אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אליעזר עבד אברהם"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (←‏ביים געפונען א כלה פאר יצחק: הגהה (קאפירט גרויסע חלקים פון פרשת חיי שרה))
שורה 32: שורה 32:
===ביים געפונען א כלה פאר יצחק===
===ביים געפונען א כלה פאר יצחק===
[[טעקע:Eliezer and Rebekah.png|שמאל|ממוזער|250px|אליעזר און רבקה, מאלעריי פון גוסטב דורה]]
[[טעקע:Eliezer and Rebekah.png|שמאל|ממוזער|250px|אליעזר און רבקה, מאלעריי פון גוסטב דורה]]
אליעזר, וואס ווערט נישט דערמאנט מיט זיין נאמען, נאר ווערט באטיטלט דורכאויס די גאנצע מעשה "עבד אברהם"-קנעכט פון אברהם, איז געשיקט געווארן דורך אברהם צו זיין פאמיליע אין [[חרן]] כדי צו געפונען א ווייב פאר יצחק, וויבאלד ער האט נישט געוואלט אז זיין זון זאל הייראטן א [[ארץ כנען|כנענישע]] מויד.
אליעזר, וואס ווערט נישט דערמאנט מיט זיין נאמען, נאר ווערט באטיטלט דורכאויס די גאנצע געשיכטע "עבד אברהם", איז געשיקט געווארן דורך אברהם צו זיין פאמיליע אין שטאט פון נחור כדי צו געפונען א ווייב פאר יצחק און איר ברענגען קיין ארץ ישראל, וויבאלד ער האט נישט געוואלט אז זיין זון זאל הייראטן א [[ארץ כנען|כנענישע]] מויד און נישט אז זיין זון זאל זיך צוריקקערן צום שטאט פון זיין פאמיליע{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|כד|לאנג=יא}}.}}.


אליעזר האט מיטגענומען אסאך מתנות, [[צירונג]]ען און [[זילבער]]נע און [[גאלד]]נע כלים. ער איז ארויס קיין [[ארם נהריים]] און איז אנגעקומען צו [[חרן]], דארט האט ער געזוכט א פלאץ איבער צו נעכטיגן, עסן און טרינקען. אליעזר האט באשלאסן צו ווארטן נעבן ברונעם אינדערויסן פון שטאט, ווייל ער האט געוואלט זען ווער וועט זיין די וואס וועט אנטרונקען אים און זיינע קעמלען, און זי וועט זיין א געלונגענע שידוך פאר יצחק. נאך וואס ער האט געווארט א וויילע נעבן ברונעם איז צוגעקומען [[רבקה אמנו|רבקה]], די טאכטער פון [[בתואל]], וואס האט צוגעשטימט אים צו העלפן מיטן שעפן וואסער און אנטרונקען די קעמלען, און אליעזר האט באשלאסן אז זי איז פאסיג צו זיין די ווייב פון יצחק. צו ארויס ווייזן זיין דאנק האט איר אליעזר געגעבן א {{ציטוטון|נֶזֶם זָהָב, בֶּקַע מִשְׁקָלוֹ, וּשְׁנֵי צְמִידִים עַל יָדֶיהָ, עֲשָׂרָה זָהָב מִשְׁקָלָם}}{{ביאור| א גאלדענעם נאזבאנד וואס וועגט א בקע, און צוויי מעניעס אויף אירע הענט, וואס וועגט צען שטיק גאלד.}}{{הערה| בראשית כד, כב}} רבקה האט אים באקענט געמאכט ווער זי און איר פאמיליע זענען און האט אים איינגעלאדנט צו נעכטיגן ביי זייער הויז.
אליעזר האט מיטגענומען אסאך מתנות, [[צירונג]]ען און [[זילבער]]נע און [[גאלד]]ענע כלים. ער איז ארויס קיין [[ארם נהריים]] און איז אנגעקומען צום שטאט פון נחור. ער האט זיך געשטעלט ביים ברונעם אויסער די שטאט ווען די וואסער-שעפּערינס קומען, און געבעטן א תפילה צו גאט אז דאס מיידל וועם ער וועט בעטן צו טרינקען פון איר קריגל און זי וועט אפפערן אויך צו אנטרינקען די קעמלען זאל זיין די פאסיגע שידוך פאר יצחק.


רבקה האט זיך געאיילט זיך צוריק צוקערן צו איר הויז און אינפארמירן איר פאמיליע וועגן דעם גאסט. ווען איר ברודער [[לבן]] האט געזען די גאלד וואס זי האט געברענגט איז ער ארויס געפינען אליעזר און אים באגלייטן צו זייער הויז. אליעזר האט פארציילט פאר די הויזגעזונד פון רבקה וועגן די ציל פון זיין קומען און וועגן זיין האר און האט געבעטן צו נעמען רבקה פאר יצחק. די הויזגעזונד פון רבקה האבן איינגעשטימט איר צו געבן אלס ווייב פאר יצחק מיטן באדינג אז די מיידל זאל איינשטימען: {{ציטוטון|וַיֹּאמְרוּ, נִקְרָא לַנַּעֲרָ, וְנִשְׁאֲלָה אֶת פִּיהָ. וַיִּקְרְאוּ לְרִבְקָה וַיֹאמְרוּ אֵלֶיהָ, הֲתֵלְכִי עִם-הָאִישׁ הַזֶּה? וַתֹּאמֶר, אֵלֵךְ}}{{ביאור|און זיי האבן געזאגט, לאמיר רופן די מיידל, און איר פרעגן וואס זי זאגט. און זיי האבן גערופן רבקה און געזאגט צו איר, צו וועסטו גיין מיט דעם מענטש? און זי האט געזאגט, איך וועל גיין.}}. אז רבקה האט איינגעשטימט צו הייראטן יצחק, איז זי ארויס אין וועג מיט אליעזר און איר [[זייגן|זייגערינע]]. פאר איר גיין, האבן איר די הויזגעזונד געבענטשט: {{ציטוטון|אֲחֹתֵנוּ, אַתְּ הֲיִי לְאַלְפֵי רְבָבָה, וְיִירַשׁ זַרְעֵךְ אֵת שַׁעַר שֹׂנְאָיו}}{{ביאור|אונזער שוועסטער, דו זאלסט זיין אויף צענדליגע טויזנטער, און דיינע קינדער זאלן אייננעמען די טויער פון זיינע פיינט.}}.
נאך איידער ער האט געענדיגט זיין תפילה איז רבקה, א טאכטער פון [[בתואל]] - אברהם'ס פלומעניק, ארויס שעפן וואסער, ווען ביים איר בעטן אים צו געבן טרינקען האט זי אנגעטראגן אויך צו אנטרינקען די קעמלען. ערשטוינט און געשפאנט צי זי איז טאקע די ריכטיגע שידוך, האט אליעזר איר אהינגעגעבן צירונגען און זיך נאכגעפרעגט פון וואו זי שטאמט, און געבעטן צו נעכטיגן אין איר פאטער'ס הויז. זי האט אים דערציילט אז זי איז א טאכטער פון בתואל, א זון פון מלכה - די ווייב פון [[נחור אחי אברהם|נחור]], אברהם'ס ברודער, און אים פארבעטן צו קומען ביי זיי נעכטיגן. אליעזר האט געדאנקט און זיך געביקט צו גאט פאר'ן אים פירן אויפ'ן ריכטיגן וועג.


ווען זיי זענען אנגעקומען צו די וואוינארט פון אברהם און זיין פאמיליע, האט יצחק באמערקט די שיירה זיך דערנענטערן. רבקה האט געקוקט אויף אים און איז אראפגעפאלן פונעם קעמל. אליעזר האט איר באוויזן אז דאס אז דער זון פון זיין האר, און פאר אים האט ער דערציילט אלעס וואס איז מיט זיי געווען, און יצחק האט געהייראט רבקה.
אליעזר איז אהיים צו רבקה אין שטוב און צוגערעדט אירע עלטערן צום שידוך, זיי האבן צוגעשטימט. רבקה'ס עלטערן האבן געוואלט אז זי זאל הערשט גיין ווען זי איז עלטער, אבער ביים אנפרעגן רבקה אליין איז זי איינגעגאנגען יא צו גיין גלייך. אליעזר האט גענומען רבקה קיין [[ארץ כנען]].


{{ציטוטון|אמר רבי שמואל בר נחמני אמר רבי יונתן שלשה שאלו שלא כהוגן לשנים השיבוהו כהוגן לאחד השיבוהו שלא כהוגן ואלו הן אליעזר עבד אברהם ו[[שאול בן קיש]] ו[[יפתח הגלעדי]] אליעזר עבד אברהם דכתיב והיה הנערה אשר אמר אליה הטי נא כדך וגו' יכול אפילו חיגרת אפילו סומא השיבו כהוגן ונזדמנה לו רבקה.}}{{ביאור|דריי האבן געבעטן נישט צו דער זאך, צוויי האט מען גענטפערט צו דער זאך, און איינעם נישט: אליעזר עבד אברהם און [[שאול בן קיש]] און [[יפתח הגלעדי]]. אליעזר עבד אברהם ווי עס שטייט "והיה הנערה אשר אמר אליה הטי נא כדך וגו'" וואלט מען געקענט מיינען אז ער בעט אפילו אויב די מיידל איז הינקעדיג אדער בלינד, אבער מען האט אים געענטפערט צו דער זאך און געשיקט רבקה.}}{{הערה|{{בבלי|תענית|ד|א}}}}.
ווען זיי זענען אנגעקומען צו די וואוינארט פון אברהם און זיין פאמיליע, האט יצחק באמערקט די שיירה זיך דערנענטערן. רבקה האט געקוקט אויף אים און איז אראפגעפאלן פונעם קעמל. אליעזר האט איר באוויזן אז דאס אז דער זון פון זיין האר, און פאר אים האט ער דערציילט אלעס וואס איז מיט זיי געווען, און יצחק האט חתונה געהאט מיט רבקה.
 
די געשיכטע מיט אליעזר און רבקה ביים ברונעם ווערט דריי מאל ברייט געשילדערט אין די קאפיטל; ווי אליעזר פלאנט אויס די מיסיע, ווי עס שפילט זיך פאקטיש אפ, און ווי אליעזר דערציילט עס דאן איבער פאר רבקה'ס עלטערן. [[חז"ל]] דרוקן זיך אויס אויף די אריכות אינעם פרשה, אין צייט וואס אנדערע פרשיות איבער "גופי תורה" זענען געשריבן ברמיזה: {{ציטוטון|יפה שיחתן של עבדי בתי אבות מתורתן של בנים|{{מדרש רבה|בראשית|ס|ח}}}}. פארהאן לייכטע ענדערונגען צווישן די פאקטישע פאסירונגען און די איינצלהייטן וואס אליעזר דערציילט שפעטער איבער, וואס ער האט געטון כדי צו איבעררעדן אירע עלטערן צום שידוך{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|כד|לז|אן=ספר|מפרש=מלבי"ם}}.}}.
 
חז"ל דרוקן זיך אויס אז אליעזר האט געבעטן {{ציטוטון|שלא כהוגן}}, ווייל דאס מיידל וואס טראגט זיך אן וואלט געקענט זיין א הינקעדיגע אדער בלינדע; מען האט אים אבער געענטפערט כהוגן{{הערה|{{בבלי|תענית|ד|א}}}}.


==דרויסנדע לינקס==
==דרויסנדע לינקס==

רעוויזיע פון 14:14, 9 נאוועמבער 2023


אֱלִיעֶזֶר, אויך גערופן דַּמֶּשֶׂק אֱלִיעֶזֶר, איז געווען דער קנעכט פון אברהם אבינו.

אליעזר ווערט דערמאנט ביים נאמען נאר איינמאל אין די תורה, פאר ברית בין הבתרים[1], אבער חז"ל באצייכענען אז ער איז דער קנעכט וואס ווערט דערמאנט אין בראשית כד, וואס רעדט וועגן דאס זוכן א כלה פאר יצחק, דער זון פון אברהם. פארשידענע מדרשים פון חז"ל פארברייטערן איבער זיין לעבן און שאפן.

אידענטיטעט און פערזענליכקייט

פארשידענע דעות זענען פארהאן אין די מדרשים איבער זיין אידענטיטעט. אין פרקי דרבי אליעזר[2] שטייט אז אברהם האט אים באקומען אלס געשאנק פון נמרוד נאכן ווערן געראטעוועט פון אור כשדים, און נאך וואס ער האט געארבעט צו געפינען א כלה פאר יצחק האט אים אברהם באפרייט, ”ונתן לו הקדוש ברוך הוא שכרו בעולם הזה, בשביל שלא יהא שכר לרשעים בעולם הבא, והקימו למלך, והוא עוג מלך הבשן. די דעה ווערט אויך דערמאנט אין ילקוט שמעוני[3].

די בעלי התוספות[4] האבן זיך געמוטשעט מיט די ווערטער, וויבאלד אין חז"ל ווערט געברענגט אז אליעזר איז אריין לעבעדיגערהייט אין גן עדן[5], דאקעגן עוג מלך הבשן איז אומגעברענגט געווארן דורך משה. זיי האבן פארענטפערט אז עוג איז א טיטל פאר די קעניגן פון בשן (אזוי ווי פרעה אין מצרים), און אליעזר עבד אברהם איז נישט דער עוג וואס משה האט אומגעברענגט[א]. אנדערע ווייזן אבער אויף אז דאס איז א מחלוקת צווישן מדרשים, און לויט איין דעה איז אליעזר זעלבסט געווען דער עוג וועמען משה האט אומגעברענגט און ער איז נישט אריין אין גן עדן[8]. לויט דער אר"י, זענען אליעזר און עוג געקומען פון די זעלבע שורש נשמה, אליעזר פון די גוטע זייט און עוג פון די שלעכטע[9].

אין תרגום יונתן[10] שטייט: "אליעזר בר נמרוד". אויך אין ילקוט שמעוני ווערט געברענגט אז אליעזר איז געווען א זון פון נמרוד[11].

אין מדרש רבה שטייט אז ער איז כנען, וואס נח האט אים געשאלטן צו זיין א קנעכט[12]. דער מדרש לייגט צו אז מיט זיין דינסט פאר אברהם איז ער ארויס פון די קללה פון נח. דער מדרש דערציילט אז דורכאויס זיין שליחות צו געפינען א כלה פאר יצחק האט ער געגלוסט אז יצחק זאל הייראטן זיין טאכטער, און ער האט מרמז געווען פאר אברהם דערויף, אבער אברהם האט דאס אפגעווארפן צוליב די קללה פון נח[13].

זיין גרויסקייט

חז"ל זאגן אז אליעזר איז געווען א ”זקן ויושב בישיבה”, וועלכער האט שולט געווען אין די תורה פון אברהם, אנגעשעפט דערפון און עס אויסגעלערנט פאר אנדערע[14].

לויט א מדרש איז אליעזר געווען פון די איינציגסטע וואס זענען אריין לעבעדיגערהייט אין גן עדן[5]. עס ווערט געזאגט אויף אים אין מדרש אז ער האט געוועלטיגט אויף זיין יצר ווי אברהם[15].

אין תלמוד בבלי ווערט דערציילט אז אליעזר האט באזוכט אין סדום און האט באוויזן מיט גרויס כיטרישקייט זיך צו ראטעווען פון זייערע פארדארבענע געזעצן, און זיי אפילו אויסנוצן פאר זיינעט וועגן[16].

לויטן אר"י איז מגולגל געווארן די נשמה פון אליעזר אין כלב בן יפונה[17].

זיינע שליחות'ן לויט מדרשי חז"ל

אלס הויפט קנעכט פון אברהם, ווי דער פסוק איז מעיד ”ויאמר אברהם אל עבדו זקן ביתו המושל בכל אשר לו[18], איז אליעזר געשיקט געווארן דורך אברהם צו פארשידענע שליחות'ן.

ווען אברהם איז ארויס צו ראטעווען לוט ביי די מלחמת המלכים, שטייט אז ער האט באוואפנט זיינע 318 ”חֲנִיכָיו יְלִידֵי בֵיתוֹ”[19]. דער מדרש ברענגט די דעה פון בר קפרא איז דאס מיינט אליעזר אליינס, וואס זיין נאמען איז גימטריה 318[20][ב].

אליעזר איז אויך געווען פון די וואס האבן זיך באטייליגט ביים עקידת יצחק. ווען אברהם אבינו איז געגאנגען מיט זיין זון יצחק צום עקידה, שטייט ”"וַיִּקַּח אֶת שְׁנֵי נְעָרָיו אִתּוֹ"”[22], חז"ל ערקלערן אז דאס מיינט מען אליעזר דער קנעכט פון אברהם, און ישמעאל דער זון פון אברהם[23].

ביים געפונען א כלה פאר יצחק

אליעזר און רבקה, מאלעריי פון גוסטב דורה

אליעזר, וואס ווערט נישט דערמאנט מיט זיין נאמען, נאר ווערט באטיטלט דורכאויס די גאנצע געשיכטע "עבד אברהם", איז געשיקט געווארן דורך אברהם צו זיין פאמיליע אין שטאט פון נחור כדי צו געפונען א ווייב פאר יצחק און איר ברענגען קיין ארץ ישראל, וויבאלד ער האט נישט געוואלט אז זיין זון זאל הייראטן א כנענישע מויד און נישט אז זיין זון זאל זיך צוריקקערן צום שטאט פון זיין פאמיליע[24].

אליעזר האט מיטגענומען אסאך מתנות, צירונגען און זילבערנע און גאלדענע כלים. ער איז ארויס קיין ארם נהריים און איז אנגעקומען צום שטאט פון נחור. ער האט זיך געשטעלט ביים ברונעם אויסער די שטאט ווען די וואסער-שעפּערינס קומען, און געבעטן א תפילה צו גאט אז דאס מיידל וועם ער וועט בעטן צו טרינקען פון איר קריגל און זי וועט אפפערן אויך צו אנטרינקען די קעמלען זאל זיין די פאסיגע שידוך פאר יצחק.

נאך איידער ער האט געענדיגט זיין תפילה איז רבקה, א טאכטער פון בתואל - אברהם'ס פלומעניק, ארויס שעפן וואסער, ווען ביים איר בעטן אים צו געבן טרינקען האט זי אנגעטראגן אויך צו אנטרינקען די קעמלען. ערשטוינט און געשפאנט צי זי איז טאקע די ריכטיגע שידוך, האט אליעזר איר אהינגעגעבן צירונגען און זיך נאכגעפרעגט פון וואו זי שטאמט, און געבעטן צו נעכטיגן אין איר פאטער'ס הויז. זי האט אים דערציילט אז זי איז א טאכטער פון בתואל, א זון פון מלכה - די ווייב פון נחור, אברהם'ס ברודער, און אים פארבעטן צו קומען ביי זיי נעכטיגן. אליעזר האט געדאנקט און זיך געביקט צו גאט פאר'ן אים פירן אויפ'ן ריכטיגן וועג.

אליעזר איז אהיים צו רבקה אין שטוב און צוגערעדט אירע עלטערן צום שידוך, זיי האבן צוגעשטימט. רבקה'ס עלטערן האבן געוואלט אז זי זאל הערשט גיין ווען זי איז עלטער, אבער ביים אנפרעגן רבקה אליין איז זי איינגעגאנגען יא צו גיין גלייך. אליעזר האט גענומען רבקה קיין ארץ כנען.

ווען זיי זענען אנגעקומען צו די וואוינארט פון אברהם און זיין פאמיליע, האט יצחק באמערקט די שיירה זיך דערנענטערן. רבקה האט געקוקט אויף אים און איז אראפגעפאלן פונעם קעמל. אליעזר האט איר באוויזן אז דאס אז דער זון פון זיין האר, און פאר אים האט ער דערציילט אלעס וואס איז מיט זיי געווען, און יצחק האט חתונה געהאט מיט רבקה.

די געשיכטע מיט אליעזר און רבקה ביים ברונעם ווערט דריי מאל ברייט געשילדערט אין די קאפיטל; ווי אליעזר פלאנט אויס די מיסיע, ווי עס שפילט זיך פאקטיש אפ, און ווי אליעזר דערציילט עס דאן איבער פאר רבקה'ס עלטערן. חז"ל דרוקן זיך אויס אויף די אריכות אינעם פרשה, אין צייט וואס אנדערע פרשיות איבער "גופי תורה" זענען געשריבן ברמיזה: ”יפה שיחתן של עבדי בתי אבות מתורתן של בנים” (בראשית רבה, פרשה ס', פסקה ח'). פארהאן לייכטע ענדערונגען צווישן די פאקטישע פאסירונגען און די איינצלהייטן וואס אליעזר דערציילט שפעטער איבער, וואס ער האט געטון כדי צו איבעררעדן אירע עלטערן צום שידוך[25].

חז"ל דרוקן זיך אויס אז אליעזר האט געבעטן ”שלא כהוגן”, ווייל דאס מיידל וואס טראגט זיך אן וואלט געקענט זיין א הינקעדיגע אדער בלינדע; מען האט אים אבער געענטפערט כהוגן[26].

דרויסנדע לינקס

טייטש

  1. די בעלי התוספות ברענגען נישט די ווערטער "שלא יהא שכר לרשעים בעולם הבא", וואס לויט די גירסא מוז מען זאגן אז אליעזר זעלבסט איז געווען א רשע און איז נישט אריין אין גן עדן[6]. אדער גייט עס אויף די אפשטאמיגע פון אליעזר, אז זיי האבן זוכה געווען צו די מלוכה איבער בשן כדי דערמיט אפצוצאלן דעם זכות פון אליעזר[7].
  2. אין סוכה לא, א ווייזט אויס אז אברהם האט יא געהאט 318 קנעכט. דער רבנו בחיי[21] טייטשט אז אברהם האט טאקע פארמאגט 318 קנעכט, נאר אלס די דין פון "איש הירא ורך הלבב" (דברים כ, ח) איז ער למעשה ארויס קעמפן נאר מיט אליעזר.

רעפערענצן

  1. בראשית טו, ב
  2. פרקי דרבי אליעזר, פרק ט"ז
  3. ילקוט שמעוני, במדבר, רמז תשס"ה. זעט אויך תנא דבי אליהו זוטא פרק כ"ד, אז עוג מלך הבשן האט באדינט אברהם.
  4. דעת זקנים, פרשת חיי שרה
  5. 5.0 5.1 מסכת דרך ארץ זוטא, פרק א': "תשעה נכנסו בחייהם בגן עדן, ואלו הן: חנוך בן ירד, ואליהו ומשיח, ואליעזר עבד אברהם, וחירם מלך צור, ועבד מלך הכושי, ויעבץ בנו של רבי יהודה הנשיא, ובתיה בת פרעה, וסרח בת אשר, ויש אומרים אף רבי יהושע בן לוי".
  6. ילקוט הפלאות, אליעזר עבד אברהם א
  7. פירוש עין טוב, אויף פרקי דרבי אליעזר פרק ט"ז
  8. פירוש הרד"ל, אויף פרקי דרבי אליעזר פרק ט"ז
  9. עץ חיים, שער מ"ט פרק ט'
  10. תרגום יונתן, בראשית יד, יד
  11. ילקוט שמעוני, בראשית, רמז ק"ט
  12. בראשית רבה, פרשה ס', פסקה ז'; ויקרא רבה, פרשה י"ז, פסקה ה'.
  13. בראשית רבה, פרשה נ"ט, פסקה ט'.
  14. יומא כח, ב
  15. בראשית רבה, פרשה נ"ט, פסקה ח'.
  16. סנהדרין קט, ב
  17. שער הפסוקים פרשת חיי שרה
  18. בראשית כד, ב
  19. בראשית יד, יד
  20. בראשית רבה, פרשה מ"ג, פסקה ב'
  21. רבינו בחיי, בראשית יד, יד
  22. בראשית כב, ג
  23. מדרש זוטא קהלת, פרשה ט.
  24. ספר בראשית, קאַפּיטל כ"ד.
  25. מלבי"ם, כד, לז.
  26. תענית ד, א

קאטעגאריע:אישים בספר בראשית קאטעגאריע:אברהם קאטעגאריע:צדיקים שנכנסו בחייהם לגן עדן קאטעגאריע:עבדים קאטעגאריע:אישים בפרשת חיי שרה

טיילן פון דער ארטיקל זענען מעגליך איבערגעזעצט פון העברעאישער וויקיפעדיע
cc-by-sa 3.0 ערלויבענישאריגינעלער בלאטביישטייערער