אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:וויימארער רעפובליק"

די וויימאר רעפובליק איז געווען איינע פון ​​די רעזולטאטן פון דער [[נאוועמבער רעוואלוציע]] וואס האט אריינגעכאפט דייטשלאנד ביים סוף פון ​​דער ערשטער וועלט מלחמה. די רעפובליקאנער פארם פון רעגירונג האט געגעבן א שטויס צום אינערלעכער פאליטישן לעבן פון דייטשלאנד נאך דער פאליטישער און מיליטערישער באַזיגן פון קייזער דייטשלאנד. דערקלערט אין אָנהויב פון דער מלחמה, "[[ציווילע שלום]]", וואָס איז צוגעטראָגן געוואָרן די סאציאל-דעמאָקראַטן, וואָס זענען געווען אין אָפּאָזיציע זינט דער צייט פון דער [[אויסנעמער געזעץ קעגן סאָציאַליסטן|אויסנעמער געזעץ]], איז אַלץ מער קריטיקירט געוואָרן. מיט די אָנקומען פון די [[אומאָפּהענגיק סאציאל דעמאָקראַטיש פארטיי דייטשלאנד|אומאָפּהענגיק סאציאל דעמאָקראַטיש פארטיי פון דייטשלאַנד]]. מי ט דע ר פארשווינדונ ג פו ן דע ר זיכערקײ ט פו ן ניצחון , או ן דע ם דערשינע ן פו ן איבעררײס ן אי ן דע ר שפײז־פארזארגונג , הא ט ד י מלוכה ה פארלויר ן ד י אונטערשטיצונ ג פו ן דע ר געזעלשאפט , או ן ד י מיליטעריש ע באפעל ן פו ן דע ר קייזער־אימפעריע , זײע ר פרעסטיזש .

דעם 4טן יאַנואַר 1919 האָט די רעגירונג באפרייט ע' אייכהאָרן, וועלכער האָט געהערט צום לינקן פליגל פון דער וספּד, פון דעם פּאָסטן פון פּאָליציי פּרעזידענט. דאָס האָט אַרויסגערופן די אומרוען וואָס האָבן זיך אָנגעהויבן דעם 5טן יאַנואַר און האָבן זיך אָנגעהויבן צום [[ספּאַרטאַסיסטישן אויפשטאַנד]]. עבערט האט געהײםן ג. נאסקע צו צוריקשטעלן די ארדענונג אין דער הויפטשטאט. נאָסקע האָט גענוצט די רייכסוועהר און [[פרייקאָרפּס]] קעגן די רעבעלן, דעם 12טן יאנואר איז דער אויפשטאַנד צעטרעטן. ביי די "רייניקונגען" דעם 15טן יאנואר 1919 זענען [[ראָזע לוקסעמבורג]] און [[קאַרל ליבקנעכט]] אומגעקומען.  

א קאנסטיטוציעלע קאמיטעט (''Verfassungsausschuss'') איז געגרינדעט געווארן צו שרייבן די קאנסטיטוציע, פארזיצערט דורך קאנראד האוסמאן. דע ם 2 ־ט ן יולי , 1919 , הא ט זי ך אנגעהויב ן ד י צווײט ע לײענע ן פו ן דע ר קאנסטיטוציע . מיט'ן אננעמען די [[וויימאר קאנסטיטוציע]] האט די דייטשע אימפעריע צום ערשטן מאל באקומען פארלאמענטארע דעמאקראטיע. די לעגיסלאטיווע מאכט איז אויסגענוצט געווארן דורך די רייכסראט, באשטימט דורך די רעגירונגען פון די לענדער, און [[רייכסטאג (וויימאר רעפובליק)|רייכסטאג]], אויסגעוויילט דורך די פאלק לויט א פראפּאָראציע סיסטעם (ניט ווי דייטשלאנד, וואו דער פארלאמענט ווערט ערוויילט לויט א. געמישטע סיסטעם, אבער אזוי ווי די פארלאמענטן האבן אנגעהויבן ערוויילט ווערן פון דער זעלבער תקופה און ווערן ערוויילט ביזן היינטיגן טאג אין רוב לענדער פון מערב אייראפע - אין דענמארק, שוועדן, נארוועגיע, פינלאנד, איסלאנד, עסטרייך אאז"וו, ווי אויך ווי אין די DDR). ד י קייסעריש ע רעגירונ ג אי ז באשטימ ט געוואר ן דור ך דע ר רײכ־פרעזידענט , או ן אי ז געווע ן פאראנטווארטלע ך צ ו דע ר רײכסטאג , דע ר פעל ד פו ן דע ר צײ ט אי ן דע ר רעגירונ ג אדע ר מיניסטער , הא ט גענומע ן רעזיגניר ן פו ן דע ר רעגירונ ג אדע ר מיניסטער . דער רייך פרעזידענט איז געווען עלעקטעד דורך די מענטשן פאַר אַ צייט פון זיבן יאר, רעפּריזענטיד די שטאַט סיי ינערלעך און ויסווייניק, באשלאסן פרעמד פּאָליטיק און באַפעל פון די אַרמד פאָרסעס (פּונקט ווי דער פּרעזידענט אין עסטרייך, פינלאַנד, יסעלאַנד און פראַנקרייך בעשאַס די פינפט רעפּובליק) . ענדערונגען צו דער קאָנסטיטוציע זענען אנגענומען דורך די רייכסטאַג און די רייכסראַט מיט אַ 2/3 מערהייט אָדער דורך די מענטשן מיט אַ מערהייט פון די רעכט צו שטימען. דעם 31טן יולי 1919 איז די קאָנסטיטוציע אין איר לעצטן פאָרעם אָנגענומען געוואָרן דורך דער וויימאַרער קאָנסטיטוענט־פאַרזאַמלונג און אונטערגעשריבן געוואָרן פונעם רייך־פּרעזידענט דעם 11טן אויגוסט. צו קאַמעמערייט די געבורט פון דעמאָקראַסי אין דייטשלאַנד, דעם טאָג איז געווארן אַ נאציאנאלע יום טוּב.

דער [[קאַפּ פּוטש]] מערץ 1920 איז געווען דער ערשטער ערנסט פּראָבע פון ​​שטאַרקייט פאַר דער רעפובליק. [[פרייקור]], וואָס לויט די תּנאָים פונעם [[אומאגראט פון ווערסיי (1919)|אפמאך פון ווערסיי]] איז דייטשלאנד געווען פארפליכטעט צו צעלאָזן, אונטער דער פירערשאַפט פונעם גענעראל באַראָן [[לוטוויץ, וואלטער פון|וואלטער פון לוטוויץ]] פארכאפט דעם רעגירונגס-קווארטאל אין בערלין און באשטימט [[רייך קאנצלער]]דער געוועזענער הויפט פון דער רעגיאָנאַל רעגירונג אין [[פּרויסן]] [[קאַפּ, וואָלפגאַנג|וואָלפגאַנג קאַפּ]]. די לעגיטימע רעגירונג האט זיך צוריקגעצויגן צוערשט קיין [[דרעזדען]] און דערנאָך קיין [[שטוטגארט]] און פון דארטן גערופן אן אלגעמיינער [[סטרייק]] קעגן די קאָנספּיראַטאָרן. ד י פוטשיסט ן זײנע ן באל ד באזיג ן געווארן , ד י באשטימענדיק ע רא ל אי ן דע ם הא ט געשפיל ט דע ר אפזאג ן פו ן ד י מיניסטאריעל ע באאמטע , צ ו פאלג ן קאפ ס באפעלן . [[רייכסוועהר]] האָט געהאַלטן [[נייטראַליטעט]]. [[Hans von Seeckt]] האָט געזאָגט אז דער רייכסוועהר האָט נישט געשאָסן אויפן רייכסוועהר, וואָס איז פאַרקערט צו דעם [[Ebert-Gröner-Pact]]. ד י רעגירונ ג הא ט זי ך שוי ן ניש ט געקענ ט פארלאז ן אוי ף דע ר שטיצע ר פו ן דע ר רייכסוועהר .

באַשלאָסן צו נוצן די קריזיס סיטואַציע, די פירערשאַפט פון די [[קאָמוניסט אינטערנאציאנאלע|קאָמינטערן]] באַשלאָסן צו דורכפירן אַ אַרמד אויפשטאַנד, כדי צו אָנכאַפּן די מאַכט פון די [[קאָמוניסט פארטיי פון דייטשלאַנד|דייטש קאָמוניסטן]]. די רעוואלוציע איז געווען פלאנירט פארן אקטאבער-נאוועמבער 1923, אבער איז [[קאמוניסטישע אויפשטאנד אין דייטשלאנד אין אקטאבער 1923|פארהיטן געווארן דורך רעגירונג אקציע]]. בלויז די קאָמוניסטן פון האַמבורג דעם 23סטן אָקטאָבער [[האַמבורגער אויפשטאַנד|געמאכט אַן פּרווון איבערנעמען די שטאָט]]. זײע ר אויפשטאנ ד הא ט ד י מיליטער ן אראפגעלאזט .

אין דער היימישער פאליטיק איז די וויימארער רעפובליק אין דער צייט געלונגן צו אינטעגרירן די אנטי-רעפובליקאנער [[דייטשישע נאציאנאלע פאלקס פארטיי]] אין דער רעגירונג. אין די וואלן צום רייכסטאג אין דעצעמבער 1924 האבן די פאפולערע פארטייען געזאמלט 0.9 מיליאן שטימען, וואס איז געווען 1 מיליאן ווייניקער ווי מאי. וואַלן ניצחון פון [[רייך פרעזידענט]] אין 1925 פון די אַלטע [[פעלד מאַרשאַל אַלגעמיינע]] [[הינדענבורג, פאולוס פון|פאול פון הינדענבורג]], וועלכער האָט פאַרזיכערט די צושטימען פון [[ווילהעם דער צווייטער (קייסער פון דייטשלאנד)|ווילהעם II]] פאר די וואלן , האט נישט געשעדיגט די רעפובליק, הגם הינדענבורג האט מיט הצלחה גענוצט [[נאציאנאליזם|נאציאנאליסטישע]] און אנטי-סאציאליסטישע ארגומענטן אין די וואל קאמפיין קעגן זיין קאנקורענט [[מארקס, ווילהעלם|ווילהעלם מארקס]], נאמינירט אלס א א. קאַנדידאַט פאַר רייך פרעזידענט דורך די וויימאַר פּאַרטיעס. די נויט פאַר די וואַלן פון די רייך פרעזידענט איז אויפגעשטאנען נאָך די 1924 פּראָצעס אָרגאַניזירט אין [[מינכן]] לויט די פאָלקס [[קאַנספּיראַסי טעאָריע]] וועגן [[לעגענד פון אַ שטעכן אין די צוריק|שטעכן אין די צוריק]] ] , וועלכער האָט באַשולדיגט די באַזיגן פון דייטשלאַנד אין דער מלחמה אויף די דעמאָקראַטן, לינקע פארטייען און אידן, איז רייך פרעזידענט עבערט, וועלכער האָט זיך באַטייליקט אין די שטרייקן בעת ​​דער ערשטער וועלט קריג, אָנגעקלאָגט אין פארראט. אי ן דע ר שווער ע לאג ע הא ט עבער ט אי ן צײט ן ניש ט געמאכ ט א אפעראצי ע פא ר [[אפנדיצייט ]] , או ן ע ר אי ז געשטארב ן . די וואלן פון הינדענבורג האט אפגעשפיגלט א שיפט אינעם פאליטישן באלאנס אויף רעכטס, וואס האט זיך באזונדער אפשפיגלט אין די פלאג-רעגולאציעס וואס זענען ארויסגעגעבן געווארן אין 1926, וואס האט געלאזט נוצן די דייטשע אויסלענדישע מיסיעס צוזאמען מיט דעם שווארצע-רויט-גאָלדן קייסערישן פאן, דעם שווארצע-ווייס- רויט סוחר פאָן פון די קייזער אימפעריע. אין 1926, הינדענבורג אויך קעגן אַ קאַנסטאַטושאַנאַלי דראַפטיד יגזעקיאַטיוו געזעץ פאַר אַרטיקל 48 וואָס וואָלט האָבן געפירט צו ריסטריקשאַנז אויף פּרעזאַדענטשאַל כוחות.

אין 1925 און 1926 האָבן אויסגעבראָכן ערנסטע פּאָליטישע שלאַכטן אין דער וויימאַרער רעפּובליק אין פאַרבינדונג מיט די פאַרמאָג פון די אַמאָליקע הערשנדיקע קעניגלעכע פאַמיליעס. ביי דער [[נאוועמבער רעוואלוציע|רעוואלוציע]] איז עס [[פאַרכאַפּונג פון פאַרמאָג|ארעסטירט]], אָבער נישט [[נאציאנאליזירט]]. אין לעגאַלע פאַרהאַנדלונג אויף דעם ענין, די קאָנסערוואַטיווע-מיינדאַד יוסטיץ אויטאריטעטן האָבן זיך געשטעלט מיט די אדלשטאנד. אין רעאקציע האט די [[דייטשישע דעמאקראטישע פארטיי]] דערלאנגט פארן רייכסטאג א פראצעס געזעץ, וואס דערלויבט די לענדער אויסצוגרייטן מחלוקתן. [[די קאָמוניסטישע פארטיי פון דייטשלאנד]] האָט צום ערשטן מאָל אין דער וויימאַרער רעפובליק גענוצט די מעגלעכקייט דורכצופירן אַ געזעץ דורך אַ פּאָפּולערע איניציאטיוו און [[רעפערענדום]], און דער [[ספּד]] האָט זיך איינגעשריבן. דער פּלאַן געזעץ וואָס די KKE האָט אויסגעשלאָסן, האָט געזאָרגט [[החרמה|הפקעה]] פון די פאַרמאָג פון די קעניגלעכע פאַמיליעס לטובת די נויטיקע. דער פּראָיעקט האָט געזאמלט איבער 12 מיליאָן סיגנאַטשערז בעשאַס די פאָלקס איניציאטיוו, וואָס אַקאַונאַד פאַר כּמעט אַ דריט פון אַלע וואָוץ. דע ר רײכשטא ג הא ט אפגעווארפ ן דע ם פראצע ם געזעץ , נאכדע ם אי ז אנגעזאג ט געוואר ן א רעפערענדום , אי ן וועלכ ן דע ר טרופע ר געזעץ , הא ט געדארפ ט זאמלע ן א מערהײ ט שטימע . די KKE רעכענונג איז דורכגעקאָכט אין די ילעקשאַנז, עס איז געשטיצט דורך בלויז 36.4% פון די פּאַרטיסאַפּאַנץ אין די רעפערענדום, כאָטש בלויז 1.5% געזאגט "ניין" צו די געזעץ. רעכטע פארטייען האבן פאררופן [[א באיקאט]] פון די וואלן, דערפאר איז די שטימע אינעם רעפערענדום שוין נישט געווען געהיים: די וואס האבן געשטימט זענען פאררעכנט געווארן פאר שטיצער פונעם געזעץ, און דעריבער האבן וויילער, ספעציעל אין די דאָרפיש געגנטן, מורא געהאט צו גיין. צו שטימען. דער רעפערענדום איז געווארן א ביישפיל פון דעם באטייליגונג פון א גרויסן טייל פון דער באפעלקערונג אין לייזן א וויכטיקן פראגע, אבער גלייכצייטיק א דעמאנסטראציע פון ​​דיסטרוסט אין די פארלאמענטארע סיסטעם, וואס האט ביישטייערט צו איר ווייטערדיקן דיסטייבאליזאציע. שפעטע ר האב ן ד י רעכט ע פארטײע ן געפרואוו ט דערגרײכ ן דע ם ווירקונג , מי ט זײער ע פאלקס־איניציאטיוון .

אַלע האפענונגען פון דער ערשטער דייטשישער דעמאָקראַטיע אויף לאַנג־טערמין סטייבאַלאַזיישאַן זענען געווען אומזיסט. בעשאַס אַ מאַי דעמאַנסטריישאַן אין 1929, געהאלטן דורך די KKE אין אַנטקעגנשטעלנ זיך אַ פאַרבאָט אויף מאַסע געשעענישן, די בערלינער פּאָליציי געעפנט פייער אויף דעמאַנסטרייטערז, געהרגעט 33 מענטשן און ינדזשערד מער ווי 200. די געשעענישן געווארן באקאנט ווי [[בלאָדמאַי]] אָדער " בלאַדי מיי". דער טויט פון גוסטאַוו סטרעסמאַן אין אקטאבער 1929 איז די אָנהייב פון די סוף פון די וויימאַר רעפובליק. אין דער [[דייטשישער נאַציאָנאַלער פאָלקספּאַרטיי]] עקסטרעמיסטישע אַנטי-רעפּובליקאַנער קרעפטן געפירט דורך דער מעדיע טייקון [[הוגענבערג, אלפרעד|אלפרעד הוגענבערג]], וועלכער האָט אין 1929, צוזאַמען מיט [[היטלער, אַדאָלף|אַדאָלף] היטלער]] און [[Seldte, Franz|Franz Seldte]] פון די "[[סטעלהעלם|סטעלהעלמעט]]" (דער באוואפנטער פליגל פון די UNPP) האבן איניציאירט א רעפערענדום צו אפשאפן דעם [[Jung Plan]]. דע ר רעפערענדום , אבע ר א דאנ ק אי ם זײנע ן ד י נאציאנאל־סאציאליסט ן ארײנגענומע ן געוואר ן אי ן ברײטע ר קרײז ן פו ן דע ר קאנסערוואטיוו ע בורזשואזיע .

ד י ידיע ה וועג ן דע ר געהײםנדיקע ר באנקראט ט פו ן קרעדיט־אנשטאלט , אי ז געווע ן א ווענדפונק ט : פאניק ע הא ט געכאפ ט ד י וועלט . ד י דערשראקענ ע אפאזיצער ן האב ן געשטורעמע ן ד י עםטרײכיש ע בענק . די נערוון פון אינוועסטירער זענען געווען אויפן ברעג, און ניט נאָר אין עסטרייך. ד י שוואכקײט ן פו ן דע ר באנק־סיסטעם , וועלכע ר הא ט געשפיל ט א פאטאל ע ראלע , אי ן דע ם גורל ם פו ן דע ר קרעדיט־אנשטאלט , זײנע ן געווע ן אי ן ד י באנק־סיסטע ם פו ן אנדער ע אײראפעאישע ר לענדער , באזונדער ם דײטשלאנד . אין קאַנטראַסט צו די אַנגלאָ-סאַקסאָן סיסטעם, באַנקערס אין דייטשלאַנד (ווי אין אנדערע [[סענטראַל אייראָפּע|צענטראַל]] און [[מזרח אייראָפּע]]) לענדער זענען מערסט ענג פאַרבונדן צו אינדוסטריע דורך לאַנג-טערמין לאָונז און שערכאָולדינגז. בײד ע האב ן זי ך ארויסגעוויז ן אל ס גרוים ע גרייז ן אי ן דע ר קריזיס . די באַנק קען נישט באַקומען אַ לאַנג-טערמין אַנטלייען געשווינד אין פאַל פון דרינגלעך נויט. און בעשאַס די קריזיס, שאַרעס זענען ווערט אַ ביסל, אַזוי די טיילן פון אָנטייל אין די פאַרנעמונג איז געווען אַ שווער מאַסע אויף די באַנק ס וואָג בלאַט.

אָבער, די פאַקטיש בייז פאַר דייטש באַנקס איז געווען אָפענגיקייט אויף פרעמד לענדער, דער הויפּט אויף [[יו.עס.| ד י דאזיק ע סכעמע ן אי ז געווע ן פרײוונדיק , ווײ ל אי ן דײטשלאנ ד גופא , אי ז נא ך דע ר [[ היפערינפלאצי ע |העפערינפלאציע ] ] 1923 , ווא ס הא ט אפגעשרײב ט אל ע דעפאזיציעס , געווע ן א מאנגל אי ן קאפיטאל . ע ס אי ז אוי ף דע ם וועג ן אוממעגלע ך געווע ן צ ו צוציע ן ד י נויטיק ע קאפיטאל ן פו ן דײטש ע אינוועסטירער . או ן דא ן זײנע ן געקומע ן פרעמד ע לאנד ן צ ו ראטעווע ן דור ך אנפיל ן ד י געלט־שרײב ן פו ן דײטש ע בענק . אבע ר דע ר זכרונו ת פו ן דע ם כאאס ן פו ן אינפלאציע , האב ן זי ך נא ך ניש ט געטוישט , בי ן ד י פרעמד ע קרעדיטארן , ז ײ זײנע ן געווע ן פארזיכטיק , או ן ז ײ האב ן צוגעשטעל ט דע ר דײטשע ר אימפעריע , מערסטנ ס קורצ ־ טערמיטיק , שנעל־באצאלט ע הלוואות , זי ך באזארגנדי ק מי ט א עמערדזשעכ ע ארויסגײ ן אי ן פאל ן פו ן א קריזיס .

די ליקווידיטי פון די דייטשישע בענק איז אַזוי אָפענגען אין אַ גרויסער מאָס אויף דעם צוטרוי פון אויסלענדישע קרעדיטאָרס, וואָס, אין אַנטיסאַפּיישאַן פון דער אויפמערקנדיקער [[גרויסער דעפּרעסיע|וועלט עקאָנאָמישער קריזיס]] איז געוואָרן אַלץ מער שוואַך. שוי ן אי ן םעפטעמבע ר 1930 , ווע ן ד י נאציאנאל־סאציאליסט ן האב ן דערגרײכ ט א צענדליקע ר פארגרעסערונ ג אי ן ד י געשטימט ע שטימע ן אי ן ד י וואל ן צ ו דע ר רײכסטאג , האב ן אינוועסטירער , באזארג ט וועג ן מעגלעכ ע פאליטיש ע אונסטאביליטעט , אנגעהויב ן צוריקציע ן קאפיטאל ן פו ן דײטשלאנד . דער מצב איז נאך מער פארערגערט געווארן, ווען באקאנטע דייטשישע זארגן זענען אריינגעפאלן אין דער זאָנע פון ​​עקאנאמישע [[טורבולענס]]. אי ן מאי 1931 , ווע ן עםטרײכ ע אי ז געווע ן אי ן פאניק , איבע ר דע ר קרעדיט־אנשטאלט־קריזיס , זײנע ן באקאנ ט געוואר ן ד י פינאנציעל ע פראבלעמע ן פו ן קארשטאט ן או ן נארדשטערן־פערסיטשערונג . קארשטאט איז דעמאלט געווען אין פולן מאמענט מיט דער [[עקספאנסיע|אויספארבונג]] פראגראם, פינאנצירט דורך אויסלענדישע הלוואות. לענדערס האָבן זיך געוואונדערט ווי פאַרלאָזלעך זענען די בענק וואָס האָבן אַרויסגעגעבן לאָונז צו קאַרשטאַדט.

דע ר ווײטע ר לויפ ן פו ן פאליטיש ע געשעעניש ן הא ט ווײטע ר פארשטארק ט ד י שרעק ן פו ן קרעדיטארן . די סטעיטמענט פונעם רייך קאנצלער [[Brüning, Heinrich|Brüning]], אָנצוהערעניש בעת די פאַרהאַנדלונג וועגן רעפּאַרעמענט פּיימאַנץ וועגן דער מעגלעך שטאַט באַנקראָט פון די רייך, געפירט אין פרי יוני 1931 צו אַ פאַרגיכערן אַוטפלאָו פון קאַפּיטאַל אין אויסלאנד. פאר א גרויסן צוזאמענברוך האט געפעלט בלויז א קליינע סיבה, וואס איז געגעבן געווארן דורך די לייכטזיניקע ברעמען פירמע '' נארדוואל '' און איר שותף, וואס האט איר צוגעשטעלט מיט א גרויסע הלוואה, די באנק '' דארמשטעדטער-און-נאציאנאלבאנק''. ביידע קאָמפּאַניעס פאַרפאַלן געלט אויף סאָפעקדיק און גאָר ריזיקאַליש ינוועסמאַנט אַפּעריישאַנז. אלס רעזולטאט פון נארדוואלס באנקראט האט ''דאנאטבאנק'' שטארק געליטן. די ערשטע קלאַנגען האָבן זיך צעשפּרייט וועגן די פינאַנציעלע שוועריקייטן פון איינע פון די דייטשישע בענק. או ן ווע ן דע ר נאמע ן פו ן דע ר באנ ק אי ז גע ־ זאג ט געווארן , האב ן ד י דײטש ן אי ם געשטורעם . ד י באנ ק הא ט זי ך אי ן עטלעכ ע טע ג קאפיטאלירט . מאנטאג , דע ם 13 ־ט ן יולי , זײנע ן זײנ ע אמט ן שוי ן ניש ט געווע ן אפן .

פאַרהאַנדלונג צווישן ינדאַסטרי פירער און די ימפּעריאַל רעגירונג, פארזאמלט פיבעריש אין רעאַקציע צו די ויסברוך פון די קריזיס אין דעם זעלבן אָפּרוטעג, אנטפלעקט די האָפענונג כאַאָס וואָס הערשט אין די באַנקינג סיסטעם פון די דייטש אימפעריע. "[[דרעסדנער באנק]]", אויך באטראפן פון נארדוואל, הגם זי האט דערקלערט דעם 11טן יולי 1931, אז עס זענען נישט פאראן קיין ריזיקירן פאר זיך, איז געפאלן נאך בלויז דריי טעג. ד י קייסעריש ע רעגירונ ג הא ט זי ך דערגרײכ ט צ ו ד י [[סטאפ ]] . ווען די בענק האבן מאנטאג, שעהן נאכ'ן עפן, נישט געקענט באהאנדלען דעם איינפלוס פון פאניק-געשלאגענע דיפאזיטארן, האט די רעגירונג דערקלערט די קומענדיגע צוויי טעג "באַנק האָלידייס": אלע פינאנציעלע אינסטיטוציעס זענען פארמאכט. דערנאָך, וויטדראָאַלז פון די חשבון זענען ערלויבט בלויז פאַר דרינגלעך צוועקן, אַזאַ ווי צאָלן [[געצאָלט]]. די רעספּיט איז געניצט צו צושטעלן געלט צו די מערסט שפּירעוודיק באַנקס.

טראץ די פארצווייפלטע פראטעסטן פון די באנקירן, האט די סטעיט אראפגעלאזט די ראטעס פון הלוואות פאר די עקענאמיע און האט, לויט דעקרעט, רידוסט די אינטערעסן אויף די יעצטיגע [[הלוואן|הלוואות]]. מען האָט איינגעפירט שטרענגערע קאנטראל אויף בענק און צום ערשטן מאל [[באַנק השגחה]]. די רעגירונג איז געווען ביכולת צו פאַרמיידן די יינבראָך פון די דייטש פינאַנציעל סיסטעם דאַנק צו ערנסט ינטערווענטשאַנז - ריינדזשינג פון די ביי-אויס פון גרויס באַנקס, ריסטראַקטשערינג און ענדיקן מיט מיטלען פון שטענדיק באַנקינג השגחה. און אין דער זעלביקער צייט פאַרפאַלן די לעצטע צוטרוי אין די אויגן פון דער באַפעלקערונג. [[האנדעל יוניאָנס]] און [[קאָמוניסטישע פארטיי פון דייטשלאנד|קאָמוניסטן]] האָבן אַטאַקירט די "סאָציאַליזאציע פון ​​פארלוסטן". ד י אנטי־קאפיטאליסטיש ע געפיל ן פו ן דע ר באפעלקערונ ג האב ן זי ך שוי ן פארשפרײ ט צוויש ן דע ר באפעלקערונ ג אי ן דע ר עקאנאמישע ר קריזיס , או ן ד י רעגירונג , וועלכ ע הא ט זי ך צוגעלאפ ן צ ו דע ם אמבראסיר , געראטעווע ט גרוים ע קאפיטאל ן או ן אומפאפולער ע בענק ס צוויש ן פאלק , הא ט אי ם ניש ט ארויםגערופ ן קײ ן סימפאטיע . די בענק, טראָץ רעגירונג אריינמישונג, זיי לעסאָף ראַטעווען, אויך פארקערט זייער באַקס צו קאַנצלער ברüנינג. זײ ן פארזיכטי ק פאלי ק הא ט געמאכ ט א באשטימענדיק ן צושטאנ ד צ ו דע ר ערהויכ ן פו ן דע ר דײטשע ר עקענאמיע , אבע ר ד י ווײמאר ע רעפובלי ק אי ז שוי ן ניש ט געגעב ן געוואר ן וועג ן דעם .

אין מערץ 1930 איז צוזאמגעפאלן די "גרויסע קאאליציע" רעגירונג, אנגעפירט פון דעם סאציאל־דעמאקראט [[מולער, הערמאן (רייך קאנצלער)|הערמאן מולער]], ניט געקענט געפינען א פשרות לייזונג איבער דער פראגע פון ​​א קליינעם פארגרעסערונג אין דער ארבעטסלאזיקייט פארזיכערונג. פּרעמיע. רייך פרעזידענט הינדענבורג האט באשטימט [[ברונינג, היינריך|הענריך ברונינג]] אלס נייעם קאנצלער. ד י רעכט ן צ ו שטעל ן דע ם רייך־קאנצלער , לוי ט ארטיק ל 53 פו ן דע ר ווײםע ר קאנסטיטוציע , אי ז צוגעטײל ט געוואר ן דע ם רייך־פרעזידענט , או ן דעריבע ר הא ט מען ן מי ט דע ם צוטרוי ן פו ן ד י רײכ־פרעזידענט ן או ן אי ן נויט ־ שטאנד , געקענ ט געשאפ ן ווער ן א רעגירונ ג פו ן א מינדערהייט . עס איז געווען די רעגירונג אַז Brüning געפירט. דער באשלוס פון הינדענבורג איז ארויסגעברענגט געווארן דורך דעם מאנגל אין א ארבעטסליכע רעגירונג און קאנצענזוס צווישן די פארטייען. אָבער, פילע האָבן געגלויבט אַז איידער אַזאַ אַ באַשלוס איז געמאכט, אַלע בנימצא פאַרהאַנדלונג מעגלעכקייטן זענען נישט ויסגעמאַטערט. די ענדערונגען אין דער זאַץ פון דער רעגירונג האָבן אַפעקטאַד בלויז מיניסטערס פון די [[ספּד]], וואָס ווייזט אויף אַ באַזאָרגט מאַך פון די רייך פרעזידענט צו רעכט.

[[פארלאמענטארע וואלן אין דייטשלאנד (1930)|אין וואלן]] אין סעפטעמבער 1930, האבן [[נסדאפ|נאציאנאלע סאציאליסטן]] דערגרייכט א געוואלדיקן דערפאלג: די צאל שטימען פאר [[נסדאפ]] איז געוואקסן צו 18.3%. די פארטיי איז ארויף אויפן צווייטן פלאץ. אינעם רייכשטאַג, וואָס האָט זיך אַלץ מער פאַרוואַנדלט אין אַן אַגיטאַציאָנעלן פּלאַטפאָרמ פאַר רעכטע און לינקע קעגנער פון דער רעפּובליק, האָט די "גרויסע קאָאַליציע" אויפגעהערט צו זיין אַ מערהייט. ד י געשעעניש ן זײנע ן באגלײ ט געוואר ן מי ט א ווײטערדיקע ר פארערגערונ ג פו ן דע ם עקאנאמיש ן קריזיס . ד י רעדוקציע ם אי ן שטײע ר פארדינםט ן או ן ד י פארבליבענ ע מיליטעריש ע לאסט ן (רעקאציעס , פענסיע ן פא ר קריג־אינוואלידן ) הא ט געקענ ט נא ר פארגיטיק ט ווער ן דור ך דע ם קייסעריש ן בודזשעט , אוי ף א באדײטנדיקע ר פארגרעסערונ ג פו ן שטײער־ראטע ן או ן א רעדוקציע ם אי ן לוין . אין 1930, די פינאַנציעל קאַנסאַקווענסאַז פון דער מלחמה געגעסן 47.5% פון די קייסעריש בודזשעט. די דיקריסינג דינער פאָדערונג האט יגזערבייטיד די עקאָנאָמיש און געזעלשאַפטלעך קריזיס. מיינינג עמפּלויערס אין 1930 געבעטן דערלויבעניש פאַר אַ 12.5% ​​רעדוקציע אין לוין, וואָס די יוניאַנז אפגעזאגט אין דעם פאַל. דעם 29 טן דעצעמבער, צאָל נאַגאָושייישאַנז געענדיקט אין דורכפאַל. די רעגירונג פון ברונינג האָט פאראויס און אומבאַקוועם געמאָלדן די שטיצע פון ​​עמפּלויערס און געסטראשעט מיט מיטלען פון שטאַט איינפלוס אין די געשעעניש פון אַ שטרייק קאמף. דע ם 15 ט ן יאנוא ר 1931 הא ט דע ר רור ר מינע־ארבעטע ר פאראײ ן "זעכענװערבאנד " ({{lang-de | Zechenverban}} ) ארויסגעזאג ט 295,000 ארבייטער , פו ן וועלכ ע טײ ל זײנע ן דא ן ווידע ר באשעפטיק ט געוואר ן אונטע ר ערגער ע באדינגונגען . האנדלס־פאראײנע ן האב ן זי ך געגרײ ט צ ו קעמפ ן מי ט דע ר באנוצונג . אין אן עמערדזשענסי האט די רעגירונג באשטימט א קאנסילאציע קאמיסיע וואס איז באמאכט צו שטעלן טאריפס אן די צושטימען פון די פארטייען. דעם 10טן יאַנואַר האָט די קאָמיסיע געמאָלדן א 6 פראצענט באצאל שניידן און א אפשטעל פון מאסיווע אפזאגן. פונדעסטוועגן האָבן זיך אָנגעהויבן סטרייקס און [[לאַקאַוט]]ס. אי ן ד י ווײטערדיק ע מאנאטן , הא ט מען ן ווײטע ר פארקלענער ט ד י לוין , ווא ס הא ט געפיר ט צ ו ווײטע ר ארעםטירונ ג פו ן דע ר רוהר־באפעלקערונג .

אמונה אין דעמאָקראַסי און רעפּובליק איז געשווינד דיקליינד. די רעפובליק איז שוין באשולדיגט געווארן אין פארערגערן די עקאנאמישע לאגע, און די קייסעריש רעגירונג האט אין 1930 אויך איינגעפירט עטליכע נייע שטייערן צו דעקן די סטעיט באדערפענישן. ד י שטימע ן פו ן יענ ע בענקשאפ ט נא ך א "שטארקע ר האנ ט " , ווא ס קע ן צוריקקער ן ד י דײטש ע אימפעריע , צ ו איר ע געוועזענ ע גרויסקײטן , זײנע ן אל ץ העכער . ערשטנס, האָבן די נאַציאָנאַלער סאָציאַליסטן רעאַגירט אויף די בעטן פון דעם טייל פון דער געזעלשאַפט, וואָס האָבן זיך אין זייער [[פּראָפּאַגאַנדע]] קאָנצענטרירט אויף דער פּערזענלעכקייט פון היטלער, אויפגעשאַפן פאַר אים אַזאַ "שטאַרקן" בילד. ז ײ האב ן בקי ץ ד י באפעלקערונ ג גענומע ן מי ט גרויס ע געשעעניש ן או ן האב ן גענוצ ט ד י מאדערנ ע מיטלע ן פו ן פאר ־ וואל־קאמף , וו י א קאנסיסטענט ע עמאָציאליזאציע . היטלער האט אויסגעשפילט אלעס וואס איז פארבונדן מיט דער "וויימארער סיסטעם", פון די פארטיי-סיסטעם וואס איז באהערשט געווארן דורך פארהעלטענישן קליינע און שפאלטן פארטייען ביז דעם עצם פרינציפ פון פארלאמענטארער דעמאקראטיע. אבער נישט בלויז די רעכטע, נאר אויך די לינקע כוחות זענען געווארן שטארקער. די רעפובליקאנער סאציאל דעמאקראטן, אנדערש ווי די ליבעראלע האבן דורכגעגאנגען די וואלן כמעט אן פארלוסטן, און די קאמוניסטישע פארטיי פון דייטשלאנד האט אפילו פארבעסערט אירע רעזולטאטן און פארוואנדלט אין א ערנסטע קראפט סיי אין פארלאמענט סיי אויף די גאסן, וואו דער קאמף פון מיליטאנטישע ארגאניזאציעס [[נסדאפ]]]  איז לאַנג אריבערגעפארן ([ [אַטאַקע טרופּס (SA)|SA]]) און [[קאָמוניסטישע פארטיי פון דייטשלאנד|קפּד]] ([[ראָט פראָנט (אָרגאַניזאַציע)|ראָט פראָנט]]), וואָס האָט אויסגעזען מער און מער ווי אַ בירגער מלחמה. אויך די קריגערישע ארגאניזאציע פון ​​די רעפובליקאנער קרעפטן - "[[רייכסבאנער]]" ({{lang-de|Reichsbanner Schwarz-Rot-Gold}}) האָט זיך באַטייליקט אינעם גאַסן קאמף. סוף־כּל־סוף, האָבן די אַלע כאַאָטישע באַוואפנטע צונויפשטויסן, אָפטמאָל אָנגעהויבן פון די נאַציאָנאַלער סאָציאַליסטן אַליין, געשפּילט אין די הענט פון [[היטלער, אַדאָלף|היטלער]], וועלכער האָט מען אַלץ מער גערעכנט ווי אַ "לעצטער אויסאָרט" אויפצושטעלן סדר. כדי צו פארמיידן די ווייטערדיקע פארשטארקונג פון ראדיקאלע פליגלען אין פאליטישע פארטייען, האט דער SPD אינעם רייכסטאג מסכים געווען מיט דער שטרענגקייט פאליסי און [[דעפלאציע (עקאנאמיע)|דעפלאציע]] פארגעשלאגן דורך דעם ברונינג קאַבינעט, וואָס האָט צוגעשטעלט א רעדוקציע אין סאציאלע בענעפיטן. , אבער פונדעסטוועגן האט באלד געפירט צו אן נאך ערגערן עקאנאמישן קריזיס.

דעם 11טן אָקטאָבער 1931 האָט זיך דאָס נאַציאָנאַליסטישע רעכט צונויפגעמישט אינעם [[האַרצבורגער פראָנט]]. אין רעאקציע האבן די רעפובליקאנער ארגאניזאציעס געשאפן דעם [[אייזן פראנט]], אויסקלייבנדיק דריי פיילן אלס זייער סימבאָל. וואלן פארן רייך פרעזידענט זענען געווען געפלאנט פאר 1932 . קיינער פון די קאנדידאטן פאר דעם פאזיציע האט זיך נישט אידענטיפיצירט אלס דעמאקראטן. פארטייען פון צענטער צו די SPD האבן געשטיצט הינדענבורג צו האלטן היטלער אויס פון מאכט. דורך פאַרבאָטן די [[אַטאַקע טרופּס (SA)|סאַ]] און פאָרלייגן אַ פּלאַן געזעץ אין שטיצן פון די פּויערים [[מזרח פּרוססיאַ]], וואָס האָט גרימצארן די לאקאלע ערד-באזיצער, וואָס האָבן אַריינגענומען הינדענבורג, האָט ברונינג אויסגעמאַטערט דעם רייך פרעזידענט’ס קרעדיביליטי. . ער האט דערצו נישט געקאנט מוחל זיין דעם רייך קאנצלער, אז ער האט צו שולדיג זיין וואלן צום רייך פרעזידענט, אריינגערעכנט די סאציאל-דעמאקראטן, וועלכע האבן פאר אים געשטימט אויפן פארלאנג פון ברונינג. הינדענבורג האט דערקלערט קיין צוטרוי אין דעם קאנצלער, וועלכער האט, א דאנק זײן עקאנאמישע פאליטיק, שוין נישט געניסן פון פיל שטיצע פון ​​דער באפעלקערונג, און ברונינג האט רעזיגנירט. לויט ברונינג'ס אייגענע איינגעגעבנקייט, איז דער קאנצלער צוזאמגעפאלן הונדערט מעטער פונעם ציל, ווייל זיין דעפלאציע-פאליסי האט נאך נישט געהאט קיין צייט צו געבן פאזיטיווע רעזולטאטן. ברונינג האָט אויך ניט געקענט דערגרייכן זיין אַנדערן ציל - די גלייכע פּאָזיציע פון דייטשלאַנד און די ענדגילטיקע אָפּשאַפן פון רעפּעריישאַנז.

ברונינג'ס נאכפאלגער [[פראנצן פון פאפן]] האט תיכף געבעטן הינדענבורג צו צעלאזען פארלאמענט. כדי צו געווינען די שטיצע פון ​​די נאציאנאל-סאציאליסטן האט ער אויפגעהויבן דעם פארבאט אויף [[אַטאַקע טרופּס (SA)|SA]]. אינעם זעקסטן רייכסטאג, אויסגעוויילט אין יולי 1932, האבן די נאציאנאל-סאציאליסטן געוואונען 230 פון 608 זיצן, און די קאמוניסטן 89. ביידע ראדיקאלע פארטייען האבן אזוי דערגרייכט יענע נעגאטיווע מערהייט, וואס האט אינגאנצן אפגעשטעלט די ארבעט פון פארלאמענט. באקומע ן פו ן דע ם נײע ם פארלאמענט , [[ א ניש ט צוטרוי ] ] פא ר וועלכ ן ד י איבערהויפטנדיק ע מערהײ ט פו ן דעפוטאט ן הא ט געשטימט , הא ט פאפא ן אי ם צעלאז ט אוי ף א ספעציע ל צוגעגרײ ט הינדענבורגער . דעם 20סטן יולי האט ער ארויסגעווארפן די [[פרוסישע|פרוסישע] רעגירונג], די לעצטע באסט פון די רעפובליקאנער. די סיבה פאַר דער סקאַנדאַליעז רעזיגניישאַן, גערופן די ''פּרוסיש פּוטש'', איז געווען די אַלעדזשד ינאַקטיוויטי פון די פּרוססיאַן פּאָליציי בעשאַס די [[אַלטאָנאַ בלאַדי זונטאג|גאס קאַמף צווישן די סאַ און די קאָמוניסטס אין אַלטאָנאַ אויף 17 יולי 1932]].

ד י אנשטאלטונ ג פו ן שלײטשער ס בעטיציע ם פא ר דע ם צעלאז ן דע ם רײכשטא ג או ן דעקלארא ט פו ן א נויט ־ שטאנ ד אי ז דערקלער ט געווארן , א ז אוי ף דע ר נעקסטע ר פארזאמלונ ג דע ם 31 ־ט ן יאנואר , 1933 , הא ט דע ר רײכ ־ טאג , זי ך געגרײ ט צ ו דורכצופיר ן א ניש ט צוטרוי ן אי ן אים . הינדענבורג האט מאטירט זײן אפזאגן אזוי: ''' אין דעם מצב קען איך עס נישט טאן. איך באמערק מיט דאנקבארקייט, אז איר האט פרובירט צו געווינען די נאציאנאל-סאציאליסטן און שאפן א מערהייט אינעם רייכסטאג. צום באַדויערן, דאָס האט נישט געארבעט, און דעריבער עס איז נייטיק צו פּרובירן אנדערע פּאַסאַבילאַטיז.''

שלייטשער האָט נישט געקאָנט וויסן, אַז ער, דער בעל-תכשירים, איז אַליין איצט געוואָרן אַ קרבן פון אינטריגע. שוין דעם 4טן יאַנואַר 1933 האָט זיין געוועזענער קעסטקינד [[פראַנס פון פּאַפּען]] געהאַלטן געהיימע פאַרהאַנדלונגן מיט היטלער אין הויז פונעם [[קעלן]] באַנקיר [[שראָדער, קורט פון|קורט פון שראָדער]]. נאך דעם שמועס זענען נאכגעפאלגט געווארן נאך נאך עטליכע, שוין מיט דער באטייליגונג פונעם סטעיט סעקרעטאר פונעם רייך פרעזידענט [[מייסנער, אָטטאָ (פאליטיקער)|אָטטאָ מייזנער]] און [[הינדענבורג, אָסקר וואָן|אָסקאַר פון הינדענבורג]], דער זון פון דער רייך פרעזידענט, וועלכע זענען געווען א טייל פונעם [[קאמאריללא|נעער קרייז]] פונעם רייך פרעזידענט. ווי אַ רעזולטאַט, איז דערגרייכט געוואָרן אַן אָפּמאַך אויף דער שאַפונג פון אַ קאָאַליציע-רעגירונג [[דייטשישע נאַציאָנאַלע פאָלקס־פּאַרטיי|דייטשישע נאַציאָנאַליסטן]] און [[נסדאַפּ]], וואָס פון יענער, אויסער היטלער, וועט אַרייננעמען בלויז צוויי פאָרשטייער: [ [Wilhelm Frick]] אין ראנג פון אינערן מיניסטער און [[Hermann Göring]] אלס מיניסטער אן פּאָרטפעל און דער בארעכטיגטער אקטיווטער מיניסטער פון אינערן פון פּרוססיע. פאפע ן הא ט באקומע ן דע ם פאם ט פו ן וויצע ־ קאנצעלאר ן או ן רײכקאמיסא ר פו ן פרויסן .

די וואך פון דעם 86 יעריגן רייך פרעזידענט, וועלכער האט שוין לאנג קעגנגעשטעלט דעם באנומונג פון א "בוהעמין קארפעראל" אלס רייך קאנצלער, איז פארשפארט געווארן דורך פארזיכערונגען אז דער NSDAP פירער, ארומגערינגלט מיט א קאנסערוואטיווער מערהייט אין דער רעגירונג, האט נישט פאסירט קיין באזונדערע סכנה. . גלויבן אין דער מעגלעכקייט פון קאָנטראָל איבער היטלער איז געווען אַ גרייז וואָס האט די מערסט ערנסט קאַנסאַקווענסאַז. אן אנדער אַרגומענט אין טויווע פון ​​היטלער איז געווען די פאָרמאַל באמערקט קאַנסטאַטושאַנאַל סדר פאַר די אַפּוינטמאַנט פון די רייך קאַנצלער. דעם 30טן יאנואר 1933 איז היטלער באשטימט געווארן אלס רייך קאנצלער (אין היסטאריאגראפיע ווערט די דאטום פאררעכנט אלס דאטום פונעם פאל פון דער וויימארער רעפובליק), און דעם 14טן יולי איז אין לאנד געגרינדעט געווארן א איין-פארטייאישע סיסטעם - אלע פארטייען אחוץ די NSDAP איז געווען פאַרבאָטן, אַלע סאַבסאַקוואַנט ילעקשאַנז אין אַלע לעוועלס ביז 1946 זענען געווען אַנקאַנטעסטיד - עס זענען געווען בלויז קאַנדאַדייץ נאַמאַנייטאַד דורך די NSDAP, טראָץ דעם פאַקט אַז אין די פּאַרטיי זיך עס זענען קיין קאָלעגיאַטע רעגירונג ללבער, היגע אָרגאַניזאַציעס (פּאַרטיי גאָו, פּאַרטיי דיסטריקץ און היגע גרופּעס) ) זײנען אנגעפירט געווארן דורך פירער, באשטימט דורך דעם קייסעריש פארזיצער פון דער פארטיי אדער פירער פון העכערע לאקאלע ארגאניזאציעס. רייך פרעזידענט פאול וואן הינדענבורג האט איבערגעגעבן צו וויצע קאנצלער פראנץ פון פאפען, אין דער געשעעניש פון זיין אפוועזן, די מאכט אויסצונוצן די פרעזידענטליכע [[וועטא מאכט]] איבער היטלער, וואס ער האט קיינמאל נישט אויסגענוצט.