אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:תקיעת שופר"
קפיצה לניווט
קפיצה לחיפוש
(←די סארטן בלאזן: רעדאגירונג) |
ק (הגהה) |
||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
'''תקיעת שופר''' איז א [[מצות עשה]] פון דער [[תורה]], צו בלאזן [[שופר]] [[ראש השנה]]. | '''תקיעת שופר''' איז א [[מצות עשה]] פון דער [[תורה]], צו בלאזן [[שופר]] [[ראש השנה]]. | ||
אין [[בית המקדש]] האט מען געבלאזן | די [[תורה]] רופט אן די טאג פון [[ראש השנה]] {{הדגשה|יום תרועה}}{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כט}}}} ו{{הדגשה|זכרון תרועה}}{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|כג}}}}, און [[חז"ל]] האבן ארויס געלערנט פון דעם אז מען דארף בלאזן מיט א [[שופר]] אין דעם טאג. | ||
אין [[בית המקדש]] האט מען געבלאזן אויך מיט [[חצוצרות]]. | |||
== די סארטן בלאזן == | == די סארטן בלאזן == | ||
חז"ל האבן ארויס געלערנט אז די [[מצווה]] פון בלאזן מיטן [[שופר]] [[ראש השנה]] איז אזוי ווי די [[מצווה]] פון בלאזן ביים [[יובל]]. און ווי באלד עס | חז"ל האבן ארויס געלערנט אז די [[מצווה]] פון בלאזן מיטן [[שופר]] [[ראש השנה]] איז אזוי ווי די [[מצווה]] פון בלאזן ביים [[יובל]]. און ווי באלד עס שטייט דריי מאל די ווארט תרועה ביי די פסוקים פון [[ראש השנה]] און [[יובל]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כט}}, {{תנ"ך|ויקרא|כג}} ו{{תנ"ך|ויקרא|כה|ללא=ספר}}}}, לערנט מען אויס אז מען דארף בלאזן דריי מאל. פון די פסוק {{ציטוטון|והעברת שופר תרועה ... תעבירו שופר בכל ארצכם}}{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|כה|ט}}}} האבן [[חז"ל]] ארויס געלערנט אז מען דארף בלאזן א גלאטע תקיעה פאר און נאך יעדן תרועה{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לג|ב}}-לד.}}. קומט אויס אז די מצווה פון תורה איז בלאזן ניין מאל - דריי תרועות און זעקס תקיעות. | ||
אבער [[חז"ל]] האבן זיך מסתפק געווען וואס מיינט | אבער [[חז"ל]] האבן זיך מסתפק געווען וואס מיינט דאס א 'תרועה': צו מיינט עס א "שברים", אדער א "תרועה", אדער מיינט עס ביידע צוזאמען איינע נאך די אנדערע (שברים - תרועה): | ||
* '''שברים''' - דריי קורצע קולות. עס ווערט אן גערופן אין [[גמרא]] | * '''שברים''' - דריי קורצע קולות. עס ווערט אויך אן גערופן אין [[גמרא]] '''גניחות'''. | ||
* '''תרועה''' - גאר קורצע קולות. רוב מפרשים זענען מסביר אז עס מיינט צו מאכן דריי | * '''תרועה''' - גאר קורצע קולות. רוב מפרשים זענען מסביר אז עס מיינט צו מאכן דריי אזעלכע קולות{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|לג|מפרש=רש"י|ד"ה=שלש יבבות}}, עס איז דא וואס זאגן אז עס מיינט איין קול וואס טרייסלט{{הערה|רב סעדיה גאון בסידורו, הרמב"ם ומגדל עוז.}}, אבער עס איז איינגעפירט צו מאכן לכל הפחות ניין קורצע קולות{{הערה|כדעת ריב"א ב{{בבלי|ראש השנה|לג|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=שיעור תרועה}}}} עס ווערט אויך אן גערופן אין [[גמרא]] '''יבבות'''. | ||
* '''שברים - תרועה''' - גניחות און שפעטער יבבות. | * '''שברים - תרועה''' - גניחות און שפעטער יבבות. | ||
לויט [[רב האי גאון]]{{הערה|זיין תשובה ווערט | |||
לויט [[רב האי גאון]]{{הערה|זיין תשובה ווערט געברענגט אין ספר [[תמים דעים]] לראב"ד סימן קי"ט, און אין קורצן ביי [[רבינו חננאל בן חושיאל|רבינו חננאל]] {{בבלי|ראש השנה|לד|א|ללא=שם}}}} איז דאס נישט קיין עכטער ספק נאר אין יעדן פלאץ האט מען זיך געפירט אנדערש; אבער לויטן [[רמב"ם]]{{הערה|{{רמבם|שופר|ג|ב|ספר=זמנים}}}} איז דאס אן עכטער ספק וואס די תורה מיינט. | |||
== מאה קולות == | == מאה קולות == | ||
רעוויזיע פון 12:07, 3 סעפטעמבער 2023
תקיעת שופר איז א מצות עשה פון דער תורה, צו בלאזן שופר ראש השנה.
די תורה רופט אן די טאג פון ראש השנה ”יום תרועה”[1] ו”זכרון תרועה”[2], און חז"ל האבן ארויס געלערנט פון דעם אז מען דארף בלאזן מיט א שופר אין דעם טאג.
אין בית המקדש האט מען געבלאזן אויך מיט חצוצרות.
די סארטן בלאזן
חז"ל האבן ארויס געלערנט אז די מצווה פון בלאזן מיטן שופר ראש השנה איז אזוי ווי די מצווה פון בלאזן ביים יובל. און ווי באלד עס שטייט דריי מאל די ווארט תרועה ביי די פסוקים פון ראש השנה און יובל[3], לערנט מען אויס אז מען דארף בלאזן דריי מאל. פון די פסוק ”והעברת שופר תרועה ... תעבירו שופר בכל ארצכם”[4] האבן חז"ל ארויס געלערנט אז מען דארף בלאזן א גלאטע תקיעה פאר און נאך יעדן תרועה[5]. קומט אויס אז די מצווה פון תורה איז בלאזן ניין מאל - דריי תרועות און זעקס תקיעות.
אבער חז"ל האבן זיך מסתפק געווען וואס מיינט דאס א 'תרועה': צו מיינט עס א "שברים", אדער א "תרועה", אדער מיינט עס ביידע צוזאמען איינע נאך די אנדערע (שברים - תרועה):
- שברים - דריי קורצע קולות. עס ווערט אויך אן גערופן אין גמרא גניחות.
- תרועה - גאר קורצע קולות. רוב מפרשים זענען מסביר אז עס מיינט צו מאכן דריי אזעלכע קולות{{הערה|רש"י, ראש השנה לג, ד"ה שלש יבבות, עס איז דא וואס זאגן אז עס מיינט איין קול וואס טרייסלט[6], אבער עס איז איינגעפירט צו מאכן לכל הפחות ניין קורצע קולות[7] עס ווערט אויך אן גערופן אין גמרא יבבות.
- שברים - תרועה - גניחות און שפעטער יבבות.
לויט רב האי גאון[8] איז דאס נישט קיין עכטער ספק נאר אין יעדן פלאץ האט מען זיך געפירט אנדערש; אבער לויטן רמב"ם[9] איז דאס אן עכטער ספק וואס די תורה מיינט.
מאה קולות
תקיעות דמעומד ומיושב
זעט אויך
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!
- ↑ במדבר כט
- ↑ ויקרא כג
- ↑ במדבר כט, ויקרא כג וכה
- ↑ ויקרא כה, ט
- ↑ ראש השנה לג, ב-לד.
- ↑ רב סעדיה גאון בסידורו, הרמב"ם ומגדל עוז.
- ↑ כדעת ריב"א בתוספות, ראש השנה לג, ב, ד"ה שיעור תרועה
- ↑ זיין תשובה ווערט געברענגט אין ספר תמים דעים לראב"ד סימן קי"ט, און אין קורצן ביי רבינו חננאל לוא־פעלער: (ביים רופן מוסטער:בבלי) נמצא פרמטר לא בשימוש "ללא=".ראש השנה לד, א
- ↑ משנה תורה לרמב"ם, ספר זמנים, הלכות שופר וסוכה ולולב, פרק ג', הלכה ב'