אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת האזינו"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
164 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
שורה 33: שורה 33:
נאך די שירה איז דא צוויי קורצע פרשיות: אין די ערשטע ווערט געשילדערט ווי משה ליינט די שירה פאר די אידן, און ער ווארנט זיי נאכאמאל צו היטן די תורה: {{ציטוטון|כִּי לֹא דָבָר רֵק הוּא מִכֶּם כִּי הוּא חַיֵּיכֶם וּבַדָּבָר הַזֶּה תַּאֲרִיכוּ יָמִים עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר אַתֶּם עֹבְרִים אֶת הַיַּרְדֵּן שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ}}. אין די צווייטע הייסט השי"ת פאר משה ער זאל ארויפגיין אויף הר העברים, וואס דאס איז הר נבו, צו ארום קוקן אויף ארץ ישראל, און דערנאך וועט ער דארט [[פטירת משה|נפטר ווערן]]: {{ציטוטון|עַל אֲשֶׁר מְעַלְתֶּם בִּי בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּמֵי מְרִיבַת קָדֵשׁ מִדְבַּר צִן עַל אֲשֶׁר לֹא קִדַּשְׁתֶּם אוֹתִי בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל.}}
נאך די שירה איז דא צוויי קורצע פרשיות: אין די ערשטע ווערט געשילדערט ווי משה ליינט די שירה פאר די אידן, און ער ווארנט זיי נאכאמאל צו היטן די תורה: {{ציטוטון|כִּי לֹא דָבָר רֵק הוּא מִכֶּם כִּי הוּא חַיֵּיכֶם וּבַדָּבָר הַזֶּה תַּאֲרִיכוּ יָמִים עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר אַתֶּם עֹבְרִים אֶת הַיַּרְדֵּן שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ}}. אין די צווייטע הייסט השי"ת פאר משה ער זאל ארויפגיין אויף הר העברים, וואס דאס איז הר נבו, צו ארום קוקן אויף ארץ ישראל, און דערנאך וועט ער דארט [[פטירת משה|נפטר ווערן]]: {{ציטוטון|עַל אֲשֶׁר מְעַלְתֶּם בִּי בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּמֵי מְרִיבַת קָדֵשׁ מִדְבַּר צִן עַל אֲשֶׁר לֹא קִדַּשְׁתֶּם אוֹתִי בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל.}}


==דער סדר פון די קריאת התורה==
==דער סדר פון די קריאה==
די שירה איז צוטיילט אין זעקס טיילן, לויט די ראשי תיבות "הזי"ו ל"ך". עס איז דא אסאך מיינונגען וועגן ווי צו טייַטשן די סדר פון טיילן.
{{הויפט ארטיקל|הזי"ו ל"ך}}
די שירה איז צעטיילט אין זעקס טיילן, לויט די ראשי תיבות "[[הזי"ו ל"ך]]". עס זענען דא אסאך דעות וויאזוי צו טייטשן דעם סימן.


אין בית המקדש פלעגן די לוויים זאגן איין טייל יעדן שבת אלס שיר פון קרבן מוסף, און אזוי ווי די פרקי השיר ווערן צוטיילט אין בית המקדש, און אין קריאת התורה ווערט עס איינגעטיילט אין זעקס עליות ביז דער סוף פון די שירה{{הערה|{{ויקיטקסט|ראש השנה לא א}}, {{ויקיטקסט|רמב"ם תמידין ומוספין ו ט}}, מסכת סופרים יב ז, ירושלמי מגילה ג ז, רמב"ם תפילה יג ה, טוש"ע או"ח תכח ה}}, און דער זיבעטער זאָגט פון סוף שירה ביז דער סוף פון די פרשה{{הערה|רש"י דארט, און אין טוש"ע דארט}}.
אין [[בית המקדש]] פלעגן די לויים זאגן איין חלק יעדן שבת, אלס [[שירת הלויים|שיר]] פון [[קרבן מוסף]]{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לא|א}}; {{רמב"ם|תמידין ומוספין|ו|ט}}.}}. אויך ביי קריאת התורה ווערן די ערשטע זעקס [[עליה|עליות]] איינגעטיילט אויף דעם סדר, ביז דער סוף פון די שירה{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לא|א}}; {{ירושלמי|מגילה|ג|ז}}; מסכת סופרים יב ז; {{רמב"ם|תפילה|יג|ה}}; [[טור]] און {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ה}}.}}, און דער זיבעטער ליינט פון נאך די שירה ביז דער סוף פון די פרשה{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לא|א|מפרש=רש"י|ד"ה=כך חלוקין}}; [[טור]] און {{שלחן ערוך|אורח חיים|תכח|ה}}.}}.


==מבנה הפרשה==
==מבנה הפרשה==

נאוויגאציע מעניו