באַקוקן דעם קאוד פון פרשת שמיני

{{דעסקריפציע|דריטע פרשה פון ספר ויקרא}}{{פרשת שבוע
| פריערדיגע = פרשת צו
| קומענדיגע = פרשת תזריע
| פסוקים = {{תנ"ך|ויקרא|ט|א}} - {{תנ"ך|ויקרא|יא|מז|אן=ספר}}
| צאל פסוקים = 91 (41'סטע)
| צאל ווערטער = 1238 (41'סטע)
| צאל אותיות = 4670 (41'סטע - אייניג מיט [[פרשת חקת]])
| אינהאלט = [[חנוכת המשכן]], חטא פון [[נדב און אביהוא]], סימנים פון כשר'ע בעלי חיים, דינים פון [[טומאה וטהרה]]
| עשה חינוך = באקוקן סימנים פון חיות און בהמות, באקוקן סימנים פון פיש, באקוקן סימנים פון היישעריק, [[טומאת שרץ]], [[טומאת אוכלים]], [[טומאת נבילה]]
| לא תעשה חינוך = אריינגיין פון א [[כהן]] אין בית המקדש מיט באוואקסענע האר אדער צעריסענע קליידער, כהן'ס ארויסגיין פון בית המקדש בשעת די עבודה, פסק'ען ווען שיכור, עסן א טמא'נע בעל חי
| מספר עשה חינוך = 6
| מספר לא תעשה חינוך = 11
| עדה1 = ספרדים און פאזנע
| עדה2 = תימנים און איטאליענער
| עדה3 = אשכנזים
| הפטורה1 = {{תנ"ך|שמואל ב|ו|א|יט}}
| הפטורה2 = {{תנ"ך|שמואל ב|ו|א}} - {{תנ"ך|שמואל ב|ז|ג|אן=ספר}}
| הפטורה3 = {{תנ"ך|שמואל ב|ו|א}} - {{תנ"ך|שמואל ב|ז|יז|אן=ספר}}
}}
[[טעקע:The Sin of Nadab and Abihu (detail).jpg|קליין|זינד פון [[נדב און אביהוא]]]]
'''{{מנוקד|פרשת שְׁמִינִי}}''' איז די דריטע [[סדרה]] פון [[ספר ויקרא]], און די 26'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|ויקרא|ט|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|ויקרא|יא|מז|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 91 פסוקים און זעקס פרשיות - דריי [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און דריי [[פרשה סתומה|סתומות]]. 

די פרשה הייבט אן מיט א שילדערונג פון די אכטע טאג נאך די [[שבעת ימי המילואים]], דער טאג פון [[חנוכת המשכן]], און דער חטא פון [[נדב און אביהוא]] אין יענעם טאג. דאן ווערן אראפגעשטעלט די דינים פון כשר'ע און טמא'נע בעלי חיים, און טייל דינים פון [[טומאה וטהרה]].

פרשת שמיני ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[כ' אדר ב']] (אין [[עיבור יאר]]ן) און [[כ"ט ניסן]] (אין [[חוץ לארץ|חו"ל]]). אין עיבור יארן געפאלט די סדרה אום [[שבת פרה]] (אין די [[קביעות פון יאר|קביעות]] [[השג יאר|השג]], [[החא יאר|החא]], [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר|גכז]]), אדער [[שבת החודש]] (אין [[בחה יאר|בחה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר]]ן), וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן מפטיר און הפטורה.

==פרשה אינהאלט==
===חנוכת המשכן===
{{הויפט ארטיקל|חנוכת המשכן}}
נאך די [[שבעת ימי המילואים]] געשילדערט אין פאריגן פרשה, ווען [[משה]] האט געזאלבט און איינגעלייטעט דעם משכן און די כהנים, איז געקומען דער אכטער טאג, [[ראש חודש]] [[ניסן]], ווען עס איז אפגעהאלטן געווארן די באנייאונג פונעם משכן, ווי געשילדערט אין דער פרשה: משה האט גערופן [[אהרן הכהן|אהרן]] מיט זיינע זין און די [[שבעים זקנים|זקנים]]. אהרן מיט די כהנים האבן לויט די אנווייזונגען פון משה מקריב געווען א קרבן חטאת און עולה פאר זיך, און דאן מקריב געווען א חטאת און עולה פאר'ן פאלק, א מנחה, און א שור און איל פאר שלמים - אויסער די טעגליכע [[קרבן תמיד|קרבנות תמיד]]. אהרן האט אויפגעהויבן זיינע הענט צום פאלק און האט זיי [[ברכת כהנים|געבענטשט]], דאן זענען משה און אהרן ארויסגעקומען פון אוהל מועד און געבענטשט דאס פאלק. דער כבוד פון אויבערשטן האט זיך באוויזן, און א פייער פון גאט האט פארלענדט די קרבנות פונעם מזבח{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|ט|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.

===נדב און אביהוא===
[[טעקע:Tissot The Two Priests Are Destroyed.jpg|קליין|נדב און אביהו, דזשעימס טיסאָט 1898]]
{{הויפט ארטיקל|נדב און אביהוא}}
נדב און אביהוא האבן מקריב געווען קטורת פאר'ן אויבערשטן, אן דעם וואס זיי זאלן געווען באפוילן, און עס איז ארויס א פייער פונעם אויבערשטן וואס האט זיי אומגעברענגט. משה האט געזאגט צו אהרן אין נאמען פון גאט: "בִּקְרֹבַי אֶקָּדֵשׁ וְעַל פְּנֵי כָל הָעָם אֶכָּבֵד", און אהרן האט געשוויגן. משה האט געהייסן מישאל און אליצפן, די קינדער פון עוזיאל, ארויסנעמען די גופים פון משכן אינדרויסן פון מחנה. משה האט דאן אנגעזאגט אהרן און זיינע זין, [[אלעזר הכהן|אלעזר]] און [[איתמר הכהן|איתמר]], איבער דעם איסור פאר כהנים זיך צו לאזן וואקסן די האר און רייסן די קליידער, און אז זיי זאלן נישט ארויסגיין פון משכן בשעת די עבודה, און אז מען זאל נישט טון די עבודה נאכ'ן טרינקען "יין ושכר".

משה האט באפוילן אהרן מיט זיינע לעבן־געבליבענע זין צו עסן פון די איבערגעבליבענע מנחה און קרבנות, און זיי פארגעהאלטן דערויף וואס זיי האבן נישט געגעסן פונעם חטאת, אויף וועלכע אהרן האט געענטפערט אז אלס [[אנינות|אוננים]] טארן זיי נישט עסן דערפון{{הערה|{{בבלי|זבחים|קא|א}}.}}, און משה האט צוגעשטימט דערצו{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|י|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.

===מאכלות אסורות===
דאן ווערט אויסגערעכנט אין דער פרשה די סימנים פון כשר'ע בהמות און חיות, פיש און פייגל, און היישעריק. די תורה זאגט אן איבער דעם איסור פון עסן די פארשידענע ערליי שרצים. אויך ווערן אויסגערעכנט טייל דינים פון טומאה וטהרה: טומאת שרצים, טומאת אוכלין, און טומאת נבילה{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.

==מצוות אין דער פרשה==
לויט ווי אויסגערעכנט אינעם [[ספר החינוך]]{{הערה|{{ספר החינוך|קמט|קסה}}.}} זענען פארהאן זיבעצן מצוות אין דער פרשה:
{| class="wikitable"
|+
!
!עשה / לאו
!מצוה
!מקור
!אקטועל היינט
!באפוילענע
|-
!1
|לאו
|[[כהנים]] זאלן נישט אריינגיין אין [[בית המקדש]] מיט באוואקסענע האר
|רָאשֵׁיכֶם אַל תִּפְרָעוּ ({{תנ"ך|ויקרא|י|ו|אן=ספר}})
|ניין
|כהנים-מענער
|-
!2
|לאו
|כהנים זאלן נישט אריינגיין אין בית המקדש מיט צעריסענע קליידער
|וּבִגְדֵיכֶם לֹא תִפְרֹמוּ ({{תנ"ך|ויקרא|י|ו|אן=ספר}})
|ניין
|כהנים-מענער
|-
!3
|לאו
|כהנים זאלן נישט ארויסגיין בשעת די עבודה
|וּמִפֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא תֵצְאוּ ({{תנ"ך|ויקרא|י|ז|אן=ספר}})
|ניין
|כהנים-מענער
|-
!4
|לאו
|א [[שיכור]] זאל נישט אריין אין בית המקדש, אדער פסק'ען
|יַיִן וְשֵׁכָר אַל תֵּשְׁתְּ אַתָּה ... בְּבֹאֲכֶם אֶל אֹהֶל מוֹעֵד ... וּלְהוֹרֹת אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל ({{תנ"ך|ויקרא|י|ט|יא|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!5
|עשה
|באקוקן סימנים פון בהמות און חיות
|זֹאת הַחַיָּה אֲשֶׁר תֹּאכְלוּ מִכָּל הַבְּהֵמָה וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|ב|ג|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!6
|לאו
|נישט עסן טמא'נע בהמות און חיות
|אַךְ אֶת זֶה לֹא תֹאכְלוּ מִמַּעֲלֵי הַגֵּרָה וּמִמַּפְרִיסֵי הַפַּרְסָה וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|ד|ז|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!7
|עשה
|באקוקן סימנים פון פיש
|אֶת זֶה תֹּאכְלוּ מִכֹּל אֲשֶׁר בַּמָּיִם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|ט|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!8
|לאו
|נישט עסן טמא'נע פיש
|...מִבְּשָׂרָם לֹא תֹאכֵלוּ וְאֶת נִבְלָתָם תְּשַׁקֵּצוּ ({{תנ"ך|ויקרא|יא|יא|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!9
|לאו
|נישט עסן טמא'נע פייגל
|וְאֶת אֵלֶּה תְּשַׁקְּצוּ מִן הָעוֹף לֹא יֵאָכְלוּ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|יג|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!10
|עשה
|באקוקן סימנים פון היישעריק
|אַךְ אֶת זֶה תֹּאכְלוּ מִכֹּל שֶׁרֶץ הָעוֹף וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|כג|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!11
|עשה
|[[טומאת שרצים]]
|וְזֶה לָכֶם הַטָּמֵא בַּשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|כט|אן=ספר}})
|
|יעדער
|-
!12
|עשה
|[[טומאת אוכלין]]
|מִכָּל הָאֹכֶל אֲשֶׁר יֵאָכֵל אֲשֶׁר יָבוֹא עָלָיו מַיִם וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לד|אן=ספר}})
|
|יעדער
|-
!13
|עשה
|[[טומאת נבילה]]
|וְכִי יָמוּת מִן הַבְּהֵמָה ... הַנֹּגֵעַ בְּנִבְלָתָהּ יִטְמָא וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לט|אן=ספר}})
|
|יעדער
|-
!14
|לאו
|נישט עסן קריכעדיגע פון דער ערד
|וְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ שֶׁקֶץ הוּא לֹא יֵאָכֵל ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מא|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!15
|לאו
|נישט עסן קריכעדיגע פון געוויקסן
|לְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ לֹא תֹאכְלוּם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מא|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!16
|לאו
|נישט עסן קריכעדיגע פון וואסער
|אַל תְּשַׁקְּצוּ אֶת נַפְשֹׁתֵיכֶם בְּכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ וְלֹא תִטַּמְּאוּ בָּהֶם וְנִטְמֵתֶם בָּם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מג|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|-
!17
|לאו
|נישט עסן קריכעדיגע פון שימל
|וְלֹא תְטַמְּאוּ אֶת נַפְשֹׁתֵיכֶם בְּכָל הַשֶּׁרֶץ הָרֹמֵשׂ עַל הָאָרֶץ ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מד|אן=ספר}})
|יא
|יעדער
|}
==דאטומען==
דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין ניין אנדערע דאטומען:
*[[השג יאר]] - [[כ' אדר ב']]
*[[החא יאר]] - [[כ"ב אדר ב']]
*[[גכז יאר]] און [[בשז יאר]] - [[כ"ג אדר ב']]
*[[בחה יאר]] און [[זשה יאר]] - [[כ"ה אדר ב']]
*[[זחג יאר]] - [[כ"ז אדר ב']]
*[[גכה יאר]] און [[בשה יאר]] - [[כ"ד ניסן]]
*[[בחג יאר]] און [[זשג יאר]] - [[כ"ו ניסן]]
*[[זחא יאר]] און [[השא יאר]] - [[כ"ח ניסן]]
*[[הכז יאר]] - אין [[ארץ ישראל]] - [[כ"ב ניסן]], אין [[חוץ לארץ]] - [[כ"ט ניסן]]

==הפטורה==
מען ליינט די [[הפטורה]] אין ספר [[שמואל ב']], פון {{תנ"ך|שמואל ב|ו|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, וואו עס ווערט געשילדערט דאס ארויפברענגען דעם [[ארון הברית]] קיין [[ירושלים]] אין די צייטן פון [[דוד המלך]], ווען א כהן, עוזא, האט אנגערירט דעם ארון און אומגעקומען אויפ'ן פלאץ. די ספרדים און די פאזנער ליינען ביז {{תנ"ך|שמואל ב|ו|יט|לאנג=יא|אן=פרק}}{{הערה|[[אבודרהם]] {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/27|סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות}}.}}; די תימנים און איטאליענער ביז {{תנ"ך|שמואל ב|ז|ג|לאנג=יא|אן=ספר}}; און די אשכנזים ביז {{תנ"ך|שמואל ב|ז|יז|לאנג=יא|אן=ספר}}. ביי די [[ראמאניאטן|ראָמאַניאטן]] ליינט מען {{תנ"ך|יחזקאל|מג|כז|לאנג=יא}} – {{תנ"ך|יחזקאל|מד|כא|לאנג=יא|אן=ספר}}.

מען ליינט די הפטורה פון פרשת שמיני נאר אין פשוט'ע יארן, וויבאלד אין [[עיבור יאר]]ן געפאלט עס אין איינע פון די [[ארבע פרשיות]]; אין [[השג יאר|השג]], [[החא יאר|החא]], [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר]]ן אום [[שבת פרה]]; און אין [[בחה יאר|בחה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר]]ן אום [[שבת החודש]] - וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן הפטורה. אין הכז יארן אין חוץ לארץ, געפאלט [[ראש חודש]] [[סיון]] אויף זונטאג, און מען ליינט די הפטורה "מחר חודש".

==דרויסנדיגע לינקס==
{{פרשה לינקס|בית חב"ד=504533|בינינו=7732|אתר פרשת השבוע=2011/03/shmini}}

==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}

{{פרשת השבוע}}
{{ספר ויקרא}}

[[קאַטעגאָריע:פרשת שמיני|*]]
[[קאַטעגאָריע:פרשיות ספר ויקרא|שמיני]]
[[קאַטעגאָריע:אדר]]
[[קאטעגאריע:ניסן]]
[[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]
[[he:פרשת שמיני]]
אכטונג: בלויז אריינלאגירטע באניצער קענען רעדאגירן בלעטער אויף המכלול.
מיר ווארטן אויף אייערע הוספות! ביטע זיך איינשרייבן אדער אריינלאגירן.