אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:מגילת העצמאות"

ק
←‏דער תוכן פון מגילת עצמאות אויף אידיש: טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: ייִדן ← אידן (4)
ק (החלפת טקסט – "מיזרח" ב־"מזרח")
ק (←‏דער תוכן פון מגילת עצמאות אויף אידיש: טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: ייִדן ← אידן (4))
שורה 27: שורה 27:
נאָך דעם ווי דאָס פאָלק איז בגוואַלד פאַרטריבן געוואָרן פונעם לאַנד, האָבן זיי עס געהאַלטן טייער וואוּ נאָר זיי זענען געווען צעזייט און צעשפּרייט. דאָס פאָלק האָט ניט אויפגעהערט בעטן דעם אייבערשטן און צו האָפן זיך אומצוקערן אין זייער לאַנד און דאָרט צו באַנייען זייער פּאָליטישע פרייהייט.  
נאָך דעם ווי דאָס פאָלק איז בגוואַלד פאַרטריבן געוואָרן פונעם לאַנד, האָבן זיי עס געהאַלטן טייער וואוּ נאָר זיי זענען געווען צעזייט און צעשפּרייט. דאָס פאָלק האָט ניט אויפגעהערט בעטן דעם אייבערשטן און צו האָפן זיך אומצוקערן אין זייער לאַנד און דאָרט צו באַנייען זייער פּאָליטישע פרייהייט.  


צוליב דער דאָזיקער טראַדיציאָנעלער און היסטאָרישער פאַרבינדונג האָבן ייִדן זיך געריסן אין יעדן דור זיך אומצוקערן און באַזעצן זיך אין זייער היימלאַנד. אין די לעצטע דורות קערט מען זיך אום מחנות'ווייז. חלוצים, אומלעגאַלע אימיגראַנטן (מעפּילים) און באַשיצערס האָבן אויפגעהאָדעוועט משפּחות, אויפגעלעבט זייער העברעיִשע שפּראַך, אויפגעבויט דערפער און שטעט, און אויפגעשטעלט אַ יישוב וואָס צעוואַקסט זיך וואָס אַ מאָל גרעסער און באַהערשט זיין עקאָנאָמיע און קולטור, יאָגט זיך נאָך שלום און פאַרטיידיקט זיך אַליין, בענטשט אַלע תּושבים פון לאַנד מיט דער ברכה פּראָגרעס, און שטרעבט צו מלוכהשער אומאָפּהענגיקייט.  
צוליב דער דאָזיקער טראַדיציאָנעלער און היסטאָרישער פאַרבינדונג האָבן אידן זיך געריסן אין יעדן דור זיך אומצוקערן און באַזעצן זיך אין זייער היימלאַנד. אין די לעצטע דורות קערט מען זיך אום מחנות'ווייז. חלוצים, אומלעגאַלע אימיגראַנטן (מעפּילים) און באַשיצערס האָבן אויפגעהאָדעוועט משפּחות, אויפגעלעבט זייער העברעיִשע שפּראַך, אויפגעבויט דערפער און שטעט, און אויפגעשטעלט אַ יישוב וואָס צעוואַקסט זיך וואָס אַ מאָל גרעסער און באַהערשט זיין עקאָנאָמיע און קולטור, יאָגט זיך נאָך שלום און פאַרטיידיקט זיך אַליין, בענטשט אַלע תּושבים פון לאַנד מיט דער ברכה פּראָגרעס, און שטרעבט צו מלוכהשער אומאָפּהענגיקייט.  


אין יאָר תרנז (1897) האָט זיך פאַרזאַמלט דער ציוניסטישער קאָנגרעס אויפן רוף פון דער וויזיאָנערישן אָנפירער טעאָדאָר הערצל, און האָט קאָנסטאַטירט דאָס רעכט פון ייִדישן פאָלק אויף נאַציאָנאַלן אויפקום אויף זיין לאַנד.  
אין יאָר תרנז (1897) האָט זיך פאַרזאַמלט דער ציוניסטישער קאָנגרעס אויפן רוף פון דער וויזיאָנערישן אָנפירער טעאָדאָר הערצל, און האָט קאָנסטאַטירט דאָס רעכט פון ייִדישן פאָלק אויף נאַציאָנאַלן אויפקום אויף זיין לאַנד.  
שורה 33: שורה 33:
דאָס דאָזיקע רעכט האָט מען אָנערקענט אין דער באַלפור־דעקלאַראַציע פון 2טן נאָוועמבער 1917, און באַשטעטיקט דורכן מאַנדאַט אין נאָמען פון פעלקער־פאַרבאַנד, וואָס האָט צוגעגעבן אַ באַזונדערע אינטערנאַציאָנאַלן כּוח דער היסטאָרישער פאַרבינדונג צווישן דעם ייִדישן פאָלק און ארץ־ישׂראל, און צום רעכט פון ייִדישן פאָלק צו פאַרלייגן פון דאָס ניי זייער פאָלקסהיים.  
דאָס דאָזיקע רעכט האָט מען אָנערקענט אין דער באַלפור־דעקלאַראַציע פון 2טן נאָוועמבער 1917, און באַשטעטיקט דורכן מאַנדאַט אין נאָמען פון פעלקער־פאַרבאַנד, וואָס האָט צוגעגעבן אַ באַזונדערע אינטערנאַציאָנאַלן כּוח דער היסטאָרישער פאַרבינדונג צווישן דעם ייִדישן פאָלק און ארץ־ישׂראל, און צום רעכט פון ייִדישן פאָלק צו פאַרלייגן פון דאָס ניי זייער פאָלקסהיים.  


דער חורבן וואָס האָט געבושעוועט איבערן ייִדישן פאָלק אין דער לעצטער צייט, אין וועלכן מע האָט איבערגעלאָזט דעם אומקום מיליאָנען אייראָפּעיִשע ייִדן, האָט פון דאָס ניי קלאָר באַוויזן די נייטיקייט פון אַ לייזונג אויף דער פּראָבלעם פון ייִדישן פאָלק, וואָס עס פעלט אים אַ היימלאַנד און אומאָפּהענגיקייט, דורך דער באַנייאונג פון דער ייִדישער מלוכה אין ארץ־ישׂראל, וואָס וועט ברייט אויפמאַכן די טויערן פון היימלאַנד פאַר יעדן ייִד און וועט צושטעלן דעם ייִדישן פאָלק אַ גלייכבאַרעכטיגטן נאַציאָנאַלן סטאַטוס אין דער ברידערשאַפט פון פעלקער.  
דער חורבן וואָס האָט געבושעוועט איבערן ייִדישן פאָלק אין דער לעצטער צייט, אין וועלכן מע האָט איבערגעלאָזט דעם אומקום מיליאָנען אייראָפּעיִשע אידן, האָט פון דאָס ניי קלאָר באַוויזן די נייטיקייט פון אַ לייזונג אויף דער פּראָבלעם פון ייִדישן פאָלק, וואָס עס פעלט אים אַ היימלאַנד און אומאָפּהענגיקייט, דורך דער באַנייאונג פון דער ייִדישער מלוכה אין ארץ־ישׂראל, וואָס וועט ברייט אויפמאַכן די טויערן פון היימלאַנד פאַר יעדן ייִד און וועט צושטעלן דעם ייִדישן פאָלק אַ גלייכבאַרעכטיגטן נאַציאָנאַלן סטאַטוס אין דער ברידערשאַפט פון פעלקער.  


די שארית־הפּליטה־ייִדן וואָס זענען ניצול געוואָרן פון דעם שרעקלעכן נאַצישן אומקום אין אייראָפּע, ווי אויך די ייִדן פון אַנדערע לענדער, האָבן ניט אויפגעהערט אומלעגאַל איינצווואַנדערן אין ארץ־ישׂראל, ניט געקוקט אויף יעדער שוועריקייט, מניעה און סכּנה, און האָבן ניט אויפגעהערט צו פאָדערן זייער רעכט אויף אַ לעבן פון כּבוד, פרייהייט און ערלעכער האָרעוואַניע אין היימלאַנד פון זייער פאָלק.  
די שארית־הפּליטה־ייִדן וואָס זענען ניצול געוואָרן פון דעם שרעקלעכן נאַצישן אומקום אין אייראָפּע, ווי אויך די אידן פון אַנדערע לענדער, האָבן ניט אויפגעהערט אומלעגאַל איינצווואַנדערן אין ארץ־ישׂראל, ניט געקוקט אויף יעדער שוועריקייט, מניעה און סכּנה, און האָבן ניט אויפגעהערט צו פאָדערן זייער רעכט אויף אַ לעבן פון כּבוד, פרייהייט און ערלעכער האָרעוואַניע אין היימלאַנד פון זייער פאָלק.  


אין דער צווייטער וועלט־מלחמה האָט דער יידישער ייִשוב אין לאַנד געגעבן צו שטייער מיט דער פולער מאָס צום קאַמף פון די לענדער וואָס האָבן געשטרעבט נאָך פרייהייט און שלום קעגן די כּוחות פון נאַצישן רשע, און מיט דער בלוט פון זייערע סאָלדאַטן און זייער מלחמהדיקן מי געשאַפן פאַר זיך דאָס רעכט גערעכנט צו ווערן צווישן די פעלקער וואָס האָבן פאַרלייגט די אָרגאַניזאַציע פון די פאראייניגטע פעלקער.  
אין דער צווייטער וועלט־מלחמה האָט דער יידישער ייִשוב אין לאַנד געגעבן צו שטייער מיט דער פולער מאָס צום קאַמף פון די לענדער וואָס האָבן געשטרעבט נאָך פרייהייט און שלום קעגן די כּוחות פון נאַצישן רשע, און מיט דער בלוט פון זייערע סאָלדאַטן און זייער מלחמהדיקן מי געשאַפן פאַר זיך דאָס רעכט גערעכנט צו ווערן צווישן די פעלקער וואָס האָבן פאַרלייגט די אָרגאַניזאַציע פון די פאראייניגטע פעלקער.  
שורה 57: שורה 57:
מיר שטרעקן אויס די האַנט אַלע שכנישע מלוכות און זייערע פעלקער ווי אַן אָנבאָט פון שלום און גוטער שכנימשאַפט, און מיר רופן זיי צו שטעלן קעגנזייטיקע פאַרבינדונגען פון אַרבעט און הילף מיטן אומאָפּהענגיקן ייִדישן פאָלק אין זיין לאַנד. מדינת־ישׂראל איז גרייט צו געבן צו שטייער אין דער צוזאַמענאַרבעט לטובת דער אַנטוויקלונג פון גאַנצן מיטל־מזרח.  
מיר שטרעקן אויס די האַנט אַלע שכנישע מלוכות און זייערע פעלקער ווי אַן אָנבאָט פון שלום און גוטער שכנימשאַפט, און מיר רופן זיי צו שטעלן קעגנזייטיקע פאַרבינדונגען פון אַרבעט און הילף מיטן אומאָפּהענגיקן ייִדישן פאָלק אין זיין לאַנד. מדינת־ישׂראל איז גרייט צו געבן צו שטייער אין דער צוזאַמענאַרבעט לטובת דער אַנטוויקלונג פון גאַנצן מיטל־מזרח.  


מיר רופן צום ייִדישן פאָלק אין אַלע תּפוצות זיך צו סאָלידאַריזירן מיט די ייִדן פון ייִשוב מיט עלייה און אויפבוי, און צו שטיין לעבן אונדז אין גרויסן געראַנגל נאָכן קיום פון דער דורותדיקן חלום – גאולת־ישׂראל.  
מיר רופן צום ייִדישן פאָלק אין אַלע תּפוצות זיך צו סאָלידאַריזירן מיט די אידן פון ייִשוב מיט עלייה און אויפבוי, און צו שטיין לעבן אונדז אין גרויסן געראַנגל נאָכן קיום פון דער דורותדיקן חלום – גאולת־ישׂראל.  


מיט בטחון אין דעם פעלדז פון ישׂראל שרייבן מיר אונטער מיט אונדזערע חתימות די דאָזיקע פּראָקלאַמירונג אויף דער זיצונג פון דערווייליקן מלוכה־ראַט, אויפן באָדן פון היימלאַנד, אין דער שטאָט תּל־אָביב, דעם ערב־שבת, פינף טעג אין אייר תּשח, דעם 14טן מיי 1948.  
מיט בטחון אין דעם פעלדז פון ישׂראל שרייבן מיר אונטער מיט אונדזערע חתימות די דאָזיקע פּראָקלאַמירונג אויף דער זיצונג פון דערווייליקן מלוכה־ראַט, אויפן באָדן פון היימלאַנד, אין דער שטאָט תּל־אָביב, דעם ערב־שבת, פינף טעג אין אייר תּשח, דעם 14טן מיי 1948.  
35,369

רעדאגירונגען