באַקוקן דעם קאוד פון ליקוטי אמרים תניא

{{דעסקריפציע|חסיד'ישע ספר פונעם בעל התניא}}
{{ספר
|שם=ליקוטי אמרים תניא
|תמונה=[[טעקע:Faid1.jpg|200px]]
|כיתוב=ספר התניא געדרוקט אין פאיד, מצרים סוף [[מלחמת יום הכיפורים]], דורך חסידי חב"ד (הוצאה 78).
|דורך=[[רבי שניאור זלמן פון ליאדי|אדמו"ר הזקן]]
|סוגה=ספרי [[חסידות]], [[חב"ד]]
|שפת המקור=[[לשון הקודש]]
|הוצאה=[[סלאוויטא]]
|דאטום פון ערשטער אויסגאבע =[[ה'תקנ"ז]]
|תורגם לשפות=[[ענגליש]], [[פראנצויזיש]], [[רוסיש]], [[אידיש]], [[שפאניש]], [[איטאליעניש]], [[גרוזיניש]], [[דייטש]] און [[העברעיש]].
|מספר עמודים=503
|היברובוקס=49432
}}
דער '''תניא''' איז א פריערדיגער ספר פון [[חסידות]]. עס איז צום ערשט געדרוקט געווארן אנאנים אין יאר תקנ"ז אין [[סלאוויטא]], דורכן מחבר, דער גרינדער פון חסידות חב"ד [[רבי שניאור זלמן פון לאדי]] אונטער דער פארמאלער נאמען '''לקוטי אמרים'''. דער ספר איז באוואסט מיטן נאמען "תניא" לויט איר {{טערמין|אינציפּיט|ערשטע ווארט אין א ספר}}, און אויף דעם נאמען ווערט דער מחבר גערופן דער "בעל התניא".

דער ספר דינט אלס דער הויפט חיבור פון תורת [[חב"ד]] און איר צוגאנג צו חסידות, און אנטהאלט אנווייזונגען צום לעבן און עבודת הבורא, באזירט אויף געמיינזאמע ארבעט פון הארץ און מח. עס ווערן דערין אנאליזירט דריי סארט אידן - "צדיק", "רשע" און "בינוני", און דער מחבר שמועסט אויס דער וועג וויאזוי יעדער איד קען ווערן א "בינוני" (אנדערש ווי די מדריגה פון "צדיק", וואס איז נישט פאר יעדן).

דאס איז דער ערשטער ספר וואו עס זענען סיסטעמאטיש אראפגעשריבן געווארן די פרינציפן פון [[חסידות]], און עס האט משפיע געווען אויך אויף די נישט-חסידישע וועלט. ווען דער ספר איז ארויס האט עס אויסגערופן א קאנטראווערסיע אויך אינערהאלב די חסיד'ישע קרייזן, וואס טייל האבן זיך קעגנגעשטעלט צום מהלך פון חב"ד, און בכלל צום פארשפרייטן טיפע חסידות אפענערהייט.
אכטונג: בלויז אריינלאגירטע באניצער קענען רעדאגירן בלעטער אויף המכלול.
מיר ווארטן אויף אייערע הוספות! ביטע זיך איינשרייבן אדער אריינלאגירן.