אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "עזה פאס"

'''עזה פּאַס''' (אדער עזה סטריפּ. ענגליש: Gaza Strip, העברעאיש: רצועת עזה) איז א טעריטאָריע וואס אקופּירט 140 קוואַדראַט מייל (363 קוואַדראַט קילאמעטער) לויפנדיג ביים [[מיטלענדישער ים]] גלייך צפון־מזרח פון די [[סיני האַלב־אינזל]]. די עזה סטריפּ איז א יוצא־דופן מיט'ן זיין א געדיכט באזעצטע געגנט נישט אנערקענט אלס א {{טערמין|דע יורי|לויט'ן געזעץ|דע יורי}} טייל פון קיין איין עקזיסטירנדן לאַנד. דער ערשטער אקוראטער צענזוס, דורכגעפירט אין סעפטעמבער 1967, האט געוויזן אַ באַפעלקערונג קלענער ווי פריער געשאַצט דורך די [[פאראייניגטע פעלקער|פאַראייניגטע פעלקער]] [[פאראייניגטע פעלקער רעליעף און וואָרקס אַגענטור פאַר פּאַלעסטינע פּליטים אינעם נאָנטן מזרח|רעליעף און וואָרקס אַגענטור פאַר פּאַלעסטינע פּליטים אינעם נאָנטן מזרח]] (UNRWA) אָדער דורך עגיפטן, מיט כמעט האַלב פון די מענטשן וואוינענדיג אין פליטים לאגערן. די באפעלקערונג איז ארויף פון 1,899,291 אין 2017 צו א געשאצטע 2,226,544 אין 2023.

די עזה סטריפּ ליגט אויף א רעלאטיוו פלאַכער ברעג־פּלוין. טעמפּעראַטורן זענען דורכשניטליך אין די מיטעלע 50ער F (אומגעפער 13 °C) אין די ווינטער און אין דער העכערע 70ער צו נידריגע 80ער F (מיטעלע צו העכערע 20ער C) אין זומער. די געגנט באקומט א דורכשניט פון ארום 12 אינטשעס (300 ממ) פון אָפּזאַץ יערליך.

די לעבנס באדינגונגען אין עזה סטריפּ זענען טיפּיש אָרעם צוליב א צאָל סיבות: דער ענג־געדעכטע און שנעל־וואקסנדע באַפעלקערונג פונעם געגנט (די געגנט'ס וואוקס ראַטע איז איינער פון די העכסטע אין דער וועלט); אומצופרידנשטעלנדע וואַסער, אָפּגאַנג און עלעקטרישע באַדינונגען; הויכע ראַטעס פון אַרבעטסלאָזיגקייט; און, פון סעפטעמבער 2007, סאנקציעס וואס [[מדינת ישראל]] האט ארויפגעלייגט אויף דעם ראיאן.

אין פּאָליטיש סטאַבילע צייטן, טוען אַזוי פיל ווי אַ צענטל פון די פּאַלעסטינער באַפעלקערונג רייזן טעגליך קיין מדינת ישראל (וואו זיי זענען נישט ערלויבט צו בלייבן איבער נאַכט) צו אַרבעטן אין איינפאכע דזשאבס. פאליטישע שפּאַנונג און אויסברוכן פון געוואַלדטאַטן האָבן אָפט געפירט דערצו אז די מדינת ישראל אויטאריטעטן זאל פאַרמאַכן די גרעניץ פאַר לענגערע צייט־אפּשניטן, מאכנדיג פילע פּאַלעסטינער אַרבעטסלאָז. אלס רעזולטאט איז צושטאנד געקומען א בליענדע שמאָגלונג אינדוסטריע, באזירט אויף א נעץ פון אונטערערדישע טונעלן וואס פארבינדן טיילן פון עזה סטריפ מיט די דערנעבנדע [[עגיפטן]]. די טונעלן האבן צוגעשטעלט פאר פאלעסטינער צוטריט צו סחורות ווי שפייז, ברענשטאף, מעדיצין, עלעקטראניקס און וואפן.

איידער די בריטישער מאַנדאַט האָט זיך געענדיגט, האָט די אַלגעמיינע אַסעמבלי פון די [[פאראייניגטע פעלקער|פאַראייניגטע פעלקער]] (יו-ען) אין נאוועמבער 1947 אָנגענומען אַ פּלאַן פאַר דער אַראַבער-אידישער [[צעטיילונג פלאן|צעטיילונג פון פּאַלעסטינע]], אונטער וועלכן מען זאָל צוטיילן די שטעטל [[עזה]] און אַ שטח פון אַרומיגע טעריטאָריע דורכאויס דעם ים־ברעג, פון [[יבנה]] ביז ראפאח אויף דער עגיפּטישער גרעניץ, פאר די אַראַבער. דער בריטישער מאנדאט האט זיך פארענדיגט אום מאי 15, 1948, און אין דעם זעלבן טאג האט זיך אנגעהויבן די ערשטע [[אומאפהענגיגקייט מלחמה|אראב-מדינת ישראל מלחמה]]. [[עגיפטישע באוואפנטע קרעפטן|עגיפטישע קרעפטן]] זענען באלד אריין אין שטעטל עזה, וואס איז געווארן די הויפטקווארטיר פון דער [[עגיפטן|עגיפטישער]] עקספעדיציע קראפט אין פאלעסטינע. אלס א רעזולטאַט פון שווערע קאַמף אין הערבסט 1948, איז די געגנט אַרום די שטאָט אונטער [[אראבער|אַראַבישער]] אקופּאַציע רעדוצירט געווארן צו אַ פּאַס פון טעריטאָריע 25 מייל (40 קילאמעטער) לאַנג און 4–5 מייל (6–8 קילאמעטער) ברייט. די געגנט איז געווארן באקאנט ווי די עזה פּאַס. אירע גרעניצן זענען געווארן פעסט־געשטעלט אינעם עגיפּטישן-מדינת ישראל וואָפן-אָפּמאַך פון פעברואר 24, 1949.

דער עזה סטריפּ איז געווען אונטער עגיפּטישע [[מיליטערישע הערשאפט]] פון 1949 ביז 1956 און ווידער פון 1957 ביז 1967. פון אנהויב איז די הויפט עקאנאמישע און סאציאלע פראבלעם פון דער געגנט געווען דאס אָנוועזנהייט פון א גרויסע צאל פאלעסטינער אראבישע [[פאלעסטינע פליטים|פליטים]] וועלכע וואוינען אין עקסטרעמע אָרעמקייט אין נאָכגעלאָזטע לאגערן. די עגיפטישע רעגירונג האט נישט באטראכט דעם געביט פאר א טייל פון עגיפטן און האט נישט געלאזט די פליכטלונגען ווערן עגיפּטישע בירגער אדער צו מיגרירן קיין עגיפטן אדער צו אנדערע אראבישע לענדער וואו זיי זאלן ווערן אינטעגרירט אין דער באפעלקערונג. מדינת ישראל האָט זיי נישט געלאָזט זיך אומקערן צו זייערע אַמאָליגע היימען אָדער באַקומען פאַרגיטיגונג פאַר זייער פאַרלוסט פון פאַרמעגן. די פליטים זענען געווארן אויסגעהאלטן אין גרעסטן טייל מיט'ן הילף פון דער [[פאראייניגטע פעלקער רעליעף און ווארקס אגענטור פאר פאלעסטינער פליטים אינעם נאנטן מזרח|UNRWA]]. אסאך פון די יונגערע פליכטלונגען זענען געווארן פעדייאין (אראבישע גערילע אפערירנדיג קעגן מדינת ישראל); זייערע אטאקעס אויף מדינת ישראל זענען געווען איינע פון די אורזאכן וואס האבן געברענגט די סיני קאמפיין ביי די [[סיני מלחמה|סועץ קריזיס]] פון 1956, ווען דער פּאַס איז גענומען געווארן דורך [[היסטאריע פון מדינת ישראל|מדינת ישראל]]. די סטריפּ איז אומגעקערט געווארן צו עגיפּטישער קאָנטראָל אין 1957 נאָך שטאַרקע אינטערנאַציאָנאַלע דרוק אויף מדינת ישראל.

אין 1994 האט מדינת ישראל אָנגעהויבן אַ ביסלעכווייזע איבערפירונג פון רעגירונג אויטאָריטעט אין די עזה סטריפּ צו די [[פאלעסטינער אויטאריטעט|פּאַלעסטינער אויטאָריטעט]] (PA) אונטער די טערמינען פון די [[אסלא אקארדס|אָסלאָ אַקאָרדס]] וואָס זענען גע'חתמ'עט געווארן דורך מדינת ישראל און די [[פאלעסטינע באפרייאונג ארגאניזאציע|פּאַלעסטינע באַפרייאונג ארגאניזאציע]] (PLO), וואס האט נאכגעפאלגט מיט א קורצע צייט פון רואיגקייט. די נארוואס־געבוירענע פאלעסטינער רעגירונג, אנגעפירט דורך [[יאסיר אראפאט]], האט זיך געמיטשעט מיט אזעלכע פראבלעמען ווי א שטייענדע עקאנאמיע, צעטיילטע פאלקס שטיצע, אפגעשטעלטע פארהאנדלונגען מיט מדינת ישראל איבער ווייטערדיגע טרופן אפּטרעטן און טעריטאָריאַליטעט, און די דראאונג פון טעראָר דורך מיליטאַנטישע מוסולמענע גרופּעס ווי [[איסלאמישן דזשיהאד|איסלאַמישן דזשיהאַד]] און [[חאמאס|חאַמאַס]], וואָס האָבן זיך אַנטזאָגט צו איינגיין אויף קאָמפּראָמיסן מיט מדינת ישראל און האָבן דייקא געוואלט אינטערהאַקן דעם שלום-פּראָצעס. אָנגעהויבן אין סוף יאר 2000, האט אַ צוזאַמפאַל אין געשפּרעכן צווישן די PA און מדינת ישראל נאכגעגאפאָלגט מיט אַ ווייטערע, מער עקסטרעמע אויסברוך פון געוואַלדטאַטן, גערופן די [[צווייטע אינטיפאדע|צווייטע, אָדער אַקצא, אינטיפאדא]]. אין אָנשטרענגונג צו ענדיגן די קאמפן, האָט דער מדינת ישראל פרעמיער מיניסטער [[אריאל שרון]], אין ענדע 2003, געמאָלדן א פּלאַן, וואָס האָט זיך צענטרירט אויף דאס [[ריקצוג פלאן|צוריקציען מדינת ישראל]] זעלנער און זידלער פון עזה סטריפּ. אין סעפטעמבער 2005 האָט מדינת ישראל פאַרענדיגט דעם ריקצוג פון דעם טעריטאָריע, און די קאנטראל פון עזה פּאַס איז אריבערגעפירט געווארן צו די PA, כאָטש מדינת ישראל האָט ווייטער פּאַטראָלירט אירע גרעניצן און לופט־רוימען.

מדינת ישראל און די פאלעסטינער זענען איינגעגאנגען אז די געביידעס זאלן אראפגעריסן ווערן און די ארמיי האט אנגעהויבן דעם פראצעס נאכדעם וואס די איינוואוינער זענען אוועקגעגאנגען. א סך הכל פון 1,700 פאמיליעס זענען ארויסגעריסן געווארן מיט א קאסט פון כמעט 900 מיליאן דאלאר. דאָס האָט אַריינגענומען 166 איזראעלישע פאַרמערס וואָס פּראָדוצירן 120 מיליאָן דאָלער אין בלומען, פרוכט און גרינצייג. בערך 15 פראצענט פון ארץ ישראל'ס לאנדווירטשאפט עקספארט האט געשטאמט פון עזה, אריינגערעכנט 60 פראצענט פון איר קארש טאמאטאן און קרויט עקספארט. מדינת ישראל האָט אויך פאַרלוירן 70 פּראָצענט פון אַלע אירע אָרגאַנישע פּראָדוקטן, וואָס איז אויך געוואַקסן אין עזה. זינט דער ריקצוג־פּראָצעס איז פאַרענדיקט געוואָרן, זיינען קיין אידן נישט געווען אין עזה־פּאַס.

אין די 2006 PA פּאַרלאַמענטארישע וואַלן, האָט [[פאטאח|פאַטאַח]] – וואָס האט דאַמינירט די פּאַלעסטינע פּאָליטיק זינט איר גרינדונג אין די 1950ער – געליטן אַן אנטשיידנדע נידערלאַגע צו חאַמאַס, אפּשפיגלנדיג יאָרן פון אומצופרידנהייט מיט פאַטאַח'ס רעגירונג, וואָס איז געווארן קריטיקירט אַלס קאָרופּטירט און אומ־עפעקטיוו. דער זיג פון חאַמאַס האָט געפירט צו סאַנקציעס פון מדינת ישראל, די [[פאראייניגטע שטאטן]] און דעם [[אייראפעאישער פאראיין|אייראפעאישן פאראיין]], וועלכע יעדער פון זיי האט אריינגעשטעלט די ארגאניזאציע אויף איר אפיציעלע ליסטע פון טעראר גרופעס. די עזה סטריפּ איז געווען דער פּלאַץ פון {{טערמין|עסקאַלירנדע|שטייגן נעגאטיוו}} געוואַלדטאַטן צווישן די קאָנקורירנדע גרופּעס, און אַ קורץ-געלעבטע [[קאָאַליציע רעגירונג]] האט זיך געענדיגט אין יוני 2007 נאָך וואס חאַמאַס האט גענומען קאָנטראָל פון די עזה פּאַס און אַ פאַטאַח-געפירטע נויטפאַל קאַבינעט האט איבערגענומען קאָנטראָל פון די [[מערב ברעג]]. טראָץ רופן דורך PA פרעזידענט [[מאחמוד אבאס]] פאר חאמאס זאל אויפגעבן איר פאזיציע אינעם עזה סטריפ, איז דער טעריטאריע געבליבן אונטער חאמאס'ס קאנטראל.

א רייע פרואוון זענען געמאכט געווארן זיך צו אויסגלייכן מיט דער פאטאח־געפירטע PA. אַן ערשט אָפּמאַך איז געווארן דערגרייכט אין 2011 אָבער האט נישט געברענגט צו פיל ענדערונג. אין 2014 איז דערגרייכט געווארן א נייעם אפמאך, אין וועלכן חאמאס האט איינגעשטימט איבערצוגעבן די אדמיניסטראציע פון עזה סטריפ צו די PA און אנערקענען דעם [[פרעמיער מיניסטער|פרעמיער מיניסטארשאפט]] פון [[ראמי חאמדאללא]]. אַזוי האָט די חאַמאַס רעגירונג אין עזה פּאַס רעזיגנירט, אריינגערעכנט דער פרעמיער מיניסטער [[איסמעאיל האניעה]]. פאָרט איז די PA נישט ערלויבט געוואָרן צו ווידער נעמען קאָנטראָל פון פּובליק אינסטיטוציעס אין די עזה סטריפּ ביז ענדע 2017, נאָך אימפּלעמענטאַציע פון אַ נייער הסכּם. פאר די PA איז אָבער נישט געלונגען צו באַקומען פולע גאווערנאַנץ אין דער געגנט, און האָט באַשלאָסן צו שניידן פאנדינג צו די עזה סטריפּ אין 2018. אזויווי די מיינונגס־פארשידנהייטן האבן פאָרגעזעצט צו עסקאַלירן, האט די PA אויפגעהערט אַפּערירן די ראַפאַח גרעניץ אַריבערגאַנג מיט עגיפּטן אין יאנואר 2019. שפּעטער יענעם חודש האט חאַמדאַללאַ רעזיגנירט, ענדיגנדיג דערמיט די אחדות־רעגירונג.