אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:ערשטע עליה"

'''די ערשטע עליה''' (וואס הייסט '''פויערס עליה''') איז געווען די ערשטע גרופע פון ארום 25 טויזנט [[ציונות|ציוניסטישע]] [[אידן]] וואס האבן עמיגרירט פון [[מזרח אייראפע]] און [[תימן]] קיין [[ארץ ישראל]] אין [[די נייע צייט]] צווישן די יארן [[ה'תרמ"א]] ; [[1881]] - [[ה'תרס"ג]] ; [[1903]]. (דענסמאל איז ארץ ישראל געוועזן אונטער דער [[אטאמאנישער אימפעריע]].)

פאר די אימיגראציע איז געוועזן נאך גרופעס וואס האבן עמיגרירט קיין ארץ ישראל ווי צ.ב.ש. [[בעלי התוספות אימיגראציע]] און [[תלמידי הגר"א אימיגראציע]], אבער זיי האבן עמיגרירט אלס [[רעליגיעזע]] סיבות און נישט [[נאציאנאל]]ישע סיבות אויף צו גרינדן א זעלבסטשטענדיקע [[יידישע מדינה]].

די אימיגראציע האט פאסירט בשעת ווען ווולגארערע יידן (ארום 3.5 מיליאן) האבן עמיגירט פון מזרח אייראפע צו אנדערע לענדער פון דער גארער וועלט איבער הויפט צו די [[פאראייניקטע שטאטן פון אמעריקע]], האבן א קליין טייל פון זיי עמיגירט קיין ארץ-ישראל.

די סיבות פון די אלגעמיינע אימיגראציע איז געווען אלס די ענגשאפט וואס איז געווען אין [[אייראפע]] פון וועגן די שנעלע וואקסונג פון די '''[[דעמאגראפיע]]''' (ליינט דארט) און אויך אלס די שרעקלעכע רדיפות און [[פאגראם|פאגראמען]] וואס די [[גוי]]ים האבן גערודפט די יידן.

רוב פון די עמיגראנטער האבן צום סוף זיך צוריקגעקערט קיין אייראפע, און נאר א טייל פון זיי איבערהויפט די תימענער (2.5 טויזנט) זיינען געבליבן אין ארץ-ישראל.

א פערטל פון די עמיגראנטערס זיינען געוועזן [[פויער]]ס וואס האבן געארבייט אין [[לאנדווירטשאפט]]. ביי די עמיגראציע איז געגרינדעט געווארן 28 [[דארף|דערפער]], פון זיי: [[ראשון לציון]], [[פתח תקוה]], [[ראש פינה]] און נאך...