באַקוקן דעם קאוד פון רוי:זיבן מצוות בני נח

די '''זיבן מצוות [[בני נח]]''' זענען די מצוות וואס די [[גוי]]ם זענען באפוילען.

די חז"ל לערנען פון דעם פסוק
:{{דיק|וַיְבָרֶךְ אֱלֹקִים, אֶת-נֹחַ וְאֶת-בָּנָיו; וַיֹּאמֶר לָהֶם 1) פְּרוּ וּרְבוּ, 2) וּמִלְאוּ אֶת-הָאָרֶץ. 3) וּמוֹרַאֲכֶם וְחִתְּכֶם, יִהְיֶה, עַל כָּל-חַיַּת הָאָרֶץ, וְעַל כָּל-עוֹף הַשָּׁמָיִם; בְּכֹל אֲשֶׁר תִּרְמֹשׂ הָאֲדָמָה וּבְכָל-דְּגֵי הַיָּם, בְּיֶדְכֶם נִתָּנוּ. 4) כָּל-רֶמֶשׂ אֲשֶׁר הוּא-חַי, לָכֶם יִהְיֶה לְאָכְלָה: כְּיֶרֶק עֵשֶׂב, נָתַתִּי לָכֶם אֶת-כֹּל. 5) אַךְ-בָּשָׂר, בְּנַפְשׁוֹ דָמוֹ לֹא תֹאכֵלוּ. 6) וְאַךְ אֶת-דִּמְכֶם לְנַפְשֹׁתֵיכֶם אֶדְרֹשׁ, מִיַּד כָּל-חַיָּה אֶדְרְשֶׁנּוּ; וּמִיַּד הָאָדָם, מִיַּד אִישׁ אָחִיו--אֶדְרֹשׁ, אֶת-נֶפֶשׁ הָאָדָם. שֹׁפֵךְ דַּם הָאָדָם, בָּאָדָם דָּמוֹ יִשָּׁפֵךְ: כִּי בְּצֶלֶם אֱלֹקִים, עָשָׂה אֶת-הָאָדָם. וְאַתֶּם, פְּרוּ וּרְבוּ; שִׁרְצוּ בָאָרֶץ, וּרְבוּ-בָהּ.|[[בראשית]] ט'}}

די מצוות ווי פאלגנד: 
# נישט שעלטן [[גאט|גאט'ס]] נאמען.
# נישט מארדן א מענטשן.
# נישט רויבן א מענטשן אדער די פארמעגנס פון א מענטשן.
# נישט פארהייראטן און האבן באציאונגען מיט פארבאטענע פאמיליע מיטגלידער, [[משכב זכר]] אדער [[משכב בהמה]].
# נישט דינען פרעמדע געטער.
# איינארדענען געזעצן און ריכטער וואס זאלן פארזיכערן דאס איינהאלטן די מצוות. 
# נישט צו עסן א [[גליד]] פון א באשעפעניש ווילאנג עס האט נאך דאס מינדעסטע לעבעדיגקייט אפי' עס איז [[שחיטה|גע'שחטן]].

{{דיק|תנו רבנן שבע מצות נצטוו בני נח: 1) [[געריכט|דינין]] 2) ו[[בענטשן|ברכת השם]] 3) [[עבודה זרה]] 4) [[גילוי עריות]]  5) ושפיכות דמים 6) ו[[גזל]] 7) ו[[אבר מן החי]]|[[מסכת סנהדרין]] נו א}}

לויטן [[מדרש]], זעקס פון די מצוות זענען שוין באפוילן געווארן פאר [[אדם הראשון]] אין די זיבעטע איז צו געקומען פאר [[נח]].

פאר [[אדם הראשון]] איז פארבאטן געווען צו עסן פלייש אין אלגעמיין, ביז גאט האט עס ערלויבט פאר [[נח]] און בלויז פארבאטן צו עסן [[אבר מן החי]].

די מצוה פון זיך מערן און פרוכטבארן איז נישט פאררעכנט אלס איינע פון די זיבן מצוות ווייל עס איז נישט געבליבן פאר אייביג, ווי נאר די אידן האבן מקבל געווען די [[תורה]] אויפן בארג [[סיני]] איז עס אריבער צו בלויז די אידן.

זיי מוזן נישט זיך אוועק געבן דאס לעבן אויף די מצוות, וויבאלד זיי זענען נישט פארפליכטער אין די מצוה פון [[קידוש השם]].