אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי חיים קאניעווסקי"

ק
החלפת טקסט – "[[יוסף שלום אלישיב" ב־"[[רבי יוסף שלום אלישיב"
ק (החלפת טקסט – "[[אלעזר מנחם מן שך" ב־"[[רבי אלעזר מנחם מן שך")
ק (החלפת טקסט – "[[יוסף שלום אלישיב" ב־"[[רבי יוסף שלום אלישיב")
שורה 13: שורה 13:




[[טעקע:PikiWiki Israel 9440 harav-shach.jpg|ממוזער|270px|הרב חיים קאַניעווסקי אויפן פּאָדיום ביי דער זיצונג [[דגל התורה]] (צווייטער פון לינקס), [[היכל מנורה מבטחים|יד אליהו]] [[תל אביב|תל אביב-יפו]], ([[א' ניסן]] [[תש"נ]]). ביי אים זענען: הרב [[רבי אלעזר מנחם מן שך]], שווער הרב [[יוסף שלום אלישיב]] מיט  הרב [[חיים קאניעווסקי]], הרב [[שלמה שמשון קרליץ]]]]
[[טעקע:PikiWiki Israel 9440 harav-shach.jpg|ממוזער|270px|הרב חיים קאַניעווסקי אויפן פּאָדיום ביי דער זיצונג [[דגל התורה]] (צווייטער פון לינקס), [[היכל מנורה מבטחים|יד אליהו]] [[תל אביב|תל אביב-יפו]], ([[א' ניסן]] [[תש"נ]]). ביי אים זענען: הרב [[רבי אלעזר מנחם מן שך]], שווער הרב [[רבי יוסף שלום אלישיב]] מיט  הרב [[חיים קאניעווסקי]], הרב [[שלמה שמשון קרליץ]]]]
[[בילד:Chayimkaniyevski.JPG|קליין|250px|הרב חיים קאניעווסקי ]]
[[בילד:Chayimkaniyevski.JPG|קליין|250px|הרב חיים קאניעווסקי ]]
[[טעקע:Chaim Kanievsky rabbi.jpg|קליין|2007]]
[[טעקע:Chaim Kanievsky rabbi.jpg|קליין|2007]]
שורה 23: שורה 23:
ער האט זיך ערווארבן א וועלטס היסטאריש זכרון פון יעדן ענין אין דער גאנצער תורה.
ער האט זיך ערווארבן א וועלטס היסטאריש זכרון פון יעדן ענין אין דער גאנצער תורה.


ער האט חתונה געהאט מיט [[בת-שבע קאניעווסקי|בת-שבע אסתר אלישיב]], אן טאכטער פון הרב [[יוסף שלום אלישיב]], אום [[ו' כסלו]] [[ה'תשי"ב]].  
ער האט חתונה געהאט מיט [[בת-שבע קאניעווסקי|בת-שבע אסתר אלישיב]], אן טאכטער פון הרב [[רבי יוסף שלום אלישיב]], אום [[ו' כסלו]] [[ה'תשי"ב]].  


ער איז באקאנט געווען אלס צדיק אויך, און מ'פלעגט זיך בענטשטן ביי אים. תלמידי חכמים פון דער גאנצער וועלט פלעגן זיך שרייבן צו אים, און ער פלעגט צוריק ענטפערן מיט זיין אייגענארטיגע שטייגער קורץ און שארף מיט מראה מקומות, נאכצוקוקן, אויך פלעגט ער זיין גרייט א גאנצן טאג ביי זיין גמרא, וואו מען פלעגט שטיין אין דער רייע אים צו פרעגן אין לערנען.  
ער איז באקאנט געווען אלס צדיק אויך, און מ'פלעגט זיך בענטשטן ביי אים. תלמידי חכמים פון דער גאנצער וועלט פלעגן זיך שרייבן צו אים, און ער פלעגט צוריק ענטפערן מיט זיין אייגענארטיגע שטייגער קורץ און שארף מיט מראה מקומות, נאכצוקוקן, אויך פלעגט ער זיין גרייט א גאנצן טאג ביי זיין גמרא, וואו מען פלעגט שטיין אין דער רייע אים צו פרעגן אין לערנען.