אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:זון"

קיין ענדערונג אין גרייס ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
החלפת טקסט – "נייטיק" ב־"נויטיג"
ק (החלפת טקסט – "לעכע" ב־"ליכע")
ק (החלפת טקסט – "נייטיק" ב־"נויטיג")
שורה 83: שורה 83:


==מקור פון דער זונ'ס ענערגיע==
==מקור פון דער זונ'ס ענערגיע==
שוין פון די אור-אלטע צייטן האט מען פארשטאנען אז די שטראלונג פון דער זון איז לעבנסנייטיק פאר לעבן אויף דער ערד, אבער מ'האט נישט געהאט קיין וועג אויסצופארשן וואס שאפט די זון צו ברענען.
שוין פון די אור-אלטע צייטן האט מען פארשטאנען אז די שטראלונג פון דער זון איז לעבנסנויטיג פאר לעבן אויף דער ערד, אבער מ'האט נישט געהאט קיין וועג אויסצופארשן וואס שאפט די זון צו ברענען.


די ערשטע פראבע אין דער ריכטונג האט געמאכט דער דייטשער דאקטער יוליאוס מייער אין 1848, וואס האט אויסגערעכנט (וויסנדיק ווי גרויס איז די זון) אז טאמער די זון איז געמאכט נאר פון קוילנשטאף וואלט געווען מעגלעך פאר דער זון צו פארזארגן ענערגיע בלויז אויף 5,000 יאר. ער האט געקלערט אז אפשר קומט די ענערגיע פון מעטעאריטן וואס פאלן אריין אין זון, אבער ווען יא דארף די מאסע פון דער זון וואקסן כסדר, א זאך וואס מען זעט איז נישט וואר.
די ערשטע פראבע אין דער ריכטונג האט געמאכט דער דייטשער דאקטער יוליאוס מייער אין 1848, וואס האט אויסגערעכנט (וויסנדיק ווי גרויס איז די זון) אז טאמער די זון איז געמאכט נאר פון קוילנשטאף וואלט געווען מעגלעך פאר דער זון צו פארזארגן ענערגיע בלויז אויף 5,000 יאר. ער האט געקלערט אז אפשר קומט די ענערגיע פון מעטעאריטן וואס פאלן אריין אין זון, אבער ווען יא דארף די מאסע פון דער זון וואקסן כסדר, א זאך וואס מען זעט איז נישט וואר.