אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי דן אונגארישער"

אין ליכט פון דער פּטירה פון הג"ר שלמה אין יאר תש"ה, האט רבי שרגא פייוויל באשלאסן צו גרינדן נאך א ישיבה אוועק פון די רוישיגע שטאט. און ער האט אויסגעוועלט "ספּרינג וואלי", אלס דער פּלאץ פאר דער נייער ישיבה "בית מדרש עליון". "איך דארף א ישיבה פאר צוויי בחורים" האט רבי שרגא פייוויל געזאגט, "פאר [רבי] דן אונגארישער און פאר [יבלחט"א, הרב שמחה] שוסטאל. מען קען דאך אבער נישט מאכן א ישיבה פון בלויז צוויי בחורים, אלזא לאמיר שיקן א מנין"... דער מנין איז צוזאמענגעשטעלט געווארן פון די בעסטע רבנים וואס רבי שרגא פייוויל האט געהאט אין יענע צייט, אין שפיץ פון הג"ר [[ראובן גראזאווסקי]] ז"ל. אן איידעם ביים בארימטן גאון הג"ר [[ברוך בער לייבאוויץ]] ז"ל. די בחורים וואס האבן געדארפט זיין די פונדאמענט פון די ישיבה, זענען אנגעקומען קיין מאנסי שפּעט ביינאכט נאך א לענגערע אויסמאטערנדע רייזע מיט א באס און שיף. די ערשטע זאך וואס זיי האבן געטון נאכן אנקומען, נאך פאַרן זיך אויספּאַקן, איז געווען צו פארבינדן די עלעקטערי און זיך גלייך געזעצט לערנען אין ביהמ"ד.

רבי דן האט גענאסן פון גרויס הערצה ביי אלע גדולי ישראל. הרב צבי מאיר גיזבערג שליט"א ראב"ד אגודת הרבנים האט דערציילט אן אינטערעסאנטער אנקעדאט: נאך דער מלחמה האט ער געלערנט אין "בית מדרש עליון". און ווען ער איז שפּעטער געפארן קיין א"י כדי זיך צו זען מיט זיין מוטער וועלכער ער האט שוין נישט געהאט געזען פאר עלף יאר, האט אים זיינס א חבר, וועלכער האט געלערנט בחברותא מיט הג"ר דן, געבעטן אז ער זאל אנפרעגן דעם חזון איש ז"ל צי ער זאל פארן וואוינען אין א"י. פארציילט הרב גינזבערג: "ווען איך האב פארגעלייגט די שאלה פארן חזו"א, האט ער זיך פארטראכט א מינוט און געזאגט: "איר זאגט אז ער לערנט בהתמדה, און ער האט א גוטע חברותא. נו, וואס איז שלעכט דארט?" די תשובה פונעם חזו"א האט ארויסגערופן גרויס התפּעלות ביים שואל און ביי אלע אנוועזנדע. ווען עס איז אנגעקומען צו הג"ר [[יעקב קאמינעצקי]], איז ער אים געקומען איבערפרעגן צי דער חזו"א האט טאקע געזאגט "וואס איז שלעכט דארט?"...