האט אין זיך א העכערן קראפט, און אנשטאט עס צו נוצן אין [[תורה]] און [[מצווה|מצוות]], נוצט ער עס אויף ערדישע זאכן. | אויך איז מערקווירדיג, אז אפילו ביי אידן וואס היטן נישט די תורה זעט מען אז זיי האבן אין זיך עפעס וואס ציהט צו גרויסקייט און העכערקייט. ווי [[למשל]] אז 25% פין די וועלט ערפינדונגען איז דורך אידן; און אויך אז זיי זענען אין הויכע פאזיציעס ביי רעגירונגען. און לויט ווי טייל זאגן איז דאס ווייל ער האט אין זיך א העכערן קראפט, און אנשטאט עס צו נוצן אין [[תורה]] און [[מצווה|מצוות]], נוצט ער עס אויף ערדישע זאכן. | ||
שורה 104: | שורה 101: | ||
== באפעלקערונג == | == באפעלקערונג == | ||
די | די אידן היינט זענען צעשפרייט אין די גארער וועלט, ווען א דריטל פון זיי זענען אין [[מדינת ישראל]], א דריטל אין די [[פאראייניגטע שטאטן]], און א דריטל צעשפרייט אין [[אייראפע]]. זעט א פונקטליכע טאוועלע אין '''[[אידישע באפעלקערונג]]'''. | ||
== עטנישע צוטיילונגען == | == עטנישע צוטיילונגען == | ||
שורה 113: | שורה 110: | ||
=== רעליגיעזע שטרעמונגען === | === רעליגיעזע שטרעמונגען === | ||
* [[ארטאדאקסישע | * [[ארטאדאקסישע אידנטום|ארטאדאקס]] | ||
:* [[חסידות|חסידיש]] | :* [[חסידות|חסידיש]] | ||
:* [[ליטוואקעס|ליטוויש]] | :* [[ליטוואקעס|ליטוויש]] | ||
:* [[מאדערן ארטאדאקס]] | :* [[מאדערן ארטאדאקס]] | ||
* [[קאנסערוואטיוו | * [[קאנסערוואטיוו אידנטום|קאנסערוואטיוו]] | ||
* [[רעפארם | * [[רעפארם אידנטום|רעפארם]] | ||
* [[נעאלאגן]] | * [[נעאלאגן]] | ||
=== אידיאלישע באוועגונגען === | === אידיאלישע באוועגונגען === | ||
שורה 127: | שורה 124: | ||
* [[קנאות]] | * [[קנאות]] | ||
== | == אידישע שפראכן == | ||
* [[לשון קודש]] | * [[לשון קודש]] | ||
* [[יידיש]] | * [[יידיש]] | ||
שורה 136: | שורה 133: | ||
== זעט אויך == | == זעט אויך == | ||
* '''[[ | * '''[[אידישע באפעלקערונג]]''' | ||
== רעפערענצן == | == רעפערענצן == | ||
שורה 142: | שורה 139: | ||
[[קאַטעגאָריע:מצוות און מנהגים]] | [[קאַטעגאָריע:מצוות און מנהגים]] | ||
[[קאַטעגאָריע: | [[קאַטעגאָריע:אידן|*]] | ||
[[קאַטעגאָריע:פעלקער]] | [[קאַטעגאָריע:פעלקער]] | ||
[[קאַטעגאָריע:רעליגיע]] | [[קאַטעגאָריע:רעליגיע]] | ||
[[ | [[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]] | ||
{{קרד/ויקי/יידיש}} | {{קרד/ויקי/יידיש}} | ||
[[HE:עם ישראל]] | |||
[[קאַטעגאָריע:וויקידאטא דעסקריפציע]] |
רעדאגירונגען