אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי אביגדור מיללער"

ר' [[סענדער דייטש]] פארציילט אין זיין ספר [[בוצינא קדישא]] אז רבי [[יואל טייטלבוים]] פלעגט אים לאזן רופן שטענדיג ווען ער האט געוואלט מודיע זיין פאר די וועלט אז [[אידן]] זענען קעגן [[מדינת ישראל]]. ר' סענדער זאגט אז דער סאטמארער רבי האט געהאלטן אז ער איז דער גרעסטער ירא שמים צווישן די ליטווישע גדולים וואס קימערן זיך צו מוסרן אידן אויפן ענגלישן שפראך, דערפאר איז בלויז ער דער שליח דאס צו טאן אין ענגליש, און ר' סענדער פארציילט אז ר' אביגדור פלעגט מיט אים זיצן אין א זייטיגן צימער פאר שעות און שעות, און דער רבי ר' יואל פלעגט זיך קאכן און אויפהייטערן קעגן די ציונים, שרייען און קאכן אלייןס אין צימער, אזוי ווייט אז זיי האבן פשוט מורא געהאט דארטן צו בלייבן, פון אנדערן צימער האבן זיי אפגעשריבן א סקעטש, און יעדע האלבע שעה געקומען ווייזן דעם רבין צו ער איז מסכים צום נוסח, דער רבי האט געהייסן טוישן און טוישן און געשריגן אויף ביידע פארוואס זיי פארשטייען אים נישט. ר' אביגדור כאטשיג וואס ער איז געווען א פרעמדער רב וואס האט נישט געהאט קיין שייכות צו ר' יואל, האט נאך מער געציטערט פון ר' סענדער פון ר' יואל, ווייל ער האט מער פארשטאנען צו די הייליגע רוגזא אז דאס איז ווי א געטליכער פייער, ווי ר' סענדער וואס ער זאגט אויף זיך אז ער האט דא נישט אזוי שטארק משיג געווען.

בעמעד פון צענדליגע  טויזנטער אידן האט מען ארויסבאגלייט זיין ארון פון זיין באשיידען הויז און שול'כל  אפצופארן אויף וועג קיין [[קענעדי ערפארט]] עס האבן זיך באטייליגט און מספיד געווען ר' [[חיים פנחס שיינבערג]], ר' [[יוסף ראזענבלום]], ר' [[שמואל בירענבוים]], אן [[אייניקל]] זיין [[ממלא מקום]] אלס רב אין זיין לעצטער שול, און רבי [[יעקב פערלאוו (פאראייניגטע שטאטן)|יעקב פערלאוו]] נאוואמינסקער רבי וואס האט גערעדט בשם [[אגודת ישראל]] און [[ישיבת חיים בערלין]]. ר' שמואל מילער זיין עלטסטער זון, וואס האט געוויינט אז די וועלט האט נישט געוואוסט זיין טאטענס גדלות בתורה בלויז זיין יראת שמים, און זיין אייניקל ר' [[שמחה בונם כהן]] פון לעיקוואד וואס האט געבעטען מחילה בשם כל ישראל אז מען האט נישט איינגעזען זיין גדלות און מען האט חוזק געמאכט פון אים איבעראל בשעת ער האט געלעבט דאס האט נישט איבערגעלאזט קיין איין טרוקן אויג ביי די פארזאמלטע און קולות ויללות האבן בוקע געווען רקיעים פון עלטערע אידן רבנים און קיינער האט זיך נישט געקענט איינהאלטן פון וויינען אויף דעם צער פונעם שר וגודל בישראל שנפל בלמחמה וואס האט געליטן און נישט געהאט קיין מנוחה און תענוג פאר זיך אויף די וועלט.

ער איז געקומען לקבורה אויפן הר הזתים במעמעד פון  טויזנטער אידן, עס האבן דארטן מספיד געווען רבי [[נתן צבי פינקל]], מירער ראש ישיבה, רבי [[מתתיהו סאלאמאן]] וואס האט פונקט געוויילט אין ארץ ישראל און ר' [[משה שטערנבוך]] און תלמדים און די קינדער.